Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 października 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

przy udziale Władysławy Kunickiej - Żurek Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 7 października 2015 r.

sprawy K. W.

syna J. i B. z domu R. (...) r. w W. z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 15 czerwca 2015 r. sygnatura akt III K 271/15

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt IV Ka 649/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem K. W.uznany został za winnego, że działając ciągiem przestępstwem określonym w art. 91 § 1 kk:

1. w dniu 23 marca 2014r w W. w woj (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci uzyskania dla siebie kredytu, przedkładając nierzetelne pisemne oświadczenie dotyczące miejsca swego zatrudnienia i osiąganych dochodów w firmie (...). z o.o w K., wprowadzając w ten sposób w błąd pracownika S. (...) Bank co do woli i możliwości wywiązania się ze zobowiązania, zawarł umowę o kredyt nr (...) na zakup laptopa wraz z gwarancją w łącznej kwocie 2. 2736,00 i telefonu komórkowego N. (...) w kwocie 289, 99 doprowadzając S. (...) Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 4279, 99 zł

2. w dniu 22 kwietnia 2014r w W. w woj (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci uzyskania dla siebie kredytu, przedkładając nierzetelne pisemne oświadczenie dotyczące miejsca swego zatrudnienia i osiąganych dochodów w firmie (...) z/s w W., ul. (...), wprowadzając w błąd co do woli i możliwości wywiązania się ze zobowiązania, zawarł umowę o kredyt nr (...) na zakup w systemie sprzedaży ratalnej kabiny prysznicowej (...), kompaktu (...) oraz płytek ceramicznych, doprowadzając C. (...) Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1.718, 29 zł,

tj. za winnego popełnienia czynów z art. 297§1 kk i art. 286§1 w zw. z art. 11§2 kk i za to, na mocy art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzono oskarżonemu kare 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie, w oparciu o art. 69 § 1 kk zawieszono warunkowo na okres 2 lat.

Nadto, zważywszy na treść art. 72 § 2 kk zobowiązano oskarżonego do naprawienia szkód wyrządzonych przestępstwami poprzez zapłatę na rzecz S. (...) Bank kwoty 4279,99 złotych, zaś na rzecz C. (...) Bank kwoty 1718, 29 złotych w terminie 1 roku i 6 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku.

Wyrok powyższy zaskarżył prokurator, zarzucając obrazę przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 72 § 2 kk poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i orzeczenie na jego podstawie za czyn I i II – z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk wobec oskarżonego K. W.obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem popełnionym na szkodę (...) Bank S.A. (...) Bank (...) S.A. mimo, iż orzeczenie tego obowiązku na podstawie tego przepisu było niemożliwe, albowiem pokrzywdzone banki złożyły wniosek o naprawienie szkody na podstawie art. 46 § 1 kk.

Tym samym apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zobowiązanie oskarżonego K. W.do naprawienia szkody wobec pokrzywdzonego (...) Bank S.A. (...) Bank (...) S.A. na podstawie art. 46 § 1 kk.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja jest oczywiście trafna, lecz nie wskazuje na wszystkie uchybienia jakich dopuścił się Sąd I instancji.

Tyczy to kwot jakie wymieniono w zarzutach aktu oskarżenia, a następnie w punkcie III dyspozycji zaskarżonego orzeczenia.

I tak, Sąd Rejonowy w ślad za aktem oskarżenia przyjął, iż oskarżony wyłudził od pokrzywdzonych banków odpowiednio 4279, 99 zł oraz 1718, 29 złotych.

Kwoty te wydają się być zawyżone, bowiem tyczą całkowitych kwot udzielonego kredytu, nie zaś wyłącznie faktycznej szkody poniesionej przez pokrzywdzonych.

Nie sposób zgodzić się z poglądem jakoby K. W.dopuścił się wyłudzenia np. na szkodę C. (...) Bank choćby kwoty 164, 96 złotych przeznaczonej na sfinansowanie opłaty za ochronę ubezpieczenia, czy też 141, 08 złotych przeznaczonej na sfinansowanie prowizji, chyba, że poniósł już takie koszty, przekazując należności na rzecz innych podmiotów, jak choćby tych, które być może ubezpieczały ów kredyt.

Kwestie te wymagają dodatkowych ustaleń, zaś po ich dokonaniu oskarżonemu należy przypisać wyłudzenie wyłącznie w ten sposób wyliczonych sum oraz konieczne będzie wydanie orzeczeń opartych na zasadzie art. 46 § 1 kk.

Z uwagi na powyższe – orzeczono jak w wyroku.