Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gorlicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Joanna Zaryczny
Protokolant:	st. sekr. sądowy Piotr Kamiński

po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2016 r. w Gorlicach

sprawy z powództwa R. K.

przeciwko F. G., T. I., D. M., B. G., W. M.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda R. K. na rzecz pozwanych B. G. i F. G. solidarnie kwotę 617,00zł (sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Joanna Zaryczny

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...) N. (...)

G., (...)

(...)

UZASADNIENIE

do wyroku Sądu Rejonowego w Gorlicach

z dnia 14 czerwca 2016r

do sygn. akt I C 251/14

o zapłatę

Powód R. K. działający przez matkę K. K. (1) wystąpił z pozwem nadanym dnia 08.08.2014r. domagając się zasądzenia solidarnie od pozwanych B. G. i F. G., T. I. oraz W. i D. M. kwoty 3.703,14zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 783,00zł od dnia 24.05.2013r., a od kwoty 2.920,14zł od dnia 09.12.2013r. do dnia zapłaty; zasądzenia kosztów postępowania.

Roszczenie wywiedzione zostało tytułem odszkodowania za szkodę majątkową powstałą u powoda na skutek konieczności poniesienia kosztów wytyczenia w terenie granic ustalonych w postępowaniu rozgraniczeniowym do sygn. akt I Ns(...)Sądu Rejonowego w Gorlicach postanowieniem z dnia 02.03.2012r. W dniu 23.05.2013r. kiedy uprawniony geodeta przystąpił do czynności wyniesienia granic w terenie pozwani uniemożliwili mu wstęp na grunt, nie zezwolili na ustabilizowanie znaków granicznych, znieważyli go, wobec tego geodeta odstąpił od czynności. Została powiadomiona policja. Geodeta wystawił powodowi fakturę VAT nr (...) na kwotę 783,00zł, którą powód musiał pokryć w całości w dniu 23.05.2013r. Celem wyznaczenia granicy zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne prowadzone do sygn. akt Km (...)przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gorlicach. W trakcie postępowania w dniu 14.11.2013r. doszło do rozgraniczenia nieruchomości, zaś w dniu 09.12.2014r. Komornik postanowieniem zakończył egzekucję i ustalił koszty postępowania egzekucyjnego na kwotę 2.920,14zł, które zostały pokryte w całości przez powoda. W ocenie powoda konieczność poniesienia przez niego powyższych kosztów była konsekwencją zachowania pozwanych, którzy uniemożliwili polubowne wyznaczenia granic, dlatego przypisuje im odpowiedzialność za poniesioną szkodę odpowiadającą wartością poniesionym kosztom egzekucyjnym. (k.1, 53)

Pozwani B. G. i F. G., działając imieniem własnym oraz jako pełnomocnicy W. i D. M., zajmując stanowisko w sprawie podnieśli zarzut niedopuszczalności drogi sądowej, brak umocowania pełnomocnika K. K. (1) do działania w imieniu powoda oraz przedwczesność powództwa. Na wypadek nieuwzględnienia powyższych zarzutów wnieśli o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów postępowania. Zarzut niedopuszczalności drogi sądowej oparli na tym, iż powód dochodzi zwrotu kosztów postępowania egzekucyjnego i to postępowanie egzekucyjne było właściwe dla zgłoszenia ich zwrotu. Dodali, że Sąd Rejonowy w Gorlicach postanowieniem z dnia 24.07.2013r. odrzucił skargę powoda na czynność komornika dotyczącą właśnie rozliczenia kosztów postępowania egzekucyjnego. Zdaniem pozwanych, ponieważ z treści pełnomocnictwa nie wynikało, by pełnomocnik przyjęła pełnomocnictwo, była nienależycie umocowana. Zarzut przedwczesności powództwa wywiedli z braku przesądowego wezwania pozwanych do dobrowolnego spełnienia świadczenia. Odnosząc się do samego żądania zapłaty pozwani podnieśli, że z faktury z dnia 23.05.2013r. nie wynika, by koszt ten powstał w związku z postępowaniem egzekucyjnym prowadzonym przez komornika, dokument wskazuje jedynie na związek z postępowaniem prowadzonym do sygn. I Ns (...), natomiast pozwani nie zamierzają płacić za prywatną usługę świadczoną na rzecz powoda. Zresztą jak wskazał pełnomocnik pozwanych w ostatnim słowie - faktura została wystawiona na K. i K. K. (2), nie zaś na powoda R. K.. (k.35)

Pozwany T. I. wniósł o oddalenie powództwa. (k.67)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pomiędzy powodem R. K. jako właścicielem dz. nr (...) a pozwanymi jako współwłaścicielami dz. nr (...) - położonych w S., toczyło się przed Sądem Rejonowym w Gorlicach do sygn. akt I Ns (...)postępowanie o rozgraniczenie. W toku postępowania biegły geodeta sądowy mgr inż. J. S. wyznaczył przebieg granicy, lecz nie dokonał wyniesienia jej w terenie. Opinia geodezyjna w sprawie nie obejmowała wyniesienia granicy w terenie i stabilizacji znaków granicznych. Postępowanie rozgraniczeniowe zostało zakończone postanowieniem tut. Sądu z dnia 02.03.2012r., które uzyskało walor prawomocności dnia 20.09.2012r. Ponieważ granica nie została wyniesiona w terenie, zaistniała konieczność wyznaczenia jej na gruncie i zastabilizowania znaków granicznych.

(dowód: postanowienie SR w Gorlicach z dnia 02.03.2012r. sygn. I Ns (...)– k.6, zeznania świadka J. S. od 00:04:46 k.111)

K. i K. K. (1) udali się do geodety o wyznaczenie granicy w terenie zgodnie z ustaleniem w prawomocnym postanowieniu Sądu. Na ich zlecenie w dniu 23.05.2013r. geodeta mgr inż. J. S. przyjechał, by wyznaczyć granice. Byli wówczas obecni na gruncie K. i K. K. (2) oraz B. i F. G.. Pozostali pozwani, tj. W. i D. M. oraz T. I. nie byli obecni. T. I. nie jest już współwłaścicielem działki nr (...), ponieważ przekazał swój udział synowi M. I.. Pozwana B. G. rozmawiała z geodetą na gruncie, pokazała postanowienie z uzasadnieniem i wskazała gdzie jej zdaniem powinny być wbite znaki graniczne. Geodeta opierając się na sporządzonej w sprawie o rozgraniczenie opinii zamierzał zastabilizować znaki graniczne zgodnie z opinią. B. G. się temu sprzeciwiła. F. G. zatelefonował po policję, ponieważ w ocenie pozwanych geodeta działał bez uprawnień i chciał niewłaściwie wyznaczyć granicę. Kiedy przyjechał patrol policji geodeta po krótkiej rozmowie z funkcjonariuszami odebrał zapłatę za usługę wręczoną przez K. K. (1) i odjechał.

Przed powyższą wizytą geodety powód nie zwracał się do pozwanych o wspólne wyznaczenie granicy zgodnie z zakończonym postępowaniem o rozgraniczenie i poniesienie kosztów z tym związanych.

(dowód: pismo K. w N. z dnia 13.06.2013r. – k.7, zeznania świadka J. S. od 00:04:46 k.111, K. K. (2) od 00:38:36 k.112, zeznania pozwanych B. G. od 00:20:16 k.140/2, F. G. od 00:45:01 k.141)

Za wykonaną w dniu 23.05.2013r. usługę wyznaczenia przebiegu granic zgodnie z postanowieniem sądu w sprawie I Ns(...)geodeta wystawił fakturę tego samego dnia (23.05.2013r.) nr(...)na kwotę 783,00zł brutto, wskazując jako nabywców K. i K. K. (2). Należność z faktury uregulowano gotówką tego samego dnia. Usługę (...) wykonywał nie jako biegły sądowy z polecenia sądu, lecz jako Biorytm mgr inż. J. S..

(dowód: faktura VAT nr (...) z dnia 23.05.2013r. – k.8)

Celem wyznaczenia granicy zgodnie z powołanym postanowieniem Sądu w sprawie I Ns (...)z wniosku powoda zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gorlicach C. B. do sygn. Km (...). W dniu 14.11.2013r. geodeta J. S. w asyście Komornika oraz funkcjonariuszy policji dokonał wyznaczenia granicy pomiędzy działkami stron według linii wytyczonej w postępowaniu I Ns (...)i w miejscu, gdzie zamierzał to uczynić w maju 2013r. Postanowieniem z dnia 09.12.2013r. Komornik zakończył postępowanie egzekucyjne i ustalił koszty postępowania egzekucyjnego na kwotę 2.920,14zł, odnotowując, że zostały one pokryte z opłaty złożonej przez powoda w takiej wysokości. Odpis postanowienia wraz z pouczeniem o prawie złożenia skargi na czynność komornika otrzymał powód oraz pozwani.

(dowód: protokół z dnia 14.11.2013r. Km (...)– k.9-10 (77-78), postanowienie z dnia 09.12.2013r. – k.11 (76), zawiadomienie o terminie rozgraniczenia z dnia 09. (...). – k.71, pismo do Komornika z SR w Gorlicach z dnia 04.09.2013r. – k.72)

Pozwani F. i B. G. złożyli skargę na czynność komornika zarzucając, że punkty graniczne wyznaczono w sposób niezgodny z postanowieniem sądu. Skarga została oddalona postanowieniem Sądu Rejonowego w Gorlicach z dnia 15.04.2014r. sygn. I Co(...). Pomimo stabilizacji granicy nadal kwestionowali jej wyznaczenie w terenie.

(dowód: postanowienie SR w Gorlicach z dnia 15.04.2014r. sygn. I Co (...)– k.12-13, skarga poznanych z dnia 12.12.2013r. – k.79, odpowiedź z dnia 19.12.2013r. – k.80, skarga z dnia 02.01.2014r. – k.81, zdjęcia k.82-88, postanowienie KP w G. z dnia 01.04.214r. – k.86)

Termin do złożenia skargi przez powoda na czynność komornika upływał dnia 16.12.2013r., tymczasem dopiero w dniu 16.04.2014r. R. K. złożył pismo zatytułowane jako wniosek o rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania egzekucyjnego, podnosząc, że od początku postępowania egzekucyjnego wnosił o obciążenie jego kosztami dłużników B. i F. G.. Pismo potraktowane jako skarga na czynność komornika złożona po upływie 4 miesięcy od upływu terminu do złożenia skargi na postanowienie z dnia 09.12.2013r. – została odrzucona.

(dowód: postanowienie SR w Gorlicach z dnia 24.07.2014r. sygn. I Co (...)– k.38-39 (43-44))

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez strony dokumentów, których wiarygodność i autentyczność nie zostały przez strony podważone, nie wzbudziły także podejrzeń Sądu, dokumentów z akt tut. Sądu powołanych powyżej I Ns (...), I Co(...)i I Co (...), a także zeznań świadków i stron.

J. S. (od 00:04:46 k.111) jako świadek odniósł się do czynności wykonywanych w związku z rozgraniczeniem działek stron. Wskazał na konieczność wytyczenia granicy w terenie po zakończeniu postępowania rozgraniczeniowego, ponieważ opinia opracowania w sprawie przed sądem tej czynności nie obejmowała. Opisał przebieg wizyty na gruncie w maju 2013r., kiedy na skutek sprzeciwu pozwanych nie doszło do wytyczenia punktów granicznych. Nie zostało zakwestionowane, że zleceniodawcą wyznaczenia przebiegu granic w maju 2013r. była K. K. (1). Okoliczności powyższe nie zostały podważone, znajdują potwierdzenie w przedłożonej do akt fakturze nr (...)i częściowo w zeznaniach pozwanych.

Sąd nie znalazł podstaw, by zakwestionować zeznania świadka K. K. (2) (od 00:38:36 k.112), za wyjątkiem fragmentu, w którym podał, że udając się do geodety dysponował pełnomocnictwem od syna R. K. (powoda). Przedmiotowe pełnomocnictwo do akt nie zostało przedłożone, geodeta podał, że usługę wykonał na zlecenie pani K., nadto faktura wystawiona jest nie na R. K., lecz K. i K. K. (2). Okoliczność, czy komornik zapewniał powodów, że opłaty uiszczone na poczet postępowania egzekucyjnego zostaną zwrócone, nie ma znaczenia dla niniejszego postępowania. O ile powód R. K. jako wierzyciel nie zgadzał się wyrzeczeniem komornika co do kosztów, był uprawniony do skargi na czynność komornika.

Dowód z zeznań stron Sąd ograniczył do stawających pozwanych. Powód pomimo wezwania skuteczne doręczonego nie stawił się na termin rozprawy. Nie stawili się również W. i D. M. oraz T. I.. Powód ani wskazani pozwani nie dysponowali wiedzą przydatną w sprawie, ponieważ nie uczestniczyli w zdarzeniu z dnia 23.05.2013r. Zeznania pozwanych B. G. (od 00:20:16 k.140/2) i F. G. (od 00:45:01 k.141) były dla Sądu w zasadzie wiarygodne. Nie było bowiem sporu co do zakończenia postępowania rozgraniczeniowego, wizyty geodety na gruncie w maju 2013r. i ostatecznego egzekucyjnego wytyczenia granic w listopadzie 2013r. Wątpliwości budzi opis zachowania pozwanych oraz geodety na gruncie w maju 2013r., lecz ostatecznie Sąd uznał, iż szczegółowe ustalenie tej kwestii nie ma znaczenia, skoro bezspornym wnioskiem jest, iż do zaniechania wytyczenia granic w tym dniu doszło z powodu sprzeciwu pozwanych, pozwani F. i B. G. temu nie zaprzeczyli.

Na ostatniej rozprawie w dniu 14.06.2016r. pełnomocnik zawodowy powoda złożył wniosek dowodowy o dopuszczenie dowodu z nagrania na płycie CD obrazującego zachowanie pozwanych na gruncie w dniu 23.05.2013r. podczas spotkania z geodetą oraz dowód z zeznań świadka K. K. (1). Sąd postanowił o oddaleniu powyższych wniosków dowodowych jako spóźnionych. Pełnomocnik powoda argumentował, że dopiero w ostatnim czasie powód odnalazł nagranie na swoim telefonie. Dla Sądu nie było to wytłumaczenie wiarygodne, biorąc pod uwagę, że spór graniczny pomiędzy stronami toczy się od kilku lat. W sądzie toczy się kilka spraw z udziałem stron. Niniejsze postępowanie trwa ponad dwa lata, odbyły się już dwa terminy rozpraw. Powód miał zatem wystarczająco dużo czasu, by przedstawić wnioski dowodowe. Poza tym w ocenie Sądu szczegółowe ustalanie zachowania pozwanych podczas spotkania na gruncie w dniu 23.05.2013r. nie jest potrzebne, ponieważ nie jest to sprawa o naruszenie dóbr osobistych czy odszkodowanie za uszkodzenie ciała, a z zeznań świadka J. S. oraz pozwanych jednoznacznie wynika, że w maju 2013r. nie doszło do wyznaczenia granic, ponieważ sprzeciwili się temu pozwani.

K. K. (1) od początku reprezentowała powoda jako pełnomocnik. O ile dysponowała wiedzą o przebiegu wytyczenia granic, ponieważ w czynnościach tych uczestniczyła, o tyle wniosek o jej słuchanie mógł zostać zgłoszony już na początku. Sam fakt bycia pełnomocnikiem stron co do zasady nie dyskwalifikował jej z roli świadka (tak wyrok SA w Warszawie z dnia 25.05.2015r. I ACa 958/14 LEX nr 1765974), ale bacząc, że była obecna podczas przewodu sądowego, kiedy słuchani byli inni świadkowie - walor dowodowy jej zeznań byłby wątpliwy. Nade wszystko jednak wniosek o jej słuchanie jako spóźniony Sąd oddalił.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlega oddaleniu.

Powód domagał się od pozwanych solidarnie odszkodowania odpowiadającego wartością poniesionym przez niego kosztom wytyczenia granicy po postępowaniu rozgraniczeniowym I Ns (...), które ostatecznie musiało odbyć się w trybie egzekucyjnym z powodu sprzeciwu pozwanych.

Pozwani F. i B. G. zgłosili zarzut niedopuszczalności drogi sądowej, nieumocowania pełnomocnika powoda oraz przedwczesności powództwa. Zarzuty te nie są zasadne.

Z art.199§1 k.p.c. w zw. z art.202 zd.3 k.p.c. istotnie wynika, iż okoliczności, które uzasadniają odrzucenie pozwu (w tym niedopuszczalność drogi sądowej – pkt 1 § 1 art.199 k.p.c. oraz powagę rzeczy osądzonej z pkt 2), brak należytego umocowania pełnomocnika, Sąd bierze pod rozwagę z urzędu w każdym stanie sprawy.

W pozwie pozwani podnieśli zarzut niedopuszczalności drogi sądowej, a w ostatnim słowie pełnomocnik pozwanych wskazał na powagę rzeczy osądzonej. W orzecznictwie Sądu Najwyższego pojawił się pogląd, iż żądanie zwrotu kosztów jest natury ściśle procesowej, wskutek czego niezgłoszone w procesie nie może być dochodzone jako żądanie główne w odrębnym procesie; dlatego też nie może być poczytywane za część powództwa (postanowienie SN z dnia 09.04.1968r. II CR 30/68 LEX 6308). Sąd zwrócił jednak uwagę, iż powód nie dochodził zwrotu kosztów postępowania egzekucyjnego, lecz odszkodowania, tj. uszczerbku majątkowego jaki poniósł wskutek tego, że przez opór pozwanych do wytyczenia granicy doszło dopiero w postępowaniu egzekucyjnym. Sąd Najwyższy nie wyłącza jednak możliwości dochodzenia na podstawie art.415 k.c. dochodzenia zwrotu takich należności (wyrok SN z dnia 05.11.1998r. III CKN 435/98 LEX nr 1218259). Ilekroć poszkodowany twierdzi, że z winy określonego sprawcy została mu wyrządzona szkoda, tylekroć może domagać się na podstawie art.415 k.c. naprawienia tej szkody. Jeżeli zatem, powód twierdzi, że działanie pozwanych było zawinione oraz, że w wyniku tego działania powód poniósł szkodę to przepisy art. 415 k.c. w zw. z art. 361§1 k.c. znajdują zastosowanie i wszystkie przesłanki przewidziane tymi przepisami podlegają rozważeniu a w tym - wina pozwanego, oraz ewentualne przyczynienie się powoda do powstania szkody.

O ile właściwym do dochodzenia należności z tytułu kosztów postępowania egzekucyjnego było to postępowanie, w tym skarga na czynność komornika, o tyle skoro powód dochodzi niniejszym pozwem odszkodowania – w ocenie Sądu nie zachodzi niedopuszczalność drogi sądowej lub powaga rzeczy osądzonej.

Niezasadny jest także zarzut niewłaściwego umocowania pełnomocnika, bowiem do akt dokument pełnomocnictwa został przedłożony. Okoliczność zaś przyjęcia pełnomocnictwa nie musi zostać w nim odnotowana. Zresztą z toku sprawy, stawiennictwa K. K. (1) i reprezentowania interesów syna wynika, iż pełnomocnictwo przyjęła.

Przedwczesność powództwa nie jest zarzutem niweczącym w niniejszym przypadku. Powód nie ma bowiem obowiązku przedsądowego wzywania pozwanych do dobrowolnego wypełnienia świadczenia. Powód z takimi propozycjami do pozwanych się nie zwracał. Z postawy pozwanych zaś jednoznacznie wynika, iż nie byli skłonni do pozasądowego zadośćuczynienia roszczeniu kwestionując je co do zasady.

Bazując na powyższym zarzuty pozwanych nie odniosły zamierzonego skutku.

Powód dochodził odszkodowania. Na zasadzie art.415 k.c. kto z winy swojej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Dla uwzględnienia roszczenia o odszkodowanie konieczne jest wykazanie s. wynikłej z zawinionego i bezprawnego zachowania pozwanych pozostającego w bezpośrednim związku przyczynowym z tą szkodą. Szkoda to zaś uszczerbek majątkowy w mieniu powoda, który nie zaistniałby, gdyby nie bezprawne i zawinione zachowanie pozwanych.

Bezsporne w sprawie jest, że pomiędzy stronami toczyło się postępowanie rozgraniczeniowe zakończone prawomocnym postanowieniem z dnia 02.03.2012r. sygn. I Ns (...). Granice nie zostały wyniesione w terenie. Po prawomocnym zakończeniu postępowania zaistniała zatem konieczność zastabilizowania punktów granicznych w terenie. Kroki w tym kierunku podjęli K. i K. K. (1), pomimo iż działka nr (...) stanowiła własność ich syna (powoda) R. K.. Geodeta J. S. jako podmiot prywatny, nie zaś biegły sądowy, na zlecenie K. K. (1) przyjechał w dniu 23.05.2013r. wytyczyć granice zgodnie z postanowieniem sądu. Poinformował zleceniodawcę, że usługa ta będzie odpłatna. Do wytyczenia granicy nie doszło z powodu sprzeciwu pozwanych, lecz geodeta naliczył wynagrodzenie za wykonaną usługę. Faktura nr (...) z dnia 23.05.2013r. została wystawiona nie na R. K., mimo iż on był stroną postępowania I Ns (...), lecz na jego rodziców K. i K. K. (1). Wszak gdyby działali na podstawie pełnomocnictwa od syna, faktura zostałaby wystawiona na niego nie zaś na rodziców. Z zeznań pozwanych i faktury wynika, że faktura została wypłacona w tym samym dniu gotówką. Powód nie wykazał, by zapłata została dokonana z jego środków, nie zaś rodziców, lub by zwrócił rodzicom należność wypłaconą geodecie. Reasumując w ocenie Sądu nie zostało wykazane, by w majątku powoda R. K. powstała szkoda w kwocie 783,00zł, na jaką opiewa faktura nr (...) z dnia 23.05.2013r. Dlatego w tym zakresie powództwo przy zastosowaniu art.415 k.c. zostało oddalone.

Co do kwoty 2.920,14zł z postanowienia komornika z dnia 09.12.2013r. zdaniem Sądu nie został wykazany bezpośredni związek przyczynowy pomiędzy zachowaniem pozwanych, a koniecznością poniesienia tych kosztów przez powoda, albo związek ten został przerwany na skutek zaniechania przez powoda, można ten wniosek też zakwalifikować jako przyczynienie powoda do powstania szkody. Nie budzi sporu, że do egzekucyjnego wytyczenia granicy doszło na skutek zachowania pozwanych, którzy sprzeciwili się dobrowolnemu wyznaczeniu przebiegu granicy w maju 2013r. Powód wszczął postępowanie egzekucyjne, uiścił opłatę, z której pokryte zostały koszty postępowania. Środki odpowiadające wartością z postanowienia komornika ubyły zatem z jego majątku. Zasadnicze znaczenie ma jednak to, iż powód był uprawniony je odzyskać, o ile złożyłby w terminie skargę na czynność komornika (postanowienie z dnia 09.12.2013r.), tymczasem zrobił to z 4-miesiecnzym późnieniem co spowodowało, że postanowienie dotyczące zakończenia egzekucji i kosztów uprawomocniło się i koszty ostatecznie poniósł on. O ile zatem koszty postępowania egzekucyjnego zostały wygenerowane przez pozwanych, o tyle jedynie zachowanie powoda doprowadziło do tego że poniósł je on, a nie dłużnicy. W postępowaniu egzekucyjnym zasadą jest obciążenie dłużnika kosztami egzekucyjnymi, natomiast wierzyciela koszty te mogą obciążać tylko w przypadku, gdy nie były niezbędne do celowego prowadzenia egzekucji (art. 770 k.p.c.). Zasada ta ma zastosowanie do komornika, natomiast sąd może w postępowaniu egzekucyjnym, jak również w postępowaniu ze skargi na czynność komornika, stosować odpowiednio przepisy kosztach procesu (art. 98 k.p.c. i nast.) (por. uzasadnienia uchwał SN z dnia 28.04.2004r. III CZP 16/04, OSNC 2005 Nr 6, poz. 103, str. 47 i z dnia 27.11.1986 r. III CZP 40/86, OSNCP 1987 nr 5-6, poz. 71 – tak wyrok SO w Tarnowie z dnia 10.09.2015r. I Ca 175/15 LEX nr 1840504). Gdyby powód - zgodnie z pouczeniem złożył skargę w ustawowym terminie, to miałby możliwość podniesienia w niej zarzutów co do zasadności obciążenia go kosztami postępowania egzekucyjnego, zaś ocena słuszności jego roszczenia w tym przedmiocie należałaby do sądu rozpoznającego tą skargę. Skoro powód nie złożył skargi, Sąd w ramach postępowania skargowego, które stanowiłoby kontynuację postępowania egzekucyjnego, nie mógł rozstrzygnąć czy w ogóle istniały podstawy do obciążenia powoda kosztami tego postępowania i czy nie powinny mu zostać one zwrócone, zatem obecnie niezasadne jest domaganie się odszkodowania, skoro sam przyczynił się do powstania szkody.

W świetle powyższego dochodzenie odszkodowania od pozwanych jest nieuzasadnione. Dlatego przy zastosowaniu art.415 k.c. i w tej części powództwo zostało oddalone.

Zauważyć należy, że o ile zachowanie B. i F. G. w maju 2013r. doprowadziło do konieczności wszczęcia postępowania egzekucyjnego, o tyle pozostali pozwani nie mieli na to wpływu, ponieważ nie byli wówczas obecni – trudno zatem przypisać im jakąkolwiek odpowiedzialność z tego tytułu.

Powództwo zostało oddalone w całości. Powód działał przez pełnomocnika - matkę oraz pełnomocnika zawodowego, uiścił opłatę od pozwu 86,00zł (k.23). Pozwani F. i B. G. działali przez zawodowego pełnomocnika. Pozwani W. i D. M. działali przez pozwaną B. G.. Pozwany T. I. działał samodzielnie. Na zasadzie art.98 k.p.c. Sąd zasadził od powoda na rzecz pozwanych B. i F. G. solidarnie kwotę 600,00zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego powiększonego o 17,00zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Na skutek przeoczenia Sąd zasądził tylko jedną opłatę skarbową, podczas gdy oboje pozwani uiścili opłaty po 17,00zł.

SSR Joanna Zaryczny

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  K. (...)

G., (...)

(...)