Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2013 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Ryszard Sułtanowski

Ławnicy S. M., Z. I.

Protokolant Arkadiusz Orzechowski

po rozpoznaniu w dniu 14.02.2013 r. w Jeleniej Górze

sprawy z powództwa M. Z.

przeciwko (...)SA (...)we W. (...)

o odszkodowanie

I.  zasądza od strony pozwanej (...)SA (...)we W. (...)na rzecz powoda M. Z.kwotę 22.200 zł (dwadzieścia dwa tysiące dwieście złotych),

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze kwotę 1.110 zł tytułem opłaty sądowej, od uiszczenia której powód był ustawowo zwolniony,

IV.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności co do kwoty 10.379,37 zł.

UZASADNIENIE

Powód M. Z.w pozwie wniesionym przeciwko (...)SA (...)we W. (...)wniósł o orzeczenie, że wypowiedzenie umowy o pracę jest bezskuteczne i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że był zatrudniony u strony pozwanej od 31.08.1971 r., ostatnio na stanowisku dyrektora (...)w J.z wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 6000 zł. W dniu 03.01.2011 r. strona pozwana wypowiedziała mu umowę o prace w części dotyczącej stanowiska pracy i wynagrodzenia z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął z końcem kwietnia 2011 r. Jako przyczynę rozwiązania stosunku pracy wskazano utratę zaufania w zakresie umiejętności zarządzania jednostką organizacyjna polegającą na niemożnością porozumienia się i współpracy z przełożonymi wynikającej z odmiennej wizji kierowania jednostką, wyrażającą się dezaprobatą dla zmian organizacyjnych i przejawiającą się w sposobie wykonywanie obowiązków pracowniczych. Powód, pełniąc funkcję Dyrektora (...), nie podjął bowiem żadnych działań zmierzających do uwolnienia stanowiska zastępcy dyrektora (...) J.w związku z wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze przywracającym M. B.na to stanowisko, nie zgłosił Kierownictwu (...)ani nie zaproponował skutecznego rozwiązania w związku z wyrokiem Sądu. Decyzja powoda o nieodwoływaniu się od wyroku Sądu spowodowała sytuację, że na ww stanowisku od dnia 10.06.2010 r. były zatrudnione dwie osoby. Powyższa sytuacja wymusiła zaproponowanie M. B.zatrudnienia na stanowisku Kierownika działu i warunków nieadekwatnych do wynagrodzeń innych pracowników na tożsamych stanowiskach tym bardziej, że (...)SA ze względów ekonomicznych przeprowadza zwolnienia grupowe.

Zdaniem powoda wskazane przyczyny rozwiązania stosunku pracy są nieprawdziwe.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. W uzasadnieniu pisma powód wskazał, że powód od 25.04.2005 r. zajmował stanowisko dyrektora (...) w J.. W dniu 03.01.2011 r. powód otrzymał od strony pozwanej wypowiedzenie umowy o pracę. Wskazane w wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny są prawdziwe. Jak podkreśliła strona pozwana, przyczyną wypowiedzenia powodowi umowy o pracę była niemożność porozumienia się i współpracy z przełożonymi. Analizując niniejszą sprawę, strona pozwana wskazała, że art. 45 kp ma zastosowanie również do pracowników zatrudnionych na stanowiskach kierowniczych lub samodzielnych. Pracownikom na takich stanowiskach są stawiane wyższe wymagania niż pozostałym. W szczególności powinni się oni wykazać większą inicjatywą i operatywnością. Od dobrej organizacji pracy i sprawnego kierownictwa zależą w znacznej mierze wyniki działalności zakładu pracy. Powód nie sprostał oczekiwaniom postawionym mu przez pozwanego pracodawcę, w wyniku czego doszło do wypowiedzenia mu warunków umowy o pracę.

W toku postępowania (k. 171) powód zmodyfikował żądanie i wniósł o zasądzenie odszkodowania w wysokości 22.200 zł.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód M. Z.był zatrudniony u strony pozwanej (...) J.od 31.08.1971 r. Od 25.04.2005 r. zajmował stanowisko dyrektora (...) w J..

dowód: okoliczność bezsporna

W dniu 03.01.2011 r. powód otrzymał od strony pozwanej wypowiedzenie warunków pracy i płacy w zakresie stanowiska i wynagrodzenia z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął w dniu 30.04.2011 r. Jako przyczynę wypowiedzenia strona pozwana wskazała utratę zaufania w zakresie umiejętności zarządzenia jednostką organizacyjną polegającą na:

- niemożności porozumienie się i współpracy z przełożonymi, wynikającą z odmiennej wizji kierowania jednostką organizacyjną, wyrażającą się dezaprobatą powoda dla zmian organizacyjnych i przejawiającą się w sposobie wykonywania obowiązków pracowniczych,

Powód, pełniąc funkcję Dyrektora (...):

- nie podjął żadnych działań zmierzających do uwolnienia stanowiska zastępcy dyrektora (...) J. w związku z wyrokiem Sadu Rejonowego w Jeleniej Górze przywracającym M. B. na to stanowisko,

- nie zgłosił kierownictwu ani nie zaproponował skutecznego rozwiązania w związku z wyrokiem sądu; decyzja powoda o nieodwoływaniu się od wyroku spowodowała sytuację, że na stanowisku od dnia 10.06.2010 r. były zatrudnione dwie osoby, sytuacja powyższa wymusiła zaproponowanie w drodze negocjacji M. B.zatrudnienie na stanowisku Kierownika działu i warunków wynagrodzenia nieadekwatnych do wynagrodzeń innych pracowników na tożsamych stanowiskach, tym bardziej, że (...)SA ze względów ekonomicznych przeprowadza zwolnienia grupowe.

Po upływie okresu wypowiedzenia zaproponowano powodowi stanowisko głównego specjalisty w D. (...) w (...) J.i wynagrodzenie zasadnicze wg XVI kat. zaszeregowania tj. 4000 zł, bez prawa do dodatku funkcyjnego.

dowód: wypowiedzenie warunków pracy i płacy k. 33 akt osobowych

W dniu 04.09.2009 r. K. R.– pełnomocnik do spraw alokacji polecił powodowi umieszczenie M. B.na liście osób przewidzianych do rozwiązania stosunku pracy z uwagą „zwolnienie z pracy – emerytura pełna”. W dniu 15.09.2009 r. powód zwrócił się do K. S. (1)– dyrektora (...)o rozważenie pozostawienia na stanowisku zastępcy Dyrektora (...)w J. (...) M. B.. W dniu 16.09.2009 r. powód uzyskał odpowiedź odmowną. W piśmie z dnia 22.09.2009 r. powód ponownie zwrócił uwagę na bezzasadność rozwiązania stosunku pracy z M. B.. Strona pozwana ponownie podtrzymała stanowisko w sprawie rozwiązania stosunku pracy z M. B..

dowód: zeznania świadka M. S. k. 117

zeznania powoda M. Z. k. 186-187

pismo z dnia 04.09.2009 r. k. 24

pismo z dnia 15.09.2009 r. k. 25-27

pismo z dnia 16.09.2009 r. k. 28

pismo z dnia 22.09.2009 r. k. 29

pismo z dnia 12.10.2009 r. k. 30-31

W czerwcu 2010 r. Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze przywrócił do pracy na poprzednich warunkach M. B.. W toku postępowania sądowego na stanowisko zastępcy dyrektora w miejsce M. B.została zatrudniona od 01.10.2010 r. D. B.. Decyzję w tym przedmiocie podjął K. S. (2)– dyrektor (...).

dowód: zeznania świadka M. B. k. 171-172

zeznania świadka D. O. (1) k. 54

zeznania świadka R. K. k. 160

W dniu 31.05.2010 r. powód podjął decyzję o niewniesieniu apelacji w sprawie M. B.. Decyzja powoda była poparta opinią radcy prawnego o bezzasadności apelacji. Dokumenty procesowe znajdowały się u radcy prawnego. Strona pozwana nie informowała powoda o przebiegu postępowania sądowego w sprawie z powództwa M. B.. W postępowaniu sądowym stronę pozwaną reprezentowała D. O. (1).

dowód: notatka służbowa z dnia 31.05.2010 r. k. 32

zeznania świadka D. O. (2) k. 54

zeznania świadka M. B. k. 171-172

W dniu 10.06.2010 r. wręczono M. B. dekret przywracający ją na poprzednie stanowisko.

dowód: notatka służbowa z dnia 10.06.2010 r. k. 33

W dniu 17.06.2010 r. Kierownik (...) D. O. (1)w rozmowie telefonicznej z powodem poinformowała go, że nadal oczekuje na jego wniosek personalny w sprawie dotyczącej zatrudniania na stanowisku zastępcy dyrektora dwóch osób. Przełożeni powoda zagrozili mu, że jeżeli nie rozwiąże problemu dwóch zastępców, to sam zostanie zwolniony.

dowód: notatka służbowa z dnia 17.06.2010 r. k. 34

zeznania świadka M. B. k. 171-172

Na skutek rozmów z powodem i odmowy rezygnacji ze stanowiska drugiego z zastępców M. B. wyraziła zgodę na zmianę od 29.06.2010 r. warunków pracy i płacy polegającą na objęciu funkcji kierownika działu, ale pozostawieniu poprzedniego wynagrodzenia. Wynagrodzenie to odbiegało od wysokości wynagrodzenia innych kierowników działów, ale mieściło się w widełkach płacowych przewidzianych dla tego stanowiska.

dowód: zeznania świadka D. O. (2) k. 54

zeznania świadka R. K. k. 160-162

zeznania świadka M. B. k. 171-172

Wynagrodzenie powoda wynosiła 10379,37 zł

dowód: zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia k. 23

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Nie ulega wątpliwości, że podmioty gospodarcze mają prawo do swobody obsady stanowisk kierowniczych. Swoboda ta jest jednak ograniczona prawem pracownika do znajomości prawdziwych przyczyn odwołania go z zajmowanego stanowiska.

Strona pozwana wypowiedziała powodowi warunki pracy i płacy (art. 42 kp). Do wypowiedzenia zmieniającego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wypowiedzenia. Powód swoje roszczenie oparł na treści art. 45 § 1 kp, który stanowi, że razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Art. 30 § 4 kp stanowi, że oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nie określony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy. Naruszeniem art. 30 § 4 k.p. jest brak wskazania przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę, ujęcie jej w sposób zbyt ogólnikowy, a także podanie innej przyczyny niż uzasadniająca rozwiązanie umowy o pracę, a więc wskazanie przyczyny "nierzeczywistej" (wyr. SN z 07.04.1999 r., I PKN 645/98, OSNAPiUS 2000/11/420; wyr. SN z 13.04.1999 r., I PKN 4/99, OSNAPiUS 2000/12/461). Naruszenie art. 30 § 4 k.p. może polegać również na pozornym czy niewystarczająco jasnym wskazaniu przyczyny wypowiedzenia. Kwestia dostatecznie konkretnego i zrozumiałego dla pracownika wskazania przyczyny jest podlegającą ustaleniu okolicznością faktyczną (wyr. SN z 19.01.2000 r., I PKN 481/99, OSNAPiUS 2001/11/373).

W przedmiotowej sprawie spór sprowadzał się do zbadania przyczyny, stanowiącej podstawę zmiany powodowi warunków zatrudnienia.

W ocenie Sądu, wskazana przyczyna wypowiedzenia dotychczasowych warunków nie uzasadniała takiej decyzji.

Z treści wypowiedzenia wynika, że zarzuty stawiane powodowi dotyczą postępowania powoda w sprawie rozwiązania stosunku pracy z M. B., a następnie podjęcia kroków w sprawie rozwiązania problemu zatrudnienia dwóch osób na stanowisku zastępcy dyrektora.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postaci pism powoda i strony pozwanej oraz zeznań świadków M. B.i D. O. (1)wynika, że powód od momentu ujawnienia zamiaru strony pozwanej o rozwiązaniu stosunku pracy z M. B.był temu przeciwny. Kierował do kierownictwa strony pozwanej liczne pisma, by rozważono ponownie swoją decyzję, jednak bezskutecznie. Strona pozwana zdecydowała o wypowiedzeniu M. B.umowy o pracę, która odwołała się do Sądu Pracy. Sąd Rejonowy Sąd Pracy podzielił jej stanowisko i przywrócił ją do pracy. Powód nie brał udziału w postępowaniu sądowym dotyczącym M. B.. Był zmuszony do podjęcia decyzji o ewentualnym odwołaniu od wyroku tuż przed upływem terminu, posiłkując się opinią radcy prawnego o niecelowości jej wniesienia. Powód zdecydował się na odstąpienie od apelacji. Przed rozstrzygnięciem sprawy M. B.dyrektor (...)podjął decyzję o zatrudnieniu D. B.na stanowisku powódki – zastępcy dyrektora. Po przywróceniu do pracy M. B.powód miał podjąć decyzję o rozwiązaniu problemu z dwiema zastępcami. Problem rozwiązał, nakłaniając M. B.do rezygnacji ze stanowiska zastępcy dyrektora, ale z pozostawieniem dotychczasowych zasad wynagradzania. Z przedstawionego wyżej stanu faktycznego w żaden sposób nie można przyjąć odpowiedzialności powoda. Mimo licznych próśb powoda jego przełożeni zdecydowali się na rozwiązanie stosunku pracy z M. B.i przed prawomocnym zakończeniem postępowania w sprawie przywrócenia jej do pracy zatrudnili na to stanowisko inną osobę. Później natomiast polecili mu rozwiązanie problemu, do powstania którego się nawet w części nie przyczynił. I zdaniem Sądu, powód wywiązał się z tego zadania w jedyny możliwy sposób tj. w drodze rozmów z pracownikiem. Inne rozwiązanie nie wchodziło w grę, a to za sprawą prawomocnego wyroku sądowego przywracającego M. B.na poprzednie stanowisko. Należy także dodać, że przełożeni powoda nie zadbali, by powód uczestniczył w postępowaniu sądowym M. B., później jednak wymagali od niego decyzji co do wniesienia apelacji. Zdaniem Sądu, przestawiony powyżej przebieg zdarzeń w żaden sposób nie pozwalał na zasadne wypowiedzenie powodowi warunków pracy i płacy.

Tym samym powództwo o odszkodowanie zgłoszone na podstawie art. 45 kp w zw. z art. 42 i 47 ¹ kp podlegało uwzględnieniu.

Stosownie do treści art. 113 ustawy o kosztach sądowych w prawach cywilnych zasądził od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa proporcjonalnie opłatę sądową od uiszczenia której powód był ustawowo zwolniony (pkt III).

Koszty zastępstwa procesowego zostały zasądzone od powoda na rzecz strony pozwanej na podstawie art. 98 kpc. (pkt II)

Rygor natychmiastowej wykonalności nadano na podstawie art. 477 ² § 1 k.p.c. który stanowi, iż zasądzając należność pracownika w sprawach z zakresu prawa pracy, sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności w części nie przekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia pracownika.