I C 330/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Bytowie z 2017-02-20
- Tytuł:
- Sąd Rejonowy w Bytowie z 2017-02-20
- Data orzeczenia:
- 20 lutego 2017
- Data publikacji:
- 11 sierpnia 2017
- Data uprawomocnienia:
- 31 maja 2017
- Sygnatura:
- I C 330/15
- Sąd:
- Sąd Rejonowy w Bytowie
- Wydział:
- I Wydział Cywilny
- Przewodniczący:
- sędzia Wiesław Sługiewicz
- Protokolant:
- sekr. sądowy Natalia Stiene
- Hasła tematyczne:
- Eksmisja
- Podstawa prawna:
- art. 222 § 1 k.c.
- Teza:
- Zdaniem Sądu Rejonowego przypomnieć w tym miejscu trzeba, iż z chwilą podpisania ugody spadkowej w dniu 05. 01. 2011 r. nawiązana została między Zenonem Omyła i pozwaną Krystyna Gielnik umowa użyczenia lokalu, składającego się z następujących izb: 3 pokoje, kuchnia i łazienka oraz spiżarnia, położonego na parterze nieruchomości zabudowanej opisanej w żądaniu pozwu. Pozbawienie pozwanej jednego pokoju przez powoda – bez zgody pozwanej – było po prostu złamaniem tej umowy użyczenia przez zastosowanie metody faktów dokonanych. Ta umowa trwała do czasu zamknięcia rozprawy w tej sprawie, a ewentualne próby wypowiedzenia tej umowy (rozwiązania) uznać należało wobec ww. ustalonych okoliczności za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego – zasadą uczciwości, rzetelności, dotrzymywania wiążących strony ustaleń (to także prawna zasada wykonywania zobowiązań – por. art. 354 § 1 i 2 k.c.), po prostu braku ludzkiej przyzwoitości wobec schorowanej kobiety będącej rencistką od 2011 r. Formalnego wypowiedzenia umowy nie było, gdyż powód stał na stanowisku braku tytułu prawnego pozwanej do zajmowanego lokalu. Jedynie wezwał ją do zapłaty za bezumowne korzystanie z lokalu oraz do wydania lokalu. Skoro umowa użyczenia jednak została nawiązana i obowiązywała do dnia zamknięcia rozprawy, to Sąd Rejonowy musiał odmówić potraktowania odpowiedzi na pozew jako skutecznego wypowiedzenia umowy – art. 716 k.c. z powyższych względów, tj. z powodu naruszenia art. 5 k.c. oraz istnienia umowy użyczenia Kiedy nie było jeszcze konfliktu między powodem i pozwaną, kiedy jedynym użytkownikiem wieczystym był ojciec powoda Zenon Omyła już zaistniała możliwość ustanowienia służebności osobistej mieszkania w formie notarialnej – jak tego domagała się pozwana. Wystarczyło, że osoba wpisana do działu II księgi wieczystej jako użytkownik wieczysty/właściciel w formie aktu notarialnego ustanowi w drodze jednostronnego oświadczenia woli służebność osobistą mieszkania (każdy notariusz ma prawny obowiązek dbania o interesy obu stron i w wypadku konieczności wpisu do księgi wieczystej na pewno by doradził i obstawał za służebnością osobistą mieszkania, a nie za umową użyczenia, którą strony miały już zawartą w sposób dorozumiany i która jako taka nawet po ujęciu jej w formie aktu notarialnego by nie mogła podlegać ujawnieniu przez wpis do księgi wieczystej – por. art. 16 ustawy o księgach wieczystych i hipotece). Obecność pozwanej by była u notariusza zbędna. W takiej sytuacji koszty notarialne by obciążałyby powoda lub jego ojca – taka jest zasada, a kolejne żądanie, aby to pozwana je zapłaciła było oderwane od rzeczywistości normatywnej i ustalonej praktyki notarialnej. Powód i jego ojciec wiedzieli lub ewentualnie bardzo łatwo mogli się o tym dowiedzieć. Wystarczyło nieodpłatnie zapytać jakiegokolwiek notariusza. W ocenie Sądu Rejonowego był to kolejny pretekst, aby nie dotrzymać umowy zawartej przez ww. spadkobierców i powoda przed ugodą o działy spadków po ww. spadkobiercach.
- Istotność:
Dodano:
,
Opublikował(a):
Anna Jungto-Stępnakowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Bytowie
Osoba, która wytworzyła informację: sędzia Wiesław Sługiewicz
Data wytworzenia informacji:
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Bytowie
Osoba, która wytworzyła informację: sędzia Wiesław Sługiewicz
Data wytworzenia informacji: