Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2018 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: star. sekr. sądowy Magdalena Teteruk

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2018 r. w Legnicy

sprawy z wniosku E. G. (1), H. G.,

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w W.

o emeryturę rolniczą

na skutek odwołania E. G. (1), H. G.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w W.

z dnia 4 stycznia 2018 r.

znak (...), (...)

zmienia decyzje Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w W. z dnia 4 stycznia 2018 r. znak (...), (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcom E. G. (1) i H. G. prawo do emerytur rolniczych od dnia 01 grudnia 2017 roku.

SSO Krzysztof Główczyński

VU 144/18

UZASADNIENIE

Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego decyzjami z dnia 04 stycznia 2018r. rozpatrując wnioski z dnia 18 grudnia 2018 r. odmówił E. G. (1) i H. G. prawa do emerytur rolniczych, ponieważ z dokumentów i oświadczeń wynika, że wymienieni wydzierżawili ziemię swojej synowej i tym samym umowa dzierżawy nie spełnia wymogów ustawy.

W jednobrzmiących odwołaniach od powyższych decyzji H. G. i E. G. (1) podali, że osoba, której oddali pole w dzierżawę była dla nich obca i dopiero później osoba ta została ich synową. Synowa z nimi nie zamieszkuje we wspólnym gospodarstwie i nie jest u nich zameldowana.

W odpowiedzi na odwołania Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wniósł o ich oddalenie. W uzasadnieniu zacytował przepisy art. 19 ust. 2 i 3 oraz art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz stwierdził, że odwołujący się nie zaprzestali prowadzenia gospodarstwa rolnego, bowiem je wydzierżawili swojej synowej.

Wskazane sprawy zostały na podstawie art. 219 k.p.c. połączone celem ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

H. G., ur. (...) i E. G. (1), ur. (...), od dnia(...) małżonkowie, w dniu 18 grudnia 2017 r. złożyli wnioski o emeryturę rolniczą. W punkcie II.1. i 2. tych wniosków oświadczyli, że nie są właścicielami gospodarstwa rolnego i że zaprzestali prowadzenie działalności rolniczej, wskazując umowę dzierżawy z dnia 15 grudnia 2017 r. Jak wynika z załączonej do wniosków kserokopii tej umowy wnioskodawcy są właścicielami nieruchomości rolnej położonej w D. (...), oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki nr (...), (...), (...) o powierzchni 3,870 ha, zapisanej w księdze wieczystej KW (...), prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Głogowie – Wydział Ksiąg Wieczystych i całą opisaną nieruchomość wnioskodawcy wydzierżawili na okres 10 lat K. J., zam. w R. przy ul.(...) (...). W dniu (...) K. J. zawarła związek małżeński z synem wnioskodawców.

Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego decyzjami z dnia 04 stycznia 2018r. rozpatrując wnioski z dnia 18 grudnia 2018 r. odmówił E. G. (1) i H. G. prawa do emerytur rolniczych, ponieważ z dokumentów i oświadczeń wynika, że wymienieni wydzierżawili ziemię swojej synowej i tym samym umowa dzierżawy nie spełnia wymogów ustawy.

(o k o l i c z n o ś c i n i e s p o r n e)

Wnioskodawcy prowadzili gospodarstwo rolne w D. o pow. 3,80 ha do chwili jego oddania w dzierżawę K. J., obecnie ich synowej. W tej chwili nie prowadzą żadnej działalności rolniczej, nie mają na czym, bowiem żadnych gruntów nie posiadają. Przekazane umową dzierżawy grunty prowadzą synowa z synem wnioskodawców. Ich syn powrócił do kraju i on przejmie gospodarstwo. Wnioskodawcy posiadają budynek mieszkalny. Syn ubezpieczonych z nimi od 10 lat nie mieszka, jest u nich tylko zameldowany.

D o w ó d: wyjaśnienia wnioskodawców, k. 25v.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołania zasługują na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 19 ust.2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2017r., poz. 2336) emerytura rolnicza przysługuje także ubezpieczonemu rolnikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)osiągnął wiek 55 lat, jeśli jest kobietą, albo 60 lat, jeśli jest mężczyzną;

2)podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres co najmniej 30 lat;

3)zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej.

Jak wynika z uzasadnień zaskarżonych decyzji i odpowiedzi na odwołania jedyną i bezpośrednią podstawę odmowy przyznania prawa do emerytury rolniczej stanowi przepis art. 28 ust. 4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników bowiem wnioskodawcy wydzierżawili ziemię swojej synowej i z tego względu umowa dzierżawy nie spełnia wymogów ustawy.

Wykładni wymienionego wyżej przepisu dokonał w uchwale z dnia 06 maja 2004 r., sygn. akt II UZP 5/04 Sąd Najwyższy (OSNP 2004/22/389) wskazując, że wypłata części uzupełniającej świadczenia rolnika, który będąc właścicielem lub posiadaczem gospodarstwa rolnego faktycznie nie prowadzi w nim działalności rolniczej, w rozumieniu art. 6 pkt 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.) nie ulega zawieszeniu na podstawie art. 28 ust. 1 i 3 w związku z ust. 4 tej ustawy. Ponadto w wyroku z dnia 06 października 2009 r., II UK 46/09 (LEX nr 583814) Sąd Najwyższy wskazał, że własność lub posiadanie gospodarstwa rolnego, które obecnie pozostają poza sferą stosunku ubezpieczenia społecznego rolników i są prawnie obojętne przy objęciu ubezpieczeniem, nie mogą mieć także wpływu na wysokość pobieranych świadczeń. Uzyskanie możliwości pobierania pełnego świadczenia może zależeć tylko (i zależy) od zaprzestania działalności rolniczej, zatem właściciele gruntów innych niż wymienione w art. 28 ust. 4 pkt 1 – 7 ustawy z 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników mogą dowodzić, że nie są już rolnikami, gdyż nie prowadzą na nich działalności rolniczej. Sąd w pełni podziela powyższe poglądy, podobnie jak i zgodny pogląd wyrażony w wyrokach Sądów Apelacyjnych w Warszawie z dnia 17 czerwca 2009 r., III AUa 255/09, OSA 2012/1/110-115, Szczecinie z dnia 06 lutego 2014 r., III AUa 380/13, LEX nr 1444836, Łodzi z dnia 11 czerwca 2013 r., III AUa 1529/12, LEX nr 1335687, i Białymstoku z dnia 03 października 2012 r., III AUa 46/12, LEX nr 1223159, iż przepis art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291 ze zm.) należy interpretować zgodnie z art. 6 pkt 1 i 3 tej ustawy, w którym podmiotem ubezpieczenia nie jest właściciel lub posiadacz gospodarstwa rolnego lecz wyłącznie osoba prowadząca działalność w zakresie produkcji rolniczej lub zwierzęcej, w tym ogrodniczej, sadowniczej, pszczelarskiej i rybnej.

W realiach rozpoznanej sprawy istota sprawy wymaga wobec tego wyjaśnienia, czy zgodnie ze złożonymi we wnioskach oświadczeniami faktycznie zaprzestali prowadzenia działalności rolniczej. Pojęcie działalności rolniczej definiuje art. 6 pkt 3 omawianej ustawy; przez taką działalność rozumie się działalność w zakresie produkcji roślinnej lub zwierzęcej, w tym ogrodniczej, sadowniczej, pszczelarskiej i rybnej. Odnosząc powyższe, w tym zbieżne we wnioskach stanowisko Sądów Najwyższego i Apelacyjnych, do ustalonych w sprawie faktów należy stwierdzić, że w świetle niekwestionowanego wyjaśnienia wnioskodawców, nie prowadzą oni działalności rolniczej w rozumieniu art. 6 pkt 3 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Sąd dał wiary złożonym przez ubezpieczonych wyjaśnieniom bowiem brak jest w sprawie jakichkolwiek podstaw, by wiarygodność ich wyjaśnień należało kwestionować.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., uwzględniając uzasadnione odwołanie, zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł co do istoty sprawy.