Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 sierpnia 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący :	SSO Mariusz Górski
Protokolant :	Ewa Ślemp

po rozpoznaniu dnia 20 sierpnia 2014 roku

sprawy:

1. Ł. B.

syna M. i I. z domu P.

urodzonego (...) w W.

obwinionego z art. 86 § 1 k.w.

2. J. S.

córki S. i M. z domu J.

urodzonej (...) w G.

obwinionej z art. 86 § 1 k.w.

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego Ł. B.

od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 14 kwietnia 2014 roku, sygnatura akt II W 402/13

I.  uchyla zaskarżony wyrok w stosunku do J. S. i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy, zaliczając związane z tym wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt IV Ka 538/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem umorzono w oparciu o art. 62 § 2 kpw postępowanie wobec Ł. B. obwinionego o to, że w dniu 17 stycznia 2013 roku około godziny 17.35 w miejscowości G., na drodze (...) skrzyżowanie z ulicą (...) , kierując samochodem marki M. o numerach rejestracyjnych (...) z przyczepą o numerach rejestracyjnych (...) i podczas wyjazdu z ulicy (...) naruszył zasadę szczególnej ostrożności oraz naruszył dyspozycje znaku drogowego A-7 „ustąp pierwszeństwa” w wyniku czego doprowadził do zdarzenia z samochodem marki F. (...) o numerach rejestracyjnych (...) powodując zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym,

to jest o wykroczenie z art. 86 § 1 kw.

Tymże wyrokiem na mocy art. 62 § 2 kpw umorzono postępowanie co do J. S. o to, że w dniu 17 stycznia 2013 roku około godziny 17.25 w miejscowości G. na drodze (...) skrzyżowanie z ulicą (...) kierując samochodem marki F. (...) o numerach rejestracyjnych (...) naruszyła zasadę szczególnej ostrożności wynikającej ze znaku drogowego ostrzegawczego A-6B „skrzyżowanie z drogą podporządkowaną”, w wyniku czego uderzyła w bok przyczepy o numerach rejestracyjnych (...), która była podpięta do samochodu marki M. o numerach rejestracyjnych (...) powodując zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym,

to jest o wykroczenie z art. 86 § 1 kw.

Wyrok powyższy zaskarżył Ł. B., a z treści jego osobistej apelacji wynika zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, przejawiający się w umorzeniu postępowania, podczas gdy sprawa winna być rozpoznana przez Sąd I instancji o wykroczenia z art. 86 § 1 kw.

Tym samym skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu celem kontynuowania postępowania „wykroczeniowego”.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja zasługuje na częściowe uwzględnienie.

I tak, w sprawie omawianej istnieją opinie lekarskie dotyczące obrażenia jakich doznała w wyniku zdarzenia J. S.. Pierwotnie stwierdzono naruszenie czynności narządów ciała na czas poniżej dni 7, a następnie na okres przekraczający dni 7.

W tej sytuacji Sąd I instancji doszedł do słusznego wniosku, iż nie jest uprawnionym do prowadzenia postępowania wobec Ł. B. o czyn z art. 86 § 1 kw, bowiem dotychczasowe dowody zdają się wskazywać, iż obwiniony dopuścił się przestępstwa z art. 177 § 1 kk.

Oczywistym przy tym jest, iż być może oskarżyciel publiczny po przeprowadzeniu postępowania przygotowawczego dojdzie do wniosku, iż sprawca dopuścił się jednak nie przestępstwa, lecz wykroczenia i odmówi sporządzenia aktu oskarżenia.

Nie można też wykluczyć, że Sąd Rejonowy rozpatrując już sprawę o występek z art. 177 § 1 kk dojdzie do przekonania, iż zaistniało „tylko” wykroczenie z art. 86 § 1 kw i w tej sytuacji skarze Ł. B. za taki właśnie czyn.

Być może konieczne będzie także wydanie wyroku uniewinniającego, lecz to jest obecnie zagadnieniem przedwczesnym.

Z uwagi na powyższe zdecydowano jak w pkt II wyroku.

Racje ma natomiast skarżący, iż nie sposób obecnie rozpatrywać czynu obwinionej w kontekście art. 177 § 1 kk.

Ze zgromadzonego materiału dowodowego nie wynika w żaden sposób, by miała ona swym zachowaniem spowodować u kogokolwiek (z wyjątkiem siebie) obrażenia o jakich mowa w art. 177 § 1 lub 2 kk.

Tym samym, powinnością Sądu I instancji jest przeprowadzenie postępowania wobec J. S. o wykroczenie z art. 86 § 1 kw i wydanie wyroku skazującego lub uniewinniającego obwinioną.

Z uwagi na powyższe – zdecydowano jak w pkt. I wyroku.

ap