Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o.o. w G. w pozwie złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko R. B. domagał się zasądzenia kwoty 412 złotych wraz z odsetkami umownymi liczonymi od kwoty 392 złotych od dnia 15 lutego 2015 roku do dnia zapłaty. Nadto powód domagał się zasądzenia zwrotu kosztów sądowych w wysokości 30 zł.

W uzasadnieniu pozwu powód twierdził, iż wierzytelność objęta żądaniem pozwu wynika z umowy pożyczki o nr (...) zawartej przez strony w dniu 27 czerwca 2014 roku. Na jej podstawie powód udzielił pozwanej pożyczki w wysokości 1.992 złotych, a pozwana zobowiązała się do spłaty tej kwoty zgodnie z harmonogramem spłat, tj. 40 tygodniowych rat w wysokości po 49,80 złotych. Pozwana od dnia zawarcia pożyczki do dnia wniesienia pozwu dokonała wpłat na kwotę 1.600 złotych. W związku z niespłacaniem przez pozwaną pożyczki na warunkach uzgodnionych postanowieniami umowy, powód w dniu 9 grudnia 2014 roku wezwał listowanie pozwaną do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, a następnie w dniu 7 stycznia 2015 roku złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy pożyczki z zachowaniem 30 - dniowego terminu wypowiedzenia, wobec czego niezapłacona część należności głównej stała się wymagalna z dniem 14 lutego 2015 roku.

W dniu 30 marca 2018 roku Sąd Rejonowy w (...) w sprawie o sygn. I C 385/18 upr. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym przeciwko R. B..

Udział w sprawie w charakterze interwenienta ubocznego po stronie pozwanej złożyło Stowarzyszenie Pomocy Dłużnikom z siedzibą w G., które jednocześnie w dniu 23 kwietnia 2018 roku złożyło sprzeciw od ww. nakazu zapłaty na rzecz pozwanej, wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na rzecz strony pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu strona pozwana podniosła zarzut braku legitymacji czynnej powoda, niewykazania istnienia, wysokości roszczenia i jego wymagalności oraz zarzut przedawnienia całości roszczenia.

Sąd ustalił, co następuje:

Dnia 27 czerwca 2014 roku pozwana R. B. oraz powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. zawarli umowę pożyczki o nr (...). Na jej podstawie powód udzielił pozwanej pożyczki w wysokości 1.992 złotych, zaś pozwana zobowiązała się do zwrotu w 40 tygodniowych ratach całkowitej kwoty pożyczki do dnia 10 kwietnia 2015 roku. Pozwana poniosła nadto opłatę wstępną w wysokości 565,51 złotych należną powodowi z tytułu udzielenia pożyczki oraz opłatę w wysokości 426,49 złotych z tytułu skorzystania z opcji obsługi pożyczki w miejscu zamieszkania. Zgodnie z § 7.1. umowy w razie zwłoki pożyczkobiorcy z zapłatą dwóch pełnych rat pożyczki w ustalonym terminie, pożyczkodawca mógł wypowiedzieć umowę pożyczki z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia, o ile uprzednio dokonał listownego ostatecznego przedsądowego wezwania pożyczkobiorcy do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, które okazało się bezskuteczne. Po upływie terminu wypowiedzenia pożyczkodawca ma prawo dochodzić od pożyczkobiorcy całości niespłaconych należności oraz domagać się od pożyczkobiorcy zapłaty odsetek karnych za opóźnienie w zapłacie wszelkich kwot należnych pożyczkodawcy zgodnie z art. 481 § 1 k.c. Strony uzgodniły, iż w przypadku opóźnienia w spłacie pożyczki pożyczkodawca ma prawo do naliczania odsetek za opóźnienie, których roczna stopa oprocentowania jest stopą zmienną i równa się 4 - krotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP. W chwili zawarcia pożyczki wynosiła ona 16%.

(dowód: umowa pożyczki k. 14)

Na poczet zadłużenia wynikającego z ww. umowy pozwana uiściła raty w łącznej wysokości 1.600 złotych, z tym że ostatnia wpłata nastąpiła w dniu 11 sierpnia 2015 roku.

(dowód: rozliczenie umowy k. 54)

Powód w dniu 9 grudnia roku wezwał pozwaną R. B. do zapłaty zaległych rat w kwocie 245,60 złotych w terminie 7 dni od daty otrzymania pisma.

(dowód: wezwanie do zapłaty k. 15)

W dniu 7 stycznia 2015 roku powód sporządził oświadczenie o wypowiedzeniu umowy z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia oraz ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty. Pisma powoda zostały wysłane i doręczone na wskazany w umowie przez pozwaną adres korespondencyjny.

(dowód: wypowiedzenie umowy pożyczki wraz z poleceniem nadania k. 16-17, ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty wraz z poleceniem nadania k. 18-19)

Z dniem 12 czerwca 2014 roku nastąpiło przejęcie (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G. ( Spółka (...)) przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. ( Spółka (...)). Wobec powyższego Spółka (...) wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki Spółki (...). Z dniem rejestracji przez sąd połączenia uległa zmianie dotychczasowa nazwa firmy Spółki (...) na (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

(dowód: postanowienie (...)Gdańsk –(...)z dn. 17.06.2014r. k. 55, odpis KRS powoda k. 56)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie zarówno, co do zasady, jak i co do wysokości.

Ustalenia stanu faktycznego Sąd poczynił w oparciu o dokumenty przedłożone przez powoda w postaci umowy pożyczki wraz z załącznikami, wypowiedzenia umowy, zestawienia wpłat dokonywanych przez pozwaną oraz wezwań do zapłaty. Dokumenty te były ze sobą zgodne i tworzyły spójny obraz stanu faktycznego, który przez pozwaną nie był w żaden sposób kwestionowany.

Zgodnie z treścią art. 720 § 1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych, co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Kodeksowa definicja pożyczki wskazuje, że świadczeniem dającego pożyczkę jest przeniesienie na własność biorącego pożyczkę określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko, co do gatunku. Wykonanie tego świadczenia powinien udowodnić pożyczkodawca, natomiast biorący pożyczkę powinien wykazać wykonanie swego świadczenia w postaci zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo tej samej ilości rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Rodzaj świadczeń stron umowy pożyczki determinuje rozkład ciężaru dowodu w ewentualnym procesie związanym z wykonaniem umowy pożyczki ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 20 września 2006 roku, sygn. akt I ACa 394/06).

W warunkach niniejszej sprawy zawarcie przez pozwaną i powoda umowy pożyczki było niewątpliwe. Wprawdzie pozwana w sprzeciwie od wydanego nakazu zapłaty podnosiła zarzut braku legitymacji czynnej powoda, jednakże strona powodowa w odpowiedzi na sprzeciw udokumentowała w sposób właściwy swoje następstwo prawne po wierzycielu pierwotnym, przedkładając odpis postanowienia Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku oraz odpis KRS.

Nie budziło również wątpliwości, iż pozwanej zostały przekazane środki w wysokości określonej w umowie. Okoliczności powyższe potwierdza zwłaszcza umowa pożyczki dołączona do pozwu. Z treści tej umowy wynika, że pozwana zobowiązała się spłacić zobowiązanie wobec powoda w 40 tygodniowych ratach do dnia 10 kwietnia 2015 roku, a kwota każdej raty wynosiła 49,80 złotych. Wszelkie wpłaty dokonywane przez pozwaną księgowane były w następującej kolejności: odsetki za opóźnienie w zapłacie, a następnie należność główna. Strony uzgodniły, iż w przypadku opóźnienia w spłacie pożyczki pożyczkodawca ma prawo do naliczania odsetek za opóźnienie, których roczna stopa oprocentowania jest stopą zmienną i równa się 4 – krotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP. W chwili zawarcia pożyczki wynosiła ona 16%.

Z niekwestionowanych twierdzeń powoda wynika, że pozwana dokonała spłaty pożyczki w części tj. do kwoty 1.600 złotych na poczet należności głównej. Pozwana ostatecznie nie kwestionowała wiarygodności przedłożonych dokumentów oraz sposobu rozliczenia dokonanych przez nią wpłat, a także zasadności obciążania ją kwotą 20 złotych tytułem poniesionych przez powoda kosztów działa windykacyjnych. Wszelkie zarzuty pozwanej dotyczące faktu istnienia roszczenia, jego podstawy i sposobu wyliczenia jego wysokości opierały się jedynie na twierdzeniach pozwanej, nieudokumentowanych żadnymi dowodami, a dodatkowo odpartymi przez powoda. Z tych też względów Sąd uznał, że żądanie powoda zasługuje na uwzględnienie.

Odnosząc się jedynie do podniesionego przez pozwaną zarzutu przedawnienia należy w pełni podzielić stanowisko powoda zaprezentowane w odpowiedzi na sprzeciw. Strona powodowa zgodnie z postanowieniami umowy zawartej z pozwaną w dniu 7 stycznia 2015 roku wypowiedziała umowę pożyczki z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia z uwagi na zwłokę pożyczkobiorczyni w zapłacie wymagalnych rat pożyczki. Pismo to zostało wysłane na aktualny adres strony pozwanej, który jest adresem tożsamym z adresem podanym podczas zawierania umowy. W związku z faktem skutecznego doręczenia pozwanej wypowiedzenia (czego pozwana na żadnym etapie postepowania nie kwestionowała), całość niespłaconej należności wraz z odsetkami postawiona została w stan natychmiastowej wykonalności po upływie terminu wypowiedzenia, co nastąpiło z dniem 14 lutego 2015 roku. Wobec powyższego roszczenie z tytułu udzielonej pożyczki przedawniłoby się z upływem 3 lat od tej daty, tj. w dniu 14 lutego 2018 roku. Jednakże przed upływem tego terminu, albowiem w dniu 4 stycznia 2018 roku powód złożył pozew o zapłatę, co zgodnie z art. 123 § 1 pkt. 1 przerwało bieg przedawnienia. W tym stanie rzeczy zarzut przedawnienia uznać należy za niezasadny.

Wobec powyższego, Sąd na podstawie art. 720 § 1 k.c. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 412 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP w stosunku rocznym od kwoty 392 złotych od dnia 15 lutego 2015 roku do dnia zapłaty, przy czym od dnia 1 stycznia 2016 roku wysokość tych odsetek nie może przekraczać wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 2 k.p.c. zasądzając od pozwanej na rzecz powoda kwotę 53,15 złotych tytułem kosztów procesu, na które składały się: 30 złotych tytułem opłaty od pozwu, 17 złotych tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 6,15 złotych tytułem poniesionych kosztów notarialnych.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...),

3.  (...)

S., (...)