Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II AKz 453/22 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Krakowie z 2022-07-13

Tytuł:
Sąd Apelacyjny w Krakowie z 2022-07-13
Data orzeczenia:
13 lipca 2022
Data publikacji:
9 sierpnia 2022
Data uprawomocnienia:
13 lipca 2022
Sygnatura:
II AKz 453/22
Sąd:
Sąd Apelacyjny w Krakowie
Wydział:
II Wydział Karny
Przewodniczący:
Robert Pelewicz
Protokolant:
Luiza Borończyk-Saczka
Hasła tematyczne:
Tymczasowe aresztowanie
Podstawa prawna:
art. 249 § k.p.k. i art. 258 § 1 pkt 2 k.p.k.
Teza:
I. Kwestionując istnienie przesłanki ogólnej stosowania środków zapobiegawczych, tj. dużego prawdopodobieństwa popełnienia zarzucanego mu czynu, podejrzany R.G. nie przeczy temu, iż w przewożonej przez niego paczce znajdowały się znaczne ilości narkotyków. Zarzut podejrzanego opiera się jedynie na próbach przekonania Sądu, iż nie obejmował on swą świadomością faktu przewożenia substancji nielegalnych („…ja nie miałem żadnej wiedzy co do zawartości paczki, którą przekazał mi mój dawny znajomy z prośbą o jej dostarczenie we wskazane przez niego miejsce.” – k. 43 akt II AKz 453/22), co oznacza, iż jego celem jest jedynie podważenie strony podmiotowej, nie zaś przedmiotowej tego przestępstwa. Podnieść jednak należy, że stan świadomości R.G. co do zawartości transportowanej przez niego paczki w wystarczającym stopniu uprawdopodabniają zgromadzone w toku postępowania dowody, w tym także – co szczególnie warto podkreślić – depozycje samego podejrzanego. Rozważania w tym zakresie trzeba zacząć od wskazania na treść zeznań złożonych przez policjantów dokonujących zatrzymania R.G., a konkretnie na zeznania funkcjonariuszy B.M. (t. IV, k. 725-726), P.K.(t. VI, k. 1123-1124) i A.D. (t. VI, k. 1135-1136). Świadkowie ci zeznali bowiem, że podczas zatrzymania podejrzany R.G. znajdował się w samochodzie ciężarowym należącym do znajdującego się pod obserwacją Policji (w związku z informacją o możliwości podjęcia próby zakupu narkotyków)T.J., przy czym zarówno jego, jak i T.J. znaleziono nie w szoferce pojazdu, tylko ukrywających się w jego skrzyni załadunkowej. W chwili otwarcia drzwi pojazdu podejrzani mieli kucać przy otwartym kartonowym pudełku, w którego wnętrzu widać było czarne pakunki oraz kopertę. Zarówno w czasie zatrzymania, jak i podczas późniejszych przesłuchań podejrzany R.G. zaprzeczał, jakoby był świadomy tego, że w paczce, którą otwierali w ukryciu razem z T.J., znajdowały się narkotyki, należy jednak zauważyć, że był on już wcześniej karany za przestępstwa narkotykowe (t. V, k. 944-946), ponadto, jak wyjaśnił we wniesionym przez siebie zażaleniu, obawiał się on osoby, która mu tę paczkę przekazała (k. 43v akt II AKz 453/22). W ocenie Sądu odwoławczego okoliczności te w wystarczającym stopniu uprawdopodabniają stan świadomości podejrzanego co do zawartości transportowanego przez niego ładunku, spełniona jest zatem przesłanka z art. 249 § 1 k.p.k. II. Kwestionując istnienie obawy matactwa ze strony R.G. obrońca podejrzanego podnosi, że „materiał zabezpieczony przy podejrzanym jest w dyspozycji organów ścigania i jako taki nie może być modyfikowany przez podejrzanego” (k. 47 akt II AKz 453/22), „większość czynności dowodowych wskazanych przez prokuratora nie dotyczy podejrzanego”, oraz że „nie ma innych świadków czy osób współpodejrzanych, innych niż zatrzymany razem z R.G, na które podejrzany R.G. mógłby wpływać” (k. 48 akt II AKz 453/22). Na podobne okoliczności powołuje się w swym zażaleniu podejrzany podnosząc, że „wszyscy świadkowie zeznający w tej sprawie zeznają jedynie w śledztwie dotyczącym T. J.” oraz że „są to osoby zupełnie mu obce”, nadmieniając przy tym, że „ekspertyzy tak jego telefonów jak też substancji będących zawartością paczki zostały przeprowadzone” (k. 43 akt II AKz 453/22). Należy jednak zauważyć, że głównym powodem, dla którego Sąd pierwszej instancji przyjął istnienie obawy matactwa, nie jest możliwość wpływania przez podejrzanego na depozycje świadków już przesłuchanych, tylko fakt, iż nie ustalono jeszcze tożsamości osób, z którymi miał on współpracować przy rozprowadzaniu narkotyków, w tym w szczególności tożsamości osoby, od której otrzymał przewożoną przez siebie paczkę. Podejrzany nawet nie stara się zaprzeczyć, że ukrywa przed organami ścigania tożsamość tej osoby, zasłaniając się przy tym obawą o bezpieczeństwo swoje i swojej rodziny (k. 43v akt II AKz 453/22). Nie ulega wątpliwości, że w takim układzie procesowym, gdy tylko jemu znana jest osoba, od której otrzymał narkotyki, w razie wyjścia na wolność miałby on niczym nieskrępowaną możliwość nawiązania z nią kontaktu i ustalenia wspólnej wersji wydarzeń, co mogłoby znacząco utrudnić toczące się śledztwo. Obawa matactwa ze strony podejrzanego (art. 258 § 1 pkt 2 k.p.k.) jest więc w dalszym ciągu aktualna.
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Jolanta Więsek
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Apelacyjny w Krakowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Robert Pelewicz
Data wytworzenia informacji: