Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przewodnicząca:

SSO Ewa Rusin

Protokolant:

Ewa Ślemp

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 644/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 27 kwietnia 2023r. sygn. akt II K 759/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1. D. W.

2. K. G.

Ad. 1. Był już 7- krotnie karany sądownie za występki pospolite przeciwko mieniu, życiu i zdrowiu oraz wolności seksualnej.

Ad. 2 . Był już 17- krotnie karany sądownie, głównie za występki pospolite przeciwko mieniu, życiu i zdrowiu.

Dane o karalności z dnia 31.07.2023r.

460-464

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dane o karalności z dnia 31.07.2023r.

Niekwestionowane.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Ponieważ wniosek o sporządzenie pisemnych motywów wyroku odwoławczego złożył tylko pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego A. B., stąd niniejsze pisemne motywy zostaną ograniczone wyłącznie do tej apelacji ( art. 457 § 2 kpk w zw. z art. 423 § 1 a kpk).

Zarzuty apelacyjne:

obrazy prawa procesowego art. 7 kpk przez błędną ocenę dowodów obciążających oskarżonego D. W. co do zarzucanego mu występku zniewagi z art. 216 § 1 kk, tj. zeznań oskarżyciela posiłkowego oraz wniosku z dnia 27 października 2020r. sporządzonego przez K. K., skutkującej błędnymi ustaleniami faktycznymi wyroku mających wpływ na treść wyroku przez wykluczenie sprawstwa oskarżonego K. W. i uniewinnienie go od tego czynu,

obrazy prawa materialnego w zakresie przyjętej kwalifikacji prawnej przypisanego oskarżonemu K. G. czynu kwalifikowanego z art. 190 § 1 kk przez zaniechanie przyjęcia kwalifikacji także z art. 64 § 1 kk, mającej wynikać z odbycia kary orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Strzelcach Opolskich pod sygn. akt II K 323/19

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W odniesieniu do zarzutu 1) –go.

Bezzasadne są zarzuty apelacji w zakresie obrazy art. 7 kpk ( tj. wadliwej oceny dowodów uznawanych przez apelującego za obciążające ), co – wobec braku innych uchybień - skutkuje uznaniem ustaleń faktycznych wyroku za prawidłowe, a tym samym za słuszne uniewinnienie oskarżonego D. W..

Trafnie ocenił sąd I instancji, iż zebrany materiał dowodowy nie dowodzi w sposób nie budzący wątpliwości sprawstwa oskarżonego odnośnie zarzucanego mu czynu zniewagi. Zarzut popełnienia tego czynu opierał się jedynie na zeznaniach apelującego oskarżyciela posiłkowego, ale dowód ten nie został w żaden sposób potwierdzony innymi obiektywnymi dowodami. Słusznie podkreślał sąd meriti, iż w pisemnym zawiadomieniu o przestępstwie oskarżyciel posiłkowy nie wskazywał, aby oskarżony D. W. wypowiadał pod jego adresem słowa wulgarne, dopiero w toku przesłuchania A. B. dodał, iż oskarżony znieważył go. Podczas przesłuchania na rozprawie oskarżyciel posiłkowy uzupełnił swą wersję wskazując na kilkanaście osób, które pod jego adresem wykrzykiwały wulgarne słowa. Tak więc skoro zeznania te różnią się co do opisu przedmiotowego zdarzenia, wykrzykująca zniewagi grupa liczyła kilkanaście osób, których oskarżyciel posiłkowy przecież nawet nie widział, to oczywiście słuszne staje się wnioskowanie sądu I instancji, że faktycznie nie miał on realnej możliwości identyfikacji poszczególnych sprawców zniewag. Istotnie, jak to zauważa apelujący, do akt sprawy dołączono także wnioski o wymierzenie kar dyscyplinarnych, wedle których oskarżony D. W. był w grupie osób która wypowiadała słowa wulgarne, jednak z treści tych dokumentów nie wynika, na jakich podstawach tezy te zostały sformułowane, zatem rzeczona dokumentacja jest nieprzydatna dla czynienia ustaleń faktycznych sprawy.

Skoro zatem niekonsekwentne zeznania oskarżyciela posiłkowego nie zostały zweryfikowane jakimkolwiek dowodem obiektywnym, zaś oskarżony D. W. w toku procesu negował swe sprawstwo i zawinienie ( podnosząc brak powodu dla znieważania A. B.), to taki stan dowodów sprawy czyni słusznym zaskarżone orzeczenie uniewinniające.

Ad. 2) Myli się apelujący co do zaistnienia podstawy faktycznej nakazującej przyjęcie recydywy specjalnej z art. 64 § 1 kk wobec czynu przypisanego oskarżonemu K. G. w pkt. II dyspozycji wyroku. Czyn ten został popełniony w dniu 27 października 2020 roku, zaś opisane przez apelującego skazanie nastąpiło wyrokiem Sądu Rejonowego w Strzelcach Opolskich z dnia 23 stycznia 2020r. pod sygn. akt II K 323/19 za uprzednio popełniony czyn z art. 190 § 1 kk, a wymierzona kara 7- miu miesięcy pozbawienia wolności została wykonana w okresie od 4 lutego 2022r. do 2 września 2022r. Tym samym odbycie przedmiotowej kary po dacie popełnienia czynu przypisanego (a ustawowym warunkiem dla ustalenia recydywy specjalnej z art. 64 § 1 kk jest dopuszczenie się czynu – w tym przypadku groźby karalnej - w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany) wklucza ustalenie apelowanej recydywy specjalnej. Zatem podnoszona obraza prawa materialnego nie wystąpiła.

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do jej ponownego rozpoznania przez sąd I instancji

o zmianę kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu K. G. na czyn z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Nieskuteczność zarzutów apelacyjnych.

W sprawie nie wystąpiły podstawy bezwzględne z art. 439 § 1 kpk dla uchylenia orzeczenia niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów apelacyjnych.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nie wystąpiły.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Orzeczenie uniewinniające oskarżonego D. W. i skazujące oskarżonego K. G..

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1) Sąd I instancji prawidłowo ocenił zebrane dowody i na tej podstawie poczynił trafne ustalenia faktyczne.

2) W sprawie nie wystąpiły podstawy bezwzględne z art. 439 § 1 kpk dla uchylenia orzeczenia niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów apelacyjnych.

3) Nieskuteczność zarzutów apelacyjnych.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II- V

W pkt. II- IV dypozycji wyroku orzeczono o kosztach nieopłacone pomocy prawnej należnych obrońcom z urzędu obu oskarżonych oraz pełnomocnikowi z urzędu oskarżyciela posiłkowego, przyjmując stawki minimalne określone za pomoc prawną świadczoną z wyboru ( na podstawie § 11 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokacie, oraz § 11 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych), uwzględniając w tym zakresie stanowisko Trybunału Konstytucyjnego zawarte w wyroku z 20 grudnia 2022 r.,( sygn. akt SK 78/21) o niekonstytucjonalności różnicowania stawek za pomoc prawną świadczoną z wyboru i z urzędu.

W pkt. V dyspozycji zwolniono oskarżyciela posiłkowego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze ( art. 636 § 1 kpk w w zw. z art. 624 § 1 k.p.k., bowiem odbywa on karę pozbawienia wolności i nie posiada środków na opłacenie tych kosztów.

PODPIS

SSO Ewa Rusin

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżyciel posiłkowy

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok w całości

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana