Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 21 sierpnia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie , Wydział VIII Gospodarczy,

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Leon Miroszewski

po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2017 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa E. M.

przeciwko (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w restrukturyzacji z siedzibą w K.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział X Gospodarczy, z dnia 13 lutego 2017 r., sygn. akt X GC 37/17, w przedmiocie zwrotu pozwu

postanawia:

uchylić zaskarżone zarządzenie

L. M.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z 13 lutego 2017 r. Przewodniczący w Sądzie Rejonowym Szczecin-Centrum w Szczecinie, w sprawie o sygn. akt X GC 37/17, zarządził zwrot pozwu na podstawie art. 130 § 2 k.p.c. Uzasadnił, że zobowiązał stronę powodową do uzupełnienia braków pozwu poprzez m.in. przedłożenie pełnomocnictwa do działania przeciwko (...) sp. z o.o. w restrukturyzacji w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu pozwu. W wyznaczonym terminie przedłożone zostało pełnomocnictwo do reprezentowania w sporze przeciwko (...) S.A. jako (...) sp. z o.o. e restrukturyzacji. W tych okolicznościach zdaniem Sądu Rejonowego konieczne było przedłożenie jednoznacznego pełnomocnictwa w sprawie przeciwko (...) sp. z o.o. w restrukturyzacji. Skoro zaś pozwana nie uzupełniła skutecznie braku formalnego, pozew należało zwrócić.

Na powyższe zarządzenie strona powodowa wniosła zażalenie, domagając się uchylenia zaskarżonego zarządzenia oraz zasądzenia na jej rzecz od strony pozwanej kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonemu zarządzeniu zarzuciła obrazę prawa procesowego w postaci art. 130 §2 w zw. z §1 k.p.c. poprzez błędną subsumpcję i dokonanie zwrotu pozwu, podczas gdy z treści pozwu wynikało oznaczenie strony pozwanej, a ewentualne błędne oznaczenie strony pozwanej nie stanowi braku formalnego i nie było przedmiotem wezwania z 10 stycznia 2017 r., zaś powódka w terminie uzupełniła braki formalne pozwu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Problemem było w niniejszej sprawie zażaleniowej, czy zostało wykazane pełnomocnictwo, którym posługiwał się występujący w sprawie radca prawny, jako udzielone przez stronę powodową w procesie przeciwko wskazanej w pozwie stronie pozwanej.

Racją zaskarżonego zarządzenia było respektowanie zasady, że strona wnosząca pisma, zwłaszcza wszczynające postępowanie, winna dokonać oznaczenia stron (art. 126 §1 pkt 1 k.p.c.), jak i załączyć dokument pełnomocnictwa (albo jego uwierzytelniony odpis), gdy pismo wnoszone jest przez pełnomocnika, który uprzednio nie złożył pełnomocnictwa (art. 126 §3 k.p.c.).

W treści pozwu powódka zawarła oznaczenie strony pozwanej, określając ją w sposób następujący: (...) spółka akcyjna w W. jako Zarządca Masy Sanacyjnej spółki (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w restrukturyzacji w K. ”( pozew, k. 3). Do pozwu załączone zostało pełnomocnictwo upoważniające do działania w imieniu powódki w sporach sądowych przeciwko (...) sp. z o.o. w K. oraz (...) S.A. w W. ( pełnomocnictwo, k. 19).

Zarządzeniem z dnia 5 stycznia 2017 r. stronę powodową wezwano do uzupełnienia braków pozwu, tj. opłaty od pozwu w kwocie 225 zł oraz pełnomocnictwa umocowującego do działania przeciwko (...) sp. z o.o. w restrukturyzacji w K. w terminie tygodniowym pod rygorem zwrotu pozwu ( zarządzenie, k. 47).

Wezwanie doręczono pełnomocnikowi powódki 31 stycznia 2017 r. ( elektroniczne potwierdzenie odbioru, k. 49), który w odpowiedzi na wezwanie dnia 7 lutego 2017 r. przedłożył uwierzytelniony za zgodność z oryginałem odpis pełnomocnictwa umocowującego do działania przeciwko (...) S.A. w W. jako (...) sp. z o.o. w restrukturyzacji w K. ( pełnomocnictwo, k. 51) oraz potwierdzenie uiszczenia dnia 7 lutego 2017 r. opłaty sądowej w wysokości 225 zł ( wyciąg bankowy, k. 52).

Rozpatrując powyższą chronologię czynności procesowych należy stwierdzić, że zaskarżone przez powódkę zarządzenie z dnia 13 lutego 2017 r. o zwrocie pozwu nie mogło się ostać. Strona powodowa, z zachowaniem tygodniowego terminu, zarówno uiściła opłatę od pozwu w kwocie 225 zł, jak i przedłożyła poświadczony za zgodność z oryginałem odpis pełnomocnictwa umocowujący do działania przeciwko (...) S.A. jako (...) sp. z o.o. w restrukturyzacji. Mając powyższe na względzie trzeba spostrzec, że nie zachodziła podstawa do zwrotu pozwu, bowiem strona powodowa w tygodniowym terminie na uzupełnienie braków pozwu uzupełniła je. Fakt, iż przedłożone pełnomocnictwo w pierwszej kolejności wskazywało (...) S.A. jako (...) sp. z o.o. w restrukturyzacji, nie dawał podstaw do przyjęcia, że powódka nie wykonała wezwania do uzupełnienia braku pozwu. Z treści pozwu oraz pełnomocnictwa wynika, że intencją strony powodowej było pozwanej (...) sp. z o.o. w restrukturyzacji, którym jest (...) S.A. Dlatego zarówno w pozwie, jak i w złożonym w odpowiedzi na wezwanie odpisie pełnomocnictwa, wskazywała na umocowanie do działania przeciwko spółce, która rzeczywiście pełni funkcję (...) sp. z o.o. w restrukturyzacji, przy czym wyraźnie wskazała, że ma ono związek z pełnieniem tej właśnie funkcji.

Tym samym, ponieważ pełnomocnictwo radcy prawnego do zastępowania strony powodowej w niniejszej sprawie zostało wykazane, należało uchylić zaskarżone zarządzenie na podstawie art. 386 §1 w zw. z art. 397 §2 k.p.c.

Leon Miroszewski