Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

przy udziale Władysławy Kunickiej-Żurek Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2013 roku

sprawy T. H.

oskarżonego z art. 209 §1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 3 czerwca 2013 roku, sygnatura akt II K 911/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, iż przyjmując, że przestępcze zachowanie oskarżonego T. H. rozpoczęło się 27 marca 2011 roku – w miejsce orzeczonej wobec oskarżonego kary 6 miesięcy pozbawienia wolności na podstawie art. 209 § 1 kk przy zastosowaniu art. 35 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin miesięcznie;

II.  wydatki związane z postępowaniem odwoławczym zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

Sygnatura akt IV Ka 670/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem T. H. uznany został za winnego tego, że w okresie od 26 marca 2011 roku do września 2012 roku w S. województwa (...) będąc zobowiązany na mocy ustawy i ugody zawartej w Sądzie Rejonowym w Wieluniu z dnia 28 kwietnia 2009 roku sygn. akt III RC 440/08 do łożenia na rzecz małoletniego syna E. J. rat alimentacyjnych uporczywie uchylał się od tego obowiązku, przez co naraził w/w syna na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych to jest za winnego popełnienia czynu z a rt. 209 § 1 kk i za to, na mocy powyższego przepisu wymierzono oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wyrok powyższy zaskarżył T. H., a z jego osobistej apelacji wynika zarzut rażącej niewspółmierności kary w stosunku do zawinienia oraz w uwzględnieniu jego obecnej trudnej sytuacji życiowej.

Tym samym skarżący wniósł o takie rozstrzygnięcie, które umożliwi mu pozostawania na wolności, podjęcie pracy i wywiązywanie się powinności alimentacyjnych.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie.

I tak , prawdą jest, że przypisany oskarżonemu czyn był kontynuacją uprzedniego przestępczego zachowania, za które skazany został wyrokiem z 4 czerwca 2012r..

To oczywiście wskazuje na konieczność swoistego zdyscyplinowania T. H. lecz jak się wydaje nie jest jeszcze konieczne orzekanie bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Wydaje się, że być może tym razem oskarżony wykorzysta daną mu ponownie szansę pozostania na wolności i faktycznie podejmie pracę oraz będzie łożył na swe dziecko.

Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok i w miejsce kary pozbawienia wolności wymierzył pracy karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne. Nadto przyjęto, że przestępstwo zaniechania rozpoczęło się 27 marca 2011 roku bowiem 26 marca 2011 roku był ostatnim dniem czynu z art. 209 § 1 kk, za które T. H. został skazany wcześniej.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w wyroku.