Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

1Przewodniczący:

1SSO Ewa Rusin (spr.)

1Sędziowie:

1SO Tomasz Wysocki

2SO Agnieszka Połyniak

1Protokolant:

1Ewa Ślemp

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 492/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok łączny Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 16 marca 2022r. sygn. akt II K 1026/21

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ obrońca

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

K. R.

Była 15 – krotnie karana sądownie, głównie za występki przeciwko mieniu z art. 278 § 1 kk i z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Dane o karalności

102-104

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

dane o karalności

niekwestionowane

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1. błędu w ustaleniach faktycznych polegający na pominięciu okoliczności na temat tego, w jaki sposób odbywana jest obecnie przez skazaną kara pozbawienia wolności a w szczególności tego, iż przebywając w osadzeniu pracuje oraz posiada krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw,

2. naruszenia przepisów prawa materialnego a to art. 85 a w związku z art. 86 § 1 kk poprzez niezastosowanie wobec skazanej zasady całkowitej absorpcji,

3. na zasadzie art. 438 pkt. 4 kpk rażącą niewspółmierność kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1.

Wbrew zarzutowi apelacji podnieść należy, iż w sekcji 4. pisemnych motywów zaskarżonego wyroku sąd I instancji czytelnie wskazał przyjęte podstawy faktyczne wymiaru kary łącznej, tu wzięto pod uwagę aktualną opinię penitencjarną, tj. skazana otrzymała umiarkowaną ocenę postępów resocjalizacji, na którą – co wynika z opinii o skazanej z dnia 23.02.2022r. - złożyło się wiele wymienionych tamże okoliczności, znanych przecież apelującemu. Mianowicie skazana stara się przestrzegać obowiązujących w jednostce penitencjarnej przepisów, prezentuje właściwą postawę wobec przełożonych i innych osadzonych, stroni od sytuacji konfliktowych, pracuje, była dwukrotnie nagradzana regulaminowa, ale i dwukrotnie karana dyscyplinarnie.

Podnoszony w apelacji argument krytycznego stosunku skazanej do popełnionych dotychczas przestępstw okazał się o tyle nietrafiony, że zważywszy na łączną ilość skazań K. R. ( 15) za występki tego samego rodzaju tj. przeciwko mieniu, raczej wypada ocenić go jako gołosłowną deklarację skazanej.

Skazana z kradzieży uczyniła sposób na życie, czego najdobitniejszym tego potwierdzeniem są przedmiotowe wyroki jednostkowe, np. Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn. akt II K 260/20 obejmujący 8 takich czynów, Sądu Rejonowego w Wałbrzychu sygn. akt III K 1255/19 ( 4 czyny) czy III K 977/19 ( łącznie aż 20 czynów), a wszystkie wymienione czyny były popełnione na przestrzeni 2018r. i w warunkach recydywy specjalnej z art. 64 § 1 kk. Dodając do tego łączną liczbę wyroków skazujących ( 15) w pełni uprawnionym pozostaje wnioskowanie, że skazana jest sprawczynią zdemoralizowaną, wobec której dotychczasowe metody resocjalizacji wolnościowej i izolacyjnej nie przyniosły zamierzonych efektów.

Ad. 2

Choć apelacja pochodzi od podmiotu fachowego ( adwokata), to zdziwienie wzbudza sformułowany w tej części apelacji zarzut obrazy prawa materialnego. Przytoczone w zarzucie przepisy 85a kk i art. 86 § 1 kk definiują ustawowe kryteria łączenia kar, ale nie nakaz łączenia z przyjęciem zasady całkowitej absorpcji.

Obraza prawa materialnego polega na tym, że do prawidłowo skonstruowanego stanu faktycznego sąd zastosował przepis, choć tego nie mógł zrobić, bądź też mimo tego, że był zobowiązany dany przepis zastosować, tego nie uczynił. Takich okoliczności w niniejszej sprawie brak.

Ad. 3.

Pojęcie niewspółmierności rażącej oznacza znacznej, wyraźnej i oczywistej, a więc niedającej się zaakceptować dysproporcji między karą wymierzoną a karą sprawiedliwą (zasłużoną). Rażąca niewspółmierność kary w rozumieniu art. 438 pkt. 4) kpk to kara zdecydowanie ”bijąca w oczy” surowością ( względnie łagodnością).

Zarzut rażącej niewspółmierności kary łącznej można zasadnie podnosić tylko wówczas, gdy kara - jakkolwiek mieści się w granicach ustawowych z art. 86 § 1kk - nie uwzględnia w sposób właściwy okoliczności wymienionych w art. 85 a kk, gdy kara orzeczona nie uwzględnia w należyty prewencyjnego celu kary, ze szczególnym uwzględnieniem celów zapobiegawczych i wychowawczych wobec skazanej.

Takie różnice ocen w sprawie nie występują, a twierdzenie, że skazana zasługuje na pełną absorpcję kar jawi się wręcz wysoce bezkrytycznym. Wszak suma kar ( w tym łącznych) podlegających łączeniu to aż 15 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, zatem zaskarżonym wyrokiem łącznym obniżono ją o 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, ponad 1/3 sumy. Za tak znaczącą redukcją kary, akceptowaną przez prokuratora- wobec nie wywiedzenia apelacji na niekorzyść skazanej - przesądziła zaledwie umiarkowana opinia o skazanej.

Nadto skazana została osadzona w zakładzie karnym 21 maja 2021r. i dotychczas nie odbyła jeszcze ani jednej z kar jednostkowych, objętych zaskarżonym wyrokiem.

W takich warunkach wymiar kary łącznej musi podlegać aprobacie sądu odwoławczego.

Wniosek

o zmianę wyroku przez zastosowanie wobec skazanej przy łączeniu kar zasady całkowitej absorpcji i wymierzenie jak kary trzech lat i sześciu miesięcy pozbawienia wolności oraz zaliczenia na jej poczet odbytej do tej pory kary pozbawienia wolności

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Nie wystąpiły przesłanki z art. 437 § 2 kpk dla wydania postulowanego wyroku reformatoryjnego, w szczególności nie zostały takowe wykazane przez apelującego.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nie wystąpiły.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Kara łączna pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Nieskuteczność zarzutów apelacyjnych.

Ponadto w sprawie nie wystąpiły bezwzględne przyczyny odwoławcze z art. 439 § 1 kpk dla uchylenia orzeczenia niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów apelacyjnych ani także przesłanki z art. 440 kpk.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II. III

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanej w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie § 4 ust. 1 i 3 w zw. z § 17 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2016.1714).

O zwolnieniu skazanej od obowiązku poniesienia wydatków postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 636 § 1 kpk i art. 624 § 1 kpk, co uzasadnia długotrwałe wykonywanie kary izolacyjnej.

7.  PODPIS

SSO Agnieszka Połyniak SSO Ewa Rusin SSO Tomasz Wysocki

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca skazanej

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wymiar kary

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana