Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2017 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariusz Górski (spr.)
Sędziowie:	SSO Agnieszka Połyniak SSO Sylwana Wirth
Protokolant:	Ewa Ślemp

przy udziale Grzegorza Howorskiego Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2017 r.

sprawy skazanego P. P.

syna M. i M. z domu S.

urodzonego (...) w W.

o wyrok łączny

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 27 czerwca 2017 r. sygnatura akt III K 95/17

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. Z. z Kancelarii Adwokackiej w W. 147,60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III.  zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków związanych z postępowaniem odwoławczym, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt IV Ka 587/17

UZASADNIENIE

P. P. skazany był uprzednio prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego:

I.  w W. z dnia 21.09.2016r. sygn. akt III K 184/16 za czyn popełniony w dniu 23.10.2015r. z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz za czyn popełniony w dniu 23.10.2015r z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, gdzie orzeczono karę łączną 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności,

II.  w W. z dnia 18.06.2015r. sygn. akt III K 300/15 za czyn popełniony w dniu 3.02.2015r. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

III.  w W. z dnia 21.02.2017r. sygn. akt III K 153/16 za czyn popełniony w dniu 24.12.2015r. z art. 278 § 5 kk i inne na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz za szesnaście czynów popełnionych w dniach 24.12.2015r., 26.12.2015r. i 27.12.2015r. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk przy zastosowaniu konstrukcji ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, gdzie orzeczono karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności,

IV.  w W. z dnia 14.02.2017r. sygn. akt III K 863/16 za czyn popełniony w dniu 19.08.2016r. z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 4 lat pozbawienia wolności,

Zaskarżonym wyrokiem łącznym,, a na podatnie art. 91 § 2 kk połączono skazanemu wskazane wyżej jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzono karę łączną 8 lat pozbawienia wolności.

Nadto w oparciu o art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu okres kary pozbawienia wolności dotychczas odbytej w sprawie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu sygn. akt III K 184/16 wraz z zaliczonym na poczet tej kary okresem od 1.12.2015r. do 2.12.2015r. oraz okres zaliczony na poczet kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu sygn. akt III K 863/16 od 13.10.2016r. do 10.11.2016r.,

Powyższy wyrok zaskarżyła obrońca skazanego zarzucając: błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę , który miał wpływ na treść rozstrzygnięcia, poprzez uznanie za niewłaściwe zastosowanie wobec P. P. przy wymierzaniu mu kary łącznej pozbawienia wolności zasady pełnej absorpcji, podczas gdy z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że dla prawidłowego przebiegu procesu resocjalizacji skazanego wystarczającym jest wymierzenie mu kary łącznej przy zastosowaniu tej zasady.

Tym samym apelująca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie oskarżonemu kary łącznej z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew twierdzeniom skarżącej Sad I instancji po prawidłowo przeprowadzonym postępowaniu dokonał jedynie trafnej oceny faktów i w wyniku tego wydał oczywiście trafne orzeczenie.

W tej sytuacji, skoro Sąd Okręgowy zgadza się z tezami Sądu Rejonowego – zbędną jest ponowna analiza zgromadzonych w sprawie dowodów, bowiem byłoby to jedynie powtarzaniem trafnych, podniesionych wcześniej argumentów.

Odnosząc się zatem jedynie do szczegółowych zarzutów apelacji należy stwierdzić, że analiza opinii o skazanym z zakładu karnego w żadnym razie nie wskazuje, że proces resocjalizacji P. P. przebiega prawidłowo, bowiem jest to opinia co najwyżej przeciętna.

Gdy powyższe powiąże się z faktem, że skazany w latach 2015 – 2017 skazany został ponownie co prawda „jedynie” czterema wyrokami, lecz za popełnienie ponad dwudziestu przestępstw i korzystał już uprzednio ze swoistych dobrodziejstw kar łącznych, a także i obecnie kwestionowanym wyrokiem orzeczono karę łączną pozbawienia wolności o ponad rok łagodniejszą od możliwej do wymierzenia, to oczywistym jest, że dalsze jej obniżenie byłoby sprzeczne tak z zasadą tzw. prewencji szczególnej jak i ogólnej.

Taka ewentualna decyzja jak postulowana przez skarżącą to nic innego niż stwierdzenie, że skazany, a także inne osoby mogą popełniać kolejne przestępstwa bez jakichkolwiek konsekwencji, bowiem wymierzone za nie kary i tak zostaną pochłonięte przez kolejny wyrok łączny.

Z uwagi na powyższe - orzeczono jak w wyroku.