Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 28 grudnia 2012 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu X Wydział Gospodarczy w składzie następującym:

P. dniczący: SSO Artur Tomanek

SSO Irena Giernatowska

SSO Anna Górna (ref.)

po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2012 r.. we W.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...) Sp. z o.o. we W.

przeciwko: D. H.

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego we Wrocławiu Fabryczna V Wydziału Gospodarczego z dnia 28 sierpnia 2012r. (IV GNc 2763/12) w przedmiocie odrzucenia zarzutów pozwanego od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 17.07.2012r.

postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie

XGz 560/12 UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 494 § 1 k.p.c. Sąd odrzuca zarzuty wniesione po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalne albo których braków pozwany nie usunął w terminie.

Z akt sprawy wynika, że w dniu 17.07.12r. Sąd Rejonowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Sprzeciw został pozwanemu doręczony na adres jego zamieszkania w dniu 02.08.12r. –odbiór przesyłki potwierdziła D. G. matka powoda. Doręczenie nastąpiło zgodnie z przepisem art. 133 § 1 kpc w zw. z art. 138 k.p.c. termin do złożenia zarzutów upłynął w dniu 16 sierpnia 2012r. Pozwany zarzuty złożył zaś w dniu 17 sierpnia 2012r.

Postanowieniem z 28 sierpnia 2012r. Sąd Rejonowy odrzucił zarzuty od nakazu zapłaty, argumentując jak w uzasadnieniu (k.21).

Postanowienie to w całości zaskarżył pozwany, argumentując jak w zażaleniu (k.26-28) i wnosząc o jego uchylenie

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy niezgodnie z obowiązującymi przepisami przyjął, że pozwany uchybił terminowi do wniesienia zarzutów.

W tym miejscu wyjaśnić należy, zauważyć, że pozwany w złożonym zażaleniu zarzucał, iż doręczenie nakazu zapłaty nie było skuteczne bowiem przesyłka została odebrana przez jego matkę, która nie jest dorosłym domownikiem, bowiem w jego mieszkaniu przebywała gościnnie.

Zdaniem Sądu Okręgowego w pierwszej kolejności należało rozważyć prawidłowość doręczenia pozwanemu przesyłki zawierającej odpis nakazu. Jeżeli przesyłka nie została prawidłowo doręczona to nie zaczął biec termin do wniesienia zarzutów. Jeśli natomiast została doręczona, a pozwany uchybił terminowi ale nie ze swojej winy, to wówczas winien złożyć wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu. Wyliczenie w art. 138 §1 k.p.c. osób, którym można dokonać doręczenia w razie gdy doręczający nie zastanie adresata w jego mieszkaniu jest wyczerpujące, niedopuszczalne jest zatem dokonanie doręczenia do rąk innych osób. Ustalenie więc czy przesyłka przeznaczona dla pozwanego została doręczona osobie będącej dorosłym domownikiem pozwoli na dokonanie skuteczności doręczenia.

W ocenie Sądu Okręgowego dla oceny czy dana osoba jest domownikiem nie ma znaczenia kwestia, czy jest ona zameldowana w mieszkaniu (lokalu, domu) adresata. Dla uznania danej osoby za domownika wystarcza, że zajmuje ona to samo mieszkania( lokal, dom), co adresat i traktuje to mieszkanie jak swoje.

Za domownika nie może być natomiast uznana osoba, która nie zamieszkuje (w danym czasie)w tym samym mieszkaniu (lokalu)co adresat, a jedynie przebywa w nim wizytą (np. krewny, który przyjechał na kilka dni) lub w określonym czasie w ciągu dnia (np. gosposia, która każdego dnia przebywa w mieszkaniu adresata, bądź osoba bliska, która opiekuje się mieszkaniem adresata pod jego nieobecność; post.NSA 22 września 2010r., (...) ).

W zażaleniu pozwany wykazał, że jego matka nie była domownikiem w rozumieniu przepisu art.138§1 k.p.c.

Z załączonych do zażalenia dokumentów (dowód osobisty matki, oświadczenie o miejscu stałego zameldowania i zamieszkania wynika, że matce pozwanego nie można przypisać statusu domownika w mieszkaniu pozwanego. Dlatego też nie można uznać, że w dniu 2 sierpnia 2012r. nastąpiło skuteczne doręczenie odpisu nakazu wraz z odpisem pozwu, a tym samym, że dla pozwanego od tej daty zaczął biec termin do wniesienia zarzutów.

Pokwitowanie odbioru odpisu pozwu wraz z odpisem nakazu przez osobę niebędącą domownikiem nie może być uznane za skuteczne doręczenie, o którym mowa w art. 138 § 1 k.p.c. Wobec tego termin do wniesienia zarzutów zaczyna biec dopiero od dnia faktycznego dotarcia do adresata odpisu nakazu wraz z odpisem pozwu (postanowienie SN z dnia 2 lutego 2007 r., IV CZ 124/06, LEX nr 274201).

Z uwagi na powyższe - na podstawie art. 386§1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. - orzeczono jak wyżej.