IV Ka 73/18 - wyrok Sąd Okręgowy w Świdnicy z 2018-04-17
Sygnatura akt IV Ka 73/18
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 17 kwietnia 2018 roku
Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący:
SSO Waldemar Majka (spr.)
Sędziowie:
SSO Elżbieta Marcinkowska
SSO Agnieszka Połyniak
Protokolant:
Magdalena Telesz
przy udziale Zuzanny Waneckiej - Kalisz Prokuratora Prokuratury Rejonowej del. do Okręgowej,
po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2018 roku
sprawy
1. M. B.
syna M. i G. z domu Z.
urodzonego (...) w O.
oskarżonego z art. 280 § 1 kk,
2. P. H.
syna K. i A. z domu C.
urodzonego (...) w N.
oskarżonego z art. 280 § 1 kk
na skutek apelacji wniesionych przez obrońców oskarżonych
od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy
z dnia 24 października 2017 roku sygnatura akt II K 683/16
I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;
II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. S. z Kancelarii Adwokackiej w Ś. 619,92 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu M. B.z urzędu w postępowaniu odwoławczym;
III. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. S. C. z Kancelarii Adwokackiej w Ś. 619,92 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu P. H. z urzędu w postępowaniu odwoławczym;
IV. zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym zaliczając wydatki za to postępowanie na rachunek Skarbu Państwa.
Sygnatura akt IV Ka 73/18
UZASADNIENIE
Prokurator Rejonowy w Świdnicy wniósł akt oskarżenia przeciwko M. B. P. H. oskarżając ich o to, że w dniu 14 czerwca 2016 roku w Ś., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, zabrali w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki S. (...) wraz z etui oraz papierosa elektronicznego marki V. o łącznej wartości 1.260 złotych po uprzednim kierowaniu groźby pobicia i jednoczesnym okazaniu pałki teleskopowej, czym działali na szkodę J. S.,
tj. o czyn z art. 280§1 kk
Wyrokiem z dnia 24 października 2017 roku (sygnatura akt II K 683/16) Sąd Rejonowy w Świdnicy:
I. oskarżonego M. B.uznał za winnych popełnienia zarzucanego czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. czynu z art. 280§1 kk i za czyn ten na podstawie art. 280§1 kk w zw. z art. 60§1 i §6 pkt 3 kk wymierzył karę roku pozbawienia wolności;
II. na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§2 kk zawiesił oskarżonemu warunkowo wykonanie orzeczonych kar pozbawienia wolności tytułem próby na okres lat 4 (czterech);
III. na podstawie art. 73§2 kk oddał oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;
IV. na podstawie art. 72§1 pkt 2 kk zobowiązał oskarżonego do pisemnego przeproszenia pokrzywdzonego J. S. w terminie 14 dni od uprawomocnienia się wyroku;
V. na podstawie art. 72§1 pkt 4 kk zobowiązał oskarżonego do kontynuowania nauki lub przygotowania się do zawodu;
VI. na podstawie art. 72 § 1 pkt 7 kk zobowiązał oskarżonego do powstrzymywania się od przebywania w środowisku osób o ujemnej opinii środowiskowej;
VII. zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokata P. S. – kwotę 1402,20 zł (tysiąc czterysta dwa złote i dwadzieścia groszy) brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu M. B.z urzędu;
VIII. zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie, wydatkami obciążając Skarb Państwa.
Apelację od powyższego wyroku wywiódł obrońca oskarżonego M. B., zaskarżając wyrok w zakresie punktu I i II, zarzucając niewspółmierność orzeczonej kary w stosunku do stopnia zawinienia oskarżonego.
Mając powyższe na uwadze wniósł o:
1) zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez wymierzenie oskarżonemu kary ograniczenia wolności w wymiarze 1 roku polegającej na obowiązku wykonywania nieopłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin, ewentualnie poprzez wymierzenie oskarżonemu kary 6 miesięcy pobawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat;
2) zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu oskarżonego kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu w postępowaniu apelacyjnym według norm prawem przepisanych, gdyż koszty te nie zostały zapłacone ani w całości ani w części.
Sąd okręgowy zważył:
kontrola instancyjna wydanego wyroku nie potwierdziła zarzucanego w apelacji uchybienia.
Rozpatrując podniesiony przez skarżącego zarzut przypomnieć należy, że na gruncie art. 438 pkt 4 kpk nie chodzi o każdą ewentualną różnicę w ocenach co do wymiaru kary, ale różnicę ocen tak zasadniczej natury, iż karę dotychczas wymierzoną można byłoby - również w potocznym znaczeniu tego słowa - uznać za "rażąco" niewspółmierną tj. niewspółmierną w stopniu nie dającym się zaakceptować (tak też m.in. w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 18 września 2013 roku II AKa 258/13). W sprawie niniejszej stwierdzić należy, iż taka sytuacja nie miała miejsca. Lektura pisemnych motywów wydanego wyroku prowadzi do przekonania, że sąd I instancji we właściwy sposób uwzględnił okoliczności mające wpływ na wymiar kary i nadał im właściwe znaczenie. Wymierzona oskarżonemu kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przestępstwa jak również stopnia winy.
Odnosząc się do podniesionego w apelacji zarzutu zauważyć należy, iż w myśl art. 60§1 kk Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do młodocianego, jeżeli przemawiają za tym względy określone w art. 54§1 kk. Wyrokując i orzekając o karze wobec oskarżonego sąd rejonowy, kierując się względami wychowawczymi – opierając się na treści art. 60§1 i §6 pkt 3 kk - zastosował już wobec M. B. nadzwyczajne złagodzenie kary. W wyroku sąd wymierzył oskarżonemu za przypisany mu czyn z art. 280§1 kk karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 4 oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego. Ponadto w wydanym wyroku sąd I instancji zobowiązał również oskarżonych do pisemnego przeproszenia pokrzywdzonego w terminie 14 dni od uprawomocnienia się wyroku, a także zobowiązał oskarżonego do kontynuowania nauki lub przygotowania się do zawodu oraz zobowiązał do powstrzymywania się od przebywania w środowiskach o ujemnej opinii środowiskowej. Mając na względzie całokształt okoliczności, dotyczących popełnionego przestępstwa, jak również i osoby oskarżonego, nie można uznać, aby wymierzona M. B.kara, cechowała się rażącą surowością. Z pisemnych motywów wydanego wyroku wynika, iż sąd I instancji miał na uwadze okoliczności, które podnosi autor apelacji, a mianowicie młody wiek oskarżonego jak również przyznanie się do winy. Analizując przedstawione w uzasadnieniu apelacji wywody w których skarżący czyni uwagi, iż oskarżony pochodzi z rodziny niepełnej i nie miał odpowiednich wzorów wychowawczych – co jak zauważa następnie skarżący „objawiło się to pobytem w zakładzie poprawczym” zaznaczyć należy, iż brak takich odpowiednich wzorców wychowawczych dla oskarżonego bez wątpienia nie był korzystny, powyższe nie może jednak - w zasadniczy sposób wpływać na wymiar kary i przemawiać – jak chciałby tego skarżący za dalszym łagodzeniem orzeczonej kary. Orzeczona wobec M. B.kara w sposób ukształtowany przez sąd I instancji jest adekwatna do stopnia winy jak i społecznej szkodliwości popełnionego czyny a także daje szansę na realizację celów kary nie tylko w zakresie prewencji szczególnej, ale również i ogólnej. W realiach niniejszej sprawy, uwzględniając wszystkie okoliczności istotne dla wymiaru kary, niecelowym byłoby dokonanie zmiany wydanego rozstrzygnięcia w zakresie orzeczonej wobec oskarżonego M. B.kary - i tak już nadzwyczajnie złagodzonej – w sposób postulowany przez skarżącego.
W sytuacji oskarżonego, kiedy umieszczony jest w zakładzie poprawczym uwzględnienie apelacji prowadziłoby w istocie do pogorszenia jego sytuacji. Kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania w rzeczywistości nie będzie wykonywana, bowiem ”nie wyprzedza” orzeczonego środka (art.92§1 upn), który wykonywany być może do ukończenia przez oskarżonego 21 roku życia (art.1§1 pkt 3 upn). Czas ten spożytkowany być może na dokończenie edukacji. Orzeczenie natomiast postulowanej w apelacji kary ograniczenia wolności dawałoby możliwość jej wykonania po opuszczeniu przez oskarżonego zakładu poprawczego (art.93§1 upn), co niewątpliwie byłoby niekorzystne i działałoby demotywująco na oskarżonego. Ponadto kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania będzie miała również walor dyscyplinujący również w ramach wykonywanego środka.
Z tych też względów orzeczono jak w wyroku (art.437§1 kpk).
Na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o Adwokaturze (Dz. U. Nr 16 poz. 24 z późn. zm.) oraz §17 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016 roku (Dz. U. z 2016 roku poz. 1714) zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. S. z Kancelarii Adwokackiej w Ś. 619,92 złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu M. B.z urzędu w postępowaniu odwoławczym.
O kosztach sądowych postępowania odwoławczego, należnych Skarbowi Państwa, orzeczono na podstawie art. 624§1 kpk zwalniając oskarżonego od ponoszenia tych kosztów zaliczając wydatki za to postępowanie na rachunek Skarbu Państwa.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację: SSO Waldemar Majka, Elżbieta Marcinkowska , Agnieszka Połyniak
Data wytworzenia informacji: