Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI C 577/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Oławie z 2014-02-20

Sygnatura akt Sygnatura

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Miejscowość, dnia Data

w następującym składzie:

Przewodniczący:

Protokolant:Anna Kańczugowska

po rozpoznaniu w dniu 10-02-2014 r

sprawy

- o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego 2.417 zł kosztów zastępstwa procesowego

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 20 czerwca 2013 roku strona powodowa (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. wniosła o zasądzenie od pozwanego J. Z. kwoty 13.401,60 zł tytułem odszkodowania w związku z ujawnionymi nieprawidłowościami w sprawowaniu zarządu. wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 15 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty.

Nadto wniosła o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu strona powodowa opierając swoje roszczenie na dyspozycji art. 293 k.s.h. wskazała, że na skutek nieprawidłowości polegających na zakupieniu przez pozwanego określonych w pozwie towarów ze środków finansowych Spółki z przeznaczeniem najprawdopodobniej na cele prywatne oraz brakiem tego towaru na stanie spółki po odwołaniu pozwanego ze stanowiska prezesa, poniosła szkodę w kwocie dochodzonej pozwem.

Pozwany J. Z. wniósł o oddalenie powództwa w całości

albowiem strona powodowa nie wykazała bezprawności w jego działaniu lub zaniechaniu, które mogłoby być podstawą odszkodowawczą oraz samej szkody.

W uzasadnieniu oświadczył, iż nie może zgodzić się z twierdzeniami powodowej spółki, gdyż są one bezzasadne i nie znajdują oparcia w stanie faktycznym i materiale dowodowym sprawy . Wskazał, iż przedmioty wskazane w pozwie były wykorzystywane na rzecz Spółki a ponadto należą do tzw. niskocennych środków trwałych podlegających jednorazowemu ujęciu w kosztach uzyskania przychodów. Większość tych środków uległa szybszemu zużyciu i została zastąpiona środkami nowymi. Zarząd nie prowadził ewidencji zużycia tych środków trwałych ani nie ponosił odpowiedzialności za stan takich przedmiotów w spółce.

W piśmie z dnia 7 października 2013 r. strona powodowa cofnęła powództwo w zakresie kwoty 199,00 zł tj. w zakresie wartości grilla Paleni i ostatecznie wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 13.202,60 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany J. Z. pełnił funkcję Prezesa Zarządu powodowej Spółki od dnia 6 grudnia 2005 r. do odwołania tj. do dnia 31 października 2012 r. W dniu 1 lipca 2007 r. strony zawarły umowę o pracę, która określała rodzaj wykonywanej przez pozwanego pracy jako prezesa zarządu.

Dowód:

- uchwała nr 2/2005 z dnia 06.12.2005 r. – k. 11,

- uchwała nr 01/05-12/2008 r. z dnia 05.12.2008 r. – k.12

- uchwała nr 01/05- (...) z dnia 05.12.2011 r. – k. 13

- umowa o pracę z dnia 01.07.2007 r. – k. 84

- rozwiązanie umowy o pracę z dnia 26.10.2012 r. – k. 85

- uchwała nr 01/23-10/2012 r. z dnia 23.10.2012 r. – k. 14

Przedmiotem działalności powodowej Spółki było m.in. prowadzenie klubów muzycznych i artystycznych, działalność gastronomiczna i cateringowa, organizowanie różnych form rozwoju kulturalnego. Udziały w Spółce przysługiwały P. R. i J. R.. Do obowiązków pozwanego, jako prezesa zarządu spółki należało m.in. prowadzenie gastronomii, cateringu oraz imprez zewnętrznych. Pozwany zajmował się również zakupami. Wydatki zakupowe i sprzedażowe spółki pozwany uzgadniał ze wspólnikiem strony powodowej – P. R.. Księgowość powodowej spółki prowadziła firma zewnętrzna spółka (...) S.A., której wice-prezesem był P. R..

Dowód:

- umowa spółki k.-52,

- zeznania pozwanego J. Z. – k. 134-135v,

- zeznania świadka P. R. k.111,

W okresie od lipca 2011 do lipca 2012 r. pozwany dokonał zakupu następującego towaru: walizek 44cm, 2 szt o łącznej wartości 328,00 zł brutto, stołka barowego (...) 2 szt. o łącznej wartości 498 brutto, odkurzacza supercylon electrolux wraz z workami do odkurzacza na łączną kwotę 420,00 zł, ławy (...) 100 cm, za którą wraz z jej dostarczeniem zapłacono kwotę 1.409,00 zł brutto, krzesła ROY o wartości 95 zł, (...) 3g 64 GB B. o wartości 3131,00 zł, konsoli (...) + K., a także gra oraz kabel H. (...) m o łącznej wartości 1.268,90 zł, kina domowego Samsunga HT- (...)w 4x TB, B. Ray 3D wraz z usługami towarzyszącymi o łącznej wartości 2.300,80 zł, Grilla Paleni o wartości 199,00 zł., odtwarzacza DVD F. (...) oraz H. (...) o łącznej wartości 358,90 zł, stół oraz sześć krzeseł tapicerowanych o łącznej wartości 3.393,00 zł. Wszystkie faktury zostały podpisane i wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki przez pozwanego.

Dowód:

-faktury VAT - k. 15-42

Taki sprzęt jak kino domowe, konsola, iPad, hokery oraz grill gazowy przechowywane były w domu pozwanego i wykorzystywane podczas wyjazdów prezentacyjnych. Pozostały sprzęt przechowywany był różnych pomieszczeniach należących do Spółki m.in. w magazynach, w dziedzińcu Hotelu (...) oraz w dwóch garażach, do których dostęp mieli wszyscy pracownicy strony powodowej oraz pracownicy hotelu. Sprzęt, który był zużyty bądź, który uległ zniszczeniu był magazynowany lub wyrzucany. Nie była prowadzona ewidencja zużytego sprzętu. Protokoły zniszczenia sprzętu były sporządzane jedynie przy likwidacji sprzętu o wartości powyżej 3.000 zł.

Wszystkie przedmioty wymienione w pozwie, za wyjątkiem grilla gazowego uległy zużyciu w okresie kiedy pozwany pełnił funkcję prezesa. Nie sporządzono protokołu zniszczenia.

Dowód:

- zeznania pozwanego J. Z. – k. 134-135v

- zeznania świadka G. Ż. – k. 111v-112

- zeznania świadka G. Ż. – k. 111v-112

- zeznania świadka K. L. – k. 112v-113

- zeznania świadka M. W. – k. 113

- zeznania pozwanego J. Z. – k. 134-135v

Podczas inwentaryzacji środków trwałych dokonanej po odwołaniu pozwanego z funkcji prezesa zarządu i po opuszczeniu przez niego Spółki tj. 17 kwietnia 2013 r. wykryto brak towarów zakupionych i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przez pozwanego.

Dowód:

- zeznania pozwanego J. Z. – k. 134-135v

- zeznania powódki J. R. k.133

W dniu 4 czerwca 2013 r. strona powodowa wystawiła notę obciążeniową nr (...), obciążając pozwanego kwotą 13.401,60 zł z tytułu stwierdzonych niedoborów środków trwałych i wyposażenia.

Dowód;

- nota obciążeniowa nr 1/2013 r. . wraz z dowodem nadania – k. 63

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje :

Strona powodowa dochodzi od pozwanego odszkodowania z tytułu poniesionej szkody na skutek nieprawidłowości polegających na zakupieniu określonych w pozwie towarów ze środków finansowych Spółki z przeznaczeniem najprawdopodobniej na cele prywatne oraz brakiem tego towaru na stanie spółki po odwołaniu pozwanego ze stanowiska prezesa - w kwocie 13.202,60 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty opierając swoje roszczenie na dyspozycji art. 293 k.s.h.

Zgodnie z tym przepisem członek zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz likwidator odpowiada wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy spółki chyba, że nie ponosi winy. Stosownie do § 2 tego przepisu, członek zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz likwidator powinien przy wykonywaniu swoich obowiązków dołożyć staranności wynikającej z zawodowego charakteru swojej działalności. Do powstania odpowiedzialności określonej w art. 293 k.s.h. niezbędne jest łączne spełnienie się wskazanych w tym przepisie przesłanek. Działanie lub zaniechanie funkcjonariusza spółki musi być więc sprzeczne z prawem lub postanowieniami umowy spółki (bezprawność działania funkcjonariusza). Przy czym, przez pojęcie działań lub zaniechań sprzecznych z prawem należy rozumieć uchybienia względem przepisów powszechnie obowiązującego prawa. Nie będzie natomiast stanowić podstawy do wytoczenia powództwa na podstawie art. 293 k.s.h. naruszenie innych niż wymienione wyżej regulacji (np. regulaminów zarządów, rad nadzorczych, dwustronnych umów zawartych przez spółki z jej funkcjonariuszami). Działanie funkcjonariusza musi wyrządzać szkodę spółce w rozumieniu art. 361 § 2 k.c., przy czym zachowanie funkcjonariusza i ustaloną szkodę musi łączyć adekwatny związek przyczynowy w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. Elementem dyspozycji art. 293 k.s.h. jest także wina funkcjonariusza, co do której istnieje domniemanie, od którego pozwany może się uwolnić, jeżeli wykaże, że dochował miernika staranności określonego w § 2 tego przepisu. Podkreślić przy tym należy, że warunkiem przejścia do oceny czy doszło do dochowania należytej staranności (§ 2) jest uprzednie stwierdzenie, iż członek organu spółki zachował się w sposób sprzeczny z prawem lub postanowieniami umowy i swoim zachowaniem wyrządził spółce szkodę (§ 1).

W procesie opartym na art. 293 k.s.h. strona powodowa, zgodnie z ogólną regułą rozkładu ciężaru dowodu wyrażoną w art. 6 k.c, miała obowiązek wykazania, że w analizowanym stanie sprawy zaistniały przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej, tj. powstanie szkody w wysokości, której dochodzi, czyn pozwanego szkodę tę wywołujący oraz związek przyczynowy pomiędzy tym czynem a powstałą szkodą. Przy czym powód powinien mieć na względzie, że warunkiem odpowiedzialności na podstawie art. 293 k.s.h. jest działalność sprzeczna z prawem lub postanowieniami umowy (bezprawność). Jedynie w zakresie winy ciężar odpowiedzialności dowodowej został ustawowo przerzucony na pozwanego. Zdaniem Sądu, powodowa Spółka powyższego nie wykonała. W szczególności, w ocenie Sądu, powód nie wykazał, iż wywołujące szkodę działanie pozwanego było "bezprawne", tj. wiązało się z naruszeniem jakichkolwiek przepisów powszechnie obowiązującego prawa lub postanowień umowy Spółki. Strona powodowa zarzuciła pozwanemu brak należytej staranności w zarządzaniu majątkiem Spółki ( brak na stanie Spółki zakupionego przez pozwanego towaru) i w konsekwencji działanie naruszające interesy Spółki. Dodatkowo, strona powodowa wskazała, że pozwany nie dopełnił należytej staranności nabywając określony w pozwie towar ze środków finansowych Spółki z przeznaczeniem najprawdopodobniej na cele prywatne, przez co naraził Spółkę na wymierną szkodę.

Jak wynika z doktryny i orzecznictwa na gruncie dawnego art. 292 k.h. (obecnie zastąpionego przez art. 293 k.s.h.), przez pojęcie bezprawności należy rozumieć sprzeczność z konkretną normą prawną, której źródłem jest powszechnie obowiązujący akt normatywny. Ustalenie bezprawności w rozumieniu art. 293 k.s.h. powinno przy tym wskazywać - z przytoczeniem konkretnych przepisów prawa - na czym polegała sprzeczność zachowania członka organu spółki z oznaczonym przepisem prawa a ogólnikowe stwierdzenia o sprzeczności z prawem lub postanowieniami umowy spółki nie są tutaj wystarczające. ( V CSK 128/05, (...), M. P. 2006/5/226 ).

W świetle powyższego, zdaniem Sądu, strona powodowa nie dopełniła obowiązku wskazania konkretnego przepisu, z którego naruszeniem wiązałyby się działania / zaniechania pozwanego. Twierdzenia strony powodowej zawarte w pozwie oraz pismach procesowych są zbyt ogólnikowe, nie wskazujące na konkretny przepis, z treścią którego sprzeczne miałoby być zachowanie pozwanego. Z okoliczności sprawy nie da się wywieść, że działania bądź zaniechania pozwanego prowadziły do naruszenia wskazanego przez stronę powodową treści § 13 umowy Spółki, który stanowi w istocie jedynie powtórzenie dyspozycji z § 2 art. 293 k.s.h. Zdaniem Sądu nie można zgodzić się z twierdzeniami strony powodowej, że zachowanie pozwanego, polegające na nabyciu wymienionego w pozwie towaru a następnie jego zużyciu było zachowaniem sprzecznym z prawem, czy też z postanowieniami umowy Spółki. W przypadku braku ewidencjonowania zużytego sprzętu o niewielkiej wartości można byłoby, co najwyżej, mówić o niedochowaniu należytej staranności z punktu widzenia Spółki. Taki zaś brak nie może sam w sobie rodzić odpowiedzialności pozwanego. Miernik staranności wskazany w art. 293 § 2 k.s.h. stanowi bowiem kryterium winy i jego spełnienie nie zwalnia od obowiązku ustalenia bezprawności. Nie można więc twierdzić, że sam brak dołożenia staranności wymaganej przez art. 293 § 2 k.s.h. prowadzi do odpowiedzialności pozwanego na podstawie art. 293 k.s.h., skoro brak należytej staranności nie łączy się w przedmiotowym stanie faktycznym z naruszeniem przepisów powszechnie obowiązującego prawa bądź umowy Spółki.

W niniejszej sprawie nie spełnione zostały pozostałe przesłanki odpowiedzialności z art. 293 k.s.h. Nawet gdyby zająć się ewentualną szkodą jedynie teoretycznie, albowiem zdaniem Sądu szkody, w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, powodowa spółka nie wykazała, ani nie zachodzą niezbędne pozostałe przesłanki ewentualnej odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanych - to także należałoby uznać, że wysokość takiej szkody nie została udowodniona albowiem strona powodowa nie określiła rzeczywistej wartości szkody a jedynie wartość zakupową poszczególnych towarów zakupionych przez pozwanego.

Ponadto dochodzone przez stronę powodową roszczenie nie zasługiwało na uwzględnienie, bowiem brak jest uchwały, o której mowa w art. 228 k.s.h., wymaganej do wywiedzenia powództwa na podstawie art. 293 k.s.h.

Z tych względów Sąd orzekł ja w sentencji wyroku rozstrzygając o kosztach postępowania na podstawie art. 98 k.p.c.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Bagińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Oławie
Data wytworzenia informacji: