II AKzw 859/22 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Krakowie z 2022-09-01
- Tytuł:
- Sąd Apelacyjny w Krakowie z 2022-09-01
- Data orzeczenia:
- 1 września 2022
- Data publikacji:
- 19 września 2022
- Data uprawomocnienia:
- 1 września 2022
- Sygnatura:
- II AKzw 859/22
- Sąd:
- Sąd Apelacyjny w Krakowie
- Wydział:
- II Wydział Karny
- Przewodniczący:
- Sędzia Robert Pelewicz ()
- Hasła tematyczne:
- Zarządzenie wykonania kary
- Podstawa prawna:
- art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k., art. 105 k.p.k.
- Teza:
- 1. Przepisy art. 105 kpk pozwalają bowiem na sprostowanie orzeczenia i zarządzenia tylko w zakresie oczywistej omyłki pisarskiej i rachunkowej. Niedopuszczalne natomiast jest sięganie po tę instytucję w celu konwalidowania merytorycznych błędów zawartych w decyzji procesowej, co obejmuje dokonywanie w tym trybie zmiany lub uzupełnienia orzeczenia co do kary. Dlatego błąd w postaci orzeczenia o złagodzeniu kary wymierzonej i wpisaniu (omyłkowo) kary wymierzonej prawomocnym wyrokiem nie odpowiadającej treści wniosku/uzgodnienia w trybie wynikającym z art. 335 k.p.k. (jako jednostkowa kara pozbawienia wolności podlegająca łączeniu w ramach kary łącznej – art. 85 § 1 k.k.), nie może być sanowane w drodze procedury usunięcia sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej, nawet w sytuacji orzeczenia kary łącznej odpowiadającej treści wniosku/uzgodnienia w trybie wynikającym z art. 335 k.p.k. 2. Prostowanie w trybie art. 105 k.p.k. merytorycznych elementów wyroku, nie pociąga za sobą skutków prawnych. Skoro więc procedura sprostowania nie może mieć zastosowania do merytorycznych elementów prawomocnego wyroku skazującego, a do takich należy rozstrzygnięcie wyroku Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z 24 lutego 2016 r., sygn. akt II 1 K 41/15, ustalające wymiar jednostkowej kary pozbawienia wolności, jako podlegającej łączeniu w ramach orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, to naprawienie opisanego wyżej uchybienia nie jest dopuszczalne w trybie art. 105 k.p.k. W celu usunięcia takiej wady wyroku niezbędne jest wniesienie środka odwoławczego, a w razie braku warunków ku temu (np. w związku z uprawomocnieniem się wyroku skazującego) – nadzwyczajnego środka zaskarżenia. 3. Rację ma także skarżący, zarzucając (z art. 118 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.), że w sprawie zaistniało uchybienie polegające na zaniechaniu wyznaczenia oskarżonemu obrońcy z urzędu pomimo, iż zachodził wypadek obrony obligatoryjnej. Sąd Okręgowy w trakcie postępowania wykonawczego w przedmiocie zarządzenia wykonania kary łącznej pozbawienia wolności nie dostrzegł bowiem okoliczności, o których mowa w art. 8 § 2 pkt 2 k.k.w., a skutkujących koniecznością wyznaczenia obrońcy z urzędu. W konsekwencji rozpoznano sprawę na posiedzeniach bez udziału obrońcy, choć jego udział był obowiązkowy, a przecież z powołanego normatywu jednoznacznie wynika, że kwestia poczytalności skazanego w postępowaniach przewidzianych w Kodeksie karnym wykonawczym ma równie istotne znaczenie jak w postępowaniu jurysdykcyjnym, przy czym uzasadniona wątpliwość co do poczytalności skazanego może wystąpić dopiero w postępowaniu wykonawczym, niezależnie od tego, iż jego stan psychiczny tempore criminis nie budził zastrzeżeń. 4. Do przyjęcia, że zachodzi uzasadniona wątpliwość, co do stanu poczytalności skazanego nie jest bowiem konieczne, aby miała ona ewidentny charakter. Niewątpliwie bowiem upośledzenia zmysłów w postaci zaburzenia adaptacyjnego, reakcji depresyjnych, czy epizodów depresyjnych, mogą znosić funkcjonowanie danego zmysłu, a tym samym uniemożliwiają samodzielną i rozsądną obronę. I z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Wprawdzie wystąpienia skazanego nie zawierały wniosków o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych, tym niemniej w świetle zgromadzonego materiału dowodowego Sąd Okręgowy powinien był powziąć wątpliwość, co do poczytalności skazanego (czy w wyniku zaburzeń adaptacyjnych, reakcji depresyjnych, epizodów depresyjnych, D. M. miał możliwość prowadzenia obrony w sposób samodzielny oraz rozsądny) i taki dowód przeprowadzić z urzędu oraz zgodnie z art. 8 § 2 pkt 2 k.k.w. wyznaczyć mu obrońcę z urzędu.
- Istotność:
Dodano:
,
Opublikował(a):
Jolanta Więsek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Krakowie
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Robert Pelewicz ()
Data wytworzenia informacji:
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Krakowie
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Robert Pelewicz ()
Data wytworzenia informacji: