II Cz 925/14 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Szczecinie z 2014-06-16

Sygn. akt II Cz 925/14

POSTANOWIENIE

Dnia 16 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Bednarek-Moraś (spr.)

Sędziowie: SO Zbigniew Ciechanowicz

SO Iwona Siuta

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w dniu 16 czerwca 2014 r. w S.

sprawy z powództwa (...) (...) (...)przy ul. (...)w S.

przeciwko Z. P. i H. P.

o zapłatę

na skutek zażalenia Z. P. i H. P.

na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I C 1821/11

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie.

SSO Iwona Siuta SSO Agnieszka Bednarek-Moraś SSO Zbigniew Ciechanowicz

Sygn. akt II Cz 925/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 24 czerwca 2013 r. Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie odrzucił apelację pozwanej H. P. wniesioną dnia 12 września 2012 roku od wyroku Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 28 czerwca 2012 roku.

Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie Sąd wskazał, iż w dniu 12 września 2012 roku wpłynęła apelacja pozwanych H. P. i Z. P. od wyroku z dnia 28 czerwca 2012 roku wydanego w niniejszej sprawie przez Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie. Apelacja pozwanej dotknięta była brakami formalnymi. Zarządzeniem z dnia 10 grudnia 2012 roku, doręczonym H. P. w dniu 17 grudnia 2012 roku, wezwano skarżącą do usunięcia braków formalnych wniesionej przez nią apelacji, które zostały szczegółowo w wezwaniu wskazane. Braki formalne wniesionej apelacji nie zostały przez pozwaną uzupełnione w zakreślonym terminie. Oboje pozwani złożyli pismo w dniu 24 grudnia 2012 roku, w którym pozwana wskazała zakres zaskarżenia i wnioski apelacji, ale nie została w nim wskazana wartość przedmiotu zaskarżenia. Sąd Rejonowy mając na uwadze art. 370 k.p.c. odrzucił apelację pozwanej H. P., której braki formalne nie zostały usunięte w wyznaczonym w tym celu terminie, jako że pozwana nie wskazała pomimo wezwania wartości przedmiotu zaskarżenia, co uniemożliwia nadanie apelacji dalszego biegu.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyli Z. P. i H. P. wnosząc o jego uchylenie. Skarżący podnieśli, iż w ich ocenie termin uzupełnienia braków apelacji liczył się od dnia 18 grudnia 2012 r. (tj. od następnego dnia od przyjęcia wezwania) i upływał z dniem 24 grudnia 2012 r., stąd w tym dniu została ona uzupełniona. Skarżący wskazali, też iż wysokość zaskarżenia opisała jako „zaskarżamy orzeczenie w całości”. Skarżący podkreślili, iż są prawnikami i nigdy w takich sprawach nie byli żadną ze stron, stąd przepuszczenie że sformułowanie jest wystarczające, bo kwoty wyszczególnione były w wyroku Sądu Rejonowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie Z. pozwanych okazało się niezasadne.

Warunki jakim apelacja powinna czynić zadość określa przepis art. 368 § 1 k.p.c. Ponadto § 2 tego przepisu stanowi, że w sprawach o prawa majątkowe należy oznaczyć wartość przedmiotu zaskarżenia. Wartość ta może być oznaczona na kwotę wyższą od wartości przedmiotu sporu wskazanej w pozwie jedynie wtedy, gdy powód rozszerzył powództwo lub sąd orzekł ponad żądanie. Przepisy art. 19-24 i 25 § 1 stosuje się odpowiednio. W przypadku gdy apelacja nie czyni zadość wymaganiom przepisanym dla tego pisma procesowego odpowiednie zastosowanie znajduje art. 130 § 1 k.p.c., w myśl którego jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym. Natomiast zgodnie z treścią art. 370 k.p.c. sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

Mając powyższe uwagi na względzie Sąd Okręgowy wskazuje, iż apelacja pozwanej H. P. od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 28 czerwca 2012 r., która została wniesiona do Sądu w dniu 12 września 2012 r., rzeczywiście nie czyniła zadość wszystkim przepisanym dla tego pisma procesowego wymaganiom, ale w ocenie Sądu Okręgowego wartość przedmiotu zaskarżenia została w niej przez stronę oznaczona w sposób opisowy (k. 116-118). Pozwani wskazali bowiem, iż odwołują się od wyroku, którym Sąd zasądził od nich na rzecz powódki kwotę 3.262,44zł oraz kwotę 789zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Wobec uzupełnienia apelacji poprzez wskazanie, iż wyrok zasądzający określone kwoty pozwana zaskarża w całości nie sposób podzielić poglądu Sądu Rejonowego, iż apelacji nie można nadać biegu. Wobec powyższego zbędnym było wydanie zarządzenia z dnia 10 grudnia 2012 r., w zakresie w jakim pozwana H. P. została wezwana do uzupełnienia braków apelacji poprzez oznaczenie kwotą pieniężną wartości przedmiotu zaskarżenia pod rygorem odrzucenia apelacji (k. 123, 124).

W świetle powyższych rozważań uznać należało, że nie było podstaw do odrzucenia apelacji i Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w punkcie 2. sentencji postanowienia.

(...)

(...)

(...)

1. (...)

2.(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Grażyna Magryta-Gołaszewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Agnieszka Bednarek-Moraś,  Zbigniew Ciechanowicz ,  Iwona Siuta
Data wytworzenia informacji: