Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

1Przewodniczący:

1SSO Ewa Rusin

1Protokolant:

1Magdalena Telesz

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 934/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 8października 2021. sygn. akt III K 405/20

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ obrońca

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

0.11.4. Wnioski

☐

Uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

P. C.

Nie by dotychczas karany sądownie.

Informacja KRK z dnia 30.12.2021r.

286

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Informacja KRK z dnia 30.12.2021r.

Dowód niekwestionowany.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obrazy przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia to jest;

1. art. 7 w zw. z art. 410 kpk polegającą na dowolnej ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego, poprzez:

1) pominięcie rażąco nagannych zachowań pokrzywdzonej względem oskarżonego w całym okresie objętym zarzutem polegających na wyzywaniu oskarżonego słowami wulgarnymi, szarpaniu się z oskarżonym, rzuceniu w oskarżonego kubkiem z gorącym napojem oraz butem w tył głowy, sięgnięciu po nożyczki w trakcie kłótni z oskarżonym, ' podrapania oskarżonego na szyi, pomawiania oskarżonego o molestowanie syna D., poniżania oskarżonego w oczach jego współpracowników, zakazania oskarżonemu korzystania ze wspólnego auta wraz ze współpracownikami podczas dojazdów do pracy, co skutkowało koniecznością korzystania z komunikacji miejskiej i późnymi powrotami do domu, pomawiania oskarżonego o zdrady i wszczynania na tym tle kłótni;

2) zaniechanie oceny wiadomości sms z sierpnia 2019 roku kierowanych przez pokrzywdzoną do oskarżonego dowodzących je nastawienia do oskarżonego, inicjowania rozmów o charakterze erotycznym, relacji stron w końcowym okresie

objętym zarzutem;

3) wybiórczą ocenę zeznań świadków W. K., T. C., S. P., A. O. i pominięcie ich w zakresie w jakim zeznały odpowiednio: że sprawa karna przeciwko oskarżonemu jest wynikiem zmowy pokrzywdzonej z córką; o agresywnych zachowaniach pokrzywdzonej wobec oskarżonego polegających na rzuceniu w niego kubkiem z gorąca herbatą, użyciu nożyczek podczas kłótni; że oskarżony i pokrzywdzona prowadzili częste kłótnie, w których oboje aktywnie brali udział, wyzywali się wzajemnie i szarpali;

4) nieuwzględnienie przy ocenie wiarygodności zeznań pokrzywdzonej zbieżności daty złożenia zawiadomienia o przestępstwie z datą ujawnienia przez oskarżonego zadłużenia mieszkania, zaległości w bieżących rachunkach oraz zaciągniętych zobowiązań w lokalnych sklepach wynikających z zaniedbań pokrzywdzonej oraz zamiaru pozostania przez pokrzywdzoną wraz z dziećmi w dotychczas zajmowanym

mieszkaniu komunalnym;

5) nieuwzględnienie stanowiska procesowego pokrzywdzonej w sprawie o rozwód polegającego na żądaniu rozwiązania małżeństwa bez orzekania o winie stron oraz niepowołania dowodów na winę oskarżonego;

2. art. 5 § 2 kpk poprzez jego niezastosowanie i nie rozstrzygnięcie nie dających się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonego w zakresie ustalenia przebiegu poszczególnych awantur pomiędzy stronami, ich przyczyn oraz wzajemnych

zachowań stron względem siebie;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1. Wszystkie zebrane w sprawie dowody ( art. 410 kpk) sąd I instancji ocenił bezbłędnie, nie łamiąc zasad wytyczonych w art. 7 kpk.

Nie podjął apelujący próby podważenia pierwszoinstancyjnej oceny wiarygodności dowodów przyjętych w wyroku za obciążające oskarżonego, tj. zeznań pokrzywdzonej M. C., które nie są osamotnione dowodowo, bo wsparte relacjami bezpośrednich świadków N. O. oraz A. O. i uzupełniająco zeznaniami świadka E. C. a także świadków W. K. i K. C..

Pokrzywdzona przyznała, iż w trakcie awantur czasami szarpała oskarżonego i raz rzuciła niego kubkiem, podrapała czy uderzyła trampkiem ( k.188 akt), ale takie zachowania były podyktowane samoobroną przed agresją oskarżonego podczas kłótni. Na podstawie zebranych dowodów sprawy nie można wnioskować, by te zachowania pokrzywdzonej były notoryczne, to akty jednostkowe i nie miały cech „rażącej naganności” jak to podnosi apelujący.

Przejaskrawia apelujący wartość słów pokrzywdzonej o pomawianiu oskarżonego o molestowanie syna D. czy poniżaniu oskarżonego w oczach jego współpracowników, zakazania oskarżonemu korzystania ze wspólnego auta wraz ze współpracownikami podczas dojazdów do pracy, co miało rzekomo skutkować koniecznością korzystania z komunikacji miejskiej i późnymi powrotami do domu.

Kwestia pomówień oskarżonego o zdrady małżeńskie była tłem kłótni pomiędzy pokrzywdzoną i oskarżonym, jak sami oboje przyznają, byli o siebie zazdrośni a „sceny zazdrości” były obopólne. Nie zmienia to jednak konstatacji, iż to oskarżony był stroną dominującą pod względem przewagi fizycznej, psychicznej i ekonomicznej, co implikowało przypisane w wyroku oskarżonemu awantury, zniewagi, akty poniżania, naruszania nietykalności i wypędzanie pokrzywdzonej z dziećmi z mieszkania.

Żadnego istotnego znaczenia dla prawidłowości ustaleń faktycznych nie ma zaniechanie oceny wiadomości sms z sierpnia 2019 roku kierowanych przez pokrzywdzoną do oskarżonego czy inicjowania rozmów o charakterze erotycznym. Wszak skoro relacje stron w końcowym okresie związku były napięte, to nie można czynić zarzutu pokrzywdzonej, że dążyła do podtrzymania zainteresowania męża swą osobą i utrzymania rodziny, tym bardziej, że strony mają wspólne małe dziecko.

Wbrew twierdzeniom apelacji sądowa ocena zeznań świadków W. K., T. C., S. P. i A. O. nie jest wybiórczą. Pierwsza z wymienionych o relacje pomiędzy oskarżonym i pokrzywdzona zna tylko ze słyszenia, druga – T. C. – to matka oskarżonego, przyznała że nie była świadkiem żadnych awantur, a tak w ogóle na stałe mieszka i pracuje w Niemczech, od czasu do czasu przyjeżdża do kraju. Natomiast S. P. to była przełożona z pracy oskarżonego i żadnych istotnych wiadomości nie posiada, poza relacją, jakoby oskarżony żalił się na żonę. Zeznania świadka A. O. także nie mają dla oskarżonego charakteru alibijnego.

Na słuszność sądowej oceny zeznań pokrzywdzonej nie wpływa zbieżność daty złożenia zawiadomienia o przestępstwie z datą ujawnienia przez oskarżonego zadłużenia mieszkania, zaległości w bieżących rachunkach oraz zaciągniętych zobowiązań w lokalnych sklepach wynikających z zaniedbań pokrzywdzonej oraz zamiaru pozostania przez pokrzywdzoną wraz z dziećmi w dotychczas zajmowanym mieszkaniu komunalnym. Wszak pokrzywdzona podjęła decyzję o złożeniu zawiadomienia o przestępstwie w dniu 28 sierpnia 2019r. , tj. w dniu w którym oskarżony polecił jej wyprowadzić się z dziećmi ze wspólnie zajmowanego mieszkania i po tym, jak poprzedniego dnia naruszył nietykalność cielesną jej niepełnosprawnego małoletniego syna D..

Bez znaczenia także pozostaje nieuwzględnienie stanowiska procesowego pokrzywdzonej w sprawie o rozwód polegającego na żądaniu rozwiązania małżeństwa bez orzekania o winie stron oraz niepowołania dowodów na winę oskarżonego w tym postępowaniu.

Ad. 2 Błędnie apelujący interpretuje art. 5 § 2 kpk poprzez jego niezastosowanie i nie rozstrzygnięcie nie dających się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonego w zakresie ustalenia przebiegu poszczególnych awantur pomiędzy stronami, ich przyczyn oraz wzajemnych zachowań stron względem siebie. Wszak by dowieść obrazy tego przepis należałoby wykazać, iż sąd I instancji ustalił dwie równorzędne wersje stanu faktycznego i błędnie uwzględnił tylko tą niekorzystną dla oskarżonego, co przecież nie wystąpiło w badanej sprawie.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Argumenty apelacji okazały się nieskuteczne i jako takie nie stanowią podstawy do postulowanego orzeczenia reformatoryjnego ( przez uniewinnienie oskarżonego) względnie kasatoryjnego w rozumieniu art. 437 § 2 kpk oraz okoliczności o jakich mowa w art. 440 kpk.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nie wystąpiły.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Uznanie sprawstwa i zawinienia oskarżonego co do popełnienia zarzucanego mu występku fizycznego i psychicznego znęcania nad żoną z art. 207 § 1 kk.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd I instancji poczynił trafne ustalenia faktyczne, a prawidłowa ich subsumpcja skutkowała słusznym skazaniem oskarżonego za zarzucany mu występek.

Ponadto w sprawie nie wystąpiły także podstawy bezwzględne z art. 439 § 1 kpk dla uchylenia orzeczenia niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionego zarzutu apelacyjnego.

Wobec nieuwzględnienia apelacji w części dotyczącej winy oskarżonego koniecznym stało się odniesienie do rozstrzygnięć o wymierzonej oskarżonemu karze. W tym zakresie także brak uzasadnionych podstaw dla ewentualnej korekty orzeczenia na korzyść oskarżonego. Wymierzona kara 6-ciu miesięcy pozbawienia wolności oscyluje w dolnych granicach ustawowego zagrożenia w art. 207 § 1 kk i ocenić ją należy jako wyjątkowo umiarkowaną, tym bardziej, że wykonanie tej kary warunkowo zawieszono na okres próby 1-go roku, tj. najkrótszy przewidziany ustawą. To kara odpowiadająca kryteriom art. 53 kk.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

O należnych Skarbowi Państwa kosztach sądowych postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art.636 § 1 kpk i art.627 kpk oraz na podstawie art.8 w zw. z art.2 ust.1 pkt. 2) ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23 czerwca 1973r./tj. DZ. U. Nr 49, poz. 223 z późn. zm./, zasądzając je od oskarżonego wobec przegrania apelacji.

7.  PODPIS

SSO Ewa Rusin

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

orzeczenie skazujące

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana