Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Stanisław Jabłoński

Protokolant Jowita Sierańska

przy udziale S. N. przedstawiciela Urzędu Skarbowego w T.

po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2016r.

sprawy A. W.

syna Z. i K. urodzonego (...) w T.

obwinionego o czyny z art. 57 § 1 kks i art. 77 § 3 kks w zw. z art. 6 § 2 kks

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Trzebnicy

z dnia 22 stycznia 2015 r. sygn. akt II W 1365/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a)  uchyla wyrok w części dotyczącej czynów opisanych w pkt II i III części wstępnej i na podstawie art. 113 § 1 kks w zw z art. 17 § 1 pkt 6 kpk i art. 51 § 1 kks postępowanie karno - skarbowe w tej części umarza, a kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa,

b)  wymierzoną A. W. łącznie karę grzywny obniża do kwoty 8 000 (ośmiu tysięcy) złotych;

II.  w pozostałej części zaskarżony tenże wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżonego A. W. od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, w tym od opłaty za obie instancje.

UZASADNIENIE

A. W. obwiniony został o to, że:

I. uporczywie nie wpłacał w ustawowym terminie na rachunek Urzędu Skarbowego w T. podatku dochodowego wynikającego z zeznań (...) za 2012 r. który miał obowiązek wpłacić do dnia 30 kwietnia 2013 r. w kwocie 49590 zł

tj. o wykroczenie skarbowe z art. 57 § 1 kks

II. uporczywie nie wpłacał w ustawowym terminie na rachunek Urzędu Skarbowego w T. podatku dochodowego wynikającego z zeznań (...) za 2013 r. który miał obowiązek wpłacić do dnia 30 kwietnia 2014 r. w kwocie 52118 zł

tj. o wykroczenie skarbowe z art. 57 § 1 kks

III. uporczywie nie wpłacał w ustawowym terminie na rachunek Urzędu Skarbowego w T. podatku od towarów i usług za okres od 25 listopada 2013 r. do 25 czerwca 2014 r. w terminach do 25 dnia miesiąca za miesiąc poprzedni, w łącznej kwocie 69480 zł

tj. o wykroczenie skarbowe z art. 57 § 1 kks

IV. nie wpłacał w ustawowym terminie w krótkich odstępach czasu i z wykorzystaniem takiej samej sposobności na rachunek Urzędu Skarbowego w T. zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych pobranych od wynagrodzeń wypłaconych za okres od stycznia do czerwca 2013 r. które to zaliczki miał obowiązek wpłacać do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrano zaliczki - łączna kwota wyniosła 5238 zł

tj. o wykroczenie skarbowe z art. 77 § 3 kks w zw. z art. 6 § 2 kks

Sąd Rejonowy w Trzebnicy wyrokiem z dnia 22 stycznia 2015 r.

I.  uznał obwinionego A. W. za winnego popełnienia zarzuconych mu czynów opisanych w części wstępnej wyroku tj. wykroczeń skarbowych z art.57§1 kks i art.77§3 kks w zw. z art.6§2 kks i za to na podstawie art.50§1 kks wymierzył oskarżonemu łącznie karę grzywny w kwocie (...) (dwadzieścia tysięcy) zł;

II.  zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa wydatki poniesione przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania w kwocie 70 złotych oraz opłatę w kwocie 2000 złotych.

Apelację od powyższego wyroku wniósł obwiniony zarzucając zaskarżonemu wyrokowi obrazę przepisów prawa materialnego, obrazę przepisów postępowania oraz błąd w ustaleniach faktycznych, mających wpływ na treść orzeczenia oraz niewyjaśnienie wszystkich okoliczności mających wpływ na treść orzeczenia i w konsekwencji rażącą niewspółmierność kary w stosunku do obwinionego.

i wniósł o zmianę wyroku na korzyść obwinionego i uwolnienie go od zarzutu odpowiedzialności za powstałą sytuację, a w innym przypadku uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, celem wyjaśnienia wszystkich okoliczności mających wpływ na działania lub zaniechania obwinionego, które podnosi Urząd Skarbowy w T..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja obwinionego zasługuje na uwzględnienie jedynie w części dotyczącej zarzutu II i III części wstępnej wyroku i to nie z powodów podniesionych przez skarżącego oraz co do wymiaru łącznie kary grzywny za przypisanego czyny z punktu I i IV części wstępnej wyroku. W pozostałej części apelacja obwinionego nie jest zasadna .

Nie dokonując oceny merytorycznej zasadności zarzutów opisanych w punktach II i III części wstępnej należy stwierdzić, że co do tych czynów zaistniał ujemna przesłanka procesowa, która uniemożliwia „ toczenie „ się postępowania.

Zgodnie z treścią art. 51 kks karalność wykroczenia skarbowego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok, zaś jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie i to nie ad rem tylko ad personam, karalność popełnionego wykroczenia skarbowego ustaje z upływem 2 lat od zakończenia tego okresu.

Oczywistym jest, że wszczęcie postępowania przeciwko osobie wymaga spełnienia określonych wymogów a więc wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów, jego ogłoszenia, przesłuchania sprawcy. Tych wymogów – jak z przeglądu akt – oskarżyciel nie spełnił, ograniczając się jedynie do podjęcia czynności procesowych co do zarzutu I i IV części wstępnej wyroku. Zatem co do zarzutu II i III nie doszło do „ wydłużenia okresu „ przedawnienia karalności o którym traktuje §2 art. 51 kks, a co do tych czynów biegł termin określony §1 art. 51 kks czyli termin roczny od daty popełnienia czynu, przy czym bez znaczenia pozostają dywagacje dotyczące rozpoczęcia biegu przedawnienia, gdyż i tak przyjmując, że bieg przedawnienia biegnie od końca roku, w którym upłynął termin płatności należności doszło do przedawnienia karalności tych czynów

Dlatego Sąd Okręgowy uchylił wyrok w części dotyczącej czynów opisanych w pkt II i III części wstępnej i na podstawie art. 113 § 1 kks w zw z art. 17 § 1 pkt 6 kpk i art. 51 § 1 kks postępowanie karno - skarbowe w tej części umorzył, a kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

Nie można natomiast podzielić argumentacji skarżącego dotyczącą zarzutu I i IV części wstępnej wyroku. Sąd Rejonowy dokonał właściwej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, wyprowadzając prawidłowe wnioski co do sprawstwa i winy obwinionego. Dokonana przez Sąd meritii ocena materiału dowodowego nie nosi znamion dowolności i w pełni mieści się w granicach zakreślonych treścią art. 7 k. Podkreślić należy, że na zaistnienie znamienia uporczywego niewpłacania podatku w terminie, będącego warunkiem odpowiedzialności za wykroczenie skarbowe z art. 57 § 1 k.k.s., może wskazywać zarówno cykliczność zachowań podatnika, polegająca na umyślnym niestosowaniu się do wymogu terminowego płacenia podatku, jak i jednorazowe, ale długotrwałe zaniechanie przez niego uregulowania podatku płaconego jednorazowo, mające miejsce już po terminie płatności tego podatku, a więc gdy ma on uregulować go już jako zaległość podatkową, jeżeli zachowanie to wskazuje, że zamiarem podatnika w momencie upływu terminu płatności podatku było uporczywe jego niewpłacanie, a więc odsunięcie uregulowania tego podatku na dłuższy okres / tak postanowienie SN z dnia 28 listopada 2013 r. I KZP 11/13 /.

Zasadnie też Sąd Rejonowy uznał, że obwiniony dopuścił się czynu z art. 77 §3 kks. Podniesiona przez skarżącego argumentacja nie może zwalniać obwinionego od odpowiedzialności karno skarbowej , o czym przekonuje stanowisko SN, który w szeregu orzeczeniach wskazał, że kondycja finansowa płatnika nie ma znaczenia dla jego odpowiedzialności / patrz m.inn. wyrok SN z 16 maja 2002 r. sygn. akt IV KKN 427/98 /.

W tej sytuacji Sąd Okręgowy utrzymał wyrok co do przypisanych obwinionemu czynów z pkt I i IV części wstępnej.

Dokonana przez Sąd Okręgowy zmiana wyroku spowodowała też obniżenie wymiaru łącznej kary grzywny wymierzonej obwinionemu do kwoty 8.000 złotych, po przyjęciu, że jest to kara współmierna do stopnia zawinienia obwinionego

Jednocześnie Sąd Okręgowy zwolnił obwinionego A. W. od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, w tym od opłaty za obie instancje, uznając, że stanowiło by to nadmierną uciążliwość finansową dla obwinionego.