Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:

SSO Sylwana Wirth (spr.)

Sędziowie:

SSO Agnieszka Połyniak

SSO Tomasz Wysocki

Protokolant:

Magdalena Telesz

przy udziale Elżbiety Reczuch Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2018 r.

sprawy C. L.

syna J. i S. z domu K.

urodzonego (...)r. w B.

oskarżonego z art. 272 kk i art. 271 § 3 kk i art. 273 kk w związku z art. 11 § 2 kk, art. 271 § 1 kk, art. 18 § 3 kk w związku z art. 270 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionych przez obrońcę oskarżonego i prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 24 listopada 2017 r. sygnatura akt II K 257/16

I.  uchyla zaskarżony wyrok w punkcie IV jego części dyspozytywnej, a dotyczącej uniewinnienia oskarżonego i w tym zakresie sprawę przekazuje sądowi I instancji do ponownego rozpoznania;

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe związane z postępowaniem odwoławczym, w tym wymierza mu 680 złotych opłaty za to postępowanie.

Sygn. akt IV Ka 118/18

UZASADNIENIE

Prokurator Rejonowy w Kłodzku oskarżył C. L. o to, że:

I. w dniu 24 listopada 2010 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki C. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 5 listopada 2010 roku w. S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 550 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art 272 kk i art. 271 §3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

II. w dniu 29 kwietnia 2011 roku w B., (...), woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu' z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji i pozwolenia czasowego dla samochodu osobowego marki T. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika .Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 27 kwietnia 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art, 272 kk i art. 271 §3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

III. w dniu 13 maja 2011 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji i pozwolenia czasowego dla samochodu osobowego marki P. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 6 maja 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art 272 kk i art. 271§3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

IV. w dniu 27 kwietnia 2011 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki P. (...) o nr rej (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tęgo pojazdu; w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 18 kwietnia 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art. 272 kk i art 271§3 kk i art273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

V. w dniu 8 kwietnia 2011 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki S. (...) o nr rej- (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 29 marca 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 550 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art. 272 kk i art. 271§3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

VI. w dniu 5 kwietnia 2011 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67

- złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki F. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 23 marca 2011 roku, w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art. 272 kk i art. 271§3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

VII. w dniu 25 marca 2011 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki S. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 17 marca 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 540 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art. 272 kk i art. 271 §3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

VIII. w dniu 29 marca 2011 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki D. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 21 marca 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 540 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1, tj. o czyn z art. 272 kk i art. 271§3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

IX. w dniu 18 marca 2011 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki V. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 7 marca 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 548 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art, 272 kk I art, 271§3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

X. w dniu 15 marca 2011 roku w B., woj; (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki F. (...) o nr rej; (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa \ Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 4 marca 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 550 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1, tj. o czyn z art. 272 kk i art. 271§3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

XI. w dniu 11 marca 2011 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki T. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 1 marca 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną rnasę własną pojazdu 550 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art. 272 kk i art. 271§3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

XII. w dniu 3 marca 2011 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki P. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 21 lutego 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn ż art. 272 kk i art, 271 §3 kk i art.273 kk w zw. z art 11 § 2 kk,

XIII. w dniu i marca 2011 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki T. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 15 lutego 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art. 272 kk i art. 271§3 kk i art.273 kk w zw. z art 11 § 2 kk,

XIV. w dniu 8 kwietnia 2011 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki T. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 10 lutego 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art. 272 kk i art, 271 §3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

XV. w dniu 19 stycznia 2011 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki C. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 10 stycznia 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 550 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji

wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art. 272 kk i art. 271 §3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 §2 kk,

XVI. w dniu 19 stycznia 2011 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu ż S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki D. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 3 stycznia 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art. 272 kk i art. 271§3 kk i art.273 kk w zw.z art. 11 §2 kk,

XVII. w dniu 6 kwietnia 2011 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji i pozwolenia czasowego dla samochodu osobowego marki P. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 5 kwietnia 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 548 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art. 272 kk i art. 271§3 kk i art.273 kk wzw. z art. 11 § 2 kk,

XVIII. w dniu 19 maja 2010 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji , o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki S. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 7 maja 2010 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 550 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie za pośrednictwem A. P. w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art. 272 kk i art. 271§3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

XIX. w dniu 31 stycznia 2011 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki S. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia p przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 17 stycznia 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie za pośrednictwem A. P. w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii

tj. o czyn z art 272 kk i art. 271§3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

XX. w dniu 8 listopada 2010 roku w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki S. (...) o nr rej. (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. Oddziału w B. co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 15 października 2010 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawnej wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 550; kg, którego to dokumentu S. F. -użył następnie za pośrednictwem A. P. w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii BI,

tj. o czyn z art. 272 kk i art. 271§3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

XXI. w dniu 5 maja 2010 roku we W., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, pozwolenia czasowego i dowodu rejestracyjnego dla samochodu osobowego marki S. (...) o nr rej; (...), przez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika Wydziału Komunikacji co do rzeczywistej masy własnej tego pojazdu, w taki sposób, że C. L. będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, w dniu 29 marca 2010 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, którego to dokumentu S. F. użył następnie za pośrednictwem A. P. w celu dokonania rejestracji wymienionego pojazdu jako pojazdu kategorii B1,

tj. o czyn z art. 272 kk i art. 271 §3 kk i art.273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

XXII. w dniu 24 maja 2010 roku we W., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. F., w celu osiągnięcia przez C. L. korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych, wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydania decyzji o rejestracji, samochodu o numerze rejestracyjnym (...)/ (...) wydanego uprzednio dla samochodu o numerze rejestracyjnym (...),

tj. o czyn zart.18§3kkw zw. z art.270§1 kk.

Wyrokiem z dnia 24 listopada 2017 r. Sąd Rejonowy w Kłodzku uznał oskarżonego C. L. za winnego tego, że:

1. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu osobowego marki C. (...) o nr rej. (...), w dniu 5 listopada 2010 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 550 kg, to jest czynu z art. 271 § 3 kk,

2. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki T. (...) o nr rej. (...)w dniu 27 kwietnia 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując . zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, to jest czynu z art. 271 § 3 kk,

3. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 złotych będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki P. (...) o nr rej. (...) w dniu 6 maja 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, to jest czynu z art. 271 §3kk ,

4. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu P. (...) o nr rej. (...), w dniu 18 kwietnia 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, to jest czynu z art. 271§3kk ,

5. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu S. (...) o nr rej. (...)w dniu 29 marca 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 550 kg, to jest czynu z art. 271 § 3 kk,

6. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu F. (...) o nr rej. (...), w dniu 23 marca 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, to jest czynu z art.271§3kk,

7. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu S. (...) o nr rej. (...), w dniu 17 marca 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 540 kg, to jest czynu z art. 271 §3kk,

8. w celu osiągnięcia przez korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu D. (...) o nr rej. (...), w dniu 21 marca 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 540 kg, to jest czynu z art. 271 §3 kk ,

9. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...), w dniu 7 marca 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 548 kg, to jest czynu z art. 271 §3 kk,

10. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki F. (...) o nr rej. (...), w dniu 4 marca 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 550 kg, to jest czynu z art. 271 §3kk,

11. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki T. (...) o nr rej. (...), w dniu 1 marca 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 550 kg, to jest czynu z art. 271 §3 kk,

12. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki P. (...) o nr rej. (...), w dniu 21 lutego 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, to jest czynu z art. 271 §3kk,

13. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki T. (...) o nr rej. (...), w dniu 15 lutego 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, to jest czynu z art. 271 §3 kk,

14. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki T. (...) o nr rej. (...), w dniu 10 lutego 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, to jest czynu z art. 271 § 3 kk,

15. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki C. (...) o nr rej. (...), w dniu 10 stycznia 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 550 kg, to jest czynu zart.271§3kk,

16. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym, pojazdu marki D. (...) o nr rej. (...) w dniu 3 stycznia 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną;:pojazdu ;545 kg, to jest czynu z art.271§3 kk,

17. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie,79;67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki P. (...) o nr rej. (...), w dniu 5 kwietnia 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 548 kg, to jest czynu z art. 271 §3kk,

18. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki S. (...) o nr rej. (...), w dniu 7 maja 2010 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 550 kg, to jest czynu z art. 271 §3 kk,

19. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki S. (...) o nr rej. (...), w dniu 17 stycznia 2011 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, to jest czynu z art. 271 §3kk,

20. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki S. (...) o nr rej. (...), w dniu 15 października 2010 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 550 kg, to jest czynu z art. 271 § 3 kk,

21. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki S. (...) o nr rej, (...), w dniu 29 marca 2010 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, to jest czynu z art 271 § 3 kk,

22. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 79,67 zł będąc uprawnionym jako diagnosta do wystawienia dokumentu w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki S. (...) o nr rej. (...), w dniu 7 maja 2010 roku w S. poświadczył w załączniku do zaświadczenia nr (...) nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, wpisując zaniżoną masę własną pojazdu 545 kg, to jest czynu z art. 271 § 3 kk,

to jest czynów z art. 271 § 3 kk i przyjmując, że czyny te stanowią ciąg przestępstw z art. 91§1 kk i za to na podstawie art. 271 § 3 kk w zw. z art 91 § 1 kk wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 kk wymierzył mu karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesięciu) złotych.

Na podstawie art.41§1 kk w zw. z art. 90§2 kk w zw. z art. 91§1 kk orzeczono zakaz wykonywania przez C. L. zawodu diagnosty na okres 3 (trzech) lat.

Oskarżonego uznano za winnego tego, że

XXIII. w 2011 roku w nieustalonym dniu przed dniem 14 czerwca 2011 roku w S., woj. (...), będąc uprawniony jako diagnosta do wystawienia dokumentu potwierdzającego dokonanie zmian w wyposażeniu pojazdu, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne stwierdzając, że w pojeździe marki T. (...) o numerze rejestracyjnym (...)wymontowano urządzenia dodatkowego wyposażenia, co skutkowało zmianą masy własnej tego pojazdu do 545 kg,

tj. o czyn z art 271§1 kk,

XXIV. w 2011 roku w nieustalonym dniu przed dniem 14 czerwca 2011 roku w S., woj. (...), będąc uprawniony jako diagnosta do wystawienia dokumentu potwierdzającego dokonanie zmian w wyposażeniu pojazdu, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne stwierdzając, że w pojeździe marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...) wymontowano urządzenia dodatkowego wyposażenia, co skutkowało zmianą masy własnej tego pojazdu do 548 kg,

tj. o czyn z art. 271§1 kk,

XXV. w 2011 roku w nieustalonym dniu przed dniem 14 czerwca 2011 roku w S., woj. (...), będąc uprawniony jako diagnosta do wystawienia dokumentu potwierdzającego dokonanie zmian w wyposażeniu pojazdu, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne stwierdzając, że w pojeździe marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...) wymontowano urządzenia dodatkowego wyposażenia, co skutkowało zmianą masy własnej tego pojazdu do 545 kg,

tj. o czyn z art. 271§1 kk,

to jest czynów z art. 271§1 kk i przyjmując, że czyny te stanowią ciąg przestępstw na podstawie art. 271§1 kk w zw. z art. 91§1 kk wymierzono mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 91§2 kk ( w wersji obowiązującej do dnia 30 czerwca 2015 roku) połączono kary pozbawienia wolności orzeczone w punktach I i III części dyspozytywnej wyroku i orzeczono karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69§1 i 2 kk i art. 70§1 pkt 1 kk ( w wersji obowiązującej do dnia 30 czerwca 2015 roku) w zw. z art. 4§1 kk warunkowo zawieszono na okres próby lat 2 (dwóch).

Tymże wyrokiem uniewinniono oskarżonego od czynu opisanego w punkcie XXVI części wstępnej, a to od tego, że:

w 2010 roku w nieustalonym dniu przed dniem 29 marca 2010 roku w S., woj. (...), udzielając rady co do możności i sposobu sfałszowania zagranicznego dowodu rejestracyjnego pojazdu w celu użycia go za autentyczny, ułatwił S. F. popełnienie przestępstw podrobienia, w celu użycia za autentyczne, nie mniej niż pięciu zagranicznych dowodów rejestracyjnych o numerach blankietów: (...) wydanego uprzednio dla samochodu o numerze rejestracyjnym (...), (...) wydanego uprzednio dla samochodu o numerze rejestracyjnym (...) wydanego uprzednio dla samochodu o numerze rejestracyjnym (...), (...) wydanego uprzednio dla samochodu o numerze rejestracyjnym (...)/ (...) wydanego uprzednio dla samochodu o numerze rejestracyjnym (...)

zaliczając wydatki w tej części na rachunek Skarbu Państwa.

Orzeczono ponadto o kosztach sądowych w części skazującej.

Wyrok powyższy zaskarżony został apelacją prokuratora w zakresie rozstrzygnięcia uniewinniającego oskarżonego od czynu zarzucanego w punkcie XXVI części wstępnej wyroku.

Apelujący wyrokowi temu zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mający wpływ na jego treść, a polegający na niesłusznym przyjęciu, że oskarżony C. L. swoim zachowaniem nie wyczerpał znamion czynu zabronionego z art. 18§3 kk w zw. z art. 270§1 kk skutkujących jego uniewinnieniem, podczas gdy wnikliwa analiza zgromadzonego materiału dowodowego, w postaci dokumentacji sfałszowanych zagranicznych dowodów rejestracyjnych, a w szczególności wyjaśnień, a następnie zeznań S. F., które w toku całego postepowania karnego były wewnętrznie spójne i logiczne, dokładnie opisywały udział oskarżonego w przestępstwie i prowadzą do przekonania, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona w/w czynu, bowiem udzielił rady i informacji co do przedłożenia na stacji diagnostycznej skanu dokumentu brief z wpisaną zaniżoną wagą pojazdu, odpowiednią do kategorii B1 i te rady oraz informacja, że diagnosta nie będzie wymagał oryginału dokumentu utwierdziły S. F. w zamiarze popełnienia przestępstwa,

i wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

Apelację wywiódł również obrońca oskarżonego, zaskarżając wyrok w całości.

Powołując się na przepisy art. 427§1 kpk oraz art. 438 pkt 1 i 2 kpk, obrońca wyrokowi zarzucił:

1. Obrazę przepisów prawa materialnego, a to:

a) art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 9 § 1 k.k. poprzez jego zastosowanie względem czynów

wskazanych w zaskarżonym wyroku pod punktami 1-22, podczas gdy poświadczenie nieprawdy typu kwalifikowanego, określone w art. 271 § 3 k.k., jest przestępstwem kierunkowym, którego można się dopuścić jedynie umyślnie i z zamiarem bezpośrednim, a ujawnione okoliczności faktyczne sprawy nie pozwalają na przyjęcie, że oskarżony C. L. działał umyślnie i miał jakąkolwiek świadomość procederu zorganizowanego przez S. F. w zakresie rejestracji i sprzedaży samochodów osobowych, zwłaszcza, że ten posługiwał się wobec oskarżonego sfałszowanymi dokumentami, o czym oskarżony w chwili przeprowadzania przeglądów nie wiedział, a ponadto nie dysponował i nie musiał dysponować narzędziami pozwalającymi na zweryfikowanie rzeczywistej masy pojazdów;

b) art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 9 § 1 k.k. poprzez jego zastosowanie względem czynów wskazanych w zaskarżonym wyroku pod punktami 23-25, podczas gdy poświadczenie nieprawdy typu podstawowego, określone w art. 271 § 1 k.k., jest przestępstwem kierunkowym, którego można się dopuścić jedynie umyślnie, a ujawnione okoliczności faktyczne sprawy nie pozwalają na przyjęcie, że oskarżony C. L. działał umyślnie i miał jakąkolwiek świadomość procederu zorganizowanego przez S. F. w zakresie rejestracji i sprzedaży samochodów osobowych, w szczególności zaś przy wystawianiu przedmiotowych zaświadczeń nie miał możliwości zbadania pojazdów, a posiłkował się certyfikowanymi dokumentami ważenia, o których nierzetelności w chwili wystawienia zaświadczeń do Starostwa Powiatowego w B. nie wiedział;

c) art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 115 § 4 k.k. poprzez przyjęcie, że oskarżony C. L. dokonał / czynów opisanych w pkt. 1-22 wyroku w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podczas gdy : pojęcie korzyści majątkowej nie dotyczy korzyści majątkowych, które same w sobie nie są bezprawne i przysługują sprawcy lub innej osobie zgodnie z istniejącym w chwili czynu stosunkiem prawnym, a w niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że oskarżony przeprowadził przeglądy rejestracyjne samochodów podstawionych przez S. F., w związku z czym opłatom urzędowym pobranym przez stację diagnostyczną nie sposób przypisać charakteru korzyści majątkowej w rozumieniu art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 115 § 4 k.k.

2. Obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, a to:

a) art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności poprzez wybiórczą ocenę i oparcie się przy wydaniu zaskarżonego orzeczenia na zeznaniach i wyjaśnieniach złożonych w toku postępowania przez S. F., podczas gdy rzeczowa analiza tych relacji prowadzi do wniosku, że są one wewnętrznie sprzeczne i wzajemnie wykluczające się, a tym samym niewiarygodne, a przede wszystkim nie potwierdzają tezy, jakoby oskarżony C. L. miał popełnić umyślnie zarzucane mu czyny z art. 271 § 1 k,k. oraz z art. 271 § 3 k.k.;

b) art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. oraz art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności poprzez pominięcie (oraz niewyjaśnienie przyczyn pominięcia) przy wydaniu zaskarżonego orzeczenia zeznań złożonych w toku postępowania przez świadków A. P.) oraz G. K., których niezależne i wiarygodne relacje potwierdzają, że C. L. nie współpracował w sposób świadomy w żadnym zakresie z S. F. w zakresie procederu rejestracji i sprzedaży pojazdów, jak również, że w ramach swoich obowiązków służbowych dokonywał oskarżony wszelkich czynności związanych z przeprowadzeniem przeglądu rejestracyjnego, co tym bardziej przeczy o rzekomym porozumieniu i umyślności jego działania.

Podnosząc powyższe, apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora okazała się zasadna.

Trafnie bowiem podnosi skarżący, że orzekając o uniewinnieniu C. L., sąd I instancji całkowicie pominął wyjaśnienia S. F., w których ten szczegółowo opisał porozumienie do jakiego doszli obaj mężczyźni w zakresie warunków dokonywania przeglądów technicznych pojazdów i poinstruowania S. F. o konieczności przedstawienia fałszywych dokumentów (kserokopie tzw.briefu z odpowiednią wagą pojazdu) oraz o sposobie uzyskania takich dokumentów („…pan C. powiedział, że potrzebne są takie fałszywe dokumenty, aby ona - pani w biurze – nie wiedziała co my robimy…. powiedział, że wystarczy ksero briefu lub wydruk z komputera, na którym mam przerobić wagę…, a on już resztę z tą panią załatwi…. Pan L. dobrze wiedział, że ja fałszuję te dokumenty…. Dobrowolnie podbijał takie przeglądy i ni robił żadnych problemów……. Współpracowałem jedynie z panem L., tylko on wiedział co ja robię i on mi w tym pomagał….(k.272-273)… pan L. dobrze wiedział, że waga jest zaniżana, to on kazał mi robić te ksera z zaniżoną wagą….(k.279)”. Powyższe przekonuje, że oskarżony C. L. szczegółowo poinformował S. F. co do sposobu i zakresu sfałszowania dokumentów a zatem udzielił mu i rady i wsparcia psychicznego, co ułatwiło z pewnością popełnienie czynów zabronionych. Nie może budzić wątpliwości (w świetle wyjaśnień i zeznań S. F.), że obaj mężczyźni mieli świadomość podjętych czynności przestępczych.

S. F. otrzymał od oskarżonego konkretne informacje co do przygotowania i przedstawienia przerobionych dokumentów i była to pomoc, która umocniła tego pierwszego w zamiarze popełnienia czynów zabronionych.

Wykonanie przeglądów technicznych pojazdów objętych zarzutem z punktu XXVI, odbyło się według ustalonych wcześniej reguł pomiędzy mężczyznami i opierało się również na sfałszowanych w uzgodniony sposób dokumentach, których oskarżony C. L. nie kwestionował. Jak wyjaśniał wcześniej S. F., oskarżony wymagał od niego dostarczenia „jakiegoś protokołu przeważenia pojazdu z odpowiednią wagą” (k.272) i on takie dokumenty dostarczał, przy czym również zawierały one nieprawdziwe dane co do wagi, bo w rzeczywistości samochody nie były ważone a pracownik z K. (oskarżony O. S.) drukował protokół z taką wagą jaką wskazał mu S. F.. Taki mechanizm działania dotyczył również pojazdów określonych w zarzucie XXVI aktu oskarżenia – co wynika bezpośrednio z wyjaśnień S. F. – wobec czego późniejsza niepamięć tegoż, co do okoliczności wydania oświadczeń jak na k.183-188, nie dyskwalifikuje tych pierwotnych relacji, opisujących szczegółowo proceder, w tym rolę C. L.. Należy podkreślić, że od daty czynów upłynęło ponad 7 lat, wobec niepamięć świadka F. i niepewność, co do okoliczności związanych z przedmiotowym czynem, jest uzasadniona i zasługuje na uwzględnienie.

Rację ma skarżący prokurator, że sąd orzekający mało krytycznie przyjął prezentowaną przez oskarżonego C. L. linię obrony i uznał za niewiarygodne, jego wyjaśnienia i na ich podstawie doszedł do przekonania, że oskarżony udzielił S. F. ogólnej rady, co do możliwości podrobienia briefu i wobec tego, nie można mu przypisać popełnienia czynu zarzuconego z art. 18§3 kk w zw. z art. 270§1 kk.

Sąd odwoławczy podzielił argumentacje apelującego co do obciążającego charakteru wyjaśnień S. F., wskazujących na świadome pomocnictwo C. L. w zakresie czynu opisanego w punkcie XXVI, wobec czego podlegał uchyleniu a sprawa przekazaniu do ponownego rozpoznania.

Co do apelacji obrońcy oskarżonego:

apelacja ta nie jest zasadna i nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew twierdzeniom skarżącego sąd orzekający dokonał prawidłowych ustaleń podstawy faktycznej wyroku, zgodnych z całokształtem okoliczności ujawnionych w toku postępowania. Analiza i ocena zebranych dowodów, w tym zwłaszcza wyjaśnień i zeznań S. F. nie budzi zastrzeżeń, gdyż jest oceną swobodną, pozostającą pod ochroną przepisów art. 4,5 i 7 kpk.

Sąd Rejonowy trafnie oparł swoje przekonanie o zawinieniu oskarżonego głównie na relacjach S. F. i to z całego postępowania, ponieważ jako stanowcze, spójne i jednoznaczne, nie nasuwały wątpliwości co do ich obciążającej treści. Sąd ten wykazał, że w obliczu tych relacji, oskarżony wystawiając zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym i zamieszczając w nich dane dotyczące masy pojazdów, był w pełni świadomy i zdawał sobie sprawę z tego, iż rzeczywista masa pojazdów jest wyższa i poświadczał w ten sposób nieprawdę. Sąd odwoławczy w pełni akceptuje argumentację sądu I instancji przedstawioną w pisemnym uzasadnieniu, nie widząc potrzeby jej powielania, w tym fragmentów wyjaśnień S. F., skoro ich wymowa jest oczywista.

Przedstawiona w apelacji ocena relacji S. F. jest tendencyjna i nie przystaje do rzeczywistej ich treści. Skarżący w sposób dowolny, bez należytej i pełnej analizy wszystkich wyjaśnień i zeznań świadka, doszedł do wniosku o ich zmienności, wycofaniu się z treści obciążających, zaprzeczeniu o porozumieniu z oskarżonym L..

Tymczasem rzetelna analiza i kompleksowa ocena tego materiału dowodowego, prowadzi do wniosku odmiennego i wskazuje na wiarygodność świadka S. F. i pozwala uznać jego relacje za pełnowartościowy dowód.

Nie sposób także podzielić pogląd apelującego, kwestionującego powód i cel, dla jakiego S. F. zdobywał dokumenty poświadczające nieprawdziwą wagę samochodów.

Przecież te dokumenty miały pozorować prawdziwość dokonanych przez diagnostę czynności przed pracownikiem stacji diagnostycznej G. K., która fizycznie wypisywała zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym oraz wobec pracowników Wydziału Komunikacji, żądających wyjaśnień co do masy własnej przynajmniej niektórych pojazdów. Myli się zatem skarżący twierdząc, iż to jedynie oskarżony C. L. był odbiorcą sfałszowanych dokumentów.

Z wyjaśnień S. F. wynika wprost, że „przerobione briefy”, oskarżony przekazywał pracownicy stacji G. K., która na tej podstawie wystawiała zaświadczenia a jeden raz zdarzyło się, że zakwestionowała wagę pojazdu, na co oskarżony stwierdził, że „tak ma być jak jest w dokumentach i wszystko jest w porządku” (k.2720). Ponadto – jak wyjaśniał S. F. na k.273 – do Wydziału Komunikacji składał on oryginalne dokumenty, ale pomimo tego, że na tych dokumentach waga pojazdu była inna, to żaden urzędnik się w tym nie zorientował i pojazdy bezproblemowo przechodziły procedurę rejestracji, która to sytuacja jest możliwa, biorąc pod uwagę zasady doświadczenia życiowego oraz fakt, że urzędnicy z Wydziału Komunikacji dokonywali rejestracji jedynie w oparciu o dokumenty, bez oględzin pojazdu.

Co do obowiązku oskarżonego jako diagnosty w zakresie ustalenia wagi samochodów, wypowiadał się sąd orzekający w uzasadnieniu wyroku, wskazując tam dokładnie przepisy prawa obowiązującego w okresie czynów i wynikające zeń powinności diagnosty weryfikacji wagi pojazdu, bowiem waga ta decydowała o jego zarejestrowaniu jako pojazdu kategorii B1. Tymczasem – co potwierdził sam oskarżony - on nie tylko nie weryfikował masy poprzez żądanie opinii rzeczoznawcy ale nawet nie weryfikował tej masy na podstawie danych zawartych w tzw. „briefie”. W sytuacji gdy S. F., jak i nabywcy przedmiotowych pojazdów zaprzeczyli aby dokonywali przeróbek prowadzących do zmniejszenia ich masy a oskarżony jako doświadczony diagnosta miał możliwość oceny już choćby wizualnie różnic pomiędzy rzeczywistą wagą a wynikającą z briefu, to nie może budzić wątpliwości, iż jego działanie było umyślne i poświadczał on nieprawdę w wydawanych zaświadczeniach, co do masy pojazdów.

Sąd odwoławczy stwierdza przy tym, że jakkolwiek sąd I instancji istotnie nie dokonał oceny zeznań świadków A. P. i G. K. to uchybienie to nie miało wpływu na treść wyroku. Z zeznań tych nie wynika bowiem, aby kobiety posiadały jakiekolwiek informacje co do przedmiotowego procederu, w tym zwłaszcza porozumienia pomiędzy oskarżonym i S. F.. Nie wynika z nich też – jak sugeruje skarżący – aby świadkowie takie porozumienie wykluczyli. Obie kobiety nie miały w tym zakresie wiedzy i tak też zeznały. Ich relacje przystają w pełni do wyjaśnień S. F., który przecież podkreślał, że współpracował jedynie z C. L., tylko on wiedział o tym co robimy…. Nikt inny nie pomagał, nie brał udziału w procederze, nikt więcej o tym nie wiedział, nie było żadnych świadków naszej rozmowy i nikt nie wiedział o naszej umowie” (k.272-273). W tym stanie rzeczy, zrozumiałym jest, że wskazani wyżej świadkowie nie posiadali istotnych dla stanu faktycznego wiadomości.

Wbrew temu, co podnosi w apelacji obrońca, sąd odwoławczy podziela stanowisko sądu orzekającego co do tego, iż oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu z art. 271§3 kk, ponieważ poświadczył w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nieprawdziwą wagę pojazdów, co miało znaczenie dla rejestracji pojazdów, a korzyścią majątkową była część wynagrodzenia dla stacji. Oskarżony faktycznie dokonywał fikcyjnych przeglądów technicznych, które przybrały postać przestępstwa, za które wynagrodzenie nie przysługuje a zatem, pobieranie opłat za wykonywane przeglądy było równoznaczne ze świadczeniem nienależnym.

Sąd Rejonowy trafnie zatem ( w zakresie tu omawianym) uznał sprawstwo i winę oskarżonego, bo wskazywał na to zebrany materiał dowodowy.

Wymierzone kary jednostkowe oraz łączna orzeczone zostały w dolnych granicach ustawowych i jako takie nie mogą być uznane za rażąco surowe.

Z tego względu zaskarżony wyrok w tej części utrzymano w mocy.