Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI ACa 402/12 - wyrok Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2012-09-06

Tytuł:
Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2012-09-06
Data orzeczenia:
6 września 2012
Data publikacji:
9 stycznia 2013
Data uprawomocnienia:
6 września 2012
Sygnatura:
VI ACa 402/12
Sąd:
Sąd Apelacyjny w Warszawie
Wydział:
VI Wydział Cywilny
Przewodniczący:
Sędzia SA– Aldona Wapińska
Sędziowie:
SA– Ewa Śniegocka
Małgorzata Kuracka
Protokolant:
sekr. sądowy Ewelina Murawska
Hasła tematyczne:
Procedura Cywilna ,  Nieważność Postępowania ,  Klauzule Abuzywne
Podstawa prawna:
art. 199 koc, art. 365 kpc, art. 366 kpc, art 385¹
Teza:
"Przyjęcie, iż powaga rzeczy osądzonej obejmuje tych przedsiębiorców, którzy nie byli stroną postępowania sądowego i odrzucenie pozwu, bądź też uznanie, że skutki materialne rozszerzonej prawomocności przesądzają o oddaleniu powództwa w sprawie o uznanie postanowienia wzorca umowy za niedozwolone identycznego jak wpisane do rejestru, skierowanej przeciwko innemu przedsiębiorcy z uwagi na brak interesu - oznaczałoby w istocie, że przewidziana przez ustawodawcę abstrakcyjna kontrola postanowień wzorca umowy jest nieskutecznym środkiem ochrony prawnej w stosunku do przedsiębiorcy stosującego zakwestionowane postanowienia. Przedsiębiorca mógłby zatem w stosunkach z konsumentami twierdzić, iż jest uprawniony do stosowania postanowień sprzecznych z dobrymi obyczajami i rażąco naruszających interesy konsumenta, skoro pozew w stosunku do niego został odrzucony, bądź powództwo oddalone. Aby uniknąć związania treścią takiego postanowienia konsumenci musieliby zatem występować z żądaniem kontroli incydentalnej, bądź też występować do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z wnioskiem o wszczęcie postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. Nr 50, poz. 331 ze zm.) w sprawie stosowania przez tego przedsiębiorcę praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Kłóciłoby się to nie tylko z zasadą efektywności środków ochrony prawnej, ale także pozostawałoby w sprzeczności z celami określonymi w Dyrektywie Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U.UE.L.1993.95.29, Dz.U.UE - sp. 15-2-288 zm. Dz.U.UE.L.2011.304.64)."
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Hydzik
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Apelacyjny w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia SA– Aldona Wapińska,  SA– Ewa Śniegocka ,  Małgorzata Kuracka
Data wytworzenia informacji: