Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2020 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia Eliza Skotnicka

Protokolant p. o. prot. sąd. Anna Ludwiniak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2020 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa P. z siedzibą we W.

przeciwko D. D. (1)

o zapłatę kwoty 3 169,30 zł

I. zasądza od pozwanej D. D. (1) na rzecz strony powodowej P. z siedzibą we W. kwotę 3 169,30 (trzy tysiące sto sześćdziesiąt dziewięć 30/100) zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 23 października 2019 r. do dnia zapłaty;

II. zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 1117 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

Strona powodowa P. z/s we W. wniosła o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i zasądzenie od pozwanej 3169,30 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu tj. 23 października 2019r. oraz kosztami procesu wg norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że dochodzoną wierzytelność nabyła na podstawie umowy cesji zawartej 26 lutego 2019 r. z D. W. (...) z siedzibą w T., która nabyła tę wierzytelność od pożyczkodawcy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B.. Pozwana zawarła z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B. umowę pożyczki nr (...) w dniu 12 czerwca 2018r. i otrzymała kwotę pieniężną, zobowiązując się do jej zwrotu na warunkach precyzyjnie określonych w umowie. Pozwana mimo upływu wyznaczonego terminu nie dokonała spłaty zadłużenia. Wobec powyższego zadłużenie pozwanej wynosi obecnie 3169,30 zł, w tym należność główna 2200 zł, należności uboczne naliczone przez wierzyciela pierwotnego 604,00 zł i skapitalizowane odsetki w wysokości 365,30 zł.

Pozwana D. D. (2) w sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym przez referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym w Kłodzku zaskarżyła nakaz zapłaty w całości i wniosła o oddalenie powództwa. Pozwana zarzuciła brak legitymacji procesowej czynnej powoda, nieudowodnienie roszczenia co do zasady i wysokości, przedwczesność i brak wymagalności roszczenia oraz stosowanie w treści umowy klauzul abuzywnych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana D. D. (2) 12 czerwca 2018 r. zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B. umowę pożyczki nr (...). Zgodnie z umową całkowita kwota do zapłaty wynosiła 2728,77 zł, w tym, całkowita kwota pożyczki przekazana do dyspozycji pozwanej 2200 zł, zaś całkowity koszt pożyczki 528,77 zł, na który składały się odsetki kapitałowe 15,37 zł oraz prowizja 513,40 zł, (...) 1274,43%, termin spłaty ustalono na 12 lipca 2018r., przy czym takie koszty udzielenia pożyczki wyliczono na warunkach promocji. Zgodnie z umową w razie udzielenia pożyczki w warunkach promocji i bezskutecznego upływu terminu spłaty koszty udzielenia pożyczki miały być podwyższone i wynosić łącznie 622,08 zł, w tym odsetki kapitałowe 18,08 zł oraz prowizja 604 zł, (...) 1969,11 %.

Po dokonaniu czynności rejestracyjnych i dokonaniu przez pozwaną przelewu na konto pożyczkodawcy kwoty 0,01 zł, pożyczkodawca 12 czerwca 2018r. przelał na rachunek pozwanej 2200 zł, tytułem wypłaty pożyczki zgodnie z umową nr (...).

Pożyczkodawca pismem z 22 lipca 2018r. wezwał pozwaną do zapłaty zadłużenia z tytułu pożyczki w kwocie 2832,90 zł.

D. W. (...) z siedzibą w T. zawiadomiła pozwaną o przelewie wierzytelności na rzecz strony powodowej. W piśmie tym wskazano, że na podstawie umowy cesji z 26 lutego 2019r. wierzytelność wobec pozwanej, która na dzień 25 lutego2019 r. wynosiła 3068,88,95 zł została przelana na rzecz P. z siedzibą we W..

Zgodnie z wyciągiem z elektronicznego złącznika do umowy cesji na wierzytelność wobec pozwanej składały się: 2200 zł – kapitał, 264,88 zł – odsetki i 604 zł koszty.

Pismem z 7 października 2019r. strona powodowa wezwała pozwaną do zapłaty całości zadłużenia wynoszącego 3162,55 zł w terminie do 14 października 2019r. lub ustalenia z wierzycielem warunków spłaty.

Dowód:

- warunki umowy pożyczki z 12.06.2018r. k.42 - 43;

- ramowa umowa pożyczki wraz z tabelą opłat k. 44 – 49;

- umowa przelewu wierzytelności k. 18 – 20;

- zawiadomienie o cesji wierzytelności k. 53;

- wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji k. 21;

- wezwanie do zapłaty k. 22, 51;

- wykaz wierzytelności do umowy przelewu k. 52;

- potwierdzenie przelewu na rachunek pozwanej kwoty 2200 zł k. 50

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Strona powodowa dochodziła roszczeń wynikających z umowy pożyczki nr (...) zawartej przez pozwaną D. D. (3) z poprzednikiem prawnym powoda z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B.. Okoliczności faktyczne, w tym treść i warunki umowy pożyczki zostały wykazane przez stronę powodową przedłożonymi dokumentami, w tym wypełnionym formularzem umowy o udzielenie pożyczki oraz ramową umową pożyczki. Dokumenty te potwierdziły warunki na jakich pozwanej udzielono pożyczki, a także wykazały jakich informacji o swoich danych osobowych udzieliła pożyczkodawcy pozwana. Strona powodowa wykazała przede wszystkim, że po nabyciu wierzytelności wobec pozwanej od pierwotnego wierzyciela wzywała pozwaną do zapłaty i proponowała możliwość spłaty zadłużenia na dogodnych warunkach.

Zgodnie z umową pożyczki pozwana zobowiązała się do spłaty zadłużenia wraz z jej kosztami i odsetkami umownymi w łącznej wysokości 2728,77 zł, w terminie jednego miesiąca do dnia 12 lipca 2018 r. Przy czym pożyczkodawca zastrzegł, że w razie braku spłaty pożyczki na promocyjnych warunkach w terminie, kwota pożyczki wzrośnie do kwoty 2822,08 zł. Pierwotny wierzyciel sprzedał wierzytelność D. W. (...) z siedzibą w T., a następnie strona powodowa wierzytelność wobec pozwanej nabyła 26 lutego 2019r.

Pozwana nie wykazała, aby spłaciła zadłużenie z tytułu pożyczki w jakiejkolwiek części. Podniesione przez pozwaną zarzuty nie mogły być uwzględnione. Zarzut braku legitymacji czynnej powoda okazał się nieuzasadniony. Strona powodowa przedłożyła bowiem umowę przelewu wierzytelności wraz z wyciągiem z wykazu nabytych wierzytelności, z którego wynika, że 26 lutego 2019r. nabyła wierzytelność względem pozwanej oraz, że pozwana została zawiadomiona o cesji. Chybiony również okazał się zarzut nieudowodnienia istnienia roszczenia. Strona powodowa przedłożyła umowę pożyczki, z której wynika wysokość i wymagalność dochodzonego roszczenia, a przede wszystkim z przelewu dokonanego w dniu 12 czerwca 2018r. na rachunek bankowy pozwanej kwoty 2200 zł wynika, że umowa pożyczki została przez pożyczkodawcę wykonana.

Zgodnie z umową pozwana zobowiązała się do spłaty pożyczki wraz z jej bardzo wysokimi (ale mieszczącymi się w maksymalnych ustawowych granicach wyznaczonych przez art. 36a ustawy z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, Dz.U. z 2018, poz. 993 j.t., ze zm.) pozaodsetkowymi kosztami i odsetkami umownymi w łącznej wysokości 622,08 zł, jednorazowo w dniu 12 lipca 2018r. Pozwana nie wykazała, aby spłaciła pożyczkę w całości lub części. Pozwana nie wykazała żadnych okoliczności na poparcie zarzutu, że dochodzona pozwem wierzytelność nie istnieje lub jest nieuzasadniona. Sąd nie dopatrzył się również, aby pożyczkodawca naruszył przepisy ustawy o kredycie konsumenckim w zakresie możliwości obciążania konsumenta pozaodsetkowymi kosztami związanymi z udzieleniem spornej pożyczki, które zgodnie z umową pożyczki wyniosły 622,08 zł. Skoro pozwana zawarła umowę pożyczki, której warunki zostały w sposób precyzyjny i jednoznaczny określone, to zgodnie z treścią umowy, art. 720 k.c. oraz 354 k.c. powinna spłacić zadłużenie w wyznaczonym terminie. Brak spłaty upoważniał stronę powodową do naliczania umownych odsetek karnych w wysokości maksymalnych odsetek za opóźnienie od kwoty 2822,08 zł od 13 lipca 2018r. tj. od dnia gdy pozwana pozostawała w opóźnieniu ze spełnieniem świadczenia (§2 pkt 6 umowy pożyczki k. 42v).

W konsekwencji Sąd powództwo w całości uwzględnił i zgodnie z art. 98 k.p.c. obciążył pozwaną kosztami procesu w łącznej wysokości 1117 zł, na którą składały się opłata sądowa od pozwu 200 zł, 900 zł wynagrodzenie pełnomocnika powoda i 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa.