Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 379/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Giżycku z 2017-12-20

Sygn. akt: I C 379/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Marek Makowczenko

Protokolant:

st. sekr. sądowy Justyna Kurzynowska-Lubecka

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2017 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa Banku (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko W. M., M. S.

o zapłatę

w zakresie żądania zapłaty kwoty 32.209,14 zł

1.  Zasądza od pozwanego M. S. na rzecz powoda Banku (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 32.209,14 zł ( trzydzieści dwa tysiące dwieście dziewięć 14/100 złotych ) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP, ale nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 25.594,91 zł od dnia 01.01.2017r do dnia zapłaty.

2.  Oddala powództwo wobec pozwanego W. M..

3.  Zasądza od pozwanego M. S. na rzecz powoda kwotę 5.233,04 zł (pięć tysięcy dwieście trzydzieści trzy 04/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

4.  Zasądza od powoda na rzecz pozwanego W. M. kwotę 3.617 zł ( trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu.

z tytułu żądania zapłaty kwoty 5.913,94 zł

5.  Zasądza od pozwanego M. S. na rzecz powoda Banku (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 5.913,94 zł ( pięć tysięcy dziewięćset trzynaście 94/100 złotych ) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP, ale nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 5.113,74 zł od dnia 01.01.2017r do dnia zapłaty.

6.  Oddala powództwo wobec pozwanego W. M..

7.  Zasądza od pozwanego M. S. na rzecz powoda kwotę 1.891,93 zł (jeden tysiąc osiemset dziewięćdziesiąt jeden 93/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

8.  Zasądza od powoda na rzecz pozwanego W. M. kwotę 1.834 zł (jeden tysiąc osiemset trzydzieści cztery złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

9.  Wyrok wobec pozwanego M. S. jest wyrokiem zaocznym i w tym zakresie w punktach 1,3,5,7 nadaje mu rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Marek Makowczenko

Sygn. akt: I C 379/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Marek Makowczenko

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Justyna Kurzynowska-Lubecka

po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2018 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa Banku (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko M. S.

o zapłatę

Wyrok zaoczny z dnia 20.12.2017r w sprawie I C 379/17 utrzymuje w mocy w całości.

SSR Marek Makowczenko

Sygn. akt I C 379/17

UZASADNIENIE

Powód Bank (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym domagając się zasądzenia solidarnie od pozwanych M. S. i W. M. na swoją rzecz kwoty 32.209,14 zł z odsetkami umownymi od kwoty 29.594,91 zł. Pełnomocnik powoda twierdził, iż zawarł z pozwanym umowę kredytu, przy czym pozwany nie dokonywał płatności w ustalonych kwotach i terminach.

Postanowieniem z dnia 31 stycznia 2017 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 31278/17 przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Giżycku wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty (k. 4).

W tut. Sądzie sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą I C 379/17.

Powód Bank (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym domagając się zasądzenia solidarnie od pozwanych M. S. i W. M. na swoją rzecz kwoty 5.913,94 zł z odsetkami umownymi od kwoty 5.113,74 zł. Pełnomocnik powoda twierdził, iż zawarł z pozwanym umowę kredytu, przy czym pozwany nie dokonywał płatności w ustalonych kwotach i terminach.

Postanowieniem z dnia 30 maja 2017 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 31177/17 przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Giżycku wobec skutecznego złożenia sprzeciwu (k.70).

Postanowieniem z dnia 27 września 2017 r. wydanym w sprawie o sygn. akt I C 947/17 tut. Sąd połączył przedmiotową sprawę ze sprawą I C 379/17.

Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2017 r. tut. Sąd oddalił powództwa w stosunku do pozwanego W. M., zaś uwzględnił w całości co do pozwanego M. S.. Jednocześnie w zakresie żądania zapłaty kwoty 32.209,14 zł zasądził od pozwanego M. S. na rzecz powoda kwotę 5.233,04 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, natomiast w zakresie żądania zapłaty kwoty 5.913,94 zł zasądził na rzecz powoda kwotę 1.891,93 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Wyrok wobec M. S. jest wyrokiem zaocznym.

W sprzeciwie od wyroku zaocznego pozwany M. S. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu. Podniósł zarzut braku legitymacji czynnej powoda, nieudowodnienia roszczenia co do zasady i wysokości oraz braku wymagalności roszczenia. Zakwestionował również przedłożone przez stronę powodową dokumenty jako nieposiadające waloru dowodowego.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 1 kwietnia 2015 r. powód Bank (...) S.A. z siedzibą w W. (wcześniej Bank (...) S.A. z siedzibą w W.) zawarł z pozwanym M. S. umowę kredytu gotówkowego nr (...) w kwocie 15.223,44 zł z przeznaczeniem na cele konsumpcyjne. Na mocy wskazanej umowy kredytobiorca zobowiązał się dokonać spłaty kredytu wraz z odsetkami w równych miesięcznych ratach w terminach i kwotach określonych w harmonogramie spłat. Spłata kredytu była ubezpieczona na wypadek śmierci oraz czasowej niezdolności do pracy, utraty pracy lub pobytu w szpitalu pożyczkobiorcy.

Wobec braku spłaty należności powód w piśmie z dnia 18 czerwca 2016 r. nadanym na adres zamieszkania pozwanego M. S. wypowiedział pozwanemu M. S. przedmiotową umowę kredytu.

( dowód : umowa z 01.04.2015 r. – k. 83-90, terminarz spłaty kredytu i odsetek – k. 91-92, oświadczenie o poddaniu się egzekucji – k. 93-94, wnioskopolisa – k. 95-99, wypowiedzenie umowy kredytu – k. 100, wyciąg z ksiąg bankowych – k. 115)

W dniu 2 czerwca 2015 r. powód Bank (...) S.A. z siedzibą w W. zawarł z pozwanym M. S. umowę kredytu gotówkowego nr (...) w kwocie 31.275,76 zł z przeznaczeniem na cele konsumpcyjne. Na mocy wskazanej umowy kredytobiorca zobowiązał się dokonać spłaty kredytu wraz z odsetkami w równych miesięcznych ratach w terminach i kwotach określonych w harmonogramie spłat.

Wobec braku spłaty należności powód w piśmie z dnia 18 czerwca 2016 r. nadanym na adres zamieszkania pozwanego M. S. wypowiedział pozwanemu M. S. przedmiotową umowę kredytu.

( dowód : wniosek o udzielenie kredytu – k. 201-202, umowa z 02.06.2015 r. – k. 14-19, wypowiedzenie umowy kredytu – k. 20, oświadczenie o poddaniu się egzekucji – 190, dyspozycja pobrania prowizji – 191, wnioskopolisa – k. 192-196, informacje wnioskodawcy do wniosku o udzielenie kredytu – k. 197-200)

Sąd zważył, co następuje:

Sąd w niniejszej sprawie łącznie rozpoznał żądania strony powodowej z tytułu zawartych w dniach 1 kwietnia 2015 r. i 2 czerwca 2015 r. umów kredytowych jako pozostających ze sobą w związku.

Zgłoszone roszczenia znalazły uzasadnienie w treści art. 720 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Powód udostępnił bowiem do dyspozycji pozwanego na czas oznaczony w umowie środki pieniężne, zaś pozwany uprawniony był do korzystania z tych pieniędzy na warunkach określonych w umowie oraz zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach, czego do dnia zamknięcia rozprawy nie uczynił.

Istnienie zobowiązania zdaniem Sądu zostało przez stronę powodową wykazane za pomocą przedłożonych w sprawie kserokopii umów kredytowych zawartych w dniach 1 kwietnia 2015 r. i 2 czerwca 2015 r. z własnoręcznym podpisem pełnomocnika powoda i pozwanego M. S., które zostały poświadczone za zgodność z oryginałem przez występującego w sprawie pełnomocnika powoda będącego radcą prawnym. Zgodnie bowiem z treścią art. 129 § 2 k.p.c. strona może zamiast oryginału dokumentu złożyć jego poświadczony odpis posiadający walor dowodowy . W świetle okoliczności niniejszej sprawy Sąd nie powziął wątpliwości co do istnienia i treści dokumentów złożonych przez stronę powodową w odpisie, zatem dokumenty te stanowiły podstawę ustaleń faktycznych w sprawie. Pomimo szeregu ogólnie sformułowanych zarzutów pozwany nie wykazał okoliczności podnoszonych w sprzeciwie od wyroku zaocznego oraz w dalszych pismach procesowych – tj. braku wypłaty pozwanemu środków pieniężnych oraz niedoręczenia wezwań do zapłaty i wypowiedzenia umów kredytowych. W ocenie Sądu w świetle przedłożonych dokumentów, w tym pism z dnia 18 czerwca 2016 r. kierowanych do pozwanego M. S. zawierających oświadczenia powoda o wypowiedzeniu umów kredytu jako niebudzących wątpliwości co do ich treści, należało uznać za prawdziwe zawarte w pozwie twierdzenia strony powodowej. Sąd miał bowiem na względzie, że pozwany nie przejawił inicjatywy dowodowej w zakresie podnoszonych przez siebie okoliczności, co skutkowało przyjęciem za wiarygodne udowodnionych twierdzeń powoda.

Stąd, w oparciu o treść art. 720 k.c. zasadne były żądania zwrotu udzielonych kredytów w wysokości 32.209,14 zł i 5.913,94 zł, gdyż pozwany nie wykazał, by zwrócił powodowi środki pieniężne tytułem udzielonego kredytu ponad tę kwotę.

Sąd uznał także za uzasadnione roszczenia o zapłatę odsetek umownych w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP, nie wyższymi niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie od kapitału – tj. odpowiednio kwot 29.594,91 zł i 5.113,74 zł - od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia zapłaty – na podstawie art. 481 § 1 k.c. i § 26 w zw. z § 6 ust. 1 umów kredytu z dnia 01.04.2015 r. i 02.06.2015 r.

Na podstawie art. 339 § 1 k.p.c. wobec niestawienia się pozwanego M. S. na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, o którym został skutecznie zawiadomiony oraz niezłożenia wyjaśnień Sąd wydał w stosunku do niego wyrok zaoczny.

O kosztach procesu w stosunku do pozwanego M. S. Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. mając na uwadze, iż pozwanego należy uznać za stronę przegrywającą sprawę. Powodowi należny jest zatem od niego zwrot poniesionych kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Powód w zakresie żądania zapłaty kwoty 32.209,14 zł poniósł w sprawie koszty opłaty sądowej od pozwu w wysokości 1.611 zł, zastępstwa procesowego w kwocie 3.600 zł, opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz opłaty manipulacyjnej w wysokości 5,04 zł (łącznie 5.233,04 zł), natomiast z tytułu żądania zapłaty kwoty 5.913,94 zł - koszty opłaty sądowej od pozwu w wysokości 74 zł, zastępstwa procesowego w kwocie 1.800 zł, opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz opłaty manipulacyjnej w wysokości 0,93 zł (łącznie 1.891,93 zł).

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał żądanie pozwu za uzasadnione i na podstawie art. 347 k.p.c. utrzymał w całości w mocy wyrok zaoczny z dnia 20 grudnia 2017 r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Justyna Kurzynowska-Lubecka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Giżycku
Osoba, która wytworzyła informację:  Marek Makowczenko
Data wytworzenia informacji: