Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 331/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

K. J. (1)

W dniu 4 stycznia 2022r. zaatakował nietrzeźwego W. P. na klatce schodowej we W., w budynku przy ul. (...) uderzając go pięścią w twarz, czym spowodował jego upadek ze schodów na półpiętro, następnie kopał leżącego po całym ciele w tym w głowę i tułów powodując u niego ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu w szczególności:

- podbiegnięć krwawych i ran tłuczonych twarzy oraz wylewów krwawych powiek obu oczu z wylewem krwawym spojówki gałkowej oka prawego; rany tłuczonej błony śluzowej przedsionka jamy ustnej w obrębie wargi dolnej,

- rozległych silnie wysyconych podbiegnięć krwawych powłok miękkich mózgoczaszki wraz z mięśniami skroniowymi; złamań kości pokrywy czaszki przechodzących na jej podstawę; krwiaka podtwardówkowego dołu środkowego i tylnego czaszki; rozległych wylewów krwawych podpajęczych obu półkul mózgu i móżdżku, krwi w układzie komorowym;

- niewielkich rozmiarów charakterystycznego podbiegnięcia krwawego okolicy ciemieniowej prawej w kształcie litery „L” z towarzyszącym odrębnym podbiegnięciem o kształcie i wymiarach ramienia krótszego przedmiotowej litery „L”,

- podbiegnięć krwawych tkanki podskórnej kończyny górnej i pleców,

- złamania kości nosa, obustronnych złamań kości żeber,

- przekrwienia większości narządów wewnętrznych,

- obrzęku płuc,

co w konsekwencji obrażeń czaszkowo – mózgowych skutkowało zgonem W. P.

tj. popełnienia czynu z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. i art. 156 § 3 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony K. J. (1) i W. P. byli znajomymi. K. J. (1) zamieszkiwał przy ul. (...) we W. ze swoją partnerką J. C. (2). W. P. był osobą bezdomną, okresowo pomieszkiwał pod tym samym adresem u H. T., której, z powodu urazu kolana, pomagał w drobnych domowych pracach. W przeszłości między K. J. (2) a W. P. dochodziło do konfliktów, podczas których oskarżony był wobec pokrzywdzonego agresywny. W dniu 4 stycznia 2022 r. K. J. (1) przebywał w mieszkaniu J. C. (2) przy ul. (...) we W. w towarzystwie sąsiadki H. T., spożywając z nimi alkohol. Około godziny 16:00 osoby te opuściły mieszkanie i udały się na niższą kondygnację. Przy drzwiach mieszkania należącego do H. T. spotkali W. P.. Był on pod wpływem alkoholu. H. T. nakazała pokrzywdzonemu opuścić klatkę schodową i zabroniła mu przychodzić do jej mieszkania. Między oskarżonym a W. P. doszło do słownej utarczki, w trakcie której pokrzywdzony groził K. J. (1), że może nasłać na niego znajomego z przeszłością kryminalną. Zdenerwowało to oskarżonego, który zaczął schodzić w dół po schodach za W. P.. Początkowo H. T. i J. C. (2) powstrzymywały K. J. (1) przed agresją wobec W. P.. Jednak po chwili oskarżony wyrwał się kobietom i zaatakował W. P. uderzając go pięścią w twarz. Zdarzenie to widziała również sąsiadka J. S., która gdy usłyszała hałas na klatce schodowej natychmiast wyszła z mieszkania. Pod wpływem uderzenia oskarżony spowodował, że W. P. upadł ze schodów na półpiętro. Oskarżony nie zaprzestał jednak ataku na pokrzywdzonego. K. J. (1) kopał leżącego po całym ciele w tym w głowę i tułów powodując u niego ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu w szczególności:

- podbiegnięć krwawych i ran tłuczonych twarzy oraz wylewów krwawych powiek obu oczu z wylewem krwawym spojówki gałkowej oka prawego; rany tłuczonej błony śluzowej przedsionka jamy ustnej w obrębie wargi dolnej,

- rozległych silnie wysyconych podbiegnięć krwawych powłok miękkich mózgoczaszki wraz z mięśniami skroniowymi; złamań kości pokrywy czaszki przechodzących na jej podstawę; krwiaka podtwardówkowego dołu środkowego i tylnego czaszki; rozległych wylewów krwawych podpajęczych obu półkul mózgu i móżdżku, krwi w układzie komorowym;

- niewielkich rozmiarów charakterystycznego podbiegnięcia krwawego okolicy ciemieniowej prawej w kształcie litery „L”z towarzyszącym odrębnym podbiegnięciem o kształcie i wymiarach ramienia krótszego przedmiotowej litery „L”,

- podbiegnięć krwawych tkanki podskórnej kończyny górnej i pleców,

- złamania kości nosa, obustronnych złamań kości żeber,

- przekrwienia większości narządów wewnętrznych,

- obrzęku płuc,

co w konsekwencji obrażeń czaszkowo-mózgowych skutkowało zgonem W. P..

Po tym zdarzeniu J. C. (2) wezwała pogotowie ratunkowe, a oskarżony opuścił budynek. Za oskarżonym wyszła J. C. (2), któremu radziła, że powinien opuścić miejsce zdarzenia, ponieważ zostanie zatrzymany. Po chwili J. C. (2) powróciła do klatki schodowej nr 65 przy ul. (...). Tam z H. T. weszły do mieszkania J. S. proponując jej wspólne spożywanie alkoholu. J. S. nie przystała na propozycję sąsiadek. W tej sytuacji J. C. (2) wraz z H. T. udała się do swojego mieszkania, a J. S. czekała na przyjazd pogotowia ratunkowego. Akcja ratunkowa pomimo chwilowego przywrócenia krążenia nie powiodła się i o godz. 18:14 stwierdzono zgon W. P..

W toku postępowania sądowego K. J. (1) został poddany badaniu przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów oraz biegłego sądowego z zakresu psychologii, którzy zgodnie ocenili, że nie jest on chory psychicznie i nie był chory psychicznie w krytycznym czasie, ani nie jest upośledzony umysłowo. Biegli wykluczyli również inne zakłócenia czynności psychicznych, mogące mieć wpływ na ocenę poczytalności oskarżonego, w tym atypowy bądź patologiczny charakter upicia alkoholowego. Rozpoznany u oskarżonego przez biegłych zespół uzależnienia spowodowany używaniem alkoholu nie ma znaczenia dla oceny jego poczytalności w odniesieniu do popełnionego czynu. Tempore criminis K. J. (1) nie miał zniesionej, ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Nie zachodziły warunki opisane w art. 31 § 1 i 2 kk.

K. J. (1) posiada dwójkę dzieci z nieformalnego związku. Legitymuje się wykształceniem zawodowym- tokarz, szlifierz. Oskarżony podejmował zatrudnienie dorywcze na budowach. Był zawodnikiem S., trzykrotnie zdobył mistrzostwo Polski w żużlu. Do chwili zdarzenia nie był on karany.

-protokół zgonu W. P.

k. 3.

-protokół zatrzymania

K. J. (1)

k. 7-8.

-protokół badania stanu trzeźwości K. J. (1)

k. 9-9 odwrót.

-protokół zatrzymania J. C. (2)

k. 10-11.

-protokół badania trzeźwości J. C. (2)

k. 12-12 odwrót.

-protokół zatrzymania H. T.

k. 13-13 odwrót.

-protokół badania stanu trzeźwości H. T.

k. 15-15 odwrót.

-częściowo zeznania J. S.

k. 16-17, 64-68, 293-296, 801 odwrót-802.

-zeznania E. D. (2)

k. 20-21.

-protokół przeszukania K. J. (1)

k. 28-30.

-protokół przeszukania J. C. (2)

k. 32-34.

-protokół przeszukania H. T.

k. 36-38.

-protokół oględzin zwłok

k. 40-43 odwrót.

-protokół oględzin K. J. (1)

k. 44-47.

-protokół oględzin miejsca znalezienia zwłok W. P.

k. 48-49.

-częściowo zeznania J. C. (2)

k. 57-59, 781, 872 odwrót-874.

-zeznania H. T.

k. 74-76, 298-300, 619 odwrót-621 odwrót, 802 odwrót-803.

-zeznania L. K. (1)

k. 82-88, 777 odwrót-780 odwrót.

-częściowo wyjaśnienia oskarżonego

k. 106-109, 216-218, 615 odwrót-618.

-protokół oględzin telefonu H. T.

k. 148-149.

-protokół oględzin telefonu J. C. (2)

k. 151-152 odwrót.

-zeznania M. A. (ratownika medycznego)

k. 159-160.

-protokół oględzin zwłok W. P.

k. 197-198.

-zeznania A. R. (ratownika medycznego)

k. 201-202.

-wynik badania toksykologicznego

k. 240.

-protokół oględzin i otwarcia zwłok

k. 248.

-opinia Kr.6/22 Pracowni Genetyki Sądowej Laboratorium Zakładu (...) Katedry Medycyny Sądowej UM we W.

k. 263-278.

-opinia informatyczna

k. 312-317.

-sprawozdanie z sądowo-lekarskich oględzin i sekcji zwłok ludzkich wraz z opinią do sekcji zwłok nr 9/22

k. 348-357.

-uzupełniająca opinia sądowo-lekarska UM Katedra Medycyny Sądowej z dnia 5 października 2022 r.

k. 432-443.

-opinia sądowo-psychiatryczno-psychologiczna

k. 477-496.

-kwestionariusz wywiadu środowiskowego

k. 141-141odwrót.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

K. J. (1)

jak w punkcie 1.1 uzasadnienia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Kwalifikacja czynu

Sąd uznał za nieudowodnione, iż czyn zarzucany oskarżonemu stanowi zbrodnię zabójstwa, tj. art. 148 § 1 k.k., by oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim, bądź ewentualnym pozbawienia życia W. P.

-sprawozdanie z sądowo-lekarskich oględzin i sekcji zwłok ludzkich wraz z opinią do sekcji zwłok nr 9/22

k. 348-357.

-uzupełniająca opinia sądowo-lekarska UM Katedra Medycyny Sądowej z dnia 5 października 2022 r.

k. 432-443.

Element opisu zarzucanego czynu:

Sąd uznał za nieudowodnione, aby K. J. (1) skakał po głowie i tułowiu denata. W uzupełniającej opinii z dnia 5 października 2022 r. lekarz medycy sądowej stwierdził, że charakter i rozmiar odniesionych przez pokrzywdzonego obrażeń nie przystaje do określenia ,,skakał po ciele pokrzywdzonego”.

-uzupełniająca opinia sądowo-lekarska UM Katedra Medycyny Sądowej z dnia 5 października 2022 r.

k. 432-443.

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.

-protokół zgonu W. P.

-protokół zatrzymania K. J. (1)

-protokół badania stanu trzeźwości K. J. (1)

-protokół zatrzymania J. C. (2)

-protokół badania trzeźwości J. C. (2)

-protokół zatrzymania H. T.

-protokół badania trzeźwości H. T.

-protokół przeszukania K. J. (1)

-protokół przeszukania J. C. (2)

-protokół przeszukania H. T.

-protokół oględzin zwłok

-protokół oględzin K. J. (1)

-protokół oględzin miejsca znalezienia zwłok W. P.

-protokół oględzin telefonu H. T.

-protokół oględzin telefonu J. C. (2)

-protokół oględzin zwłok W. P.

-protokół oględzin i otwarcia zwłok

Wszelkie czynności procesowe podjęte w przedmiotowej sprawie odbyły się zgodnie z prawem, a z każdej z nich sporządzono stosowne protokoły, a ich wyniki nie budziły żadnych wątpliwości. Podjęte w sprawie czynności zostały przeprowadzone przez uprawnione podmioty zaś sposób przeprowadzenia tych czynności nie był kwestionowany przez żadną za stron postępowania.

1.1.

Wydane w sprawie opinie biegłych, w tym uzupełniająca opinia sądowo-lekarska

Opinie wydane w sprawie zostały sporządzone w sposób fachowy, rzetelny, precyzyjny i obiektywny przez osoby posiadające odpowiednie kompetencje o dużej wiedzy w zakresie okoliczności, do których stwierdzenia zostały powołane. Opinie są pełne, wyczerpujące, logiczne i spójne. Spełniają wszelkie wymogi stawiane tego rodzaju dokumentom, a więc zawierają pełny opis badań i dokonanych przez biegłych ustaleń, a wynikające z nich wnioski są kategoryczne.

1.1.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie Sąd oparł się częściowo na wyjaśnieniach oskarżonego, który nie kwestionował, że doprowadził do upadku W. P. ze schodów.

Sąd przyznał walor wiarygodności oskarżonemu jedynie w części, w której przedstawił on okoliczności, w jakich doszło do spowodowania upadku pokrzywdzonego ze schodów, w zakresie w jakim wyjaśnienia te znajdują potwierdzenie w zeznania pozostałych świadków zdarzenia- J. C. (2), H. T., J. S..

1.1.

Częściowo zeznania J. C. (2)

Sąd dał wiarę zeznaniom J. C. (2) w zakresie, w którym opisywała w sposób logiczny i szczegółowy przebieg zdarzenia oraz jego okoliczności, które to korespondowały z relacją pozostałych świadków zdarzenia.

1.1.

Częściowo zeznania J. S.

Sąd uznał za wiarygodne w zakresie w jakim w sposób szczegółowy relacjonowała przebieg i okoliczności zdarzenia. Opisała również sytuację, kiedy w przeszłości już raz K. J. (1) zachował się w sposób agresywny w stosunku do W. P..

1.1.

Zeznania H. T.

Sąd ocenił zeznania H. T. za spójne, logiczne, mające odzwierciedlenie w materiale dowodowym. Świadek szczegółowo opisywała okoliczności zdarzenia.

1.1.

Zeznania L. K. (1)

Sąd przyznał walor wiarygodności zeznaniom córki W. P., która zeznawała w sposób spójny, logiczny i korespondujący z zebranym materiałem dowodowym.

1.1.

Zeznania M. A. i A. R. (ratowników medycznych)

Sąd uznał zeznania ratowników medycznych za wiarygodne, spójne i logiczne. Rzeczowo wskazywali na to jakie czynności zostały przeprowadzone przy pokrzywdzonym, w jakim stanie był wtedy W. P. oraz kto udzielił im pomocy podczas reanimacji.

1.1.

Kwestionariusz wywiadu środowiskowego

Nie budził wątpliwości wywiad środowiskowy, gdyż został sporządzony przez uprawniony podmiot i zawierał wszystkie niezbędne elementy.

1.1

Wynik badania toksykologicznego

Nie budził wątpliwości Sądu wynik badania toksykologicznego, który był wiarygodny.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie Sąd częściowo odmówił wiary wyjaśnieniom składanym przez K. J. (1) – w zakresie w jakim przeczył lub umniejszał swoje sprawstwo, uznając je za wyraz przyjmowanej przez niego linii obrony. Początkowo oskarżony przesłuchiwany w toku postępowania przygotowawczego wyjaśniał, iż gdy wyszedł na klatkę schodową to W. P. już leżał na półpiętrze. Sąd odmówił oskarżonemu wiary, uznając je za nielogiczne oraz sprzeczne z zeznaniami innych świadków zdarzenia oraz pozostałych dowodów zebranych w sprawie. Ponadto oskarżony w swoich wyjaśnieniach wskazał, że uderzył pokrzywdzonego dwukrotnie, następnie w wyniku tych ciosów W. P. spadł ze schodów. Oskarżony wyjaśnił dalej, iż zaprzestał ataku, po upadku denata. K. J. (1) w swoich wyjaśnieniach przeczy zeznaniom wszystkich bezpośrednich świadków zdarzenia i pomija to, że podbiegł do leżącego W. P., kopał go i uderzał pięściami. Relacje bezpośrednich świadków zdarzenia znajdują potwierdzenie i uzupełnienie opinii biegłego lekarza medycyny sądowej.

1.1.

Częściowo zeznania J. C. (2) i J. S.

Dokonując ustaleń faktycznych Sąd nie przyznał waloru wiarygodności zeznaniom J. C. (2) i J. S. w części, w której zeznawały, że oskarżony skakał obiema nogami po pokrzywdzonym. Relacja ta stoi w sprzeczności z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a w szczególności z uzupełniającą opinią sądowo-lekarską, w której biegły jasno wskazał, że charakter i rozmiar obrażeń W. P. nie odpowiada obrażeniom, które występują po zdarzeniach podczas których dochodzi do skakania przez sprawców po leżącym pokrzywdzonym. To, że oskarżony nie skakał po leżącym W. P., lecz go kopał i uderzał wynika z obiektywnej opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej. Bezpośredni świadkowie twierdzący, że było to skakanie po ciele byli z jednej strony w stanie nietrzeźwości, a z drugiej strony patrzyli na zdarzenie z góry, pod pewnym kątem i niewątpliwie mogli i widzieli kopnięcia dokonywane przez oskarżonego, a odbierali je i zapamiętali, jako skakanie po leżącym pokrzywdzonym

1.1.

Częściowo zeznania J. S.

Podczas pierwszego przesłuchania świadek nie podała żadnych istotnych informacji dotyczących przebiegu zdarzenia. W dalszych zeznaniach świadek wskazała, że zrobiła to z obawy przed J. C. (2) i H. T., które zakazały świadkowi ujawniać szczegóły zajścia. Z tego względu Sąd nie uwzględnił przy dokonywaniu ustaleń faktycznych zeznań J. S. złożonych w dniu 04.01.2022 r. i uznał je za niemające znaczenia dla ustalenia faktów.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

K. J. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Mając na uwadze ocenione powyżej dowody Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżony K. J. (1) w dniu 4 stycznia 2022r. zaatakował nietrzeźwego W. P. na klatce schodowej we W., w budynku przy ul. (...) uderzając go pięścią w twarz, czym spowodował jego upadek ze schodów na półpiętro, następnie kopał leżącego po całym ciele w tym w głowę i tułów powodując u niego ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu w szczególności:

- podbiegnięć krwawych i ran tłuczonych twarzy oraz wylewów krwawych powiek obu oczu z wylewem krwawym spojówki gałkowej oka prawego; rany tłuczonej błony śluzowej przedsionka jamy ustnej w obrębie wargi dolnej,

- rozległych silnie wysyconych podbiegnięć krwawych powłok miękkich mózgoczaszki wraz z mięśniami skroniowymi; złamań kości pokrywy czaszki przechodzących na jej podstawę; krwiaka podtwardówkowego dołu środkowego i tylnego czaszki; rozległych wylewów krwawych podpajęczych obu półkul mózgu i móżdżku, krwi w układzie komorowym;

- niewielkich rozmiarów charakterystycznego podbiegnięcia krwawego okolicy ciemieniowej prawej w kształcie litery „L” z towarzyszącym odrębnym podbiegnięciem o kształcie i wymiarach ramienia krótszego przedmiotowej litery „L”,

- podbiegnięć krwawych tkanki podskórnej kończyny górnej i pleców,

- złamania kości nosa, obustronnych złamań kości żeber,

- przekrwienia większości narządów wewnętrznych,

- obrzęku płuc,

co w konsekwencji obrażeń czaszkowo – mózgowych skutkowało zgonem W. P., co wypełniało znamiona przestępstwa z art. 156 § 1 pkt 2 kk. i art. 156 § 3 k.k.

Nie ulega wątpliwości, że oskarżony K. J. (1) pobił W. P., a w wyniku doznanych obrażeń pokrzywdzony zmarł. Oskarżony wielokrotnie zadawał ciosy pokrzywdzonemu. Tuż po jego upadku ze schodów oskarżony nie zaprzestał ataku, w dalszym ciągu kopał W. P. po całym ciele, co w konsekwencji zadanych obrażeń spowodowało śmierć pokrzywdzonego. Ilość, umiejscowienie i rodzaj stwierdzonych obrażeń ciała wskazywał na wielość zadanych urazów. W uzupełniającej opinii biegły z zakresu medycyny sądowej stwierdził, że pomimo, iż nie można wykluczyć powstania obrażeń skutkujących zgonem pokrzywdzonego w wyniku upadku ze schodów, to jednak bardziej prawdopodobnym wydaje się powstanie powyższych obrażeń w wyniku czynnego działania osoby trzeciej. Wskazuje na to przede wszystkim mnogość obrażeń skoncentrowanych w obrębie głowy.

W przekonaniu Sądu oskarżony spowodował opisany wyżej skutek (w zakresie obrażeń ciała kwalifikowanych z art. 156 § 1 pkt 2 k.k.) umyślnie, w zamiarze bezpośrednim, a w odniesieniu do skutku śmiertelnego- nieumyślnie. K. J. (1) niewątpliwie chciał dotkliwie pobić W. P. i spowodować u niego ciężkie obrażenia ciała. Zaatakował nietrzeźwego pokrzywdzonego na klatce schodowej, uderzył pięścią w twarz, czym spowodował jego upadek ze schodów, a następnie wielokrotnie kopał go po całym ciele. W wyniku tak spowodowanych przez oskarżonego obrażeń pokrzywdzony zmarł. Oskarżony chciał dotkliwie pobić pokrzywdzonego oraz doprowadzić do ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, lecz nie miał zamiaru doprowadzić do jego śmierci.

Warunkiem odpowiedzialności na podstawie art. 156 § 3 k.k. niezbędne jest ustalenie związku przyczynowego pomiędzy śmiercią człowieka a zachowaniem sprawcy powodującym opisane w przepisie skutki. Oznacza to, że skutek śmiertelny ma stanowić następstwo jednej z postaci uszczerbku na zdrowiu opisanej w art. 156 §1 pkt 1 lub 2 k.k. Na sądzie spoczywa zatem nie tylko powinność ustalenia i opisania w wyroku ciężkich skutków na zdrowiu, ale także wykazania zależności kauzalnej między tymi skutkami- bliższym (ciężki uszczerbek na zdrowiu) i dalszym (śmierć człowieka)- wyr. SA w Lublinie z 20.06.2006 r. (II AKa 177/06, Prok. i Pr.- wykł. 2007, Nr 2, poz. 16).

Typ kwalifikowany spowodowania uszczerbku na zdrowiu z art. 156 § 3 k.k. charakteryzuje się mieszaną umyślno-nieumyślną stroną podmiotową (art. 9 § 3 k.k.). Sprawca musi umyślnie w zamiarze bezpośrednim lub ewentualnym (art. 9 § 1 k.k.), spowodować ciężki uszczerbek na zdrowiu w rozumieniu art. 156 § 1 k.k. zwiększające zaś naganność tego zachowania następstwo w postaci śmierci pokrzywdzonego ma być rezultatem świadomej lub nieświadomej nieumyślności, a więc skutkiem, który sprawca przewidywał lub mógł przewidzieć, co warunkuje jego obiektywne przypisanie (R. A. Stefański, Kodeks karny. Komentarz., Warszawa 2018, Nb. 66).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, iż niewątpliwie K. J. (1) umyślne i w zamiarze bezpośrednim spowodował ciężki uszczerbek na zdrowiu W. P. czym wyczerpał znamiona zbrodni z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. Natomiast następstwo w postaci śmierci W. P. było rezultatem nieumyślności oskarżonego- K. J. (1) nie chciał doprowadzić do śmierci pokrzywdzonego, lecz obiektywnie mógł przewidzieć, że taki skutek może nastąpić w wyniku podejmowanych przez niego działań. Oskarżony wypełnił więc wszystkie znamiona zbrodni z art. 156 § 3 k.k.

Przywołując powyższe argumenty należy wykluczyć, iż oskarżony dopuścił zbrodni zabójstwa z art. 148 § 1 k.k. Zauważyć należy, iż w świetle orzecznictwa, spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu kwalifikowanego przez nieumyślny skutek śmiertelny z art. 156 § 3 k.k. różni się od zabójstwa wyłącznie treścią strony podmiotowej, a więc umyślnością lub nieumyślnością działania sprawcy oraz celem i motywacją sprawcy. Biorąc pod uwagę całokształt przytoczonych okoliczności podmiotowych, jak i przedmiotowych należy stwierdzić, iż K. J. (1) nie miał zamiaru bezpośredniego lub ewentualnego pozbawienia życia W. P. i nie podejmował w tym celu działań. Oskarżony działał natomiast z zamiarem bezpośrednim spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu pokrzywdzonego, a następstwo czynu w postaci śmierci ogarnął nieumyślnością, co w całości wypełniło znamiona przestępstwa z art. 156 § 3 k.k., a nie zbrodni zabójstwa z art. 148 § 1 k.k. Oskarżony przecież na szczycie schodów, na ich krawędzi mocno uderzył nietrzeźwego mężczyznę, dużo od niego słabszego fizycznie, spowodował jego upadek ze schodów, a następnie kopał go i uderzał po głowie i tułowiu, a więc po częściach ciała, których ciężkie obrażenia mogą doprowadzić do zgonu.

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. J. (1)

I

I

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 12 lat pozbawienia wolności, uwzględniając następujące okoliczności:

- duży poziom agresji i złej woli ze strony oskarżonego, którego przed atakiem próbowała powstrzymać J. C. (2), jednak oskarżony wyrwał się kobiecie doskoczył do W. P. i uderzył go pięścią w twarz, a pomimo upadku pokrzywdzonego ze schodów oskarżony nie zaprzestał ataku- wielokrotnie kopał leżącego po całym ciele w tym w głowę i tułów,

-oskarżony dopuścił się tego czynu będąc pod wpływem alkoholu.

- oskarżony działał bez racjonalnego, obiektywnego powodu, bo przecież nie były nim słowa wypowiedziane przez W. P.

W przekonaniu Sądu tak wymierzona kara będzie odpowiadać stopniowi winy oskarżonemu, społecznej szkodliwości popełnionej zbrodni, a jednocześnie uczyni zadość zasadzie sprawiedliwej odpłaty i spełni funkcje prewencyjne.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. J. (1)

II

II

Na podstawie art. 46§2 k.k. Sąd zasądził od oskarżonego K. J. (1) nawiązki:
- na rzecz pokrzywdzonej L. K. (1) w kwocie 50.000 (pięćdziesięciu tysięcy) złotych,
- na rzecz wnuków denata W. N. D. i O. K. w kwotach po 15.000 (piętnaście tysięcy) zł.

Niewątpliwie na skutek działania oskarżonego i w rezultacie śmierci pokrzywdzonego jego córka L. K. (2) oraz jej dzieci doznały cierpień psychicznych po stracie ojca i dziadka.

Jednakże sąd nie przychylił się w całości do wniosku pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego L. K. (1) uznając, iż ich więź nie była, aż tak silna jak opisuje to córka W. P.. Świadczy o tym przede wszystkim fakt, że W. P. był osobą bezdomną, okresowo pomieszkiwał u H. T., a także był uzależniony od alkoholu, o czym jego rodzina wiedziała. Tylko sporadycznie miał kontakt z członkami swojej najbliższej rodziny.

Sąd orzekł w miejsce zadośćuczynienia nawiązkę, bowiem zgodnie z art. 46 § 2 k.k. taka możliwość zachodzi, gdy orzeczenie środka kompensacyjnego z art. 46 § 1 k.k. jest znacznie utrudnione. W tym wypadku mamy do czynienia z niezwykle trudnym do oceny ekwiwalentem za doznanie cierpienia psychiczne.

Jak wskazuje się bowiem w orzecznictwie (por. wyrok SN z 30.10.2019 r., V KK 25/2019, Prok. I Pr. –wkł.219/7-8/29) „Zawarte w dyspozycji przepisu art. 445 § 1 k.c. sformułowanie "suma odpowiednia" ma charakter nieokreślony, stąd jej ustalenie pozostaje w granicach swobodnego uznania sędziowskiego, (…). Z orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że "odpowiednie" zadośćuczynienie w konkretnej sprawie to taka kwota, która ma charakter kompensacyjny (a więc musi przedstawiać odczuwalną wartość ekonomiczną) i w sposób odnoszący się bezpośrednio do ocenianego przypadku osoby domagającej się zadośćuczynienia, odzwierciedla rozmiar doznanej przez nią krzywdy, na którą składają się jej fizyczne i psychiczne cierpienia. Rodzaj, czas trwania i natężenie, owych cierpień należy każdorazowo określić w kontekście konkretnych (mających na to wpływ) okoliczności ujawnionych na podstawie materiału dowodowego sprawy. Równocześnie baczyć należy i na to, iż wysokość przyznanego zadośćuczynienia powinna być utrzymana w granicach odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa. Orzeczenie w takim wymiarze nawiązek być może nie wyczerpuje całości roszczeń bliskich denata, które to roszczenia mogą być jednak dochodzone w postępowaniu cywilnym.

III

III

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres jego zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 4 stycznia 2022r. godz. 18.30 do dnia 24 kwietnia 2023r. godz. 18.30;

IV

IV

Na podstawie art. 230§2 k.p.k. Sąd zwrócił dowody rzeczowe opisane w wykazie dowodów rzeczowych (...):

1) oskarżonemu K. J. (1) pod poz. 1-7,

2) pokrzywdzonej L. K. (1) pod poz. 8-12,

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Nie dotyczy.

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Zgodnie z brzmieniem § 17 ust. 1 pkt 2, § 17 ust. 2 pkt 3 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2016 r. poz. 1714 ze zm.) Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. A. L. koszty pomocy prawnej udzielonej pokrzywdzonej L. K. (1) w kwocie 3240 zł, w tym VAT.

VI

Orzekając o zwolnieniu oskarżonego K. J. (1) z kosztów i opłaty, Sąd wziął pod uwagę jego możliwości finansowe. Oskarżony nie pracuje, nie posiada majątku, a więc nie byłby w stanie ponieść kosztów postępowania. U podstaw takiego orzeczenia legły więc przepisy art. 624 k.p.k., art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych.

1Podpis

Sędzia Mariusz Wiązek Sędzia Jolanta Pol-Kulig