Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 31 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Piotr Rajczakowski

SO Aleksandra Żurawska

po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia dłużnika M. B.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 8 listopada 2011 r., sygn. akt I Co 5305/11

w sprawie z wniosku wierzyciela (...) Banku S.A. we W.

o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 8 listopada 2011 r. Sąd Rejonowy nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z dnia 17 października 2011 r. wystawionemu przez (...) Bank S.A. we W. na kwotę należności głównej 93.749,50 zł wraz z ustalonymi w tytule odsetkami przeciwko dłużnikowi M. B. z zastrzeżeniem, że egzekucja może się toczyć do kwoty 368.337,72 zł oraz orzekł o kosztach postępowania. Sąd uznał, że w rozpoznawanej sprawie spełnione zostały przesłanki dopuszczalności nadania klauzuli wykonalności przedłożonemu przez wierzyciela bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, przewidziane w art. 96 ust. 1 i 2 oraz art. 97 ust. 1 prawa bankowego.

W zażaleniu na powyższe postanowienie, wnosząc o jego uchylenie, dłużnik podniósł, że umowę kredytową zawarł w dniu 31 stycznia 2008 r., zaś kredyt spłacał systematycznie do czerwca 2009 r., kiedy to uległ wypadkowi. Utracił wówczas zdolność do wykonywania pracy jako kierowca. Do pracy wrócił po roku. Przez ten czas praktycznie nie miał środków do życia. Próbował pertraktować z Bankiem, jednak spotykał się z odmową bądź polecano mu w krótkim czasie dokonać wpłat wysokich kwot, które były dla niego nierealne. Zwracał się też z prośbą o umorzenie odsetek oraz ponowne rozłożenie spłaty zadłużenia na maksymalny okres, ale nie uzyskał na to zgody wierzyciela. W dniu 19 października 2012 r. otrzymał zawiadomienie o wszczęciu przeciwko niemu postępowania egzekucyjnego. Naliczone zostały odsetki do dnia 9 października 2012 r., czyli praktycznie za okres roku od nadania klauzuli wykonalności w wysokości 50.528,56 zł. Zdaniem dłużnika, jest to celowe działanie Banku na jego szkodę. Podanych kwot (należność główna 93.749,50 zł plus odsetki 64,21 zł dziennie) nie jest on w stanie spłacić. Skarżący podniósł przy tym, że nie uchylał się celowo od spłaty zadłużenia. Sytuacja losowa spowodowała po jego stronie czasową niewypłacalność. Podejmował próby zawarcia ugody z Bankiem, niestety, ze skutkiem negatywnym. Jest to dla niego tym bardziej niezrozumiałe, gdyż wierzyciel miał możliwość odzyskania swoich pieniędzy.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie nie jest uzasadnione.

Stosownie do treści art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, na podstawie ksiąg i dokumentów bankowych mogą być wystawiane bankowe tytuły egzekucyjne, które po nadaniu im sądowej klauzuli wykonalności,
w myśl art. 97 ust. 1 prawa bankowego, będą stanowić podstawę do prowadzenia egzekucji według przepisów kodeksu postępowania cywilnego przeciwko osobie, która bezpośrednio z bankiem dokonywała czynności bankowej. Jak już prawidłowo wskazał Sąd Rejonowy, w postępowaniu klauzulowym sąd bada jedynie czy bankowy tytuł egzekucyjny spełnia wymogi wynikające z przepisów prawa bankowego (art. 96 i 97), tj. czy dłużnik poddał się egzekucji oraz czy roszczenie objęte tytułem wynika z czynności bankowej dokonywanej bezpośrednio z bankiem. Powyższe dane wynikały z dokumentów dołączonych do wniosku. Sąd nie jest natomiast uprawniony do badania zasadności obowiązku objętego tytułem (wysokości długu), ani też przyczyn, z jakich dłużnik zaniechał spłaty zaciągniętego kredytu, czy też możliwości płatniczych dłużnika. Jakkolwiek więc dłużnik podniósł, że uchylanie się od spłaty zadłużenia nie było przez niego zamierzone i wynikało z przyczyn losowych, zaś Bank nie chciał negocjować warunków spłaty kredytu, to jednak okoliczności te z wyżej wskazanych powodów pozostają bez wpływu na treść niniejszego rozstrzygnięcia.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy oddalił zażalenie z mocy art.
385 kpc w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 kpc i art. 13 § 2 kpc.