Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2020r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Liliana Wojciechowska

Protokolant: Ewelina Sowińska

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2020r. w Świnoujściu

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego B. S.

przeciwko A. Z.

o zmianę orzeczenia w zakresie alimentów

I.  podwyższa od pozwanego A. Z. na rzecz małoletniego powoda B. S. urodzonego (...) alimenty ustalone ugodą sądową zawartą przed Sądem Rejonowym w (...) dnia 5 września 2017r. w sprawie o (...) w kwocie po 800 zł (osiemset złotych) miesięcznie do kwoty po 1100 zł (tysiąc sto złotych) miesięcznie, płatne z góry do dnia 15 – go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 5 listopada 2019r.

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie

III.  zasądza od pozwanego A. Z. na rzecz małoletniego powoda B. S. kwotę 900 zł (dziewięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego

IV.  nakazuje pobrać od pozwanego A. Z. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Świnoujściu kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

V.  wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 77/19

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 02 lipca 2019 roku małoletni B. S. reprezentowany przez przedstawicielkę ustawową - matkę I. S. wniósł o podwyższenie alimentów zasądzonych na jego rzecz od pozwanego A. Z. z kwoty 800 zł miesięcznie do kwoty po 1.100 zł miesięcznie, płatnych do rąk jego matki, do dnia 15 każdego miesiąca poczynając od dnia 01 lipca 2019 roku wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. Powód wniósł również o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że od chwili zawarcia ugody w przedmiocie alimentów minęły ponad 2 lata, małoletni powód miał wówczas zaledwie 9 lat i dopiero rozpoczął naukę w III klasie szkoły podstawowej. Obecnie małoletni ma 11 lat i jest uczeniem V klasy szkoły podstawowej i w związku z zasadniczą zmianą w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda, a także dlatego, iż od dłuższego już czasu cały ciężar wychowania i pieczy na małoletnim spoczywa na jego matce, pozwany winien partycypować w kosztach utrzymania powoda w kwocie po 1.100 zł miesięcznie. Na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda niezbędna jest każdego miesiąca kwota w granicach 1.460 zł – 1.520 zł, na którą składa się: koszt codziennego wyżywienia, edukacji (zakup niezbędnych podręczników, opłaty składek szkolnych), zakup niezbędnej odzieży oraz obuwia, zapewnienie właściwej opieki medycznej (w tym koszty wizyt lekarskich i zakup niezbędnych leków), zakup niezbędnych środków higieniczno – sanitarnych, rozrywka (wyjazdy wakacyjne czy w okresie ferii zimowych) jak również konieczność zabezpieczenia małoletniemu powodowi niezbędnych warunków mieszkaniowych ( k. 5-9).

Na rozprawie w dniu 18 grudnia 2019 roku pozwany A. Z. wniósł o oddalenie powództwa, wskazując, iż chce ażeby alimenty pozostały w dotychczasowej wysokości, bowiem nie jest w stanie płacić ich w wyższej kwocie. Wyjaśnił, iż prowadzi działalność gospodarczą związaną z kontraktami w zakresie remontów statków, z której uzyskuje miesięczny dochód w kwocie 10.650 zł brutto. Wskazał, że posiada swoje mieszkanie, za które spłaca kredyt hipoteczny w ratach po 1.700 zł miesięcznie. Nadto uiszcza czynsz w kwocie 512 zł, opłaty za prąd oraz gaz w kwocie około 400-500 zł miesięcznie. Na wyżywienie wydaje około 500-600 zł, zaś na ubrania i obuwie około 200 zł miesięcznie. Nadto uiszcza alimenty na rzecz córki W., która ma 18 lat – w kwocie po 1.000 zł miesięcznie. Oprócz tego uiszcza ratę za kredyt konsumpcyjny w kwocie 1.250 zł miesięcznie, leasing za samochód – 1.112 zł miesięcznie, podatek VAT w kwocie około 1.400 zł oraz około 800 zł ryczałtu miesięcznie, a także ponosi koszt paliwa w kwocie około 300 zł miesięcznie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni B. S. urodził się (...) i pochodzi ze związku (...). Postanowieniem z dnia 11 października 2019r. wydanym w sprawie o sygn. (...) A. Z. został pozbawiony władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem.

Bezsporne

Świadczenie alimentacyjne na rzecz małoletniego powoda zostało podwyższone ugodą sądową zawartą przed Sądem Rejonowym (...) z dnia 05 września 2017 r. w sprawie o (...) z kwoty po 600 zł miesięcznie do kwoty po 800 zł miesięcznie, płatnych z góry do rąk przedstawicielki ustawowej I. S. do dnia 15-tego każdego miesiąca z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności każdej z rat.

Dowody:

- ugoda sądowa z dnia 04 grudnia 2014 r. – k. 9 akt III RC 72/17

- ugoda sądowa z dnia 05 września 2017 r. – k. 71 akt III RC 72/17

W czasie ostatniego orzekania w sprawie o alimenty małoletni B. S. miał 9 lat. Miesięczne usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniego powoda wynosiły około 1200-1400 zł. Małoletni leczył się na astmę, był pod stałą opieką pulmonologa w S., wizyty u lekarza odbywały się co 2 miesiące, koszty wyjazdu do S. pociągiem i koszt biletu - 20 zł w jedną stronę. Małoletni zażywał leki, które miesięcznie kosztowały około 50 zł. Miesięczny koszt zakupu ubrań wynosił 30-40 zł, obuwia - 120 zł, wyżywienia – 500 zł, środki czystości - 50 zł. Małoletni chodził na dodatkowe zajęcia: na język niemiecki raz w tygodniu - 75 zł, taekwondo - 100 zł. Miesięczny koszt utrzymania kawalerki wynosił: czynsz 600 zł, prąd co dwa miesiące 150 zł, telewizja i (...) - 100 zł, opłata za telefon małoletniego - 60 zł, przybory szkolne – 70 zł, opłata za komitet rodzicielski i ubezpieczenie - 150 zł (rocznie), składki klasowe - 10 zł. Matka małoletniego I. S. pracowała wówczas w K. (...) w Ś. na stanowisku referenta uzyskując wynagrodzenie w kwocie około 1.500 zł. Natomiast ojciec powoda A. Z. miał 44 lata, wykształcenie wyższe – inżynier logistyk, prowadził własną działalność gospodarczą związaną z remontami statków, z której uzyskiwał dochody miesięczne w kwocie od 900 zł do 16.000 zł.

Bezsporne a nadto: przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda - k. 68-69 akt(...), przesłuchanie pozwanego k.70-71 akt (...), umowa o pracę k. 32 akt(...), ewidencja przychodów k.51-52 akt (...).

Obecnie małoletni B. S. ma 11 lat i chodzi do V klasy szkoły podstawowej. Średnie miesięczne koszty utrzymania małoletniego wynoszą około 1700 zł miesięcznie, na które składają się następujące wydatki: szkoła - składka klasowa- 10 zł miesięcznie, komitet rodzicielski – 47 zł na rok (tj. 3,92 zł – miesięcznie), ubezpieczenie – 40 zł rocznie (3,33 zł miesięcznie), wyżywienie 500 zł miesięcznie, środki czystości i higieny oraz kosmetyki - 60 zł miesięcznie, odzież i obuwie około - 150 zł miesięcznie, opłata za telefon – 60 złotych miesięcznie, lekcje języka niemieckiego oraz języka angielskiego – 300 zł miesięcznie, kieszonkowe - 50 zł miesięcznie, wyjścia na urodziny kolegów - 60 zł dwa do czterech razy w roku (tj. 20 zł na trzy miesiące), wyjazdy na wakacje – 1250 zł rocznie (tj. 104 zł miesięcznie), wizyta u lekarza pulmonologa raz na dwa miesiące – 75 zł, oraz udział ½ z 825 zł w kosztach utrzymania mieszkania - 412,50 zł (prąd - 65 zł za miesiąc, czynsz 640 zł, telewizja i (...) - 120 zł).

Dowody:

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda -k.21-22,

- rozliczenie opłat czynszowych – k.27

- faktura za kurs języka niemieckiego– k. 29,

- faktura za leki – k. 30-31,

- faktura za zakup odzieży i obuwia – k. 32-40

Matka małoletniego I. S. ma 42 lata, zatrudniona jest w K. (...) w Ś. na stanowisku starszego referenta w przedmiocie zamówień publicznych. Uzyskuje wynagrodzenie za pracę w kwocie około 2.500 zł miesięcznie netto (wraz z dodatkami i premiami jest to około 2.800 zł netto). Miesięczne koszty utrzymania mieszkania, w którym zamieszkuje wraz z synem wynoszą 825 zł. Na swoje potrzeby, tj. wyżywienie, ubrania, obuwie, środki czystości oraz kosmetyki wydaje miesięcznie około 1.000 zł. Nadto reguluje rachunek za telefon w kwocie około 60-70 zł miesięcznie oraz spłaca dwie pożyczki w kwocie łącznej 700 zł miesięcznie.

Dowody:

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda - k.21-22

- zaświadczenie – k. 28

Pozwany A. Z. obecnie ma 47 lat, nadal prowadzi własną działalność gospodarczą związaną z remontami statków uzyskując miesięczny dochód w kwocie 10.650 zł brutto. Comiesięcznie uiszcza podatek VAT w wysokości około 1.400 zł oraz ryczałt około 800 zł, w związku z czym pozostaje mu do dyspozycji kwota 8.450 zł netto. Pozwany zamieszkuje we własnościowym czteropokojowym mieszkaniu wraz z partnerką. Posiada pełnoletnią córkę W., na której rzecz uiszcza alimenty w kwocie po 1.000 zł miesięcznie. Pozwany regularnie płacił na rzecz syna alimenty w wysokości po 800 zł miesięcznie. Pozwany nie daje dziecku prezentów, ani kieszonkowego, a jego kontakt z dzieckiem jest sporadyczny. Poza spotkaniem w grudniu 2019 roku, podczas którego kupił mu grę do P. oraz doładowanie do telefonu o wartości 50 zł, ostatni raz z synem widział się we wrześniu 2019 roku, a poprzednio w święta Bożego Narodzenia w 2018 roku. Miesięczne koszty utrzymania pozwanego kształtują się w następujący sposób: spłata raty kredytu mieszkaniowego – 1.700 zł miesięcznie, leasing za samochód 1.112 zł, spłata raty kredytu konsumpcyjnego – 1.250 zł miesięcznie, wyżywienie – 500 zł, ubrania i obuwie – 200 zł miesięcznie, kosmetyki i środki czystości 100 zł, alimenty na rzecz córki - 1.000 zł miesięcznie, alimenty na małoletniego powoda – 800 zł miesięcznie, ½ udziału w kosztach utrzymania mieszkania – 356 zł miesięcznie ( czynsz – 512 zł , prąd i gaz – 200 zł), paliwo – 300 zł, wydatki na modernizację mieszkania – 300 zł miesięcznie. Zatem łączny miesięczny koszt utrzymania pozwanego wraz ze spłatą zobowiązań finansowych wynosi 7.618 zł a po uiszczeniu wszystkich wydatków do dyspozycji pozostaje mu kwota 832 zł.

Dowody:

- przesłuchanie pozwanego A. Z. - k.41-42

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniego powoda okazało się uzasadnione w całości w zakresie wysokości, a niezasadne jeśli chodzi o datę ich podwyższenia.

Ustalony powyżej stan faktyczny oparty został na całokształcie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, a w szczególności na powyżej powołanych dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy oraz w aktach sprawy o podwyższenie alimentów prowadzonej przez tutejszy Sąd pod(...), albowiem strony nie kwestionowały zarówno autentyczności, jak i treści tychże dokumentów i jednocześnie Sąd nie powziął wątpliwości, co do wiarygodności przedmiotowych dokumentów. Ponadto podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie stanowiły zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda oraz zeznania pozwanego, które Sąd uznał za wiarygodne.

Zgodnie z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Dla zasadności żądania podwyższenia alimentów konieczne jest wykazanie, że nastąpił istotny wzrost usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz, że zwiększyły się możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentacji, gdyż te okoliczności w myśl art. 135 k.r.o. decydują o zakresie obowiązku alimentacyjnego. Współzależność między tymi dwoma czynnikami wyraża się w tym, że usprawiedliwione potrzeby uprawnionego powinny być zaspokojone w takim zakresie, w jakim zezwalają na to możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentowania. Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone wyznacza treść art. 96 k.r.o., zgodnie z którym rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie – odpowiednio do uzdolnień – do pracy dla dobra społeczeństwa. Dlatego też rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (opieki, mieszkania, wyżywienia, odzieży, higieny osobistej, leczenia), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (w tym kształcenia) oraz dostarczenia wypoczynku. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia, stosownej do wieku i pory roku odzieży, środków ochrony zdrowia, kształcenia oraz pieczy nad jego osobą i majątkiem. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności zobowiązanego.

Według aktualnego również w obecnym stanie prawnym orzeczenia Sądu Najwyższego z 5 stycznia 1956 r. (3 CR 919/55, OSN 1957, nr III, poz. 74) małoletnie dzieci mają w zasadzie prawo do utrzymania na takim samym poziomie, na jakim żyją rodzice, wobec czego stopa życia rodziców jest jednym z podstawowych czynników decydujących o wysokości należnych tym dzieciom alimentów (zob. następnie pkt IV uchwały pełnego składu Sądu Najwyższego z 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86, OSNCP 1988, nr 4, poz. 42). Ta zasada wynika z treści art. 87 k.r.o., z którego wynika zasada równej stopy życiowej w rodzinie, szczególnie między rodzicami i dziećmi (zob. B. Dobrzański, Kodeks rodzinny i opiekuńczy..., s. 783), oraz w art. 91 § 1 k.r.o. (zob. T. Dominiczyk, Kodeks rodzinny i opiekuńczy..., art. 133, uwaga 9) i art. 96 (zob. pkt IV uchwały pełnego składu (...) z 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86, OSNCP 1988, nr 4, poz. 42). Pozostałe kwestie odnoszące się do zakresu obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dzieci są regulowane w art. 135 k.r.o. Zgodnie z poglądem Sądu Apelacyjnego w Warszawie wyrażonym w orzeczeniu z dnia 5 kwietnia 2013 r. (VI ACz 749/13, niepubl.) usprawiedliwione potrzeby małoletniego dziecka stron powinny być oceniane z uwzględnieniem standardów panujących w ich środowisku i dotychczasowej stopy życiowej rodziny.

W niniejszej sprawie ustalenia wymagało, czy od daty ostatniego orzekania w przedmiocie alimentów nastąpił wzrost usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda i na ile jest on istotny. Ponadto Sąd ustalił, czy zmieniły się i jakie są obecnie możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego. Wysokość alimentów od pozwanego na rzecz małoletniego B. S. określona została pierwotnie wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego (...) z dnia 24 listopada 2009 roku w sprawie o sygn. (...) w kwocie po 400 zł miesięcznie, które podwyższone zostały następnie ugodą sądową zawartą przed Sądem Rejonowym(...) w sprawie o sygn.(...) do kwoty po 600 zł miesięcznie płatnych z góry do 15- ego dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletniego poczynając od dnia 01 listopada 2014 roku. Kolejno alimenty zostały podwyższone ugodą sądową zawartą także przed tutejszym Sądem w dniu 05 września 2017 r. w sprawie o (...)z kwoty 600 zł miesięcznie do kwoty 800 zł miesięcznie, płatnych z góry do rąk przedstawicielki ustawowej I. S. do dnia 15-tego każdego miesiąca z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności każdej z rat.

W ocenie Sądu wzrost potrzeb małoletniego B. S. wiązał się przede wszystkim z jego naturalnym rozwojem. Od czasu ostatniego orzekania w przedmiocie alimentów minęły ponad 2 lata, wówczas wydatki związane z utrzymaniem małoletniego powoda kształtowały się na poziomie około 1200-1400 zł. Przez ten okres niewątpliwie wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletniego adekwatnie do jego wieku, B. ma obecnie 11 lat, jest uczniem V klasy szkoły podstawowej i wkracza w wiek dojrzewania, a zatem naturalne jest, że wzrosły też koszty jego utrzymania i wychowania – i to zarówno z uwagi na wzrost zakresu potrzeb, jak i wzrostu cen artykułów konsumpcyjnych. Małoletni znajduje się w okresie szybkiego wzrostu oraz rozwoju, co sprawia, że dotychczasowe potrzeby tak w zakresie wyżywienia, jak i ubrania czy kosmetyków rosną, a nadto pojawiają się nowe potrzeby, które wymagają zaspokojenia. Potrzeby te w znaczącej mierze związane są z edukacją oraz rozwojem zainteresowań małoletniego (nauka języków obcych). W ocenie Sądu usprawiedliwione potrzeby małoletniego B. wynoszą aktualnie około 1.700 zł miesięcznie. W kwocie tej mieszczą się wydatki ponoszone przez matkę na zapewnienie potrzeb mieszkaniowych 825 zł (1/2= 412,50 zł) wyżywienie małoletniego powoda 500 zł miesięcznie, na odzież i obuwie około 150 zł miesięcznie, a nadto wydatki związane ze szkołą jak np. komitet rodzicielski i składka klasowa, materiały szkolne, ubezpieczenie – 40 zł rocznie, środki czystości i higieny około 60 zł, telefon – 60 złotych miesięcznie, rozrywka, uczestniczenie w urodzinach kolegów- 60 zł (tj. 20 zł miesięcznie) oraz wizyty u lekarza pulmonologa 75 zł raz na dwa miesiące. Dodatkowo B. uczęszcza na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego oraz języka niemieckiego. Podsumowując, wszystkie powyższe wydatki służą ogólnie pojętemu rozwojowi małoletniego powoda, a zatem są wydatkami usprawiedliwionymi w rozumieniu art. 135 § 1 k.r.o. Jednocześnie należy wskazać, iż wysokość przedmiotowych wydatków – w świetle zasad doświadczenia życiowego i zawodowego – nie jest wygórowana i odpowiada wysokości cen towarów i usług obowiązujących na lokalnym rynku.

Podkreślić należy, że dochody ojca małoletniego od ostatniego orzekania w sprawie o podwyższenie alimentów nawet jeśli drastycznie nie wzrosły, to jednak wyrównały się gdyż poprzednio w 2017 r. miesięczne dochody oscylowały w kwocie 900 zł do 16.000 natomiast obecnie pozwany uzyskuje wynagrodzenie w średniej miesięcznej kwocie opiewającej na 8.450 zł netto. Matka powoda kontynuuje natomiast zatrudnienie w K. (...) w Ś., jednakże na stanowisku starszego referenta w przedmiocie zamówień publicznych, uzyskując wynagrodzenie miesięczne w kwocie około 2.800 zł wraz z dodatkami i premiami.

Sąd ustalił, że oboje rodzice mają możliwość zaspokojenia potrzeb małoletniego syna. Sąd mając na uwadze, ze pozwany obecnie z tytułu pracy zarobkowej osiąga wynagrodzenie w kwocie 8.450 zł miesięcznie, a jego miesięczne wydatki wynoszą 6.818 zł plus alimenty w kwocie 800 zł tj. 7.618 zł, ustalił także, że do dyspozycji pozwanego pozostaje kwota 832 zł miesięcznie, a zatem jest on w stanie bez uszczerbku dla swojego utrzymania płacić alimenty wyższe o 300 zł miesięcznie.

Sąd podwyższając alimenty na rzecz małoletniego miał na uwadze, także fakt, że pozwany utrzymuje sporadyczny kontakt z synem, ograniczając się właściwie wyłącznie do realizowania obowiązku alimentacyjnego, podczas gdy osobistą codzienną pieczę nad synem sprawuje matka I. S., która również w ten sposób realizuje swój obowiązek alimentacyjny. Sąd przyjął za niewystarczające aby uznać, że sporadyczne spotkania z synem, nawet te podczas których otrzymuje on od ojca prezent (wskazywana przez pozwanego gra do P. o wartości 100 zł oraz doładowanie telefonu komórkowego o wartości 50 zł) wystarczały do zaspokojenia jego usprawiedliwionych potrzeb, które Sąd ustalił na kwotę około 1700 zł miesięcznie.

Sąd biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe i majątkowe obojga rodziców obciążył kosztami utrzymania małoletniego obie strony: ojca w kwocie po 1.100 zł, a matkę w pozostałym zakresie tj. kwocie po 600 zł. Sąd uznał przy tym, iż udział matki w kosztach utrzymania małoletniego winien być niższy niż udział ojca z uwagi na to, że na co dzień sprawuje ona pieczę nad małoletnim i realizuje ona swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o jego utrzymanie i wychowanie, a nadto uzyskuje dochód miesięczny odpowiadający 1/3 miesięcznego dochodu uzyskiwanego przez pozwanego. Zwrócić przy tym należy uwagę, iż wskazywana przez pozwanego okoliczność, iż prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z partnerką, która pozostaje bez zatrudnienia nie może być poczytywana za okoliczność usprawiedliwiającą partycypowanie przez pozwanego w kosztach utrzymania małoletniego syna w wymiarze mniejszym.

W ocenie Sądu pozwany posiada możliwości zarobkowe i majątkowe aby partycypować w kosztach utrzymania syna w kwocie po 1.100 zł miesięcznie. Skoro więc pozwany nie zwalnia się w całości z obowiązku alimentacyjnego poprzez osobiste starania w wychowaniu małoletniego syna, to winien w większym niż matka zakresie uczestniczyć w kosztach utrzymania B. S..

Tym samym Sąd podwyższył zasądzone na rzecz małoletniego alimenty z kwoty po 800 zł miesięcznie do kwoty po 1.100 zł miesięcznie (pkt. I wyroku). Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie (pkt. II wyroku) i zasądził alimenty od dnia 05 listopada 2019 r., a zatem od dnia następującego po dniu, w którym za skuteczne uznane zostało doręczenie pozwanemu odpisu pozwu, a nie jak żądał małoletni powód od dnia wniesienia pozwu tj.2 lipca 2019r. Sąd wskazuje, że zgodnie z art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Dlatego też oddalił powództwo w pozostałym zakresie (pkt.II wyroku).

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie III wyroku, w oparciu o art. 98 § 1 k.p.c. wskazując, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). W niniejszej sprawie Sąd zasądził podwyższenie alimentów o 300 zł, dlatego też wartość przedmiotu sporu wyniosła 3600 zł. Koszty postępowania poniesione przez małoletniego powoda obejmują kwotę 900 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika powoda będącego radcą prawnym, określonego w wysokości stawki minimalnej na podstawie § 2 pkt 3 w zw. z § 4 ust. 1 pkt 9 w zw. z § 4 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 265). Nadto zgodnie z treścią art. 13 ust. 1 u.k.s.c., obowiązującą w dniu wnoszenia powództwa, opłatę stosunkową pobiera się w sprawach o prawa majątkowe (czyli np. o świadczenie alimentacyjne) i wynosi ona 5% wartości przedmiotu sporu lub przedmiotu zaskarżenia, jednak nie mniej niż 30 złotych i nie więcej niż 100.000 zł, co oznacza, strona przegrywająca sprawę zobowiązana jest uiścić nieopłacone koszty sądowe w wysokości 5% , które dla niniejszej sprawy należało obliczyć wartość od kwoty 3600, stąd kwota 180 zł, którą Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Świnoujściu tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych (punkt IV wyroku).

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł w punkcie IV wyroku, mając na względzie treść art. 333 § 1 k.p.c., w myśl którego Sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty.