Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1946/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Świdnicy z 2019-02-06

Sygn. akt IC 1946/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 lutego 2019 roku

Sąd Okręgowy w Świdnicy Wydział I Cywilny

w składzie :

Przewodniczący SSR (del) Bogusław Glinka

Protokolant Agnieszka Wolak

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2019 roku w Świdnicy

sprawy z powództwa N. M. i D. Ś.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek sprzeciwu pozwanego od wyroku zaocznego

utrzymuje wyrok zaoczny z dnia 24 września 2018 r. sygn. akt I C 1946/17 w całości w mocy.

UZASADNIENIE

Powodowie N. M. i D. Ś. wnieśli o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz każdego z powodów kwoty 110.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 sierpnia 2017 roku tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w wyniku śmierci matki powodów na skutek wypadku komunikacyjnego z dnia (...) roku, a także kwoty 30.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty 20.000 zł od dnia 10 sierpnia 2017 roku oraz od kwoty 10.000 zł od dnia doręczenia pozwu pozwanemu, tytułem odszkodowania z tytułu znacznego pogorszenia się sytuacji życiowej powodów w wyniku śmierci ich matki.

Na uzasadnienie żądań wskazali, iż w dniu (...)roku w W. doszło do potrącenia, znajdującej się na oznakowanym przejściu dla pieszych, ich matki - K. Ś.. W następstwie doznanych obrażeń ciała poszkodowana w dniu (...) roku zmarła. Pojazd kierującego pojazdem, który potrącił zmarłą K. Ś. był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej w pozwanym zakładzie ubezpieczeń. W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego pozwany decyzją z dnia 9 sierpnia 2017 roku przyznał każdemu z powodów zadośćuczynienie za doznaną krzywdę w kwotach po 40.000 zł oraz odszkodowanie z tytułu znacznego pogorszenia się sytuacji życiowej w kwotach po 30.000 zł. W chwili śmierci matki N. M. była w wieku (...) lat, natomiast D. Ś. w wieku(...) lat. Zmarła była dla powodów najbliższą osobą, dbającą o ich wychowanie i utrzymanie. K. Ś. była podstawowym opiekunem dzieci, gdyż kontakt małoletnich z ich ojcami (na stałe zamieszkującymi osobno od powodów) był jedynie sporadyczny. Na skutek śmierci matki powodów, którzy pozostawali na jej wyłącznym utrzymaniu, doszło do znacznego pogorszenia się ich sytuacji życiowej. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w(...) z dnia 19 kwietnia 2017 roku, sygn. akt IV Nsm 305/17, małoletni powodowie zostali umieszczeni w rodzinie zastępczej w osobach - brata zmarłej K. M. (1) i jego żony D. M., natomiast władza rodzicielska biologicznych ojców powodów została ograniczona. Odpis pozwu małoletnich powodów został pozwanemu doręczony w dniu 22 czerwca 2018 roku (k. 218)

Na rozprawie w dniu 24 września 2018 roku za pozwanego nie stawił się nikt w zakresie roszczeń małoletnich powodów. Ze względu na niestawiennictwo pozwanego, Sąd Okręgowy przyjmując za prawdziwe twierdzenia powodów o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, wydał w przedmiotowej sprawie w stosunku do roszczeń powodów wyrok zaoczny z dnia 24 września 2018 roku, którym zasądził od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz każdego z powodów kwotę po 140.000zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 130.000 zł od dnia 10 sierpnia 2017 roku do dnia zapłaty oraz od kwoty 10.000zł od dnia 22 czerwca 2018 roku do dnia zapłaty (punkty III i IV wyroku zaocznego, którym to punktom został nadany rygor natychmiastowej wykonalności).

Od powyższego wyroku zaocznego pozwany wniósł sprzeciw, w którym wniósł o uchylenie wyroku zaocznego z dnia 24 września 2018 roku i oddalenia powództwa. W uzasadnieniu przyznał okoliczności faktyczne związane z wypadkiem komunikacyjnym i odpowiedzialnością pozwanego z ubezpieczenia OC jednak wskazał, iż w jego ocenie wypłacone dotychczas powodom zadośćuczynienie po 20.000 zł i odszkodowanie po 10.000zł jest wystarczające, gdyż matka powodów pracowała jako pracownik fizyczny i zarabiała 1300 zł miesięcznie wynagrodzenia zasadniczego, natomiast po jej śmierci małoletni otrzymują rentę z ZUS i świadczenia w ramach rodziny zastępczej, a także alimenty, z czego nie wynika pogorszenie sytuacji finansowej rodziny.

Powodowie w piśmie procesowym z dnia 6 listopada 2018 roku, a następnie na rozprawie w dniu 23 stycznia 2019 roku podtrzymali swoje dotychczasowe stanowisko i wnieśli o utrzymanie w mocy wyroku zaocznego w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu(...) roku w W. doszło do potrącenia znajdującej się na oznakowanym przejściu dla pieszych K. Ś. – matki małoletnich powodów. Po pobycie w szpitalu w wyniku zdarzenia doszło do jej zgonu w dniu(...) roku. Na tej podstawie pozwany przyjął odpowiedzialność za zdarzenie i wypłacił powodom decyzjami z dnia 29 maja oraz 9 sierpnia 2017 roku po 40.000 zł tytułem zadośćuczynienie za śmierć osoby najbliższej oraz po 30.000 zł tytułem stosownego odszkodowania ze względu na pogorszenie się sytuacji życiowej powodów wskutek śmierci ich matki.

okoliczności bezsporne (akta szkody na płycie CD)

K. Ś. matka N. M. i D. Ś. w chwili swojej śmierci miała (...)lat. Od około (...) lat była rozwiedziona. Zmarła była samodzielna i mieszkała wraz z małoletnimi powodami w mieszkaniu, przebywającej za granicą, swojej matki, znajdującym się w miejscowości S., położonej kilka kilometrów od W.. Pracowała w (...) Sp. z o.o. w W. i z tego tytułu uzyskiwała miesięczny dochód w kwocie około 2.000zł. Łączny dochód K. Ś. w 2016 roku wyniósł 29.882,70 zł. Zmarła otrzymywała także świadczenia alimentacyjne na małoletnie dzieci w łącznej kwocie około 400 zł miesięcznie. Ponadto była wspomagana przez swoją matkę, która okazjonalnie przesyłała jej z zagranicy „ paczki dla dzieci” i pieniądze, przede wszystkim na utrzymanie mieszkania.

Dowód:

- odpis skrócony aktu zgonu K. Ś., k. 34,

- umowa o pracę K. Ś., k. 70-72,

- zeznanie podatkowe PIT-11 za 2016 rok K. Ś., k. 73-74,

- zeznania świadka C. M., k. 292v,

- zeznania świadka D. M., k. 293,

- przesłuchanie powódki N. M., k. 293v-294,

- przesłuchanie powoda D. Ś., k. 294,

- przesłuchanie przedstawiciela ustawowego powodów K. M., k. 294

- akta szkody na płycie CD

W chwili śmierci matki N. M. była w wieku (...) lat, natomiast D. Ś. w wieku (...) lat. Oboje dzieci uczęszczały w tamtejszym okresie do gimnazjum N. do klasy(...), a D. do klasy(...) Małoletni powodowie byli mocno emocjonalnie związani ze swoją matką. Zmarła była dla powodów najbliższą osobą, dbającą o ich wychowanie i utrzymanie. K. Ś. z dużym zaangażowaniem zajmowała się sprawami dzieci, w tym dbała o realizowanie przez nie obowiązku szkolnego. Ponadto zmarła samodzielnie ponosiła koszty ich utrzymania. Ojcowie powodów nie uczestniczyli w bieżącej opiece nad dziećmi, nie łożyli na ich utrzymanie oraz nie utrzymywali z dziećmi stałego kontaktu. Małoletni D. Ś. okazjonalnie odwiedzał swojego ojca S. Ś., który zamieszkiwał w sąsiedniej bramie. Z powyższych względów, śmierć matki, która pełniła wobec małoletnich dzieci rolę podstawowego opiekuna, była dla małoletnich powodów silnym przeżyciem. Po uzyskaniu wiadomości o utracie matki małoletnie dzieci płakały oraz miały kłopoty ze snem. Ze względu na wzburzony stan emocjonalny powodowie wymagali konsultacji psychologicznych (odbyło się kilka wizyt w miejscu zamieszkania dzieci). W początkowym okresie dzieci przestały chodzić do szkoły, co skutkowało powstaniem zaległości szkolnych. Małoletni powodowie byli mocno związani emocjonalnie z matką, zwierzali się jej, spędzali z nią dużo czasu, dlatego po jej utracie odczuwają pustkę. W rozmowach z członkami rodziny często wspominają swoją mamę, tęsknią za nią. Ponadto dzieci noszą w portfelach zdjęcie matki i często odwiedzają jej grób.

Dowód:

- odpis skrócony aktu urodzenia N. M., k. 53,

- odpis skrócony aktu urodzenia D. Ś., k. 53,

- zeznania świadka C. M., k. 292v,

- zeznania świadka D. M., k. 293,

- przesłuchanie powódki N. M., k. 293v-294,

- przesłuchanie powoda D. Ś., k. 294,

- przesłuchanie przedstawiciela ustawowego powodów K. M., k. 294.

- akta szkody na płycie CD

Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w (...) z dnia 19 kwietnia 2017 roku, sygn. akt IV Nsm 305/17, małoletni powodowie zostali umieszczeni w rodzinie zastępczej w osobach - brata zmarłej K. M. (1) i jego żony D. M., natomiast władza rodzicielska biologicznych ojców powodów została ograniczona. Rodzicom zastępczym przysługuje na rzecz każdego z dzieci świadczenie w kwocie 1000 zł oraz zasiłek 500 plus. Na rzecz małoletniego D. Ś. otrzymują ponadto z funduszu alimentacyjnego kwotę 400zł miesięcznie. O. rodzice zastępczy posiadają stałe zatrudnienie – K. M. (1) wykonuje zawód(...), natomiast D. M. pracuje jako (...), a jej zarobki wynoszą 1800-1900zł miesięcznie.

Dowód:

- postanowienie Sądu Rejonowego w (...) z dnia 19.04.2017r., sygn. akt IV Nsm 305/17, k. 16,

- zeznania świadka D. M., k. 293,

- przesłuchanie powódki N. M., k. 293v-294,

- przesłuchanie powoda D. Ś., k. 294,

- przesłuchanie przedstawiciela ustawowego powodów K. M., k. 294

- akta szkody na płycie CD

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie okoliczności niespornych, obejmujących zdarzenie drogowe, którego skutkiem była śmierć K. Ś., akt szkody oraz w oparciu o zeznania świadków D. M. i C. M., którym Sąd dał wiarę w całości, podobnie jak zeznaniom samych małoletnich powodów i ich przedstawiciela ustawowego. Sąd na podstawie art. 233 k.p.c. oddalił wniosek dowodowy powodów o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu psychologii, ze względu iż okoliczności, na które miałby zostać dopuszczony dowód (przeżycia wewnętrzne w sensie psychologicznym małoletnich N. M. i D. Ś. na skutek śmierci bliskiej osoby), zostały ustalone w wystarczającym zakresie na podstawie przesłuchania małoletnich N. M. i D. Ś., a ponadto K. M. (1), jak i zeznań świadków C. M. i D. M.. Sąd oddalił również wniosek dowodowy pozwanego o dopuszczenie dowodu z akt sprawy karnej Sądu Rejonowego w (...) sygn. akt II K 483/17, wobec niedopuszczalności dowodu akt i sformułowania tezy dowodowej „na okoliczność ich treści”.

Sąd zważył, co następuje:

Z powyższych względów, po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, Sąd uznał, że rozstrzygnięcie wydane w wyroku zaocznym z dnia 24 września 2018 r. znajduje potwierdzenie w zaoferowanych przez strony dowodach i utrzymał tenże wyrok zaoczny w mocy w całości, stosownie do art. 347 k.p.c.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W niniejszej sprawie pozostawało bezspornym, że w dniu (...) roku w W. doszło do potrącenia znajdującej się na oznakowanym przejściu dla pieszych K. Ś. – matki małoletnich powodów. W wyniku zdarzenia po ponad miesięcznym pobycie w szpitalu doszło do jej zgonu w dniu(...)roku. (...) S.A. w W. nie podważał również, iż pojazd sprawcy zdarzenia był objęty obowiązkowym ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych na podstawie umowy ubezpieczenia zawartej z pozwanym. Wskazać zatem należy, że w takim samym zakresie jak sprawca szkody, na podstawie umowy ubezpieczenia, odpowiada za skutki tego zdarzenia pozwany Zakład (...). Zgodnie bowiem z przepisem art. 822 § 1 k.c., przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Odpowiedzialność odszkodowawczą z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej regulują przepisy szczególne, a mianowicie ustawa z dnia 22 marca 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. 2003 Nr 124 poz. 1152), zwana dalej „ustawą o ubezpieczeniach obowiązkowych”. Wedle przepisu art. 34 ust. 1 tej ustawy, z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Przepis art. 35 wskazanej ustawy stanowi z kolej, że tym ubezpieczeniem jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu, natomiast zgodnie z przepisem art. 36 ust 1 zd. 1, odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej.

Żądanie zasądzenia odszkodowania opiera się na przepisie art. 446 § 3 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym sąd może przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego stosowne odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej. Żądanie zadośćuczynienia natomiast ma swoją podstawę w przepisie art. 446 § 4 kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem sąd może przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Przewidziane w artykule 446 § 4 k.c. zadośćuczynienie służy kompensacie krzywdy po stracie osoby najbliższej, a zatem uszczerbku dotykającego subiektywnej sfery osobowości człowieka, w szczególności cierpienia, bólu i poczucia osamotnienia, powstałych utrudnień życiowych, konieczności zasadniczo odmiennego urządzenia sobie życia, ograniczenia sfery korzystania z przyjemności (wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 16 maja 2012 roku, sygn. akt I ACa 301/12, opubl. LEX nr 1213847). Na rozmiar krzywdy mają przede wszystkim wpływ: dramatyzm doznań osoby bliskiej, poczucie osamotnienia i pustki, cierpienia moralne i wstrząs psychiczny wywołany śmiercią osoby najbliższej, rodzaj i intensywność więzi łączącej pokrzywdzonego ze zmarłym, wystąpienie zaburzeń będących skutkiem tego odejścia, roli w rodzinie pełnionej przez osobę zmarłą, stopień w jakim pokrzywdzony będzie umiał znaleźć się w nowej rzeczywistości i zdolność jej zaakceptowania, leczenie doznanej traumy, wiek pokrzywdzonego (wyrok Sądu Najwyższego z 3 czerwca 2011 roku, III CSK 279/10, opubl. LEX nr 898254). Należy przy tym pamiętać, że zadośćuczynienie przewidziane w art. 446 § 4 k.c. powinno mieć przede wszystkim kompensacyjny charakter. Nie może zatem stanowić zapłaty symbolicznej, ale musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość.

Powodowie w rozpoznawanej sprawie zażądali uzupełnia przyznanego im przez pozwanego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę na skutek śmierci matki powodów, poprzez zasądzenie na rzecz każdego z nich kwoty po 110.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 sierpnia 2017 roku, a także uzupełnienia przyznanego im odszkodowania z tytułu znacznego pogorszenia się sytuacji życiowej powodów w wyniku śmierci ich matki, poprzez zasądzenie na rzecz każdego z powodów kwoty po 30.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty 20.000 zł od dnia 10 sierpnia 2017 roku oraz od kwoty 10.000 zł od dnia doręczenia pozwu pozwanemu. Pozwany w sprzeciwie od wyroku zaocznego błędnie wskazał, że wypłacił powodom po 20.000 zł tytułem zadośćuczynienia i po 10.000 zł odszkodowania, gdyż kolejną decyzją uzupełnił te świadczenia do wartości wskazanych przez powodów. Mając więc na uwadze, że z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę powodowie otrzymali już kwotę po 40.000 zł, należało przyjąć, iż w ocenie powodów należne im zadośćuczynienie wynosi 150.000zł na rzecz każdego z nich. Stosowną wysokość odszkodowania z tytułu znacznego pogorszenia się sytuacji życiowej powodowie określili natomiast na kwotę po 60.000zł na rzecz każdego z nich (dalsze kwoty po 30.000 zł oprócz dotychczas wypłaconych przez pozwanego kwot po 30.000 zł).

Zdaniem Sądu niewątpliwym jest, iż powodowie doznali krzywdy na skutek śmierci K. Ś. w postaci zerwania więzi emocjonalnej jaka łączyła ich z najbliższą im osobą w ich życiu – zmarłą matką. Najpierw czekali z nadzieją, gdy leżała w szpitalu, że będzie żyła, jednak po kilku tygodniach matka zmarła pozostawiając ich samych w rozpaczy. Sąd miał na uwadze, iż w chwili śmierci K. Ś. małoletni powodowie byli wieku odpowiednio (...) lat (N. M.) i (...) lat (D. Ś.). Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności z zeznań świadków C. M., D. M. oraz zeznań samych małoletnich N. M., D. Ś., a także K. M. (1), którym to zeznaniom Sąd w pełni dał wiarę, wynika iż zmarła K. Ś. była w istocie jedynym rodzicem powodów (jak zeznał jej brat była matką i ojcem). W miarę swoich sił i możliwości troszczyła się zarówno o ich potrzeby materialne, ekonomiczne, jak również gwarantowała małoletnim wsparcie w codziennych czynnościach, dbała o ich rozwój i zainteresowania. Zmarła zapewniała dzieciom pełną opiekę – małoletni na co dzień pozostawali wyłącznie pod opieką matki, z którą zamieszkiwali w miejscowości S.. Ojcowie małoletnich powodów natomiast nie byli zainteresowani sprawami dotyczącymi dzieci, w tym nie uczestniczyli w kosztach ich utrzymania. Alimenty w śladowej wysokości wypłacane były ze środków publicznych. Z tego też względu zmarła K. Ś. pełniła niejako podwójną rolę w życiu małoletnich – matki oraz ojca. Śmierć matki małoletnich powodów spowodowała zatem w odczuciu małoletnich utratę przez nich niejako obojga rodziców. Sąd w pełni podzielił twierdzenia powodów, zgodnie z którymi śmierć ich matki wywołała u nich uczucie osamotnienia, poczucie krzywdy oraz diametralnie zmieniła sytuację życiową małoletnich. Powodowie musieli zmienić miejsce zamieszkania, odnaleźć się w nowym środowisku i nawiązać bliższe relacje z członkami nowej rodziny (rodzicami zastępczymi). Nadal tęsknią za matką, zmieniły się ich plany szkolne i życiowe. Powodowie pozostawali u krewnych matki, jako rodziny zastępczej, jednak ani wujek, ani ciotka nie zastąpią matki, intymnych relacji z nią, więzów krwi, poświęcenia, nawet jeśli z oddaniem pełnią funkcję rodziców zastępczych.

Wobec powyższego dotychczas wypłacone powodom przez pozwany zakład ubezpieczeń świadczenie z tytułu zadośćuczynienia w kwotach po 40.000zł jest w ocenie Sądu za niskie. Zdaniem Sądu zasądzenie dalszych kwot po 110.000 zł zadośćuczynienia na rzecz każdego z małoletnich powodów, a więc uzyskanie łącznie z tego tytułu kwot po 150.000zł będzie kwotą adekwatną do rozmiaru krzywdy doznanej przez powodów.

Rozstrzygając o żądaniu powodów w zakresie roszczenia stosownego odszkodowania z tytułu znacznego pogorszenia się sytuacji życiowej powodów w wyniku śmierci ich matki na skutek wypadku komunikacyjnego z dnia (...) roku, Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim wiek małoletnich powodów, tj. odpowiednio (...) lat, a także okoliczność, iż obowiązek utrzymania małoletnich był realizowany wyłącznie przez zmarłą K. Ś.. Z tego też względu małoletni powodowie zostali niewątpliwie pozbawieni wszechstronnego zabezpieczenia i wsparcia, nie tylko emocjonalnego, ale również finansowego. (...) w wyborze szkoły, zawodu, partnera w przyszłości. Zmarła osiągnęła w 2016 roku dochód w wysokości 29.882,70zł. Na chwilę obecną małoletni zostali umieszczeni w rodzinie zastępczej w osobie brata zmarłej – K. M. (1) oraz jego żony D. M., którzy to aktualnie zajmują się opieką i wychowaniem małoletnich. Zauważyć w tym miejscu należy jednak, iż rodzice zastępczy mogą wypełniać swoje obowiązki względem małoletnich powodów wyłącznie do osiągnięcia przez nich pełnoletności, w przeciwieństwie do K. Ś., która z pewnością zapewniałaby dzieciom troskę i wsparcie, również po ukończeniu przez nie 18-go roku życia, w tym wspierałaby ich finansowo, również po opuszczeniu przez nie domu rodzinnego. Ze względu, iż rodzice zastępczy wraz z uzyskaniem przez małoletnich powodów pełnoletności, stracą dofinansowanie na zaspokojenie ich potrzeb (zasiłku w kwotach po 1000zł oraz świadczenia 500 plus na każde z dzieci), nie ma pewności co do dalszego wsparcia finansowego z ich strony wobec powodów. Wobec powyższego należało uznać, iż śmierć matki powodów ma wpływ na znaczne pogorszenie się sytuacji małoletnich powodów - zarówno w odniesieniu do ich aktualnej sytuacji materialnej, w tym sytuacji mieszkaniowej, jak i ich widoków na przyszłość na skutek braku wsparcia ze strony najbliższej osoby, pełniącej ponadto w życiu powodów niejako rolę obojga rodziców. Mając powyższe na uwadze, Sąd po wszechstronnej analizie sytuacji małoletnich pozwanych, w tym między innymi dokonując oceny dotychczasowej stopy życiowej, na której żyli, doszedł do przekonania, iż wnioskowana przez powodów dalsza kwota 30.000zł, tj. żądana łączna kwota 60.000zł na rzecz każdego z powodów tytułem stosownego odszkodowania z tytułu znacznego pogorszenia się sytuacji życiowej powodów w wyniku śmierci ich matki w wyniku wypadku komunikacyjnego, jest w pełni uzasadniona i adekwatna zarówno do aktualnej sytuacji materialno-bytowej, jak i ich widoków powodzenia na przyszłość.

Ze względu na wszystko powyższe, Sąd wyrokiem z dnia 6 lutego 2019 roku wydanym w sprawie o sygn. akt I C 1946/17, na skutek sprzeciwu pozwanego od wyroku zaocznego z dnia 24 września 2018 roku, sygn. akt I C 1946/17, na podstawie art. 347 k.p.c. utrzymał wyrok zaoczny w całości w mocy. W pkt III i IV wskazanego wyroku zaocznego Sąd zasądził od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz każdego z małoletnich powodów kwotę 140.000 zł (w tym kwotę 110.000zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz kwotę 30.000zł tytułem stosownego odszkodowania za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot: 130.000 zł od dnia 10 sierpnia 2017 roku do dnia zapłaty (kwota 110.000 zł tytułem zadośćuczynienia + kwota 20.000zł tytułem odszkodowania, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia następującego pod dniu, w którym pozwany wydał merytoryczną decyzję w zakresie rzeczonego roszczenia, tj. datowaną na dzień 9 sierpnia 2017 roku) oraz od kwot 10.000 zł tytułem dalszego odszkodowania od dnia 22 czerwca 2018 roku do dnia zapłaty (ze względu, iż przedmiotowy pozew, który stanowił pierwsze wezwania pozwanego do zapłaty we wskazanym zakresie, został doręczony pozwanemu w dniu 22 czerwca 2018 roku). Roszczenie odsetkowe powodów znajduje podstawę w art. 481 k.c. w zw. z art. 817 k.c. Ponadto w pkt VI i VII wskazanego wyroku zaocznego, Sąd orzekł o kosztach procesu w myśl art. 98 § 1 i 3 k.p.c., zgodnie z którymi strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Ze względu, iż pozwany przegrał sprawę w całości, został on zobowiązany do zwrotu powodom kwoty 5417 zł (pkt VI wyroku zaocznego), na którą składa się kwota 5400zł tytułem wynagrodzenia adwokackiego (koszt wynagrodzenia adwokackiego - § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie Dz.U. poz. 1800 z poźn zm.) oraz kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa. Ponadto ze względu na zwolnienie powodów od kosztów sądowych w całości (postanowienie tut. Sądu z dnia 18 kwietnia 2018 roku, k. 203), pozwany został zobowiązany do uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Świdnicy kwoty 14.000 zł tytułem opłat sądowych od przedmiotowego pozwu, od uiszczenia których powodowie N. M. i D. Ś. zostali zwolnieni (pkt VII wyroku zaocznego).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Krystyna Karwat
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  del) Bogusław Glinka
Data wytworzenia informacji: