Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lipca 2018 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: Katarzyna Adaszek

po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2018 r. w Legnicy

sprawy z wniosku Z. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o rekompensatę z tytułu pracy w szczególnych warunkach

na skutek odwołania Z. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 23 listopada 2017 r.

znak (...)

oddala odwołanie

SSO Regina Stępień

Sygn. akt V U 15/18

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z 23 listopada 2017 r. znak: (...) przyznał wnioskodawcy Z. P. prawo do emerytury od 1 października 2017 r. tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek.

Wysokość emerytury wyniosła 2.707,47 zł i została wyliczona w wyniku podzielenia kwoty składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji tj. 84.287,34 zł, kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego tj. 429.779,52 zł oraz kwoty środków zewidencjonowanych na subkoncie tj. 42.859,28 zł przez średnie dalsze trwanie życia
tj. 205,70 miesięcy. Jednocześnie zakład odmówił przyznania wnioskodawcy rekompensaty
z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, ponieważ na dzień 31 grudnia 2008 r. nie udowodnił on wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach wynoszącego co najmniej 15 lat. Organ uznał, że wnioskodawca nie przedłożył świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze na okres zatrudnienia od 21 kwietnia 1970 r. do 31 grudnia 1985 r. w (...) Przedsiębiorstwie (...) we W., gdyż brak było oryginalnego świadectwa pracy a przedstawiona dokumentacja nie potwierdziła faktu wykonywania takiej pracy
( świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach zostało wystawione przez Zakład Archiwalny ).

Wnioskodawca odwołał się od przedmiotowej decyzji. Wniósł o jej zmianę w części
i przyznanie od dnia 31 października 2017 r. prawa do rekompensaty z tytułu pracy
w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze a nadto wniósł o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu odwołania wskazał, że na dzień 1 stycznia 2009 r. posiada ponad
15-letni staż pracy w szczególnych warunkach i szczególnym charakterze. Jednocześnie na dzień 1 stycznia 2009 r. nie mógł uzyskać emerytury w trybie art. 184 – gdyż nie spełniał warunku w postaci ukończenia 60 roku życia.

W odpowiedzi organ wniósł o oddalenie odwołania.

W uzasadnieniu wskazał na te same przyczyny co w skarżonej decyzji.

Sąd ustalił:

Wnioskodawca Z. P. urodził się (...)

W roku 1969 wnioskodawca ukończył (...) Szkołę Zawodową w L.
i uzyskał zawód tokarza. W szkole nie miał żadnych zajęć związanych ze spawaniem.

W dniu 16 kwietnia 1970 r. został skierowany na stanowisko montera c.o. we (...) Przedsiębiorstwie (...) w L.

W dniu 21 kwietnia 1970 r. ubezpieczony został zatrudniony w ww. zakładzie pracy początkowo na okres próbny na stanowisku montera c.o. a następnie na stanowisku montera instalacji przemysłowych

Wnioskodawca po zatrudnieniu odbył kurs spawania gazowego i elektrycznego stopnia podstawowego. W dniu 28 sierpnia 1973 r. ubezpieczony zdał egzamin i uzyskał uprawnienia spawalnicze.

Po uzyskaniu w dniu 28 sierpnia 1973 r. uprawnień spawalniczych wnioskodawca zatrudniony był kolejno na stanowiskach montera – spawacza, spawacza – brygadzisty oraz montera – spawacza brygadzisty.

W tym okresie ubezpieczony spawał rury w wykopach, na powierzchni, na estakadach. Pracował również przy spawaniu rur ciepłowniczych z S. do Zakładów (...) w S.. Dodatkowo wykonywane przez ubezpieczonego obowiązki brygadzisty dotyczyły natomiast udzielenia krótkiego instruktarzu pracy, a potem wnioskodawca wykonywał takie prace spawalnicze jak pozostali spawacze. Brygada wnioskodawcy liczyła od 5 do 7 spawaczy. Wnioskodawca nie miał wypłacanego dodatku szkodliwego. Otrzymywał tylko mleko jako spawacz, a inni pracownicy dostawali wodę.

Od 1 lutego 1980 r. do 31 stycznia 1982 r. ubezpieczony pracował na budowie eksportowej w Czechosłowacji i na Węgrzech, na stanowisku spawacza.

Wnioskodawca w ww. zakładzie pracy zatrudniony był do 31 grudnia 1985 r.

Dowód:

- dokumenty w aktach osobowych w tym świadectwo pracy z 3 stycznia 1986 r., książka spawacza
nr (...), podanie o przyjęcie do pracy, kwestionariusz osobowy, skierowniae z 16 kwietnia 1970 r., karta służbowa (...) – W., tymczasowe zaświadczenie kwalifikacyjne z dnia 31 października 1973 r.;

- przesłuchanie świadka E. G., –e-protokół z dnia 4 kwietnia 2018 r. 00:07:40 i nast.
( k.30v-31 );

- przesłuchanie świadka H. K., e-protokół z dnia 4 kwietnia 2018 r. 00:22:37 i nast. ( k.31 );

- przesłuchanie świadka P. M., e-protokół z dnia 4 kwietnia 2018 r. 00:35:45 i nast.
( k.31 -31v );

- przesłuchanie świadka Z. G., e-protokół z dnia 4 lipca 2018 r. 00:03:18 i nast. ( k.38-38v );

- przesłuchanie wnioskodawcy, e-protokół z dnia 4 lipca 2018 r. 00:19:01 i nast. ( k.38-39 ).

W dniu 30 października 2017 r. wnioskodawca złożył wniosek o emeryturę oraz
o przyznanie rekompensaty.

W odpowiedzi organ wydał decyzję ustalająca wysokość kapitału początkowego z dnia 22 listopada 2017 r. znak: (...) a następnie skarżoną decyzję.

( bezsporne a nadto akta emerytalne )

Sąd zważył:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 21 ustawy z dnia ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych ( tj.: Dz.U. z 2015 r., poz. 965 z późn. zm. ), rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący
co najmniej 15 lat. Rekompensata nie przysługuje osobie, która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS ( ust. 2 ).

W myśl art. 23 cyt. ustawy, ustalenie rekompensaty następuje na wniosek ubezpieczonego o emeryturę. Rekompensata przyznawana jest w formie dodatku do kapitału początkowego, o którym mowa w przepisach art. 173 i art. 174 ustawy o emeryturach
i rentach z FUS ( ust. 2 ).

Rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury ( a w niniejszej sprawie – prawo do rekompensaty ), ustala się na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz.U. Nr 8, poz. 43 z późn. zm. ). Rozporządzenie to stosuje się do pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wymienione w § 4-15 rozporządzenia
oraz w wykazach stanowiących załącznik do rozporządzenia ( § 1 ust. 1 ). Z kolei w myśl
§ 2 ust. 1 tego rozporządzenia – okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń
na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

W rozpoznawanej sprawie kwestią sporną było, czy wnioskodawca posiada co najmniej 15 - letni staż pracy w szczególnych warunkach uprawniający go do rekompensaty w myśl cytowanych wyżej przepisów ustawy o emeryturach pomostowych.

Wnioskodawca wskazywał bowiem, że przez cały okres zatrudnienia od 1970 r.
do 1985 r. wykonywał prace spawacza tj. prace wymienione w wykazie A, Dziale XIV poz. 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Ze stanowiskiem wnioskodawcy nie sposób się zgodzić.

Sąd uznał, że wnioskodawca wykazał, że stale i w pełnym wymiarze czasu wykonywał prace spawacza w okresie od 29 sierpnia 1973 r. tj. od dnia uzyskania uprawnień spawalniczych do dnia rozwiązania stosunku pracy tj. do dnia 31 grudnia 1985 r. Natomiast
w ocenie Sądu wnioskodawca nie mógł wykonywać ww. prac spawalniczych w okresie
od 21 kwietnia 1970 r. do 28 sierpnia 1973 r.

Sąd w pełni podziela stanowisko zaprezentowane przez wnioskodawcę zgodnie
z którym o zaklasyfikowaniu pracy jako pracy w szczególnych warunkach nie decyduje nazwa stanowiska tylko faktycznie wykonywane obowiązki. Należy jednakże mieć
na uwadze, że określenie „faktycznie wykonywane obowiązki” odnosi się do sytuacji kiedy istnieje rozbieżność pomiędzy informacjami zawartymi w dokumentacji osobowej a tym jakie prace dana osoba w rzeczywistości wykonywała ( co potwierdzają np. świadkowie czy jakiekolwiek inne dowody ). W niniejszej sprawie nie ma natomiast sporu, co do tego jakie obowiązki wnioskodawca wykonywał po uzyskaniu uprawnień spawalniczych. Spór jest jedynie co do tego, czy wnioskodawca przed dniem 29 sierpnia 1973 r. mógł wykonywać stale i w pełnym wymiarze czasu prace spawalnicze wymagające określonych uprawnień.
W ocenie Sądu nie było to możliwe albowiem nie sposób przyjąć, że pracodawca dopuścił wnioskodawcę aby ten stale i w pełnym wymiarze czasu wykonywał prace spawalnicze, skoro wnioskodawca nie miał uprawnień ani nawet umiejętności by takie prace wykonywać. Wnioskodawca ( jak sam wskazał ) nawet w trakcie nauki w szkole zawodowej
nie miał żadnej styczności ze spawalnictwem. W szczególności brak jest jakichkolwiek informacji aby wnioskodawca uczęszczał przed zatrudnieniem w roku 1970 na jakiekolwiek zajęcia czy kursy specjalistyczne przyuczające go do zawodu spawacza. Być może wnioskodawca w początkowym okresie zatrudnienia przyuczał się do zawodu spawacza
lub był pomocnikiem spawacza ale z całą pewnością nie mógł wykonywać tych prac stale
i w pełnym wymiarze czasu. Przyjęcie odmiennego stanowiska stałoby również
w sprzeczności z całą zgormadzoną w aktach osobowych dokumentacją. Należy bowiem zwrócić uwagę, że wnioskodawca został - zgodnie ze skierowaniem z 16 kwietnia 1970 r. - zgłoszony do pracy na stanowisko montera c.o., z kart angażów wynika, że wnioskodawca początkowo pełnił funkcję montera instalacji przemysłowych, natomiast z umowy
na 7- dniowy okres próbny, wynika, że wnioskodawca został przyjęty na stanowisko montera c.o.

W tym stanie rzeczy twierdzenia, że wnioskodawca wykonywał od momentu zatrudnienia praca spawacza są zupełnie dowolne i jako takie nie zasługują na uwzględnienie.

Mając zatem na uwadze powyższe rozważania Sąd uznał, że wnioskodawca Z. P. nie wykazał aby posiadał 15 – letni okres pracy w szczególnych warunkach lub
w szczególnym charakterze i w konsekwencji na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.