Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lipca 2022 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:	SSO Ewa Rusin
Protokolant:	Marta Synowiec

po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2022 r.

sprawy A. F.

syna J. i T. z domu K.

urodzonego (...) w Ś.

obwinionego z art. 98 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 1 grudnia 2021 r. sygnatura akt VI W 41/20

I.  uchyla zaskarżony wyrok i na podstawie art. 5 § 1 pkt 4 kpw w zw. z art. 45 § 1 kw umarza postępowanie w sprawie,

II.  na podstawie art. 119 § 2 pkt.1) kpw stwierdza, że koszty procesu ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt IV Ka 506/22

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Świdnicy wyrokiem zaocznym z dnia 1 grudnia 2021 r. sygn. akt VI W 41/20:

I. obwinionego A. F. uznał za winnego tego, że w dniu 18 lutego 2019 roku w Ś., woj. (...) jako osoba prowadząca działalność gospodarczą pod firmą: GRUPA (...) A. F. w Ś. ulica (...) NIP (...), będąc zobowiązany do przedstawienia dokumentacji zgłoszeniowej, rozliczeniowej i płatniczej w celu przeprowadzenia czynności kontrolnych, pomimo skutecznie doręczonego zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli, nie stawił się w siedzibie firmy oraz nie skontaktował się z inspektorem kontroli celem ustalenia innego terminu kontroli, czym udaremnił upoważnionemu inspektorowi kontroli przeprowadzenie czynności kontrolnych, tj. wykroczenia z art. 98 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych i za to na podstawie tego przepisu wymierza karę grzywny w wysokości 500 (pięćset) złotych, tj. wykroczenia z art. 98 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych i za to na podstawie tego przepisu wymierzył karę grzywny w wysokości 500 (pięćset) złotych,

II. na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 119 kpw i art. 118 § 1 kpw zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w całości, w tym kwotę 70 złotych tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania oraz opłatę w kwocie 50 złotych.

Powyższy wyrok w całości zaskarżył obwiniony, który - nie formułując jakichkolwiek zarzutów - zaskarżył orzeczenie w całości i wniósł o jego uchylenie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja okazała się co do zasady trafiona.

Choć nie sposób odnieść się merytorycznie do oczekiwań apelującego obwinionego, bo nie wskazał żadnych powodów ( faktycznych czy formalnych ) do wydania orzeczenia kasatoryjnego czy reformatoryjnego, to jednak w istocie w aktualnym układzie procesowym zachodzi ujemna przesłanka procesowa przedawnienia karalności wykroczenia z art. 5 § 1 pkt 4 kpw w zw. z art. 45 § 1 kw, tj. okoliczność wyłączająca postępowanie, nakazująca uchylić zaskarżony wyrok i umorzyć postępowanie w sprawie.

Zgodnie bowiem z treścią art. 45 § 1 kw karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu popełnienia wykroczenia upłynął rok, a okres ten ulega wydłużeniu o 2 lata tylko wtedy, gdy w tym pierwszym tj. rocznym okresie od daty czynu, wszczęto postępowanie. W świetle powyższego nie ulega wątpliwości, że skoro przypisany obwinionemu czyn miał miejsce w dniu 18 lutego 2019 roku, to od tej daty upłynęło już ponad 3 lata.

Rozstrzygnięcie o umorzeniu postepowania uwzględnia także zmiany stanu prawnego w zakresie przedawnienia karalności wykroczenia, związane z pandemią COVID-19. Mianowicie ustawa z dnia z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Dz.U.2020.1842 t.j. z dnia 2020.10.20. została zmieniona w art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. (Dz.U.2020.568) zmieniając nin. ustawę z dniem 31 marca 2020 r. przez dodanie przepisu art. 15zzs, który w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID bieg terminów procesowych i sądowych m. in. w postępowaniach w sprawach o wykroczenia ( także w kwestii przedawnienia karalności ) zawieszał na ten okres.

Przepis art. 15zzs został uchylony przez art. 46 pkt 20 ustawy z dnia 14 maja 2020 r. (Dz.U.2020.875) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 maja 2020 r. - art. 68 ust. 7 ustawy zmieniającej), co spowodowało, że po upływie 7 dni od wejścia w życie tej ustawy terminy w postępowaniach, o których mowa w art. 15zzs ustawy zmienianej w art. 46, w których bieg uległ zawieszeniu ( tj. takich jak niniejsze postępowanie), biegną dalej po upływie 7 dni od dnia wejścia w życie ustawy zmieniającej, tj. od 22 maja 2020r. Krótkotrwałe zawieszenie biegu przedawnienia karalności czynu na mocy wskazanej ustawy z dnia 31 marca 2020 r. , tj. od 31 marca do 22 maja 2020r., w niniejszej sprawie przyczyniło się do faktycznego wydłużenia terminu przedawnienia karalności czynu, ale nie w stopniu decydującym o niemożności przedawnienia karalności przedmiotowego czynu w dniu wyrokowania sądu odwoławczego.

W konsekwencji takiego rozstrzygnięcia kończącego proces, o kosztach postępowania w sprawie orzeczono na podstawie art. 118§ 2 kpw, stwierdzając, że ponosi je Skarb Państwa.