IX U 1613/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy we Wrocławiu z 2013-04-16

Sygn.akt IXU 1613/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 kwietnia 2013r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu IX Wydział Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Klama

Protokolant Aneta Kita

po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2013r. we Wrocławiu

sprawy C. G.

przeciwko Zakładkowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania C. G.

od decyzji Zakładkowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 21 sierpnia 2012r. nr (...)

I.  Zmienia decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 21 sierpnia 2012r. 2012r. znak (...) i przyznaje C. G. prawo do emerytury od dnia 12 lipca 2012r.

II.  Zasądza od pozwanego organu rentowego na rzecz powoda koszty

Sygn. akt IX U 1613/12

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. decyzją z dnia 21.08.2012r. znak (...) odmówił wnioskodawcy C. G. prawa do emerytury na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2009r. Nr 153.poz.1227 ze zm. ). Organ rentowy wskazał, iż do dnia 1.01.1999 r. nie został udowodniony wymagany 15 letni okres pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Zakład przyjął za udowodnione na dzień 01.01.1999r. składkowe staż sumaryczny 30 lat, 7 miesięcy i 28 dni w tym 30 lat, 4 miesiące i 18 dni okresów składkowych oraz 3 miesiące i 10 dni okresów nieskładkowych. Organ rentowy ponadto uznał staż w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w wymiarze 2 miesięcy i 28 dni uwzględniając okres pracy od 03.04.1986r. do 30.06.1986r.

Wnioskodawca wniósł odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie prawa do emerytury poprzez uznanie, że ponad 15 lat stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przepracował w warunkach szczególnych na stanowisku kierowca samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony oraz kierowca autobusu. Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego radcy prawnego według norm przepisanych.

ZUS Oddział we W.w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania z uwagi na brak podstaw prawnych do jego uwzględnienia. Rozszerzył wyjaśnienia rozstrzygnięcia, podając, że nie uwzględnił okresu zatrudnienia od 08.12.1976r. do 27.03.1978r., od 01.04.1978r. do 23.04.1978r., od 01.05.1978r. do 22.05.1978r., od 01.06.1978r. do 03.07.1978r., od 11.07.1978r. do 24.09.1978r., od 01.10.1978r. do 10.11.1978r., od 01.12.1978r. do 14.12.1978r., od 31.12.1978r. do 02.04.1986r., od 01.07.1986r. do 03.09.1989r., od 01.11.1989r. do 31.12.1998r., gdyż przedłożona dokumentacja osobowa za okres pracy nie potwierdza, że wnioskodawca będąc zatrudniony na stanowisku mechanika kierowcy prób drogowych, pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy - wyłącznie jako kierowca samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony czy też jako kierowca autobusu. Brak jest również zakresu obowiązków. Nadto dokumentacja przesłana z Archiwum także nie spełnia wymogów dających podstawę organowi rentowemu do ustalenia uprawnień do przyznania prawa do emerytury na gruncie art.184, powołanej na wstępie ustawy z 17.12.1998r., albowiem z tejże dokumentacji wynika, że zakład pracy uwzględnił okres pracy w szczególnych warunkach w oparciu o zeznania świadków, złożone na gotowych drukach oświadczeń, które to oświadczenia są sprzeczne z dokumentacja osobową, z której wynikają przerw w zatrudnieniu na stanowisku kierowcy prób drogowych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Wnioskodawca G. G.urodził się w dniu (...)Na dzień wydawania zaskarżonej decyzji z dnia 21.08.2012r. wnioskodawca miał ukończone 60 lat.

W dniu 20.06.2012r. złożył wniosek o prawo do wcześniejszej emerytury.

Wnioskodawca ma udowodniony staż pracy w wymiarze 30 lat, 7 miesięcy i 28 dni.

Nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego oraz nie pozostaje w zatrudnieniu.

ZUS nie uwzględnił okresów pracy wnioskodawcy od 08.12.1976r. do 27.03.1978r., od 01.04.1978r. do 23.04.1978r., od 01.05.1978r. do 22.05.1978r., od 01.06.1978r. do 03.07.1978r., od 11.07.1978r. do 24.09.1978r., od 01.10.1978r. do 10.11.1978r., od 01.12.1978r. do 14.12.1978r., od 31.12.1978r. do 02.04.1986r., od 01.07.1986r. do 03.09.1989r., od 01.11.1989r. do 31.12.1998r. jako pracy w szczególnych warunkach.

W okresie od 16.10.1973 r. do 31.07.2001 r. wnioskodawca pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w Zakładach (...) Spółka Akcyjna. W szczególności w okresach od 08.12.1976r. do 27.03.1978r., od 01.04.1978r. do 23.04.1978r., od 01.05.1978r. do 22.05.1978r., od 01.06.1978r. do 03.07.1978r., od 11.07.1978r. do 24.09.1978r., od 01.10.1978r. do 10.11.1978r., od 01.12.1978r. do 14.12.1978r., od 31.12.1978r. do 02.04.1986r., od 01.07.1986r. do 03.09.1989r., od 01.11.1989r. do 31.12.1998r. pracował na stanowisku kierowca prób drogowych wykonując prace kierowcy autobusu o liczbie miejsc siedzących większej niż 15 oraz prace kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Wnioskodawca testował prototypy samochodów lub testował samochody w ramach badań okresowych.. Były to samochody marki Jelcz ST120, 315, 316, 317 z naczepą, S620, W415, ciągniki siodłowe o ciężarze od 8 ton do 40 ton oraz autobusy miejskie lub turystyczne marki 125, T120, N120 o liczbie miejsc siedzących głównie od 49 do 54, ale bywały również nawet do 110 osób. Jazd próbnych dokonywał ze sztucznym obciążeniem. Była to symulacja jazdy miejskiej. Wnioskodawca dokonywał pomiarów oraz codzienną obsługę pojazdów. Znaczącą większość czasu pracy powód kierował pojazdem, a pozostały czas pracy związany był z awarią lub wymianą części w pojeździe. Wnioskodawca nie wykonywał prac warsztatowych. Te prac wykonywali mechanicy. W jego obowiązku było utrzymywanie gotowości pojazdu do jazdy. Pracował również w godzinach nadliczbowych. Dostawał dodatek za pracę w szczególnych warunkach oraz dodatek za niebezpieczną pracę na prototypach. W zakładzie pracy pracami warsztatowymi zajmowali się mechanicy.

Dowód: akta emerytalne wnioskodawcy, zeznania świadków: W. S. (k. 45 akt sądowych) i Z. W. (k. 45-46 a.s.), Z. B., L. G. (k. 46 a.s.) oraz zeznania wnioskodawcy (k. 36 a.s.), akta osobowe wnioskodawcy z Zakładów (...) Spółka Akcyjna.

Sąd dał wiarę, zeznaniom świadków: W. S., Z. W., Z. B., L. G., a także zeznaniom wnioskodawcy, że w okresie od 08.12.1976r. do 27.03.1978r., od 01.04.1978r. do 23.04.1978r., od 01.05.1978r. do 22.05.1978r., od 01.06.1978r. do 03.07.1978r., od 11.07.1978r. do 24.09.1978r., od 01.10.1978r. do 10.11.1978r., od 01.12.1978r. do 14.12.1978r., od 31.12.1978r. do 02.04.1986r., od 01.07.1986r. do 03.09.1989r., od 01.11.1989r. do 31.12.1998r. wnioskodawca pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony oraz jako kierowca autobusu, o liczbie miejsc siedzących większej niż 15, o których mowa w dziale VIII poz. 2 pkt 1 i 5 wykazu A załącznika do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985r. w sprawie pracy wykonywanej w szczególnych warunkach w zakładach Resortu Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego (Dz.Urz. MHiPM z dnia 29 czerwca 1985r. nr 1-3 poz. 1). Zeznania te są logiczne, spójne, nie budzą żadnych wątpliwości wzajemnie się uzupełniają i korelują z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Wszyscy powyżsi świadkowie pracowali w spornym okresie z wnioskodawcą.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy zasługuje na uwzględnienie.

W trakcie niniejszego postępowania Sąd, zmierzał do ustalenia czy wnioskodawcy przysługuje prawo do emerytury w myśl art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, mianowicie, czy zatrudnienie wnioskodawcy w okresach od 08.12.1976r. do 27.03.1978r., od 01.04.1978r. do 23.04.1978r., od 01.05.1978r. do 22.05.1978r., od 01.06.1978r. do 03.07.1978r., od 11.07.1978r. do 24.09.1978r., od 01.10.1978r. do 10.11.1978r., od 01.12.1978r. do 14.12.1978r., od 31.12.1978r. do 02.04.1986r., od 01.07.1986r. do 03.09.1989r., od 01.11.1989r. do 31.12.1998r. było pracą świadczoną w szczególnych warunkach.

Zgodnie z art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ubezpieczonemu, urodzonemu po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:

osiągnął w przypadku mężczyzn 60 lat,

nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego,

rozwiązał stosunek pracy w przypadku ubezpieczonego będącego

pracownikiem,

jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 17.12.1998r. o

emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tj.

01.01.1999r. osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący dla

mężczyzn 25 lat, w tym okres zatrudnienia w szczególnych warunkach

lub w szczególnym charakterze, wykonywanego stale i w pełnym

wymiarze czasu pracy, obowiązującym na danym stanowisku pracy,

wynoszącego co najmniej 15 lat.

W myśl § 2 ust. 1 wyżej cytowanego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku, przez co najmniej 15 lat.

Jak wynika z dokonanych ustaleń, powód ukończył 60 lat. Łącznie udowodniony okres składkowy i nieskładkowy powoda 30 lat, 4 miesiące i 28 dni, a zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wykazał, że wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w okresach nieuwzględnionych przez organ rentowy pracował w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, a zatem spełnił wymóg posiadania na dzień 1 stycznia 1999 roku, co najmniej 15 letniego okresu pracy w szczególnych warunkach.

Dokonując oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd uznał, że decyzja organu rentowego nie jest prawidłowa. Niezasadnie organ rentowy nie uwzględnił do okresu pracy w szczególnych warunkach okresów od 08.12.1976r. do 27.03.1978r., od 01.04.1978r. do 23.04.1978r., od 01.05.1978r. do 22.05.1978r., od 01.06.1978r. do 03.07.1978r., od 11.07.1978r. do 24.09.1978r., od 01.10.1978r. do 10.11.1978r., od 01.12.1978r. do 14.12.1978r., od 31.12.1978r. do 02.04.1986r., od 01.07.1986r. do 03.09.1989r., od 01.11.1989r. do 31.12.1998r. Bowiem zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wykazuje, iż wnioskodawca w spornych okresach tj. od 08.12.1976r. do 27.03.1978r., od 01.04.1978r. do 23.04.1978r., od 01.05.1978r. do 22.05.1978r., od 01.06.1978r. do 03.07.1978r., od 11.07.1978r. do 24.09.1978r., od 01.10.1978r. do 10.11.1978r., od 01.12.1978r. do 14.12.1978r., od 31.12.1978r. do 02.04.1986r., od 01.07.1986r. do 03.09.1989r., od 01.11.1989r. do 31.12.1998r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował na stanowisku - kierowcy prób drogowych - prace kierowcy autobusu o liczbie miejsc siedzących większej niż 15 oraz prace kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, o których mowa w dziale VIII poz. 2 pkt 1 i 5 wykazu A załącznika do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985r. w sprawie pracy wykonywanej w szczególnych warunkach w zakładach Resortu Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego (Dz.Urz. MHiPM z dnia 29 czerwca 1985r. nr 1-3 poz. 1).

Stwierdzić wypada, że postępowanie administracyjne przed organem rentowym cechuje się ograniczoną swobodą przy prowadzeniu postępowania dowodowego, albowiem zakres działania organu jest określony normą prawną, którą jest związany. W postępowaniu przed sądem za to istnieje możliwość wykazania określonych faktów na podstawie wszelkich dostępnych, a zgodnych z prawem, środków dowodowych. W sądowej procedurze z zakresu ubezpieczeń społecznych dopuszczalny jest w każdej sytuacji dowód ze świadków lub z przesłuchania stron na okoliczności faktyczne wymagające potwierdzenia według przepisów prawa ubezpieczeń społecznych, a nie tylko, gdy wymagany dokument został zgubiony, zniszczony lub utracony w inny sposób. W tym zakresie orzecznictwo przyjmuje, że pracownik ubiegający się o świadczenie z ubezpieczenia społecznego może w postępowaniu przed sądem ubezpieczeń społecznych wszelkimi dowodami wykazać okoliczność, do których zależą jego uprawnienia także wówczas, gdy z dokumentów wynika co innego (wyrok SN z dnia 6 września 1995r., II URN 23/95, OSNP 1996/5/77).

Wskazać należy, że świadectwo pracy z dnia 31.07.2001r. stanowi, że wnioskodawca w okresie 16.10.1973r. do 31.07.2001r. był zatrudniony w Zakładach (...) Spółka Akcyjna wykonując pracę: kierowca mechanik, mechanik-kierowca doświadczalny, monter mechanik silników spalinowych, kierowca-mechanik, -oddelegowanie od 03.04.1986r. do 30.06.1986r. – galwanizer, mechanik kierowca prób drogowych, a w tym wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w okresie od 08.12. (...). do 27.03. (...)., od 01.04.1978r. do 23.04.1978r., od 01.05.1978r. do 22.05.1978r., od 01.06.1978r. do 03.07.1978r., od 11.07.1978r. do 24.09.1978r., od 01.10.1978r. do 10.11.1978r., od 01.12.1978r. do 14.12.1978r., od 02.01.1979r. do 02.04.1986r. jako kierowca mechanik prób drogowych (dział VIII poz. 2 pkt l i 5 wykazu A) oraz od 03.04. (...). do 30.06.1986r. jako galwanizer (dział III póz.76 pkt 2 wykazu A), a także od 01.07.1986r. do 03.09. (...)., od 02.11.1983r. do 31.07.2001r. jako kierowca mechanik prób drogowych (dział VIII poz.2 pkt 1 i 5 wykazu A) (Dz. U. Nr 8 z 1983r. póz. 43 z późniejszymi zmianami). Kolejne świadectwo pracy z dnia 04.04.2011r. stanowi także, że wnioskodawca w okresie od 16.10.1973r. do 31.07.2001r. był zatrudniony w Zakładach (...) Spółka Akcyjna wykonując pracę: kierowca mechanik, mechanik kierowca doświadczalny, monter mechanik silników spalinowych, mechanik kierowca prób drogowych, galwanizer, mechanik kierowca prób drogowych, a w tym w okresach od 08.12.1976r. do 27.03.1978r., od 01.04.1978r. do 23.04.1978r., od 01.05.1978r. do 22.05.1978r., od 01.06.1978r. do 03.07.1978r., od 11.07.1978r. do 24.09.1978r., od 01.10.1978r. do 10.11.1978r., od 01.12.1978r. do 14.12.1978r., od 31.12.1978r. do 02.04.1986r., od 01.07.1986r. do 03.09.1989r., od 01.11.1989r. do 31.12.1998r. wykonywał obowiązki mechanika kierowcy prób drogowych wykonując prace kierowcy autobusu o liczbie miejsc siedzących większej niż 15 oraz prace kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, a od 03.04.1986r. do 30.06.1986r. obowiązki galwanizera.

Dokumenty te jednoznacznie stanowią, że w spornych okresach wnioskodawca wykonywał pracę w szczególnych warunkach. Brak świadectwa pracy w szczególnych warunkach nie może przesądzać o nieuwzględnieniu tychże okresów, tym bardziej w sytuacji faktycznego świadczenia pracy w szczególnych warunkach. Ponadto świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach stanowi oświadczenie wiedzy stanowi dokument prywatny, którego brak Sąd winien ocenić według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego. Także pozostała dokumentacja osobowa, z której wynika, że wnioskodawca wykonywał obowiązki kierowcy mechanika prób drogowych, nie może przesądzać o nieuznaniu tych okresów, albowiem jak wskazał pracodawca w załączniku do świadectwa pracy z dnia 04.04.2011r. w Zakładowym Taryfikatorze Kwalifikacyjnym dla pracowni­ków zatrudnionych na stanowiskach robotniczych występuje tylko stanowisko mechanik kierowca prób drogowych, a nie ma stanowiska „kierowca prób drogowych". Wobec tego pracownicy, którzy dokonywali wyłącznie próby drogowe autobu­sami i samochodami ciężarowymi otrzymywali angaże mechanik kierowca prób drogowych. Pracodawca wskazał, że zgodnie z wewnętrznymi przepisami obowiązującymi w zakładzie dotyczące wykazu sta­nowisk pracy występujących w (...)i (...) S.Aopracowanymi wg. Zarządzenia Nr 3 MHiPM z dnia 30.03.1985r. występuje stanowisko kierowca mechanik prób drogowych (wyłącznie kierowcy prób drogowych) - Dział VIII poz. 2 pkt. l i 5 wykazu A i oświadczył, że takie prace wykonywał C. G..

Ponadto spójne, wiarygodne, nie budzące wątpliwości Sądu zeznań świadków W. S., Z. W., Z. B., L. G. i wnioskodawcy potwierdzają, że wnioskodawca w spornym okresie wykonywał wyłącznie obowiązki kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony i obowiązki kierowcy prace kierowcy autobusu o liczbie miejsc siedzących większej niż 15, a warunki tej pracy należy zaliczyć do szczególnych. Wnioskodawca nie wykonywał czynności mechanika, a w ramach jego obowiązków były wyłącznie czynności związane z testowaniem pojazdu, tj. głównie jego kierowanie pojazdem oraz incydentalnie czynności postojowe związane z awarią lub wymianą części w pojeździe.

Ponadto fakt, że była to praca świadczona przez wnioskodawcę stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obrazują świadectwa pracy oraz potwierdzają zeznania świadków.

Biorąc zatem pod uwagę dokonane ustalenia i przeprowadzone rozważania, Sad uznał za udowodnione przez wnioskodawcę, że posiada 15 letni okres pracy w warunkach szczególnych. Wobec tego zostały spełnione wszystkie przesłanki z art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z § 4 ustawy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a zatem wnioskodawcy przysługuje prawo do wcześniejszej emerytury od dnia złożenia wniosku.

Mając powyższe na uwadze, Sąd działając zgodnie z art. 477 14 § 2 kodeksu postępowania cywilnego orzekł jak w sentencji.

O kosztach orzeczono na zasadzie art. 98 kpc i 99 kpc.

Sędzia

[SSO Ewa Klama]

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Jasińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy we Wrocławiu
Osoba, która wytworzyła informację:  Ewa Klama
Data wytworzenia informacji: