Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 marca 2018r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2018r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania J. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 8 sierpnia 2017 r. (Nr (...))

w sprawie J. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo J. G. do emerytury od 1 lipca 2017 roku.

Sygn. akt: IV U 725/17 UZASADNIENIE

Decyzją z 8 sierpnia 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił J. G. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że do stażu pracy w szczególnych warunkach nie uwzględnił okresu pracy ubezpieczonego w (...) SA od 13 czerwca 1975r. do 23 kwietnia 1979r. oraz od 5 maja 1981r. do 28 lutego 1998r., gdyż w świadectwie pracy w szczególnych warunkach pracodawca nie przytoczył podstawy prawnej dotyczącej przepisów resortowych, w związku z czym nie ma możliwości sprawdzenia, czy prawidłowo określono stanowiska pracy w warunkach szczególnych (decyzja z 8 sierpnia 2017r. k.17 akt emerytalnych).

Odwołanie od w/w decyzji złożył J. G. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że przedsiębiorstwo funkcjonujące pierwotnie pod nazwą Zakłady (...) już nie istnieje i toczy się sprawa co do ustalenia kto ma wziąć odpowiedzialność za zbiory akt osobowych pracowników. W tych okolicznościach nie ma możliwości spełnienia wymogów formalnych, na które wskazuje organ rentowy i wnosi o rozstrzygnięcie sprawy przez Sąd (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-4 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. G. w dniu 17 marca 2017r. ukończył 60-ty rok życia. W dniu 27 czerwca 2017r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 27 czerwca 2017r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat, 11 miesięcy i 14 dni, z czego 25 lat i 5 miesięcy stanowią okresy składkowe, a 6 miesięcy i 14 dni okresy nieskładkowe. Ponadto organ rentowy stwierdził, że ubezpieczony nie udowodnił, że do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat, a to ze względu na to, że świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawione przez (...) SA nie wskazuje rodzaju pracy wykonywanej przez ubezpieczonego wg przepisów resortowych (świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z 25 lutego 1998r. k.15 akt emerytalnych).

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w szczególnych warunkach decyzją z 8 sierpnia 2017r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 8 sierpnia 2017r. k.17 akt emerytalnych).

Ubezpieczony był zatrudniony w (...) Spółce Akcyjnej w W. (pierwotna nazwa Zakłady (...) w W.) w okresie od 1 września 1972r. do 28 lutego 1998r. w pełnym wymiarze czasu pracy, przy czym w pierwszym okresie ,tj. od 1 września 1972r. do 12 czerwca 1972r. jako uczeń zawodu (świadectwo pracy z 25 lutego 1998r. k.4 akt o ustalenie kapitału początkowego).

Po zatrudnieniu – od 13 czerwca 1975r. jako pracownik pełnoetatowy do 23 kwietnia 1979r., a zatem przez 3 lata, 10 miesięcy i 10 dni ubezpieczony był zatrudniony na stanowisku ciągacza przy obsłudze urządzeń do przeciągania metalu w wysokiej temperaturze. Zakład (...) należał do branży przemysłu określanej jako hutnictwo i przemysł metalowy. Zakład ten produkował metale wysokotopliwe – wolfram i molibden wykorzystywane do produkcji żarówek, świetlówek. W/w stanowisko ciągacza znajdowało się na dziale obróbki termiczno-plastycznej. Maszyna, którą obsługiwał ubezpieczony nazywała się ciągarka i jej zadaniem było przeciąganie drutu – pręta (będącego wytworem prasowania proszku, z którego powstawał molibden lub wolfram w formie o kształcie sztaby, a następnie spiekania tej sztaby w piecu i dalej walcowania powstałego metalu do kształtu pręta) z określonej średnicy na mniejszą średnicę. W okresie od 24 kwietnia 1979r. do 8 kwietnia 1981r. ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową (książeczka wojskowa k.3 akt o ustalenie kapitału początkowego). Po powrocie do pracy, od 5 maja 1981r. do końca zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...) ,tj. do 28 lutego 1998r., a zatem przez 16 lat, 9 miesięcy i 27 dni ubezpieczony pracował na stanowisku walcownika – prasowacza. Do jego obowiązków na tym stanowisku należało obsługiwanie prasy, która prasowała proszek (z którego pod wpływem obróbki powstawał wolfram i molibden) do kształtu sztaby, a następnie obsługa pieca, w którym wypiekane były w/w sztaby i na końcu walcowanie, czyli obsługa urządzenia, które wypieczonym sztabom nadawało kształt pręta - drutu o określonej grubości. Opisane czynności ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (zeznania świadków: J. M. i C. W. k.23 akt sprawy, zeznania ubezpieczonego J. G. k.22-22v akt sprawy, świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z 25 lutego 1998r. k.15 akt emerytalnych).

Ubezpieczony przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego i we wniosku o emeryturę wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu państwa (wniosek k.2 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. G. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015r., poz.748 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia, a jako członek otwartego funduszu emerytalnego złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w tym funduszu, na dochody budżetu państwa. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach, a to z tytułu zatrudnienia w Zakładach (...) w W. (późniejsza nazwa (...) SA) w okresie od 13 czerwca 1975r. do 23 kwietnia 1979r. na stanowisku ciągacza i następnie w okresie od 5 maja 1981r. do 28 lutego 1998r. na stanowisku walcownika-prasowacza. Na okoliczność wykonywania pracy w szczególnych warunkach ubezpieczony przedłożył świadectwo wykonywania prac w szczególnych z 25 lutego 1998r. (na k.15 akt sprawy), a także zaoferował dowody z zeznań w/w świadków – współpracowników z okresu przedmiotowego zatrudnienia, a także własne zeznania w charakterze strony. W ocenie Sądu dowody jako spójne, logiczne, a przez to wiarygodne, dały pełne podstawy do stwierdzenia, że w w/w okresach, łącznie przez ponad 20 lat ubezpieczony wykonywał pracę zaliczaną do pracy w szczególnych warunkach, o której mowa w wykazie A dział III poz.14 i 45 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Reasumując uznać należało, że po zaliczeniu powyższych okresu zatrudnienia do stażu pracy w szczególnych warunkach, ubezpieczony spełnia przesłankę co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że J. G. przysługuje prawo do emerytury od 1 lipca 2017r. ,tj. od początku miesiąca, w którym ubezpieczony ponowił wniosek o emeryturę przedkładając w/w świadectwo wykonywania prac w szczególnych z 25 lutego 1998r. (wniosek z 12 lipca 2017r. i świadectwo - k.14 i 15 akt emerytalnych).