Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 września 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący :	SSO Mariusz Górski (spr.)
Sędziowie :	SO Waldemar Majka SO Elżbieta Marcinkowska
Protokolant :	Ewa Ślemp

przy udziale Barbary Chodorowskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 27 września 2013 roku

sprawy skazanego D. W.

o wyrok łączny

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 11 czerwca 2013 roku, sygnatura akt III K 213/13

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. P. z Kancelarii Adwokackiej w W. 147,60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III.  zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Sygnatura akt IV Ka 601/13

UZASADNIENIE

D. W. skazany był prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego:

I.  w W. z dnia 2.03.2012 r. sygn. akt III K 1207/11 za czyn popełniony w okresie od 11 do 30 listopada 2011 r. z art. 242 § 3 kk na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby lat 2,

II.  w K. z dnia 23.04.2012 r. sygn. akt II K 702/11 – wyrok łączny obejmujący wyroki:

a)  w K. z dnia 23.04.2010 r. sygn. akt II K 121/10 za czyn popełniony w dniu 2.03.2010 r. z art. 178a § 1 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, gdzie wymierzono karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

b)  w K. z dnia 9.06.2010 r. sygn. akt II K 261/10 za czyn popełniony w dniu 15.04.2010 r. z art. 178a § 1 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11 § 2 kk gdzie wymierzono karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

gdzie orzeczono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności,

III.  w K. z dnia 30.09.2010 r. sygn. akt II K 458/10 za czyn popełniony w dniu 1.06.2010 r. z art. 178a § 1 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

IV.  w K. z dnia 8.04.2011 r. sygn. akt II K 71/11 za czyn popełniony w dniu 22.01.2011 r. z art. 244 kk na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

V.  w K. z dnia 20.02.2012 r. sygn. akt II K 717/11 za czyn popełniony w dniu 22.10.2011 r. z art. 178a § 4 kk na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Zaskarżonym wyrokiem łącznym na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk połączono skazanemu jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi wyżej w punktach I i V, orzekając karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Nadto, zważywszy na treść art. 572 kpk umorzono postępowanie w zakresie połączenia pozostałych, wskazanych wyżej wyroków.

Wyrok powyższy zaskarżyła obrońca D. W. zarzucając naruszenie przepisu prawa materialnego, tj. art. 89 § 1 kk poprzez jego niezastosowanie polegające na orzeczeniu w zaskarżonym wyroku kary łącznej pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwa, za które skazanemu – D. W. – orzeczono karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i bez warunkowego jej wykonania.

Tym samym apelująca wniosła o zmianę wyroku w zaskarżonym zakresie poprzez wymierzenie skazanemu – D. W. – kary łącznej 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby wynoszącym 2 lata, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Wałbrzychu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył :

Apelacja jest oczywiście bezzasadna.

Wbrew twierdzeniom skarżącej – Sąd I instancji nie dopuścił się obrazy prawa materialnego, a to art. 89 § 1 kk.

Taka sytuacja miałaby miejsce gdyby nie zastosowano owego przepisu, choć należałoby to uczynić lub też gdyby zastosowano go w sposób oczywiście chybiony.

Tymczasem, jak wynika z treści tegoż art. 89 § 1 kk (w brzmieniu, które weszło w życie 8 czerwca 2010 ) m.in. w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i bez tego dobrodziejstwa sąd może w wyroku łącznym warunkowo zawiesić wykonanie kary łącznej.

Tak więc jest to prawo, a nie obowiązek sądu. Tak właśnie postąpił Sąd Rejonowy łącząc skazania z 2 marca 2012 r. (III K 1207/1 Sądu Rejonowego w Wałbrzychu) na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary ze skazaniem z 20 lutego 2012 r. ( II K 717/11 Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze) na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

W konsekwencji zastosowano względem skazanego system całkowitej absorpcji kar, choć w istocie nie skorzystano z możliwości dobrodziejstwa art. 69 § 1 kk. Trudno się temu dziwić , skoro po stronie D. W. nie zaistniały praktycznie jakiekolwiek okoliczności przemawiające za warunkowym zawieszeniem wykonania kary. Nie jest przy tym prawdziwym twierdzenie obrońcy, iż wymierzenie kary 6 miesięcy pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania jest rozstrzygnięciem niekorzystnym dla skazanego. Takim byłoby zastosowanie systemu pełnej kumulacji kar, a tak się nie stało.

Zważywszy na powyższe zdecydowano jak w wyroku.