Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 20 września 2023 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie III Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący – sędzia Sebastian Otto

po rozpoznaniu w dniu 20 września 2023 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. P.

przeciwko I. P. de L., M. L.

o zapłatę

postanawia:

odmówić ustanowienia dla pozwanych nieznanych z miejsca pobytu kuratora;

na podstawie art. 139(1) § 2 k.p.c. w związku z art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. zawiesić postępowanie.

Sygn. akt III C 706/23

UZASADNIENIE

postanowienia z 20.09.2023.

Przesyłka kierowana do pozwanych na adres wskazany we pozwie, nie została podjęta, mimo dwukrotnego awizowania.

20.01.2023r. zobowiązano pełnomocnika powoda do doręczenia przesyłki dla pozwanego za pośrednictwem Komornika.

Pismem z 4.05.2023r. pełnomocnik powoda wskazał, że nie doręczono pozwanym korespondencji, nie jest zanany adres pobytu i brak możliwości uzyskania informacji na ten temat.

Wniósł o ustanowienie kuratora dla nieznanych z miejsc pobytu pozwanych.

Zgodnie z art. 139 ¹ § 1 k.p.c. (zgodnie z brzmieniem na styczeń 2023r.), jeżeli pozwany, pomimo powtórzenia zawiadomienia zgodnie z art. 139 § 1 zdanie drugie, nie odebrał pozwu lub innego pisma procesowego wywołującego potrzebę podjęcia obrony jego praw, a w sprawie nie doręczono mu wcześniej żadnego pisma w sposób przewidziany w artykułach poprzedzających i nie ma zastosowania art. 139 § 2-3 ¹ lub inny przepis szczególny przewidujący skutek doręczenia, przewodniczący zawiadamia o tym powoda, przesyłając mu przy tym odpis pisma dla pozwanego i zobowiązując do doręczenia tego pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika. Stosownie do § 2 tego przepisu, powód w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia mu zobowiązania, o którym mowa w § 1, składa do akt potwierdzenie doręczenia pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika albo zwraca pismo i wskazuje aktualny adres pozwanego lub dowód, że pozwany przebywa pod adresem wskazanym w pozwie. Po bezskutecznym upływie terminu stosuje się przepis art. 177 § 1 pkt 6.

Jak wynika z art. 3 ust. 4 ustawy o komornikach sądowych komornik, poza zadaniami określonymi w ust. 3, wykonuje następujące czynności:

1) na zlecenie sądu albo wniosek powoda zobowiązanego przez sąd na podstawie art. 139 ¹ § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego - osobiście doręcza bezpośrednio adresatowi zawiadomienia sądowe, pisma procesowe oraz inne dokumenty sądowe za potwierdzeniem odbioru i oznaczeniem daty, albo stwierdza, że adresat pod podanym adresem nie zamieszkuje;

1a) na zlecenie podmiotu, o którym mowa w pkt 1, podejmuje czynności zmierzające do ustalenia aktualnego adresu zamieszkania adresata.

Zgodnie z art. 3a i 3b ust. 4 ustawy jeżeli próba doręczenia okaże się bezskuteczna, a zgodnie z ustaleniami komornika adresat nie zamieszkuje pod wskazanym adresem, komornik zwraca pismo podmiotowi zlecającemu doręczenie informując go o dokonanych ustaleniach. To samo dotyczy przypadku, gdy komornikowi mimo podjęcia wymaganych czynności nie udało się ustalić, czy adresat zamieszkuje pod wskazanym adresem.

W przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, komornik udziela podmiotowi zlecającemu informacji o dokonanych ustaleniach przez nadesłanie kopii protokołu.

W przypadku zwrotu przez komornika pisma, o którym mowa w art. 3a ust. 4, podmiot zlecający może wystąpić do tego komornika z wnioskiem o podjęcie czynności zmierzających do ustalenia aktualnego adresu zamieszkania adresata. W tym celu komornik może żądać niezbędnych informacji od podmiotów wymienionych w art. 761 § 1 ¹ pkt 3-6 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego.

Po analizie akt Kmn 98/23 należy stwierdzić, że powód w ogóle nie podjął starań do ustalenia aktualnego adresu zamieszkania pozwanych, co wynika nawet z uzasadnienia postanowienia Komornika 14.04.2023r.

Ustanowienie kuratora w tych realiach faktycznych spowodowałoby nieważność postępowania.

Wniosek o ustanowienie kuratora jest przedwczesny i na podstawie art. 177 § pkt 6 k.p.c. w związku z art. 139(1) § 2 k.p.c. należało zawiesić postępowanie.