Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przewodniczący:

sędzia Michał Misiak

Protokolant:

Mariusz Rogulski

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 586/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. M. (1)

Czyn zarzucany oskarżonemu opisany jest w części wstępnej (z uzupełnieniem w punkcie I części dyspozytywnej( wyroku z dnia 02 grudnia 2020 r.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 20 lipca 2020 r. około godz. 10.00 na 68 km autostrady (...) (z kierunku Niemiec w stronę W.) D. M. (1) kierował samochodem ciężarowym marki M. o nr (...) 662 (który pochodził z kradzieży dokonanej w Niemczech w dniu 18 lipca 2020 r. i warty był około 100 tysięcy PLN). W przestrzeni bagażowej tego samochodu znajdował się samochód M. (...) nr VIN (...), który został skradziony w Niemczech w dniu 17 czerwca 2020 r. i wart był około 100 tysięcy PLN.

Po zatrzymaniu pojazdu przez funkcjonariuszy straży granicznej, D. M. (1) wybiegł z samochodu, nie wyłączając silnika i uciekł w kierunku pól. Pomimo wezwań strażników i oddania przez nich sześciu strzałów ostrzegawczych z broni palnej, nie zatrzymał się. Został zatrzymany dopiero w wyniku wezwania policji i przeszukania pobliskiego terenu.

D. M. (1) wiedział, że przewożone przez niego samochody pochodzą z czynów zabronionych.

D. M. (1) ma obecnie 33 lata, jest obywatelem Litwy, ma wykształcenie średnie, z zawodu jest dekarzem, pracuje i zarabia miesięcznie około 500-550 euro, jest kawalerem, ma córkę w wieku siedmiu lat, na którą łoży alimenty, mieszka z matką, której pomaga w utrzymaniu i życiu codziennym, był karany na Litwie za kradzież a w Polsce za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości, jego poczytalność w chwili czynu nie budziła wątpliwości.

Został on zatrzymany w dniu 20 lipca 2020 r. o godz.10.09, a następnie tymczasowo aresztowany do chwili obecnej.

wyjaśnienia oskarżonego

240-241

zeznania świadka P. T.

27-28

zeznania świadka Ł. K.

31-33

protokół oględzin

5-21

kopia protokołu zatrzymania

22-23

informacje o kradzieży pojazdów na terenie Niemiec

24, 141

ustalenia dotyczące wartości samochodów

34

postanowienia w przedmiocie tymczasowego aresztowania

57, 199

protokół zatrzymania rzeczy

63-65

protokół oględzin rzeczy

66-67, 192-195

pisemna opinia biegłego T. J.

72-101

protokół oględzin samochodu M.

126-140

dowody rzeczowe i ślady

165-182

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd częściowo jedynie dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego. Nie budziło wątpliwości to, że oskarżony prowadził samochód M., a następnie uciekał przez strażą graniczną i policją. Podobnie, nie budziło wątpliwości, że oskarżony miał przewieźć samochód z Niemiec przez Polskę na Litwę. Do tego oskarżony się przyznał.

Nie uznał sąd natomiast za wiarygodne wyjaśnień oskarżonego w zakresie jego twierdzeń, iż nie widział, że samochód M. pochodzi z kradzieży, że w jego przestrzeni bagażowej znajdował się samochód M., również kradziony. Pozostały materiał dowodowy, a także sam przebieg zdarzenia, jednoznacznie w ocenie sądu wskazują na wiedzę oskarżonego, iż przewozi dwa, pochodzące z kradzieży samochody.

Po pierwsze, samochód M. nie miał kluczyka, a w wyłamanej stacyjce tkwił łamak. Nie sposób uznać, aby oskarżony tego nie widział, skoro prowadził samochód przez kilkaset kilometrów. Szczególnie, że sam oskarżony wskazał, iż pierwszy raz prowadził tego typu samochód, a zatem tym bardziej jest niemożliwe, aby nie spojrzał na stacyjkę i otoczenie kierownicy, aby wiedzieć, jak samochód obsługiwać.

Po drugie, reakcja oskarżonego na zatrzymanie pojazdu przez straż graniczną ewidentnie wskazuje na wiedzę oskarżonego. Jest zdaniem sądu zupełnie niemożliwe do przyjęcia z punktu widzenia zasad doświadczenia życiowego, aby oskarżony uciekał przed funkcjonariuszami, którzy zdecydowali się oddać strzały ostrzegawcze dlatego, że nie miał uprawnień do prowadzenia samochodu. Szczególnie, że oskarżony nie włada językiem polskim, a zatem mógł się nawet obawiać, że strzały mogą zostać oddane w jego kierunku. Oskarżony uciekał w tak dramatycznych okolicznościach, że jedynym logicznym wytłumaczeniem jego zachowania jest jego wiedza o pochodzeniu aut i obawa surowej odpowiedzialności karnej. Podkreślić trzeba również, że oskarżony zobowiązał się przewieźć samochody za pieniądze i również z tego powodu jest niewiarygodne, aby porzucił samochody i zdecydował się na niewywiązanie z umowy wyłącznie z powodu braku uprawnień.

Po trzecie, M. został skradziony krótko przed jego przewożeniem, a oskarżony sprowadzony do jego przewiezienia aż z Litwy. Świadczy to jednoznacznie o zorganizowanym procederze, a nie przypadkowym zdarzeniu. Nie daje sąd wiary, aby oskarżony w tych okolicznościach i mając tak długi kontakt z organizatorami procederu (cała podróż z Litwy do Niemiec oraz na miejscu przekazania aut) nie zainteresował się i nie dowiedział w czym będzie uczestniczył. Nie zapytał o dokumenty pojazdów oraz kluczyk.

Wszystkie wskazane powyżej okoliczności, ocenione łącznie, podważają wyjaśnienia oskarżonego w części, w której sąd nie dał im wiary i potwierdzają tezy aktu oskarżenia.

zeznania świadka P. T.

Zeznania tego świadka nie budziły wątpliwości, oskarżony potwierdził je w swoich wyjaśnieniach.

zeznania świadka Ł. K.

Jak wyżej.

protokół oględzin

Wiarygodność tego dowodu nie budziła wątpliwości, a wynikały z niego istotne kwestie, w dużej części podważające wyjaśnienia oskarżonego i ewidentnie wskazujące na to, iż wiedział, że przewozi dwa pojazdy pochodzące z czynów zabronionych. Przede wszystkim, w pojeździe M. w jego kabinie nie było dokumentów pojazdu, a zatem już sam ten fakt powinien u kierującego wzbudzić podejrzenie. W połączeniu z tym, iż w stacyjce samochodu nie było oryginalnego kluczyka, lecz była ona wyłamana i znajdował się w niej łamak, daje to pewność, że oskarżony wiedział o pochodzeniu samochodów.

kopia protokołu zatrzymania

Dokument ten nie budził wątpliwości.

informacje o kradzieży pojazdów na terenie Niemiec

Dowody te nie budziły wątpliwości.

ustalenia dotyczące wartości samochodów

Wnioski wynikające z tych ustaleń należy zaakceptować, zwłaszcza, że strony nie kwestionowały wartości aut.

postanowienia w przedmiocie tymczasowego aresztowania

Dokumenty te nie budziły wątpliwości.

protokół zatrzymania rzeczy

Dowód ten nie budził wątpliwości.

protokół oględzin rzeczy

Dowód ten nie budził wątpliwości.

pisemna opinia biegłego T. J.

Opinia nie budziła wątpliwości, ale nie miała istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

protokół oględzin samochodu M.

Dowód ten nie budził wątpliwości.

dowody rzeczowe i ślady

Jak wyżej.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

D. M. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przy tak ustalonym stanie faktycznym nie budziło wątpliwości to, że zachowanie oskarżonego w postaci przewożenia z Niemiec na Litwę dwóch samochodów, o których wiedział, że pochodzą z czynu zabronionego, stanowiło pomoc do ich ukrycia, co wypełnia znamiona ustawowe czynu z art. 291§1 kk.

Sąd uznał jedynie za stosowne wyeliminowanie z opisu czynu wskazanie pokrzywdzonych. W zachowaniu oskarżonego charakterystyczne było to, że koncentrowało się ono wyłącznie na pomaganiu do ukrycia, nie polegało na jednoczesnym używaniu ich przez dłuższy czas do własnych potrzeb, co mogłoby zostać uznane za pozbawienie posiadaczy aut władztwa nad nimi dla innego celu, niż wyłącznie "paserka".

Należało również uzupełnić opis czynu przez wyraźne wskazanie, że oskarżony wiedział, że przewożone samochody zostały uzyskane za pomocą czynu zabronionego.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. M. (1)

I

Wymierzając oskarżonemu karę pozbawienia wolności, którą można było orzec w granicach od 3 miesięcy do pięciu lat, sąd wziął pod uwagę przede wszystkim stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, które uznał za sytuujące się na poziomie dość znacznym.

Zachowanie oskarżonego dotyczyło rzeczy o istotnej wartości, cechowało się zamiarem przemyślanym, nie wynikało z nagłej decyzji i oskarżony miał czas na przeanalizowanie tej sytuacji. Jakkolwiek oskarżony nie był głównym organizatorem i beneficjentem zdarzenia, to jego rola w procederze nie może zostać uznana za drugorzędną. Pomoc do ukrycia, polegająca na przewożeniu samochodów na tak długiej trasie, stanowi bardzo istotny element uprzedniej decyzji o kradzieży aut.

Sąd wziął pod uwagę także sposób zachowania się oskarżonego bezpośrednio po dokonaniu czynu.

Sąd uwzględnił także potrzeby prewencji ogólnej, wymagające podkreślenia karygodności paserstwa jako warunkującego w istocie zjawisko kradzieży pojazdów, a także potrzeby prewencji indywidualnej, dotyczące karanego już oskarżonego.

Jako okoliczności łagodzące sąd przyjął to, że oskarżony ma na utrzymaniu córkę, a także pomaga w utrzymaniu matce, z którą mieszka.

Sąd przy wymiarze kary miał także na uwadze, że bariera językowa oskarżonego, nie władającego językiem polskim, stanowi dla niego dodatkową dolegliwość w odbywaniu kary pozbawienia wolności, co wykazało już stosowane tymczasowe aresztowanie.

Z tych powodów, sąd uznał za sprawiedliwą karę jednego roku i czterech miesięcy pozbawienia wolności.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. M. (2)

II

Wobec stosowania tymczasowego aresztowania wobec oskarżonego, po uprzednim zatrzymaniu, okres rzeczywistego pozbawienia wolności należało zaliczyć na poczet kary, stosownie do treści art. 63§1 kk.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Z uwagi na trudną sytuację materialną oskarżonego, jego osadzenie w tymczasowym areszcie i perspektywę kary pozbawienia wolności, sąd uznał, iż nie jest on w stanie ponieść kosztów sądowych ani opłaty i z tego powodu zwolnił go z obowiązku uiszczenia tych należności.

1.Podpis