Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI ACa 1377/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2016-11-18

Tytuł:
Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2016-11-18
Data orzeczenia:
18 listopada 2016
Data publikacji:
4 lutego 2017
Data uprawomocnienia:
18 listopada 2016
Sygnatura:
VI ACa 1377/15
Sąd:
Sąd Apelacyjny w Warszawie
Wydział:
VI Wydział Cywilny
Przewodniczący:
Jacek Sadomski
Sędziowie:
Maciej Kowalski
Protokolant:
protokolant Katarzyna Mikiciuk
Hasła tematyczne:
Uzasadnienie orzeczenia
Podstawa prawna:
art. 328 § 2 k.p.c., art. 4 pkt 23 i 16a ust. 5 i 7 ustawy o radiofonii i telewizji
Teza:
(…) sąd nie ma obowiązku odnosić się w uzasadnieniu wyroku indywidualnie do wszystkich podniesionych zarzutów i może rozprawić się z nimi niejako en bloc, prezentując odmienne zapatrywanie w kwestii faktów lub prawa, które nie pozostawia przestrzeni dla racjonalnej obrony pozostałych zarzutów, które – przy uwzględnieniu koncepcji sądu – stają się bezprzedmiotowe. Uzasadnienie orzeczenia ma na celu wyjaśnienie motywów rozstrzygnięcia, nie zaś ocenę argumentów podnoszonych przez strony. Z art. 16a ust. 5 i 7 ustawy o radiofonii i telewizji, czytanym w związku z art. 4 pkt. 17 i 23 ustawy wynika jasno, że telewizja publiczna nie ma prawa przerywać programu telewizyjnego materiałem promocyjnym (za pewnymi wyjątkami, które w sprawie niniejszej nie zachodzą), ani nawet publikować takiego materiału w trakcie audycji, w tym także na pasku przesuwającym się po ekranie. Definicja zawarta art. 4 pkt 23 ustawy o radiofonii i telewizji zakreśla granice „autopromocji” bardzo szeroko, skoro chodzi tu nie tylko o „każdy przekaz” mający bezpośrednio służyć do promocji audycji, towarów lub usług, ale także taki, który ma się przyczyniać do osiągnięcia tych celów pośrednio (…) o kwalifikacji określonego przekazu do kategorii „autopromocji” nie rozstrzyga ani forma, ani treść („każdy przekaz”), ale cel przekazu („mający służyć promocji”). Cel ten nie musi jasno wynikać z treści przekazu, skoro wystarcza, by sam komunikat przyczyniał się pośrednio do jego osiągnięcia.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Hydzik
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Apelacyjny w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Jacek Sadomski,  Maciej Kowalski
Data wytworzenia informacji: