Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 17-09-2018 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu XII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR del Jolanta Malik

Protokolant: Piotr Józwik

po rozpoznaniu w dniu 3 września 2018r. we Wrocławiu

na rozprawie sprawy z powództwa B. S.

przeciwko J. S. (1)

- o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego J. S. (1) na rzecz powódki B. S. kwotę 122.000 zł (sto dwadzieścia dwa tysiące złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 6 kwietnia 2017r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki 2817 zł zwrotu kosztów postępowania,

IV.  nakazuje pozwanemu, aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Okręgowego we Wrocławiu kwotę 6080 zł tytułem brakującej opłaty od pozwu;

V.  nie obciąża powódki brakującą opłatą od pozwu.

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 6 kwietnia 2018r. powódka B. S. wniosła o zasądzenie od pozwanego J. S. (1) kwoty 160.000 zł tytułem zwrotu nakładów majątkowych, które powódka poczyniła na rzecz majątku osobistego pozwanego w trakcie trwania związku małżeńskiego wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

Uzasadniając żądanie pozwu podała, że strony zawarły związek małżeński dnia (...)., który następnie został rozwiązany przez rozwód w (...). Wskazała, że dnia 7 lipca 2003r. strony – na zasadach wspólności majątkowej – kupiły nieruchomość w miejscowości Ś. celem wybudowania na niej domu jednorodzinnego dla zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych wraz z udziałem w drodze. Dnia 5 kwietnia 2006r. przed notariuszem D. B. z Kancelarii Notarialnej w T. małżonkowie zawarli umowę majątkową małżeńską wprowadzającą w ich małżeństwie ustrój rozdzielności majątkowej, wskutek czego stali się współwłaścicielami majątku, który dotychczas był objęty wspólnością ustawową. Następnie w dniu 28 czerwca 2006r. strony przed tym samym notariuszem dokonały podziału majątku wspólnego po ustaniu wspólności w ten sposób, że prawo własności nieruchomości i wraz z udziałem w drodze przeniosły na wyłączną własność pozwanego J. S. (1) bez obowiązku spłaty powódki. Powódka podała, że w trakcie trwania małżeństwa strony zamieszkiwały w T. przy ul. (...) w mieszkaniu stanowiącym majątek osobisty powódki. Celem sfinansowania kosztów budowy domu przeznaczonego dla stron i ich wspólnych dzieci powódka sprzedała spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w T., z którego uzyskała kwotę w wysokości 135.000 zł. Bezpośrednio po otrzymaniu zapłaty od kupującej całość kwoty przekazała pozwanemu przelewami, dokonanymi w dwóch transzach, tj. dnia 6 listopada 2007 r. – 70.000 zł oraz dnia 8 listopada 2007 r. – 65.000 zł. Nadto by wspomóc finansowo strony przy budowie domu matka powódki G. I. w lutym 2007r. zaciągnęła kredyt w (...)/T. w wysokości 25.000 zł. Uzyskane w ten sposób środki przekazała powódce, które to środki zostały przeznaczone na budowę domu stron i wydane na zakup materiałów budowlanych. Małżonkowie zamieszkali w nowo wybudowanym domu w grudniu 2007r. Środki finansowe uzyskane przez powódkę ze sprzedaży swojego mieszkania oraz kwota uzyskana od matki powódki w 2007r. zostały przeznaczone w całości na budowę domu w Ś.. Za te środki w latach 2007-2009 zakupione zostały m. in. okna, drzwi, piec elektryczny, panele solarne, schody wewnętrzne, meble kuchenne, szafy, wykonano suchy strop, wykończono dwie łazienki, postawiono ogrodzenie posesji. Powódka wraz z dziećmi mieszkała w domu w Ś. do lutego 2015r. Po rozwodzie pozwany zawarł nowy związek małżeński i w 2014 r. nieruchomość tę przekazał w drodze darowizny małżonce E. S.. Pozwany do chwili obecnej nie rozliczył się z powódką z tytułu otrzymanych od niej kwot w wysokości 135.000 zł uzyskanych w wyniku sprzedaży mieszkania stanowiącego majątek osobisty powódki oraz kwoty 25.000 zł pochodzącej z pożyczki zaciągniętej przez matkę powódki, które stanowią przysporzenie do majątku osobistego pozwanego w łącznej wysokości 160.000 zł. Z tego względu po stronie powódki istnieje roszczenie o zwrot z tytułu nakładów na cudzą rzecz w wyżej wskazanej wysokości.

Powódka wskazała, że do rozliczenia stron zastosowanie znajdą przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu. Pozwany otrzymał od powódki środki finansowe, które winien zwrócić wg ich wartości nominalnej. Zdaniem powódki pozwany winien był rozliczyć się z powódką z chwilą ustania wspólnego pożycia i małżeństwa. Powódka nie otrzymała zwrotu kwoty, którą zainwestowała w budowę domu pozwanego, ani ona ani dzieci nie zamieszkują w nieruchomości, która została wybudowana m.in. ze środków pochodzących z jej majątku osobistego. Powódka sfinansowała z własnych środków budowę domu, który należał do pozwanego z uwagi na fakt, iż pozostawała z pozwanym w związku małżeńskim, miała z nim dzieci zakładała, że nieruchomość będzie służyła rodzinie.

W odpowiedzi na pozew (k. 49-51) pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu swojego stanowiska zaprzeczył, aby matka powódki – G. I. wzięła pożyczkę z przeznaczeniem na cel jej przekazania stronom na zakup materiałów budowlanych. W odniesieniu do kwoty 135.000 zł przelanej przez powódkę na rachunek bankowy pozwanego zaprzeczył, aby w/w środki zostały przeznaczone na budowę domu w Ś.. Pozwany wskazał, że powódka będąc w związku małżeńskim z pozwanym założyła „na siebie” działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w T.. Działalność polegała na handlu towarem m.in. telefonami komórkowymi, laptopami, meblami, srebrem, zwrotami z sieci sklepów (...). Podkreślił, że powódka nie miała żadnego doświadczenia w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej, w związku z czym działalnością w głównej mierze zajmował się powód, który był jej pełnomocnikiem w firmie – to on dokonywał transakcji zakupu towaru, sprzedaży, dokonywał płatności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Pozwany podkreślił, że środki finansowe przelane w dniu 6 i 8 listopada 2007r. przez powódkę zostały przeznaczone na koszty założonej przez powódkę działalności gospodarczej, zaś zyski konsumowane były na bieżące potrzeby rodziny, którą strony wówczas tworzyły. Wskazał, że faktycznym powodem zniesienia wspólności majątkowej między stronami był fakt, że w finansowanie budowy domu w Ś. zaangażowany był ojciec pozwanego S. S. (1), a małżeństwo stron nie układało się dobrze. Wskazał, że w dniach w których powódka dokonała przelewu wskazanych środków majątkowych dom w Ś. nie wymagał nakładów finansowych, był gotowy do zamieszkania.

W ocenie pozwanego do niniejszej sprawy mają zastosowanie art. 226 k.c. i następne stanowiące lex specialis w stosunku do ogólnych norm o bezpodstawnym wzbogaceniu. Pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczeń powódki względem pozwanego, zgodnie z art. 229 k.c., bowiem powódka opuściła przedmiotową nieruchomość w lutym 2015r.

Podniósł, że w przypadku oparcia roszczenia na instytucji bezpodstawnego wzbogacenia, pozwany nie jest osobą legitymowaną biernie do występowania w sprawie na podstawie art. 405 i nast.

W piśmie procesowym z dnia 27 lipca 2017 r. (k. 65-67) powódka wskazała, że udział ojca powoda w finansowaniu budowy domu był marginalny. Zwróciła uwagę, że w momencie zniesienia współwłasności majątkowej małżeńskiej i dokonania podziału majątku w 2006 r. wartość nieruchomości w Ś. wynosiła 45.000 zł, a w momencie dokonania jej darowizny w 2014 r. (na rzecz E. S.) wartość tejże nieruchomości określono na kwotę 290.000 zł. Wskazała, że znaczny przyrost wartości nieruchomości jest wynikiem zainwestowania w nią środków finansowych powódki przekazanych pozwanemu. Zaprzeczyła, aby była samoistną posiadaczką tejże nieruchomości w rozumieniu art. 226 k.c. Wskazała, że korzystała z lokalu wraz z dziećmi jako członek rodziny przez okres trwania małżeństwa, a także po rozwodzie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia (...)r. B. S. i J. S. (1) zawarli związek małżeński. Z tego związku urodziło się dwoje dzieci: M. S. (1) (ur. (...)) i Ł. S. (ur. (...)).

( bezsporne)

Po ślubie strony zamieszkały w T. przy ul. (...), w mieszkaniu stanowiącym majątek osobisty pozwanego.

( bezsporne)

W dniu 26 kwietnia 2002r. B. S. założyła działalność gospodarczą pod nazwą (...)z siedzibą w T.. Działalność gospodarczą faktycznie prowadził J. S. (1) we współpracy z ojcem S. S. (1). Posiadał wszelkie niezbędne pełnomocnictwa żony do prowadzenia działalności w jej imieniu, jak również do wszystkich firmowych rachunków bankowych. Pozwany posiadała także pełnomocnictwa do prywatnych rachunków bankowych powódki. On obsługiwał sprzedaż przez internet, w tym konta założone na powódkę na portalu Allegro.

Działalność została założona na B. S., ze względu na ulgi jakie dotyczą osób zakładających działalność gospodarczą po raz pierwszy (m.in. niższe składki do ZUS).

B. S. była tzw. „figurantem”, zajmowała się domem i wychowaniem dzieci. Wszystkie decyzje co do zakupu i sprzedaży towarów podejmował jej mąż. Powódka zajmowała się w ramach tej działalności dekorowaniem kościołów na śluby, względnie sprzedawała srebrną biżuterię.

Dochód z działalności gospodarczej stanowił główne źródło utrzymania rodziny.

Działalność polegała na handlu m.in. sprzętem elektronicznym (telefonami komórkowymi, telewizorami, laptopami).

(dowód:

- zaświadczenie z dnia 17 października 2017 r., k. 248,

- zeznania świadka G. I., e-protokół z rozprawy z dnia 7 grudnia 2017 r., 00:24:24-00:44:47, k. 263-270,

- zeznania świadka A. S., e-protokół z rozprawy z dnia 7 grudnia 2017 r., 00:44:47-00:54:41, k. 263-270

- zeznania świadka M. S. (2), e-protokół z rozprawy z dnia 12 marca 2018 r., 00:01:33-00:48:18, k. 489-493

- zeznania powódki e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559,

- zeznania pozwanego e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559,

J. S. (1) pracował również dla ojca S. S. (1) w zakresie działalności ubezpieczeniowej. Nie był zatrudniony na umowę o pracę, ojciec traktował go jako pomocnika. Pozwany otrzymywał z tego tytułu od ojca nieformalne miesięczne wynagrodzenie przelewem na swój rachunek bankowy. Ojciec finansował także synowi różne wydatki np. bilety lotnicze do C. za ponad 11 tys. zł (wyjazd w interesach w 2006). Po rozstaniu stron ojciec pozwanego finansował także alimenty dla dzieci.

( dowód:

- zeznania świadka S. S. (1), e-protokół z rozprawy z dnia 5 lutego 2018 r., 00:04:05-00:54:14, 450-453

- zeznania powódki e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559,

- zeznania pozwanego e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559,

- potwierdzenia przelewów za okres od maja 2003 do marca 2009 – k.79)

Dnia 7 lipca 2003 r. strony na zasadach wspólności małżeńskiej kupiły nieruchomość w miejscowości Ś., położonej w gminie T., celem wybudowania na niej domu jednorodzinnego, dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Nieruchomość obejmowała niezabudowaną działkę rolną numer (...) o powierzchni 0,6206 ha dla której Sąd Rejonowy w Trzebnicy księgę wieczystą numer (...), którą strony nabyły w udziale po ½ oraz część drogi usytuowanej na działce numer (...) w udziale wynoszącym po 1/6, dla której Sąd Rejonowy w Trzebnicy prowadził księgę wieczystą numer (...).

Dnia 7 sierpnia 2003r. pozwany J. S. (1) dokonał sprzedaży należącego do jego majątku osobistego własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego numer (...), położonego w budynku numer (...) przy ul. (...) we W. za cenę 127.000 zł.

( dowód:

- umowa sprzedaży z dnia 7 sierpnia 2003 r., Rep. A numer (...), k. 286-288,

- umowa przeniesienia własności z dnia 7 lipca 2003 r., rep. (...), k. 15-17)

Dnia 15 października 2003r. pozwany J. S. (1) dokonał sprzedaży należącego do jego majątku osobistego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego numer (...), położonego w budynku numer (...) przy ul. (...) w T. za cenę 100.000 zł.

( dowód:

- umowa sprzedaży z dnia 15 października 2003 r., Rep. A numer (...))

Strony zamieszkały w T. przy ul. (...) w mieszkaniu stanowiącym majątek osobisty powódki.

okoliczność bezsporna

Decyzjami z dnia 2 sierpnia 2005r. i 28 września 2005r. strony uzyskały zatwierdzenie projektu budowlanego i pozwolenie na budowę domu jednorodzinnego w Ś..

Małżonkowie rozpoczęli w 2005r. budowę domu jednorodzinnego, która została zasadniczo wstrzymana po osiągnięciu stanu deweloperskiego zamkniętego. Z uwagi na brak środków pieniężnych strony przez okres około dwóch lat nie przeprowadzały prac wykończeniowych domu. Intensywnie prace te były prowadzone w roku 2007r. Najważniejsze prace wykończeniowe zostały zakończone do wprowadzenia się stron do wybudowanego domu w ostatnim tygodniu grudnia 2007r., ale były jeszcze kontynuowane później (w I kwartale 2008)

( dowód:

- decyzja Starosty (...) z dnia 2 sierpnia 2005 r. oraz z dnia 28 września 2005 r., k. 515-516

- zeznania świadka A. S., e-protokół z rozprawy z dnia 7 grudnia 2017 r., 00:44:47-00:54:41, k. 263-270,

- zeznania R. S., e-protokół z rozprawy z dnia 10 maja 2018 r., 00:02:35-00:10:09)

- faktury VAT za okres od 17 listopada 2004r. do dnia 5 listopada 2007 r., k.289-438

- przesłuchanie powódki e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559,

- przesłuchanie pozwanego e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559)

Dnia 5 kwietnia 2006r. przed notariuszem D. B. z Kancelarii Notarialnej w T. strony zawarły umowę majątkową małżeńską wprowadzającą w ich małżeństwie ustrój rozdzielności majątkowej. Na mocy umowy małżonkowie stali się z mocy prawa współwłaścicielami majątku objętego wspólnością ustawową w następujących udziałach:

- po ½ części co do nieruchomości – niezabudowanej działki rolnej numer (...) o pow. 0,6206 ha, położonej w miejscowości Ś. oraz niezabudowanej działki rolnej numer (...) o pow. 0,59 ha położonej w miejscowości M.,

- po 6/72 części co do nieruchomości – niezabudowanej działki rolnej numer (...) o pow. 0,2721 ha, położonej w miejscowości Ś..

Następnie dnia 28 czerwca 2006r. strony dokonały podziału majątku wspólnego po ustaniu współwłasności w ten sposób, że prawo własności ww. nieruchomości przeniosły na wyłączną własność pozwanego J. S. (1) bez obowiązku spłaty powódki.

( dowód:

- umowa o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności z dnia , rep. (...), k. 18-22)

Pierwszy wyjazd zagraniczny w celu zakupu towaru w postaci sprzętu elektronicznego odbył się do C.. Za bilety lotnicze do C. zapłacił ojciec pozwanego – S. S. (1). Wyjazd ten nie przyniósł spodziewanych korzyści i pozwany nie nawiązał tam współpracy handlowej, choć przywiózł jakieś towary handlowe, których sprzedaż zwróciła koszty tego wyjazdu.

( dowód:

- zeznania świadka S. S. (1), e-protokół z rozprawy z dnia z rozprawy z dnia 5 lutego 2018 r., 00:04:05-00:54:14, 450-453

- przesłuchanie pozwanego e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559)

W 2006r. (po powrocie z C.) J. S. (1) poznał studenta M. S. (2). M. S. (3) miał pomysł biznesowy polegający na zakupie sprzętu elektronicznego powystawowego, używanego lub ze zwrotów w Wielkiej Brytanii, a następnie jego sprzedaży w Polsce za pośrednictwem portalu Allegro. Pozwany nawiązał współpracę z M. S. (2), gdyż ten znał język angielski i wiedział już jak nawiązać kontakty handlowe w Wielkiej Brytanii.

W 2007 roku odbyły się dwa wyjazdy do Wielkiej Brytanii celem zakupu sprzętu elektronicznego.

W pierwszym wyjeździe w marcu 2007 r. brał udział J. S. (1) i M. S. (2). Dokonano zakupu towaru (telewizory, laptopy, magnetowidy, radia) za kwotę kilkudziesięciu tysięcy złotych. Zapłaty za towary dokonywano w gotówce. Zakupy były dokumentowane fakturami VAT. Wszelkie decyzje dotyczące tego jaki towar zakupić oraz w jakiej ilości podejmował J. S. (1) korzystając z kontaktów M. S. (2). W dniu 13 marca 2007r. towar został przekazany do transportu ciężarowego. Było to dwanaście palet sprzętu elektronicznego (jedno auto ciężarowe). Towary zostały przywiezione do Polski w dniu 16 marca 2007r. do domu ojca pozwanego i tam był składowany aż do jego sprzedaży, poza drobnym sprzętem, który był u pozwanego w mieszkaniu lub w mieszkaniu M. S. (2) celem naprawy lub sfotografowania. J. S. (1) i M. S. (2) zajmowali się osobiście sprzedażą internetową. Przywieziony towar był dokładnie oglądany, gdy było to konieczne to naprawiany, a następnie fotografowany i sprzedawany za pośrednictwem portalu Allegro. Z uwagi na korzystny wynik finansowy sprzedaży towarów, J. S. (1) podjął decyzję o kolejnym wyjeździe do Wielkiej Brytanii.

Następny wyjazd do Wielkiej Brytanii odbył się jesienią 2007r. W wyjeździe tych uczestniczył już tylko M. S. (2), ponieważ pozwany złamał nogę. M. S. (2) był w Wielkiej Brytanii w październiku 2007r. Zostały mu powierzone pieniądze, którymi on dysponował zgodnie z wytycznymi J. S. (1). Dokonał zakupu towaru za kwotę kilkunastu tysięcy złotych.

Towar został przekazany do transportu ciężarowego:

- w dniu 9 listopada 2007 r. osiem palet sprzętu elektronicznego

- w dniu 20 listopada 2007 r. osiem palet sprzętu elektronicznego – dostarczono w dniu 21 listopada 2007 r.

Środki finansowe na zakup towaru pochodziły z przychodów firmy, jak również od ojca pozwanego.

Wobec braku rozliczenia się J. S. (1) z M. S. (2) za wykonaną pracę współpraca została zerwana i nie było więcej wyjazdów do Wielkiej Brytanii po towar, ponieważ J. S. (1) nie był w stanie prowadzić tego biznesu bez M. S. (2). J. S. (1) rozstając się z M. S. (4) oświadczył mu, że musiał uciekać w koszty i zysku nie ma, stąd nie może z nim podzielić się zyskiem. J. S. (1) nic więc nie zapłacił M. S. (2).

( dowód:

- zeznania świadka M. S. (2), e-protokół z rozprawy z dnia 12 marca 2018 r., 00:01:33-00:48:18, k. 489-493,

- notatka świadka M. S. (2), k. 463,

- umowa zlecenia z dnia 1 sierpnia 2007 r., k. 464, umowa zlecenia z dnia 1 września 2007 r., k. 465, umowa zlecenia z dnia 1 października 2007 r., k. 466, umowa zlecenia z dnia 1 listopada 2007 r., k. 467, umowa zlecenia z dnia 1 grudnia 2007 r., k. 468,

- listy przewozowe, k. 469-472

- wydruk z systemu PayPal z 5.10.2007 –k. 487-488

- przesłuchanie powódki e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559,

- przesłuchanie pozwanego e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559)

Powódka wiedziała, że są wyjazdy do Wielkiej Brytanii po towar i że ten towar przyjechał. Decyzje w zakresie jego zakupu i sprzedaży podejmował samodzielnie pozwany. Powódka pomagałą mu okazjonalnie przy sprzedaży towaru np. przy pakowaniu paczek do wysyłki.

( dowód:

- przesłuchanie powódki e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559,

- przesłuchanie pozwanego e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559)

W październiku 2007 r. w zestawieniu należnego podatku dochodowego B. S. wykazała przychód z prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości 60.027,83 zł, koszty uzyskania przychodu w wysokości 81.985,04 zł.

( dowód:

- zestawienie k. 473)

W dniu 28 lutego 2007r. matka powódki – G. I. zawarła z (...) PK/T. umowę pożyczki kwoty 25.000 zł.

Uzyskaną kwotę w całości darowała małżeństwu B. i J. S. (1).

( dowód:

- zaświadczenie z dnia 21 lutego 2017 r., k. 28,

- zeznania świadka G. I., e-protokół z rozprawy z dnia 7 grudnia 2017 r., 00:24:24-00:44:47, k. 263-270

- przesłuchanie powódki e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559)

Celem sfinansowania kosztów prac wykończeniowych domu w Ś. w dniu 5 listopada 2007r. powódka sprzedała spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w T., w którym mieszkała ich rodzina, uzyskując w ten sposób kwotę 135.000 zł.

Kupująca A. B. zapłaciła całą cenę sprzedaży w dniu 6 listopada 2007 r. przelewem na rachunek bankowy powódki w wysokości 135.000 zł.

Bezpośrednio po otrzymaniu zapłaty od kupującej, całość kwoty 135.000 pozwany z konta żony przelał na swoje konto w (...). Dokonał tej transakcji, gdyż miał pełnomocnictwo do konta żony. Pozwany dokonał dwóch przelewów na swoje konto w (...): dnia 6 listopada 2007r. – 70.000 zł oraz dnia 8 listopada 2007 r. – 65.000 zł.

( dowód:

- umowa sprzedaży z dnia 5 listopada 2007 r., rep. A numer (...), k. 23-24

- potwierdzenie przelewu otrzymanego z dnia 6 listopada 2007 r., k. 25,

- potwierdzenie wykonania przelewu z dnia 6 listopada 2007 r., k. 26,

- potwierdzenie wykonania przelewu z dnia 8 listopada 2007 r., k. 27,

- elektroniczne zestawienie operacji za okres od dnia 1 stycznia 2007 do dnia 31 grudnia 2007 r., k. 75-78,

- zeznania świadka A. S., e-protokół z rozprawy z dnia 7 grudnia 2017 r., 00:44:47-00:54:41, k. 263-270

- zeznania świadka A. B., e-protokół z rozprawy z dnia 7 grudnia 2017 r., 00:54:41-00:56:27, k. 263-270

- przesłuchanie powódki e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559,

- przesłuchanie pozwanego e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559)

W listopadzie 2007r. pozwany dokonał ze swojego konta w (...) kilkunastu wypłat w bankomacie kwot rzędu 1.000 zł - 3.000 zł. W następnych miesiącach wypłacał kilkukrotnie kwoty rzędu 500 zł – 3.000 zł.

W dniu 6 listopada 2007r. pozwany przelał ze swojego konta w (...) na swoje konto w (...) SA kwotę 70.000 zł, następnie w dniu 15 listopada 2007r. kwotę 20.000 zł, w dniu 26.11.2007 kwotę 2.000 zł, zaś w dniu 18.12.2007 kwotę 5.000 zł.

W dniu 7 listopada 20007 pozwany wypłacił ze swojego konta w (...) SA 70.000 zł , a w dniu 16.11.2007 20.000 zł.

W okresie od 1.11.2207 do 1.06.2008 pozwany dokonał ze swojego konta w (...) transakcji obciążających kontu (wypłaty, przelewy, płatność kartą ) na łączną kwotę 273.482,07 zł.

W okresie od 1.01.2007 do 31.12.2007 na konto pozwanego w (...) wpłynęło 319.436,98 zł.

( dowód:

- elektroniczne zestawienie operacji za okres od 1.11.2007 do 1.06.2008 w (...) k. 474-481

- elektroniczne zestawienie operacji za okres od dnia 1 stycznia 2007 do dnia 31 grudnia 2007 r., k. 75-78,

- historia transakcji na koncie pozwanego w (...) SA za okres od 1.11.2007 do 1.11.2008 – k. 482-485)

Część wypłaconych pieniędzy w gotówce była przechowywana przez strony w mieszkaniu. Korzystali z nich, gdy była potrzeba zapłaty wykonawcom (np. za łazienkę na górze, za chodnik z kostki brukowej przed domem, za schody wewnętrzne drewniane) lub zapłaty za wyposażenie domu (meble – kuchni w zabudowie z blatem kamiennym, szafy w zabudowie typu Komandor, łóżko do sypialni z materacem , biuro i łóżko do pokoju syna, sofa skórzana do salonu, a także 5 par drzwi wenwtrznych ) za lub zakupu. Pozwany nadto płacił kartą w marketach budowlanych albo przelewem za zakup paneli solarnych czy piec Co wraz z grzejnikami.

W listopadzie 2007r. strony podjęły intensywne prace wykończeniowe, aby przygotować dom do przeprowadzki rodziny na Święta Bożego Narodzenia. Czas gonił, bowiem powódka sprzedała mieszkanie, w którym rodzina do tej pory mieszkała w T. i trzeba je było wydać kupującym. Powódka była w zaawansowanej ciąży z drugim dzieckiem, które urodziło się (...)

W momencie sprzedaży przez powódkę mieszkania w T. w dniu 6.11.2007 w domu w Ś. nie były jeszcze wykonane wszystkie prace, jak też nie były kupione jeszcze wszystkie materiały wykończeniowe. Środki ze sprzedaży mieszkania były przeznaczane na dokonanie zapłaty za te prace czy materiały w okresie od 6 listopada 2007 do początku wiosny 2008r.

Nie było wykonanej ścieżki brukowej prowadzącej do domu. Wykonano ją w listopadzie.

Nie było kupionych drzwi wewnętrznych – kupiono 5 par drzwi wewnętrznych i na początku grudnia zamontowano je w domu. Zapłacono za nie gotówką – około 5.000 zł.

Nie było wykonanych szaf w zabudowie. Zamontowano w domu trzy szafy typu Komandor (dwie duże i jedną małą). Za montaż szaf zapłacono około 8.000 zł gotówką.

Nie było wykończonej dużej łazienki na piętrze. Prace w tej łazience były prowadzone jeszcze na początku 2008r. Za materiały budowlane, wykonawstwo i wyposażenie łazienki zapłacono gotówką około 20.000 zł.

Nie było kupionej kuchni w zabudowie. W połowie grudnia odbył się montaż kuchni. Za meble kuchenne i kamienny blat zapłacono gotówką około 16.000 zł (meble 10 tys. zł + blat kamienny 6 tys. zł). Natomiast za sprzęt AGD do kuchni zapłaciła matka pozwanego.

Tuż przed Świętami Bożego Narodzenia w grudniu 2007r. strony wprowadziły się do nowo wybudowanego domu w Ś.. Parter domu był skończony i umeblowany, przy czym meble do salonu i jadalni strony przywiozły z mieszkania w T.. Na Sylwestra małżonkowie zaprosili gości, którzy jednak nie wchodzili na górę , bo nie było takiej możliwości (brak schodów wewnętrznych)

W domu brakowało schodów wewnętrznych na górę, a domownicy aby dostać się na pierwsze piętro musieli korzystać z drabiny (w tym powódka będąc w zaawansowanej ciąży). Schody zostały zamontowane w styczniu 2008 r. Za schody zapłacono gotówką ok. 8.600 zł.

Za pieniądze ze sprzedaży mieszkania zakupiono też meble: sofę skórzaną do salonu – ok. 7.000 zł, wyposażenie sypialni – ok. 4.000-5.000 zł (duże łóżko z materacem), wyposażenie pokoju dziecięcego (biurko, łóżko) – ok. 1.000 zł

Gdy strony wprowadzały się w grudniu do domu nie było w nim jeszcze zainstalowanego ogrzewania. Dom ogrzewano za pomocą kominka. Dopiero w lutym 2008r. w domu zostało zainstalowane ogrzewanie. Zakupiono i zamontowano piec i grzejniki. Zapłacono przelewem kwotę 7.500 zł (zaliczka za montaż instalacji CO z dnia 25 lutego 2008 r. – 2.000 zł, k. 478, zapłata z dnia 16 lutego 2008 r. – 5.500 zł).

Następnie w marcu 2008 r. zakupiono panele solarne za kwotę około 15.000 zł. (w dniu 14 listopada 2007 r. zaliczka za wykonanie instalacji solarnej – 5.000 zł, k. 475)

Na początku wiosny 2008 r. zostało wykonane ogrodzenie wokół budynku oraz taras.

( dowód:

- zeznania świadka G. I., e-protokół z rozprawy z dnia 7 grudnia 2017 r., 00:24:24-00:44:47, k. 263-270,

- zeznania świadka A. S., e-protokół z rozprawy z dnia 7 grudnia 2017 r., 00:44:47-00:54:41, k. 263-270,

- zeznania R. S., e-protokół z rozprawy z dnia 10 maja 2018 r., 00:02:35-00:10:09

- przesłuchanie powódki, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559,

- przesłuchanie pozwanego, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559,

- elektroniczne zestawienie operacji za okres od dnia 1 listopada 2007 r. do dnia 1 czerwca 2008 r., k. 474-481)

W dniu 19 grudnia 2007r. J. S. (1) zakupił samochód terenowy marki (...)na firmę powódki za cenę 16.500 zł. W miesiącach styczeń – marzec 2008r. dokonał jego naprawy. Ostatecznie koszt jego zakupu i naprawy wynosił 25.000 zł. W tym czasie małżonkami dysponowali dwoma autami – zarówno powód jak i pozwana mieli po jednym samochodzie do dyspozycji, zakupiony przez pozwanego (...) był trzecim autem w rodzinie. Powódka mimo że samochód został kupiony na nią, nie kupiła tego samochodu, nie była w miejscowości P., gdyż była w tym czasie w zaawansowanej ciąży, pozwany bez niej pojechał po ten samochód, nie złożyła podpisu pod umową. Nie wyrażała zgody na zakup tego samochodu z jej pieniędzy z majątku osobistego pochodzących ze sprzedaży mieszkania. Pozwany wykorzystywał samochód m.in. do startu w rajdach samochodowych w dniach 12 – 13 kwietnia 2008 r. Pozwany na cel zakupu i naprawy tego auta wypłacił ze swego konta z bankomatu 25.000 zł.

( dowód:

- umowa z dnia 19 grudnia 2007 r., k. 519,

- karta z rajdu, k. 517-518)

- przesłuchanie powódki, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559,

- przesłuchanie pozwanego, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559,

W 2008r. relacje pomiędzy małżonkami uległy znacznemu pogorszeniu.

Pozwany wyprowadził się z domu w marcu 2009r.

Dowód :

- dokumenty w aktach sprawy rozwodowej , w szczególności wyrok z uzasadnieniem I i II instancji

- przesłuchanie powódki, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559,

- przesłuchanie pozwanego, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559,

Mimo zawartej umowy o rozdzielności majątkowej małżonkowie prowadzili wspólne gospodarstwo domowe aż do rozstania pod koniec 2008r. Małżonkowie prowadzili wspólną gospodarkę finansową tak jakby między nimi panował ustrój wspólności majątkowej. Rodzina utrzymywała się z dochodów z działalności gospodarczej zarejestrowanej na powódkę, a prowadzonej przez pozwanego oraz ze środków jakie pozwany zarabiał u ojca. Małżonkowie mieli „wspólną kasę”, z której dokonywano wydatków zarówno na potrzeby działalności gospodarczej, budowy domu jak i na życie. Pozwany dysponował tą „wspólną kasę”, gdyż posiadał pełnomocnictwa do wszystkich kont firmowych , jak i do rachunku bankowego żony, to pozwany dokonywał przelewów na tych kontach.

(dowód:

- przesłuchanie powódki, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559,

- przesłuchanie pozwanego, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559)

B. S. w 2007r. wykazała przychód z prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości 97.819,10 zł, koszty uzyskania przychodów w wysokości 130.487,79 zł, stratę w wysokości 32.668,69 zł(PIT-36L).

B. S. w 2008 r. wykazała przychód z prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości 1.306,74 zł, dochód w wysokości 1.306,74 zł (PIT-37).

W deklaracji VAT-7 za wrzesień 2007 r. podstawa opodatkowania transakcji przez przedsiębiorstwo powódki wyniosła 8.611,00 zł, za października 2007 r. – 21.242,00 zł, za listopad 2007 r. – 89.977,00 zł, za grudzień 2007 r. – 25.571,00 zł.

( dowód:

- deklaracja podatkowa za rok 2017 (PIT-36L), k. 533,

- deklaracja podatkowa za rok 2018 (PIT-37), k. 534,

- deklaracje VAT wrzesień 2007 r. – marzec 2008 r., k. 535-541)

W okresie od dnia 21 maja 2003 r. do dnia 10 marca 2009 r. S. S. (1) przelewał na rachunek bankowy syna – pozwanego J. S. (1) – kwoty rzędu od 50 zł do 11.000 zł. Łącznie na kwotę 272.926 zł. W 2007 r. dokonał przelewów na kwotę 64.713 zł. Pieniądze te zasilały „wspólną kasę” małżonków. Pozwany nie rozdzielał pieniędzy pochodzących od ojca od pieniędzy pochodzących z firmy żony, którą prowadził.

( dowód:

- potwierdzenia przelewów dokonanych przez S. S. (1), k. 79-227,

- elektroniczne zestawienie operacji za okres od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2007 r., k. 75-78,

- wykaz przelewów, k. 462)

- przesłuchanie pozwanego, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559)

W dniu 27 sierpnia 2008 r. B. S. zakończyła prowadzenie działalności gospodarczej. Między małżonkami nie układało się, a zakończył się już biznes prowadzony wcześniej przez pozwanego na nazwisko żony. Pozwany po jesieni 2007 po rozstaniu się z M. S. (2) nie miał nowych pomysł na uzyskanie zysków z działalności gospodarczej. Koszty zakończenia tej działalności w wysokości 3500 zł pokrył ojciec pozwanego, gdyż pozwany nie miał na to pieniędzy.

( dowód:

- wypis z rejestru REGON, k. 55

- przesłuchanie powódki, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559,

- przesłuchanie pozwanego, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559)

- przelew na 3500 zł –k. 56

W dniu (...)roku pozwany J. S. (1) wniósł pozew do sądu o orzeczenie rozwodu. Przed tem kiedy pozwany jeszcze mieszkał w domu – w lutym 2009 powódka złożyła pozew do sądu o alimenty na dzieci, albowiem pozwany nie łożył na ich utrzymanie. W tym czasie pozostawał w związkach z różnymi kobietami i nadużywał alkoholu. W okresie 2008-2009 powódka uczestniczyła w terapii dla osób współuzależnionych od alkoholi.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 20 października 2011r. rozwiązał związek małżeński B. S. i J. S. (1) przez rozwód z winy obu stron oraz zasądził od pozwanego alimenty na dwoje dzieci w łącznej kwocie 700 zł miesięcznie. Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 26 stycznia 2012 zmienił w/w wyrok w punkcie pierwszym w ten sposób, że małżeństwo stron rozwiązał przez rozwód z winy J. S. (1) , a w zakresie zasądzonych alimentów podwyższył je do kwoty 900 zł miesięcznie na dwoje dzieci.

( dowód:

- wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 20 października 2011 r. z uzasadnieniem , wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2012 r., z uzasadnieniem – w akatch XIII RR 618/09)

Po orzeczeniu rozwodu pozwany zawarł drugi związek małżeński.

( okoliczność bezsporna)

Dnia 17 czerwca 2014r. pozwany przekazał nieruchomość składającą się z działki numer (...), położonej w Ś. w drodze darowizny drugiej żonie – E. S.. Strony umowy określiły wartość rynkową darowizny na kwotę 290.000 zł.

( dowód:

- wydruk z księgi wieczystej numer (...), k. 29-33,

- umowa darowizny z dnia 17 czerwca 2014 r., k. 68-71)

Powódka wraz z dziećmi mieszkała w domu w Ś. do lutego 2015r., kiedy to wyprowadziła się.

Wyprowadzając się z domu zabrała m.in. ruchomości, które były kupione z pieniędzy pochodzących ze sprzedaży jej mieszkania w T. przy ul. (...):

- łóżko z sypialni (bez materaca)

- skórzaną sofę z salonu

- biurko i łóżko z pokoju dziecięcego

( dowód:

- przesłuchanie powódki, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559,

- przesłuchanie pozwanego, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559)

Pozwana wyprowadzając się zabrała także stare meble z salonu i jadalni kupione na początku małżeństwa, kiedy strony były jeszcze w ustroju wspólności majątkowej, a także wyposażenie 2 pokoi dziecięcych, z kuchni wzięła mikrofalówkę, zabrała firany.

( dowód:

- przesłuchanie powódki, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559,

- przesłuchanie pozwanego, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559)

W dniu 1 marca 2015r. J. S. (1) zgłosił zabór przez byłą żonę ruchomości z domu w Ś. na Policję. Ponieważ zgłaszający nie był w stanie określić konkretnie jakie jego rzeczy zostały zabrane i przedstawić dowodów, że są to jego rzeczy, a nie rzeczy byłej żony został pouczony o konieczności zgłoszenia zawiadomienia w tej sprawie zawierającego te dane. Nie stawił się aż do 2017r. Obecnie komenda Powiatowa Policji w T. prowadzi postępowanie (...)

( dowód:

- notatka urzędowa, k. 243,

- pismo KPP w T. z dnia 23 października 2017 r., k. 258,

- zeznania świadka G. I., e-protokół z rozprawy z dnia 7 grudnia 2017 r., 00:24:24-00:44:47, k. 263-270

- przesłuchanie powódki, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559,

- przesłuchanie pozwanego, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559)

Pismem z dnia 13 marca 2017 r. B. S. wezwała J. S. (2) do zapłaty kwoty 160.000 zł tytułem zwrotu nakładów finansowych na majątek osobisty pozwanego w postaci nieruchomości położonej w miejscowości Ś., dla której Sąd Rejonowy w Trzebnicy prowadzi księgę wieczystą numer (...), dokonanych w roku 2007 r. przelewów bankowych w łącznej kwocie 135.000 zł oraz przekazanej kwoty w wysokości 25.000 zł pochodzącej od matki powódki G. I. na budowę domu jednorodzinnego.

W odpowiedzi na wezwanie pozwany odmówił zapłaty kwoty 160.000 zł oraz zakwestionował istnienie wskazanych roszczeń. Zaprzeczył, aby wyszczególnione nakłady na nieruchomość w wysokości 135.000 zł oraz 25.000 zł zostały kiedykolwiek poczynione. Jednocześnie zwrócił się do powódki o zwrot zagarniętego bez jego zgody i wiedzy mienia znajdującego się w nieruchomości położonej w miejscowości Ś.

( dowód:

- przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 13 marca 2017 r., k. 34,

- odpowiedź na wezwanie z dnia 30 marca 2017 r., k. 35)

Małżonkowie po zawarciu umowy o rozdzielności majątkowej w trakcie trwania związku małżeńskiego nie dokonywali uzgodnień co do sposobu rozliczeń kwot, które sobie nawzajem przekazywali ze swoich majątków osobistych w uzgodnionym celu, jakim było generalnie wspólne życie w rodzinie.

(dowód:

- przesłuchanie powódki, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:03:11-00:43:09, k. 555-559,

- przesłuchanie pozwanego, e-protokół z rozprawy z dnia 3 września 2018 r., 00:43:09-02:02:11, k. 555-559)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Powódka domagała się w pozwie zasądzenia od pozwanego kwoty 160.000 zł tytułem zwrotu kwot, które przekazała pozwanemu w trakcie trwania związku małżeńskiego z majątku osobistego uzasadniając, że środki te zostały zainwestowane w budowę domu pozwanego, lecz ani ona ani dzieci nie zamieszkują już w tej nieruchomości na skutek rozpadu małżeństwa, orzeczenia rozwodu i zawarcia przez pozwanego nowego związku małżeńskiego. Powódka przekazała pozwanemu środki finansowe celem wykończenia domu, który należał do pozwanego z uwagi na fakt, iż pozostawała z pozwanym w związku małżeńskim, miała z nim dzieci i zakładała, że nieruchomość będzie służyła rodzinie.

Przy tak zakreślonej podstawie faktycznej żądania, która nawiązuje do celu świadczenia i poszukiwaniu przez powódkę ochrony w ramach przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu, podstawą prawną rozstrzygnięcia o żądaniu pozwu jest art. 410 §2 kpc, zgodnie z którym świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia. Wedle §1 tego przepisu przepisy artykułów poprzedzających (a więc 405-409 kc) stosuje się w szczególności do świadczenia nienależnego.

Słusznie powódka wskazuje, iż przepisy k.r.o. nie wskazują zasad rozliczeń między byłymi małżonkami pozostającymi w ustroju rozdzielności majątkowej ani w trakcie, ani po rozwiązaniu małżeństwa. W takim układzie stosunków do rozliczenia zastosowanie znajdą więc reguły ogólne, w tym przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu, które realizują ogólną zasadę, że nikt nie powinien się bogacić bezpodstawnie kosztem drugiego (wyrok SA w Białymstoku z 4.02.2016r. I ACa 512/15).

Dokonywanie przesunięć majątkowych między małżonkami pozostającymi w ustroju rozdzielności majątkowej, a wspólnie gospodarującymi, upadabnia pod względem faktycznym tą sytuację do partnerów żyjących w związku nieformalnym (konkubinat). Istnienie odrębnych mas majątkowych małżonków pozostających w ustroju rozdzielności majątkowej zbliża zatem rozważany problem prawny, w odniesieniu do korzyści uzyskanych przez jednego z małżonków pozostających w ustroju rozdzielności majątkowej, kosztem drugiego, jeżeli świadczenie takie nie miało lub utraciło podstawę prawną, tudzież zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, do rozliczeń konkubinatu, co pozwala na odniesienie się do dorobku orzecznictwa dotyczącego takich rozliczeń.

Co do zasady zatem należy przyjąć, że jeżeli jeden z małżonków pozostających w ustroju rozdzielności majątkowej swoją aktywnością i zaangażowaniem finansowym i faktycznym współtworzył odrębny majątek drugiego małżonka, może domagać się rozliczenia i przywrócenia równowagi ekonomicznej na podstawie art. 405 i nast. k.c. (wyrok SA w Białymstoku z 4.02.2016r. I ACa 512/15).

Powódka generalnie trafnie więc wskazała, iż do rozliczenia stron znajdą zastosowanie przepisy dotyczące bezpodstawnego wzbogacenia, z taką tylko uwagą, że tam, gdzie do przesunięcia majątkowego i zachwiania równowagi majątkowej doszło - tak jak w tym przypadku - wskutek świadczenia na dobro innej osoby, przez przekazanie środków pieniężnych w określonym celu, mamy do czynienia z instytucją nienależnego świadczenia, zatem zastosowanie art. 405 k.c. wchodzi w grę na podstawie odesłania zamieszczonego w przepisie art. 410 § 1 k.c. Przedmiotem roszczenia powódki w takiej sytuacji może być zatem zwrot przedmiotu wzbogacenia, przy czym w razie braku możliwości zwrotu tego świadczenia w naturze - zwrot wartości tego wzbogacenia.

Przy czym już na początku rozważań w tym przedmiocie należy podkreślić, iż przedmiotem świadczenia na rzecz pozwanego były środki pieniężne (a nie nieruchomość), stąd pozwany zobowiązany jest do zwrotu powódce wartości nominalnej tych środków, a skoro te środki otrzymał, to jest legitymowany biernie w niniejszej sprawie, a bez znaczenia jest, iż nieruchomość pozwanego, w której małżonkowie zamieszkali i w którą pozwany zainwestował przekazane środki w ramach uzgodnionego przez małżonków celu, przekazał po rozwodzie stron, w darowiźnie, swojej drugiej małżonce. Pozwany uzyskał od małżonki w trakcie trwania związku małżeńskiego świadczenie w formie środków pieniężnych, a brak jest dowodów na to, iż korzyść tą (w postaci tych środków pieniężnych) przekazał osobie trzeciej – drugiej żonie.

Dalej, również na początku rozważań należy wskazać, iż środki pieniężne, które przekazała małżonkom mama powódki w wysokości 25.000 zł z pożyczki zaciągniętej w (...) nie są środkami, które były własnością powódki i które by ona przekazała mężowi na uzgodniony wspólnie cel. Jak wykazało postępowanie dowodowe (zeznania świadka G. I.) kwotę tę matka powódki przekazała obojgu małżonkom w prezencie (darowiźnie) i tylko ona może domagać się od pozwanego zwrotu tych środków (w tym wypadku ½ tych środków) np. w ramach przepisów o odwołaniu darowizny. Sąd przyznał wiarę zeznaniom tego świadka – matki powódki, iż środki te przekazała w całości małżonkom. Zeznania te są spójne z zeznaniami powódki i zgodne z zasadami doświadczenia życiowego, normalnym jest bowiem, iż rodzice pomagają finansowo dorosłym już dzieciom, zwłaszcza którzy są w trakcie tak dużej inwestycji jaką jest budowa domu. Tak jak wg twierdzeń pozwanego jego rodzice pomagali małżonkom, gdy ci budowali dom, tak równie prawdopodobne jest, iż takiej pomocy udzieliła matka powódki. Powódka zatem mogła by ewentualnie domagać się od pozwanego zwrotu ½ tej kwoty (czyli swojej części środków, które otrzymała od matki w darowiźnie), o ile udowodniłaby, że przekazała te środki pozwanemu, czemu pozwany zaprzeczył. Swoje zeznania, iż przekazała je pozwanemu na zapłatę za elektrykę czy skrzynkę elektryczną, to w świetle zeznań pozwanego, iż skrzynka taka kosztuje 100 zł, a elektryka była wykonywane wcześniej przez niego i kolegę, musiałaby potwierdzić innymi dowodami (np. dokumentami z budowy (dziennik budowy) czy analizą faktur VAT za budowę złożonymi przez pozwanego ze wskazaniem z których faktur to wynika lub których faktur pozwany nie przedstawił). Tymczasem z faktur złożonych przez powoda wynika, iż za skrzynkę zapłacono faktycznie 100 zł w sierpniu 2006 (faktura k. 349) W obecnej sytuacji dowodowej, kiedy brak obiektywnego dowodu na przekazanie tych środków przez powódkę pozwanemu na wspólnie uzgodniony cel, Sąd uznał, iż brak jest podstaw do zwrotu powódce świadczenia nienależnego wysokości 25.000 zł czy choćby ½ z tej kwoty.

Inaczej zupełnie jest w przypadku kwoty 135.000 zł, powódka złożyła bowiem dowód otrzymania przez pozwanego kwoty 135.000 zł (przelew na 70.000 zł i na 65.000 zł –k. 26 i 27) i okolicznością bezsporną było między stronami, iż kwota ta pochodziła ze sprzedaży przez powódkę mieszkania w T. należącego do jej majątku osobistego (przelew na 135.000 zł k. 25). Przesuniecie majątkowe między małżonkami pozostającymi w ustroju rozdzielności majątkowej zostało zatem udowodnione, a zresztą nie było w tym zakresie kwestionowane.

Istotnym było natomiast zbadanie celu tego świadczenia.

W tym kontekście można odwołać się do dorobku orzecznictwa w zakresie rozlicznie konkubinatu, w świetle którego roszczenie o zwrot świadczenia z powodu nieosiągnięcia zamierzonego celu może nieraz też powstać w następstwie ustania związku partnerskiego (w niniejszej sprawie - w następstwie ustania związku małżeńskiego)

W szczególności wskazuje się na przypadki przysporzeń partnera na rzecz współpartnera ze względu na istniejący między nimi związek partnerski i zamiar kontynuowania tego związku przy świadomości współpartnera, że bez przekonania partnera o trwaniu związku nie doszłoby do przysporzenia. W takich przypadkach za zamierzony cel świadczenia w rozumieniu art. 410 § 2 k.c. uważa się kontynuację związku partnerskiego, zaś ustanie związku partnerskiego - za jednoznaczne z nieosiągnięciem zamierzonego celu świadczenia. W rezultacie w takich przypadkach dopuszcza się, gdy nie wchodzą w grę inne środki rozliczeń, zastosowanie art. 410 § 2 k.c. między byłymi partnerami w zakresie, w jakim przepis ten przyznaje roszczenie o zwrot świadczenia z powodu nieosiągnięcia zamierzonego celu świadczenia (wyrok SN z dnia 16 czerwca 2016 r. V CSK 581/15).

Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, iż między małżonkami żyjącymi w ustroju rozdzielności majątkowej również dochodzi do przysporzeń między małżonkami ze względu na istniejący między nimi związek małżeński i zamiar kontynuowania tego związku przy świadomości współmałżonka, że bez przekonania współmałżonka o trwaniu związku nie doszłoby do przysporzenia. W takich przypadkach za zamierzony cel świadczenia w rozumieniu art. 410 § 2 k.c. uważa się kontynuację związku małżeńskiego, zaś ustanie związku małżeńskiego - za jednoznaczne z nieosiągnięciem zamierzonego celu świadczenia. W rezultacie znajdzie zastosowanie art. 410 § 2 k.c. między byłymi małżonkami w zakresie, w jakim przepis ten przyznaje roszczenie o zwrot świadczenia z powodu nieosiągnięcia zamierzonego celu świadczenia.

Z postępowania dowodowego wynika, iż małżonkowie w trakcie trwania związku małżeńskiego – jeszcze gdy obowiązywał ich ustrój wspólności majątkowej – postanowili wybudować dom w miejscowości Ś. na nieruchomości stanowiącej ich majątek wspólny w celu wspólnego w nim zamieszkania. Budowę domu rozpoczęli w 2005 i w tym czasie postawili dom do stanu surowego z dachem (vide faktury z roku 2005 k. 289-308). W trakcie trwania budowy domu w 2006r. strony zawarły umowę o rozdzielności majątkowej, a nieruchomość dotychczas wspólna, została przekazana do majątku osobistego pozwanego, bez spłaty na rzecz powódki. Mimo że małżonkowie zawarli umowę o rozdzielności majątkowej i podziale majątku, żyli tak jak by tych umów nie zawierali tj. prowadzili wspólne gospodarstwo domowe, wspólną gospodarkę finansową, mieli tzw. „wspólną kasę”- nigdy nie rozdzielali środków finansowych, które otrzymywali z różnych tytułów i traktowali je jak wspólne. Nadal też małżonkowie wspólnie budowali dom – vide faktury z roku 2006 k. 309-374 (choć na działce, która była wyłączną własnością pozwanego) w celu wspólnego w nim zamieszkania. W czasie trwania budowy małżonkowie wraz z synem mieszkali w mieszkaniu stanowiącym majątek osobisty powódki w T. przy ul. (...), a pod koniec budowy powódka sprzedała to mieszkanie (5.11.2007). Rodzina musiała się wyprowadzić z tego mieszkania w ciągu miesiąca i wprowadzić do nowego domu, przy czym w nowym domu nie było jeszcze kuchni w zabudowie, nie było ogrzewania (brak pieca i grzejników – działało tylko ogrzewanie kominkiem), nie było wykończonej dużej łazienki na górze, nie było wykończonej sypialni na górze, nie było schodów wewnętrznych z parteru na piętro, nie było drzwi wewnętrznych, nie było szaf w zabudowie ( w tym zwłaszcza w sypialni) Nadto nie był zagospodarowany teren wokół domu – brak ścieżki brukowej, brak ogrodzenia, brak tarasu.

W tej sytuacji, mając również na względzie, iż powódka była wówczas w zaawansowanej ciąży (urodziła (...)) trudno uznać za zgodą z zasadami logiki i doświadczenia życiowego wersję prezentowaną przez pozwanego, iż powódka postanowiła sprzedać mieszkanie, a otrzymane środki zainwestować w towar, którym pozwany handlował w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej na żonę, a nie w wykończenie domu. Towar faktycznie przyjechał z Wielkiej Brytanii w dwóch transportach w listopadzie 2007r ( 2 x po 8 palet), co wynika z listów przewozowych, ale jego naprawa i sprzedaż przez internet musiała trwać (nie był to towar nowy, ale używany, albo ze zwrotów, albo uszkodzony – vide zeznania świadka M. S. (2) i zeznania pozwanego), a ponieważ pozwany w listopadzie rozstał się z M. S. (2), który pomagał mu w tej sprzedaży, musiał się zająć się tym sam. Pozwany musiał więc w miesiącach październik - listopad 2007 faktycznie zainwestować w towar z Anglii, ale zdaniem Sądu nie zostało udowodnione, że nastąpiło to z pieniędzy powódki ze sprzedaży mieszkania oraz nie zostało udowodnione, że inwestycja ta wyniosła 90.000 zł jak twierdził pozwany.

Sąd odmówił wiary zeznaniom pozwanego i jego ojca S. S. (1) w tym zakresie w jakim wynika z nich, iż pozwany otrzymał od powódki 135.000 zł nie w celu przeznaczenia tych środków na wykończenie domu, w którym strony miały wspólnie zamieszkać, ale w celu zainwestowania w towar oraz samochód (...). Gdyby tak w istocie było powódka przekazując mężowi środki pieniężne musiała by się godzić na to, że rodzina nie będzie miała gdzie mieszkać (mieszkanie w T. zostało już sprzedane, a w domu w Ś. nie można było zamieszkać), co więcej , iż stan ten potrwa nie wiadomo jak długo, gdyż nie wiadomo jak szybko ( i czy z zyskiem) sprzeda się sprzęt elektroniczny przez Internet, ale że za to będą mieli samochód L. (...) (podczas gdy każdy z małżonków miał już samochód). Zasady doświadczenia życiowego wskazują, iż kobieta w ciąży z małym dzieckiem (syn M. miał wówczas 5 lat) nie podjęła by takiej decyzji, logicznym priorytetem w takiej sytuacji było zapewnienie rodzinie miejsca zamieszkania w domu, który małżonkowie przecież wspólnie budowali i wspólnie z dziećmi planowali mieszkać. Logicznym jest, iż mieszkanie powódka sprzedała właśnie po to, by móc zamieszkać w domu z rodziną. Tak też się stało – małżonkowie zamieszkali w domu tuż przed Świętami Bożego Narodzenia w grudniu 2007r. Po sprzedaży mieszkania, a jeszcze przed wyprowadzką strony kupiły drzwi wewnętrzne (5 sztuk), kuchnie w zabudowie z blatem kamiennym (sprzęt AGD tylko sfinansowała matka pozwanego), wykonano chodnik z kostki brukowej – wejście do domu, wykonano 3 szafy w zabudowie typu Komandor (w tym duża szafa do sypialni), zakupiono duże łóżko do sypialni z materacem i komodą (w ten sposób wyposażenie sypialni zostało skompletowane), kupiono łóżko i biurko do pokoju syna M., kupione sofę skórzaną do salonu. Nadto zostały jeszcze pieniądze, żeby po Nowym Roku zrobić: schody wewnętrzne drewniane, zakupić piec Co wraz z grzejnikami i opłacić ich zainstalowanie, zakupić panele solarne, wykończyć dużą łazienkę na górze, zrobić ogrodzenie i taras. Pozwany nie wykazał, ażeby te wszystkie wydatki były dokonane z innych pieniędzy. Faktury dot. budowy domu zostały przez pozwanego złożone do akt wybiórczo – po pierwsze kończą się na listopadzie 2007r. po to, aby wywołać wrażenie, że po tej dacie nie było żadnych wydatków związanych z domem i że strony przecież wprowadziły się do kompletnie wykończonego domu, co jednak stoi w sprzeczności z zeznaniami samego pozwanego, w których przyznał, iż faktycznie na moment sprzedaży mieszkania i moment wprowadzenia pewne prace nie były wykonane, a także z dowodami z dokumentów w postaci wyciągu z konta bankowego pozwanego, z którego wynika, że po tych datach pozwany dokonywał zapłaty za wydatki związane z wykończeniem domu (np. przelew za zakup pieca i grzejników, przelew za zakup paneli solarnych). Dziwnym zbiegiem okoliczności wśród faktur przedłożonych przez pozwanego nie ma faktur za prace czy zakupy, o których zeznawała powódka, że zostały wykonane po sprzedaży mieszkania, a przecież przedstawienie takich przeciwdowodów z datami sprzed sprzedaży mieszkania leżało by w interesie pozwanego. Prostym jest wniosek, iż pozwany takich faktur nie złożył, ponieważ wynika z nich, iż wymienione przez powódkę wydatki były dokonywane po 6.11.2007 (data otrzymania 135.000 zł ze sprzedaży mieszkania).

Podsumowując ten wątek oceny dowodów, należy wskazać, iż Sąd ustalił, iż powódka przekazała mężowi 135.000 zł w uzgodnionym wspólnie celu jakim było wykończenie budowy domu w Ś. po to, by w nim zamieszkać całą rodziną. Okoliczność ta wynika z wiarygodnych i zgodnych z zasadami doświadczenia życiowego zeznań powódki, które w zakresie prac i zakupów do wykonania po 6.11.2007 pokrywają się z zeznaniami samego pozwanego, zeznania powódki są szczegółowe co do wydatków koniecznych do dokonania po 6.11.2007, są nadto spójne z zeznaniami świadków A. S. i R. S. co do celu sprzedaży mieszkania (dokończenie budowy domu), a osoby te budowały dom obok i były zaprzyjaźnione z małżonkami. Pozwany nie zdołał obalić tych dowodów i nie przedstawił wiarygodnych przeciwdowodów. Sąd zwrócił uwagę na wybiórcze posługiwanie się przez pozwanego dowodami z dokumentów tj. fakturami dot. wydatków na wykończenie domu, o czym wyżej już wspomniano, a także wyciągami z kont bankowych. Przykładowo pozwany złożył zestawienie operacji ze swego konta w (...) za okres od 1.11.2007 do 1.06.2008.(k.474-481), a okres ten nie obejmuje I wyjazdu do Anglii po towar, który miał miejsce w marcu 2007 (dowód: list przewozowy z 16.03.2007 k. 472) , nie wiadomo więc jak go pozwany finansował, a po drugie obejmuje on tylko przelewy wychodzące i wypłaty, a więc obciążenia rachunku, a nie obejmuje kwot, które wpływały na ten rachunek (uznania rachunku). Wyciąg zawiera więc obciążenia (wydatki z konta) na 273.482,07 zł w tym okresie , ale z powodu braku operacji uznania tego konta (wpływów na konto) nie wiadomo z czego pozwany te wydatki finansował. Z kolei do odpowiedzi na pozew pozwany załączył elektroniczne zestawienie operacji w (...) za inny okres tj. od 1.01.2007 do 31.12.2007 wskazujący na 96 operacji uznania konta w tym okresie na łączną kwotę 319.436,98 zł (k.75-78), w tym 135.000 zł pochodzące od powódki (przelew na 70.000 zł z dnia 6.11.2007 i na 65.000 zł z dnia 8.11.2007). Wyciągi te nie opisują w całości gospodarki finansowej prowadzonej przez pozwanego w roku 2007 i 2008, ale wynika z nich, iż tylko w roku 2007 pozwany otrzymał na swoje konto wpływy na łączną kwotę 319.436,98 zł (k.75-78), co po odjęciu środków od powódki 135.000 zł daje ok. 184 tys. zł, które pozwany mógł zainwestować w towar z Anglii, nie mówiąc już o obrotach na kontach firmowych. Przeczy to prawdziwości wersji wydarzeń przedstawianej przez pozwanego, że w towar zostały właśnie zainwestowane środki pochodzące ze sprzedaży mieszkania powódki.

Sąd podzielił argumentację pełnomocnika powódki, iż 70.000 zł, które pozwany przelał na swoje konto w (...) z konta powódki w dniu 7.11.20007, i które następnie przelał na swoje konto do innego banku ( (...) SA) i wypłacił gotówką z tego konta w tym dniu (wyciąg k. 482) nie zostały zainwestowane w towar, który przejechał do Polski z Anglii w listopadzie 2007 (9 listopada nadanie towaru i 20 listopada nadanie towaru w Wielskiej Brytanii). Pozwany złożył do akt sprawy notatkę M. S. (2) (k.463), z której wynika, iż w czasie I - szej Anglii zainwestowano 70.000 zł chcąc w ten sposób naprowadzić na wniosek, iż było to właśnie 70.000 zł pochodzące ze sprzedaży mieszkania żony, które znalazło się na jego koncie w (...) w dniu 7.11.2007. Sąd jednak nie przychylił się do tej argumentacji, gdyż była ona sprzeczna z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie, a w szczególności z listem przewozowym z marca 2007 (k. 471) i zeznaniami świadka M. S. (2), z których wynikało, iż pierwszy wyjazd do Anglii miał miejsce w marcu 2007 (jak zeznał M. S. (2) – wiosną 2007). Mając to na względzie oraz dalszą treść notatki świadka M. S. (2) dotyczącą I wyjazdu do Anglii „ 5 dni w Anglii transport, jedzenie” , to nie jest możliwym, aby 70.000 zł, które pozwany wypłacił w dniu 7.11.2007 gotówką z banku (...) SA zostało przeznaczone na towar, który przyjechał do Polski w marcu 2007, co ważne zapłata za towar następowała gotówką (vide notatka świadka M. S. (2) : „2700 zł zaoszczędzone na zapłacie gotówką”). Możliwym jest zatem , iż pozwany zainwestował w towar z Anglii 70.000 zł , ale było to w marcu 2007, a nie w listopadzie 2007r. Zresztą jak pozwany zeznał zakupy towaru w Anglii z marca 2007 były udane i inwestycja zwróciła się i pozwany na tym jeszcze zarobił, co oznacza, że otrzymał zwrot zainwestowanego kapitału (70.000 zł) i miał jeszcze zysk ze sprzedaży sprzętu. To zresztą logicznie myśląc motywowało go do kolejnej inwestycji w towar z Anglii, który przyjechał w listopadzie 2007r. Z faktów tych można wyprowadzić , iż pozwany jesienią 2007 dysponował środkami finansowymi na kolejną inwestycję w towar czy to z prowadzonej działalności gospodarczej czy to ze środków, które otrzymywał od ojca. Jak sam pozwany podał tylko w roku 2007 otrzymał od ojca przelewami 64.713 zł (vide zestawienie k. 462). Zresztą co wynika z notatki świadka M. S. (2) w towar z II wyjazdu do Anglii pozwany zainwestował znacznie mniej środków finansowych niż za pierwszym razem – za pierwszym razem było to ok. 13.350 funtów, a z drugim 2303 +1867 funtów. Deklaracje podatkowe z działalności gospodarczej powódki też nie stanowił dla sadu przeciwdowodu, który by pozwoliła na ustalenie, że celem świadczenia w postaci 135.000 zł w listopadzie 2007 była inwestycja w towar z Anglii i samochód (...). Z dokumentów tych nie wynika bowiem jakie wartości były brane pod uwagę do wpisywania tam poszczególnych cyfr, a zwłaszcza jakie koszty działalności pozwany rozliczał,.

Powódka zatem przekazała swemu mężowi w trakcie trwania związku małżeńskiego 135.000 zł ze względu na istniejący między nimi związek małżeński i zamiar kontynuowania tego związku przy świadomości pozwanego, że bez przekonania powódki o trwaniu związku nie doszłoby do tego świadczenia. Zamierzonym celem świadczenia była zatem kontynuacja związku małżeńskiego i co za tym idzie - wspólne zamieszkiwanie wraz z dziećmi w domu będącym własnością pozwanego, zaś ustanie związku małżeńskiego – należy uznać za jednoznaczne z nieosiągnięciem zamierzonego celu świadczenia. W rezultacie znajdzie zastosowanie art. 410 § 2 k.c., który przyznaje powódce roszczenie o zwrot świadczenia z powodu nieosiągnięcia zamierzonego celu świadczenia. Roszczenie to nie jest przedawnione, gdyż powstało z chwilą uprawomocnienia się wyroku rozwodowego (...)(data wydania wyroku przez Sąd Apelacyjny we Wrocławiu), zaś pozew złożono w (...). W przepisach tytułu V księgi trzeciej kodeksu cywilnego brak jest postanowień odnoszących się do terminów przedawnienia, zatem należy stosować ogólne regulacje dotyczące tej kwestii zawarte w art. 117 i nast. kodeksu cywilnego. (vide wyrok SN z 17.12.1976 r. III CRN 289/76 Wierzytelność z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia ulega przedawnieniu z upływem lat dziesięciu. Stosownie do art. 120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Ponieważ termin spełnienia świadczenia z bezpodstawnego wzbogacenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, przeto zwrot bezpodstawnie uzyskanej korzyści powinien nastąpić niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do jego wykonania i od tej chwili biegnie termin przedawnienia.”) Ostatecznie należy wskazać więc, iż termin przedawnienia roszczenia powódki o zwrot świadczenia nienależnego (art.410 §2 kc) nie mógł rozpocząć się przed ustaniem związku małżeńskiego (styczeń 2012), skoro roszczenie to dopiero powstało po odpadnięciu wspólnego celu jakim kierowali się małżonkowie dokonując wspólnych inwestycji finansowych.

W świetle podawanej przez powódkę podstawy faktycznej żądania Sąd nie znalazł podstaw do tego, aby o żądaniu powódki rozstrzygać na podstawie art. 226 kc i n. jak o to wnosił pozwany w odpowiedzi na pozew. Powódka bowiem de facto nie dokonała samodzielnie nakładów na nieruchomość pozwanego, ale przekazała pozwanemu środki finansowe na wspólnie uzgodniony cel. To pozwany dysponował tymi środkami finansowymi na swoim koncie bankowym i on dokonywał wydatków (nakładów) na swoją nieruchomość w realizacji uzgodnionego celu, na niego jako właściciela domu były wystawiane zawsze faktury.

Odnosząc się zaś do wysokości świadczenia podlegającego zwrotowi, to zauważyć należało, że powódka wyprowadzając się z domu pozwanego wraz z dziećmi w lutym 2015r. zabrała część wyposażenia domu, która wg jej zeznań została zakupiona z jej pieniędzy ze sprzedaży mieszkania w T.. Powódka mianowicie zeznała, że z tych pieniędzy zakupiono sofę skórzana do salonu ( za ok. 7.000 zł), biurko i łóżko do pokoju syna M. (za ok. 1.000 zł), łóżko w sypialni (za ok. 5.000 zł). Skoro zaś powódka zabrała je wyprowadzając się, to nie może od pozwanego skutecznie dochodzić zwrotu kwoty 13.000 zł (7.000 zł +1.000 zł +5.000 zł), która została przeznaczona na zakup tych ruchomości.

Mając to na względzie Sąd zasądził na rzecz powódki 122.000 zł (135.000 zł -13.000 zł) oddalając powództwo w pozostałej części.

Orzeczenie o odsetkach za opóźnienie w zapłacie zasądzonej kwoty 122.000 zł oparto na art. 481 §1i 2 k.c. i art. 455 k.c. Powódka domaga się zasądzenia tych odsetek od dnia wniesienia pozwu (6.04.2017) i Sąd żądanie to uwzględnił. Powódka bowiem przed skierowaniem sprawy do sadu wezwała pozwanego do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem pismem z dnia 13.03.2017 (k.34) w terminie 14 dni. Pozwany odpowiedział pismem z dnia 30.03.2017r., mając wiec na uwadze treść art.455 kc można było uznać, iż pozwany pozostaje w opóźnieniu od 6.04.2017r., z pewnością przed wniesieniem pozwu upłynął już bowiem termin zakreślony na dobrowolną zapłatę.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 1 kpc.

Powódka wygrała sprawę w 76%. Zgodnie z zasadą stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu strony powinny ponieść koszty w takim stopniu, w jakim przegrały sprawę, a zatem powódka w 24%, a pozwany w 76%.

Na koszty poniesione przez powódkę składały się: 5.400 zł koszty zastępstwa procesowego w stawce minimalnej, 17 zł opłata skarbowa, razem 5417 zł.

Koszty pozwanego wynosiły również 5.417 zł tj. 5.400 zł koszty zastępstwa procesowego wg stawki minimalnej i 17 zł opłata skarbowa

Skoro powódka wygrał w 76% to winna uzyskać zwrot kosztów postępowania w wysokości 4117 zł tj. dla powódki 76% z 5417 zł, pozwany z kolei wygrał w 24 % i należy mu się zwrot kosztów w wysokości 1.300 zł tj.24% z 5.417 zł.

W świetle powyższego Sąd rozdzielił stosunkowo koszty procesu i na rzecz powódki zasądził od pozwanego kwotę 2817 zł (4117 zł -1300 zł) tytułem zwrotu kosztów procesu.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie §3 ust. 1 pkt. 6 rozp. Min. Spraw. z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokatów (…) i analogicznego w stawkach rozp. Min. Spraw z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Powódka była zwolniona z kosztów sądowych i Sąd na podst. art. 113 ust. 1 uksc z zw. z art.100 zd.1 kpc obciążył pozwanego częścią brakującej opłaty od pozwu. Opłata ta wynosiła 8.000 zł i pozwany winien ponieść ją w wysokości odpowiadającej stopnia przegarnia procesu tj. w 76% tj. w kwocie 6080 zł. Na podstawie art. 113 ust. 4 uskc odstąpiono od obciążenia powódki częścią opłaty od pozwu z zasądzonego roszczenia, gdyż przemawiały za tym te same kwestie co przy zwolnieniu powódki od kosztów sądowych.