Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 204/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

J. S.

w dniu 24 lutego 2020r. w O., powiat (...) i innych miejscowościach powiatu (...), wbrew warunkom określonym w przepisach ustawy, po uprzednim wewnątrzwspólnotowym nabyciu w H. substancji psychotropowych w postaci amfetaminy, dokonał przywozu samochodem osobowym marki V. (...) nr rej. (...) poprzez (...) przejście graniczne w O. na teren (...), ukrytych pod tapicerką bagażnika substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ilości 3472,70 grama, stanowiących znaczną ilość,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1) W dniu 24,02.20r. w miejscowości L. funkcjonariusze CBŚ zatrzymali samochód osobowy marki V. (...) nr rej. (...), kierowany przez J. S.. W toku przeszukania zabezpieczono siedem paczek owiniętych srebrną taśmą klejącą z zawartością białej substancji w ilości 3 472,7 gramów amfetaminy.

2) Samochód m-ki V. (...) nr rej. (...) oskarżony wypożyczył w dniu 21.02.20r.z Wypożyczalni Samochodów w m. S., której właścicielem jest K. W..

3) oskarżony jest kawalerem, nie ma dzieci. Mieszkał w L. z rodzicami, Ma wykształcenie gimnazjalne. Nie leczył się psychiatrycznie. Przed aresztowaniem pracował przez okres 2 miesięcy w Hurtowni (...). Nie nadużywał alkoholu. Był karany sądownie

Protokół zatrzymania osoby.

Protokół przeszukania

Protokół oględzin pojazdu

Metryka identyfikacyjna nośnika

Protokół przeszukania osoby

Zeznania M. C.

Wynik badania zatrzymanej substancji

Test zatrzymanej substancji

Protokół oględzin telefonu

Opinia telefonu

Analiza danych uzyskanych od operatora komórkowego

Protokół oględzin zatrzymanych rzeczy

Notatka użycia psa służbowego

Wyjaśnienia oskarżonego

Ekspertyza

Zeznania świadka P. C.

Zeznania świadka K. K.

Zeznania D. B.

Zeznania K. W.

Wyjaśnienia oskarżonego

Wywiad środowiskowy

Informacja z K.

3

5 - 7

8-9

39-40,

10-14

16-18,

21-22, 338- 339,

23

24-26

30-31,

131-133,

141-157

32-33,

96-98, 99,100-102,103,

38,

52,-53, 337-338,

116-119, 123-125,

158-161, 339-339v,

162-165, 339-340,

168-169,

86-87,89-94,

k.337v,

111-112,

170,

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

J. S.

Udowodniono wszystkie okoliczności przypisanego mu czynu

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

*********************************************************************

**************************

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

I

Protokół zatrzymania osoby.

Protokół przeszukania

Protokół oględzin pojazdu

Metryka identyfikacyjna nośnika

Protokół przeszukania osoby

Wynik badania zatrzymanej substancji

Test zatrzymanej substancji

Protokół oględzin zatrzymanych rzeczy

Notatka użycia psa służbowego

Czynności przeprowadzone przez uprawnione podmioty, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Nie były kwestionowane przez strony. Ustalono w sposób precyzyjny, że znajdujące się w paczkach substancje, to amfetamina w ilości 3 472,70 g. Dowody te znalazły potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego przyznającego się do winy oraz zeznań przesłuchanych świadków- funkcjonariuszy Policji.

I

Protokół oględzin telefonu

Opinia telefonu

Analiza danych uzyskanych od operatora komórkowego

Protokół oględzin zatrzymanych rzeczy

Czynności przeprowadzone przez uprawnione podmioty, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Na podstawie dowodów ustalono, że J. S. o godz. 15:20 kontaktował się z osoba zapisaną w kontaktach pod nazwą P, celem wskazania mu miejscowości do jakiej miał się udać. Ustalono kolejne punkty logowania się jego telefonu do stacji (...) kolejno w L., T., F.. Z informacji zarejestrowanych w urządzeniach nawigacyjnych wynika, że poruszał się w kierunku H. do miejscowości G.. W dniu 22.02.20r. oskarżony wykonał zdjęcia telefonem na tle zabudowy A.. Z analizy danych (...) wynika, że od 23.02.20r., godz.12:19:55 do 24.02.20 godz.06:25:50 telefon oskarżonego łączył się z nadajnikiem w miejscowości docelowej w H., G.. Z kolei o godz. 07:22 telefon logował się w obszarze granicy holendersko-niemieckiej a następnie w kolejnych miejscowościach w kierunku granicy z P.. Zabezpieczone wiadomości tekstowe z telefonu oskarżonego potwierdzają dowodnie, że w trakcie jazdy do H. pozostawał w kontakcie z użytkownikami dwóch numerów telefonów.

I

Ekspertyza

Badania wykazały, że znajdujące się w paczkach substancje, to amfetamina w ilości 3 472,70 g.

I

Zeznania K. W.

Świadek potwierdził, że oskarżony posłużył się wypożyczonym pojazdem marki V. (...) nr rej. (...) w dniu 21 lutego 2020 r. z jego wypożyczalni. Zeznania znajdują odzwierciedlenie w wyjaśnieniach oskarżonego.

I

Zeznania M. C.

Zeznania świadka P. C.

Zeznania świadka K. K.

Zeznania D. B.

Świadkowie będący funkcjonariuszami Policji potwierdzili okoliczności zatrzymania i ujawnienia substancji u J. S., a następnie przekazanie ich do szczegółowych badań.

I

Wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego złożone w toku śledztwa (częściowo) oraz rozprawy zasługują na wiarę, korespondują z pozostałym materiałem dowodowym w postaci zeznań świadków oraz dowodów z dokumentów.

I

Wywiad środowiskowy

Wywiad sporządzony przez uprawniony podmiot. Nie budzi wątpliwości.

I

Informacja z K.

Ustalając wcześniejszą karalność oskarżonego Sąd oparł się na informacji z Krajowego Rejestru Karnego. Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania dokumentu.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Nie ustalono takich dowodów

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

J. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd przypisał oskarżonemu popełnienie przestępstwa z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Zgodnie z doktryną zachowanie sprawcy czynu z art. 55 ust 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani, obejmuje sprzeczny z ustawą:

1) przywóz;

2) wywóz;

3) wewnątrzwspólnotowe nabycie;

4) wewnątrzwspólnotową dostawę;

5) przewóz przez terytorium (...) lub terytorium innego państwa środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej.

Przestępstwo, określone w art. 55 ust. 3, obejmujące znamię działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, można dokonać jedynie w zamiarze bezpośrednim. Ze względu na działanie celowe (dolus coloratus) wykluczony jest zamiar ewentualny. Pod pojęciem „przywóz” – należy rozumieć każde wprowadzenie na obszar celny Wspólnoty Europejskiej środków odurzających lub substancji psychotropowych / ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, art. 4 pkt 21/

Aby uwidocznić cały proces działania grupy należ odwołać się także do pojęcia „przewozu”. I tak pod pojęciem "przewozu” należy rozumieć tranzyt, polegający na przemieszczeniu środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej pomiędzy państwami członkowskimi UE lub też z państwa członkowskiego UE do państwa znajdującego się poza obszarem celnym Wspólnoty Europejskiej. Przewóz wbrew przepisom niniejszej ustawy jest realizowany, jeżeli przemieszczenie środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej przez granicę jakiegokolwiek państwa odbywa się bez pozwolenia na wywóz, wydanego przez państwo wywozu, co w konsekwencji powoduje, że art. 55 dotyczy każdego przewozu przez terytorium jakiegokolwiek państwa bez koniecznego odniesienia do granic i terytorium (...). Jeżeli nastąpiło przemieszczenie środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej tylko w granicach Polski, to nie dochodzi do realizacji znamion określonych w art. 55, należy bowiem pamiętać, że zwrot "przewozi przez terytorium (...) lub terytorium innego państwa środki odurzające" oznacza ich nielegalne przemieszczenie przez co najmniej jedną granicę (postanowienie SN z dnia 20 grudnia 2006 r., I KZP 31/06, OSNKW 2007, z. 1, poz. 2)./Łucarz Katarzyna, Muszyńska Anna, Komentarz do art.55 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.05.179.1485), [w:] K. Łucarz, A. Muszyńska, Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, Oficyna, 2008/.

Oskarżony swoim działaniem przywoził narkotyki z H. do Polski, tzn. na terytorium Wspólnoty Europejskiej. Z tego tytułu, Sąd nie miał najmniejszych wątpliwości co do właściwości przedstawionych a w tym zakresie zarzutów.

Z uwagi na ilość środków odurzających, które oskarżony przywiózł na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, zasadnym było przyjęcie, że ich czyn wyczerpał znamiona opisanego w ust. 3 typu kwalifikowanego przestępstwa z art. 55 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Surowsza odpowiedzialność została tu wyodrębniona m.in. z uwagi na znaczną ilość środków odurzających. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych albo słomy makowej jest znamieniem ocennym, tj. wymagającym, przy ustaleniu jego występowania w czynie, posługiwania się różnego rodzaju ocenami. Jego określenie zależy zatem w szczególności od praktyki sądów. Dotychczasowe orzecznictwo wykształciło kryteria pozwalające na przyjęcie w konkretnej sprawie znamienia znacznej ilości. Zgodnie z wyrokiem SA w Warszawie z 18.4.2000 r., II AKa 22/00, (OSA 2001, Nr 2, poz. 8) kryterium decydującym o tym, czy ilość środków odurzających jest znaczna, nieznaczna czy zwykła są: ich masa wagowa (gramy, kilogramy, tony, ilość porcji), rodzaj środka odurzającego (podział na tzw. twarde i miękkie) i cel przeznaczenia (w celach handlowych, na potrzeby własne). Podobne stanowisko zajął SA we W. w wyroku z 30.5.2003 r., II AKa 167/03, (OSA 2003, Nr 9, poz. 92) zdaniem, którego: wśród charakterystycznych dla przestępstw naruszających przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii znamion ocennych, różnicujących podstawy odpowiedzialności pomiędzy typem podstawowym a uprzywilejowanym wypadkiem mniejszej wagi, jest kryterium ilościowe oraz kryterium jakościowe, a więc rodzaj wprowadzanego do obrotu środka narkotycznego. Jednocześnie w orzecznictwie przyjmuje się, że jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z 29.7.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to "znaczna ilość" w rozumieniu tej ustawy (postanowienie SN z 23 września 2009r., sygn. akt I KZP 10/09, Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna 2009/10/84/18). W realiach niniejszej sprawy oskarżony dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego 3 472,70 g amfetamuny, nie ulega przy tym żadnej wątpliwości, że takie ilości pozwalają zaspokoić potrzeby więcej niż kilkudziesięciu osób uzależnionych. W przypadku marihuany za dawkę uznawaną za typową dla odurzenia przyjmuje się z reguły jeden gram (patrz m.in. postanowienie SN z dnia 28.10.2009 roku sygn. akt I KZP 22/09, OSNKW 2009/12/103; wyrok SN z dnia 20.01.2010 roku sygn. akt II KK 289/08, LEX nr 570140; wyrok SN z dnia 11.03.2010 roku sygn. akt IV KK 432/09, LEX nr 583908; postanowienie SN z dnia 03.02.2011 roku sygn. akt III KK 415/10, LEX nr 736758; wyrok SA w Katowicach z dnia 28.07.2011 roku sygn. akt II AKa 244/11, LEX nr 1001368). W przypadku amfetaminy za jedną porcję tego środka przyjmuje się z reguły 0,1 grama (por. wyrok SA w Krakowie z 19.10.2000 r., II AKa 124/00, KZS 2000, Nr 11, poz. 48).

Sąd dokonując ustaleń w powyższej sprawie w zakresie posiadania „znacznej ilości” środków odurzających lub substancji psychotropowych, zaaprobował postawione tezy cyt. wyżej orzeczeń Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu i Warszawie oraz postanowienia SN .

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

-------------------

-------------------------------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

---------------------

-------------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

-------------------

----------------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

3.5.  Uniewinnienie

---------------------

-----------------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. S.

I

I

Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia przestępstwa z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Wymierzając karę, Sąd wziął pod uwagę, że mając pełną zdolność pojmowania znaczenia swego zachowania, dopuścił się czynu o wysokim stopniu społecznej szkodliwości. Swoim przestępnym zachowaniem naruszył dobro chronione prawem, którym jest życie i zdrowie społeczne.

Rodzajowym i bezpośrednim przedmiotem ochrony w art. 55 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest zdrowie społeczne (publiczne), OSNKW 2006/11/99, Biul. SN 2006/11/23, Postanowienie z dnia 28 września 2006 r. Sąd Najwyższy I KZP 19/2006/

Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 20 czerwca 2002 r. (II AKa 185/02, OSA 2003, z. 6, poz. 55) uznał, że naczelnym celem ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jest ochrona społeczeństwa przed plagą narkomanii i jej zapobieganie, oczywistym więc jest, że dobrem chronionym tą ustawą jest zdrowie społeczne, rozumiane jako stan zdrowotny wszystkich członków, a zatem ogółu społeczeństwa, w takim zaś ujęciu dobra chronionego prawem nie ma podstaw do uznania, że jest to dobro osobiste.

Przy wymiarze kary, Sąd miał na uwadze przede wszystkim cel wychowawczy, jak i zapobiegawczy, jaki wymierzona kara ma osiągnąć w stosunku do sprawcy (zgodnie z dyrektywami prewencji indywidualnej). Zapobiegawczy sens wymierzonej kary ma bowiem na celu odstraszenie sprawcy od ponownego wejścia na drogę przestępstwa, natomiast jej cel wychowawczy realizuje się poprzez kształtowanie postawy oskarżonego zarówno wobec własnego czynu, jak i przestępstwa w ogóle. Jednocześnie kara orzeczona wobec oskarżonego czynią zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnią swe zadania w zakresie prewencji generalnej polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa.

Dostosowanie sankcji do stopnia społecznej szkodliwości czynu spełnia funkcję sprawiedliwościową kary. Sąd zgodnie z art. 53 k.k. wymierzył karę według swego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę. Przy wymiarze kary, Sąd kierował się wskazaniami zawartymi w art. 53 § 2 k.k.

W ocenie Sądu wymierzona kara uzmysłowi oskarżonemu niewłaściwość podjętego przez nich zachowania i jest odpowiednia do stopnia społecznej szkodliwości czynu, nie przekracza stopnia winy i spełni zadania wychowawcze i zapobiegawcze wobec oskarżonego.

Ustalając stopień winy Sąd miał na uwadze, iż oskarżony działali umyślnie, w zamiarze bezpośrednim, Miał pełną świadomość swojego przestępnego zachowania .

Wymierzone kary pozbawienia wolności oraz kary grzywny są zatem adekwatne do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu, spełniają cele prewencji ogólnej i szczególnej, czyniąc zadość wymaganiom art. 53 k.k.

Wymierzając karę, Sąd stwierdził brak okoliczności wyłączających zawinienie. Oskarżony jest osobą zdrową, poczytalną, dorosła, z odpowiednim do wieku doświadczeniem życiowym, mógł dać posłuch normie prawnej, czego świadomie nie zrobił decydując się na popełnienie przypisanego mu czynu. Sąd wziął pod uwagę także znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, który przejawiał się charakterem popełnionego przestępstwa, wymierzonego przeciwko zdrowiu publicznemu oraz ich skalą, rodzajem oraz ilością środków odurzających. Sąd wymierzając karę miał także w polu widzenia jego rolę w przestępczym zachowaniu, jak również zachowanie na rozprawie , w którym przyznał się do jego popełnienia i w dużej mierze odpowiadał na pytania Sądu. Oskarżony nie ujawnił jednak mocodawców tego procederu ani innych szczegółów, które pozwołiłyby organom ścigania na stosowną reakcję karną. Z drugiej strony, Sąd uwzględnił jako okoliczności obciążające jego uprzednią karalność sądową. Analizując kwalifikatory społecznej szkodliwości o charakterze podmiotowym oraz stopień winy oskarżonego, Sąd nie znalazł podstaw by wymierzoną karę nadzwyczajnie złagodzić. Zdaniem Sądu orzeczenie kary z zastosowaniem instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary nie spełniłoby celów zapobiegawczych i wychowawczych, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonych. Wymierzenie oskarżonemu kary z zastosowaniem instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary byłoby niewspółmierne także na płaszczyźnie dyrektywy prewencji ogólnej, nakazującej przy wymiarze kary uwzględniać potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzenie nadzwyczajnie złagodzonej kary, w kontekście wagi przypisanego czynu może wywołać przekonanie o bezkarności oskarżonego, co stanowiłoby zaprzeczenie wychowawczego oddziaływania kary na społeczeństwo. W kontekście powyższych okoliczności, Sąd uznał, że oskarżony wymagają środków reedukacyjnych i resocjalizacyjnych w zakładzie zamkniętym. Jedynie kara pozbawienia wolności i grzywny w orzeczonych wysokościach, są adekwatne do popełnionego przez niego czynu, a nadto spełnią zadość wymogom prewencji ogólnej i szczególnej.

J. S.

III

I

Sąd na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2005 nr 179, poz. 1485 z późn. zmianami) orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych opisanych w wykazach dowodów rzeczowych o numerach II/57/20/P poz. 1, k. 174, I/1608/20/N poz. 1 -7, k. 175,

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. S.

II

I

Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonemu na poczet kary pozbawienia wolności, okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od 24.02.2020r., godz. 12:50 do dnia 7 października 2020r.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd nie zastosował wobec oskarżonego, wnioskowanej przez obrońcę instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary. Ustawodawca wyraźnie określił w art. 60 §1 k.k. przesłanki zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary. Wymierzona kara nie jest niewspółmiernie surowa, a pozytywna postawa oskarżonego na rozprawie pozwoliła jedynie na orzeczenie kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Należy podkreślić, że oskarżony nie ujawnił danych osób współpracujących z nim w popełnieniu przestępstwa, nie ujawnił także istotnych okoliczności nieznanych dotychczas organom ścigania. W tej sytuacji, zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary byłoby nieuzasadnione.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., Sąd zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty kosztów sądowych, zaliczając je na rzecz Skarbu Państwa, przy czym zasądza od oskarżonego opłatę w kwocie 1000 zł. (jeden tysiąc złotych). Oskarżony nie pracuje, pozostawał na utrzymaniu rodziców, istnieją zatem obawy, że uiszczenie kosztów sądowych byłoby przez niego niemożliwe.

6.  Podpis