Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 maja 2014r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Staszkiewicz

Ławnicy: M. R.

A. D.

Protokolant:       Agnieszka Łakomiak

po rozpoznaniu w dniu 09 maja 2014r. w Jeleniej Górze

sprawy z powództwa P. K.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w (...) z siedzibą w P.

o wynagrodzenie, odszkodowanie

I.  zasądza od strony pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w (...) z siedzibą w P. na rzecz powoda P. K. kwotę 9.865,32 zł netto (dziewięć tysięcy osiemset sześćdziesiąt pięć złotych 32/100), tytułem wynagrodzenia za pracę;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 9.865,32 zł (dziewięć tysięcy osiemset sześćdziesiąt pięć złotych 32/100) tytułem odszkodowania;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze kwotę 987 zł tytułem odpłaty od pozwu, od której powód był ustawowo zwolniony;

IV.  nadaje wyrokowi w punkcie I rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Powód P. K. w pozwie wniesionym przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P., po sprecyzowaniu żądania pozwu, domagał się zasądzenia kwoty 9.865,32 zł netto tytułem wynagrodzenia za okres trzymiesięcznego wypowiedzenia oraz kwoty 9.865,32 zł netto tytułem odszkodowania za nieuzasadnione i niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że w dniu 01 października 2010 r. został zatrudniony u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony do dnia 31 grudnia 2010 r., na stanowisku konstruktora w pełnym wymiarze czasu pracy. W dniu 01 stycznia 2011 r. został zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, na stanowisku konstruktora w pełnym wymiarze czasu pracy. Powód wskazał, że w dniu 31 stycznia 2014 r. strona pozwana wypowiedziała mu umowę o pracę z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 28 lutego 2014 r., pomimo ponad trzyletniego stażu pracy, a także bez wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie. Zdaniem powoda, brak wskazania przyczyny wypowiedzenia może mieć na celu obejście przepisów o ewentualnej wypłacie odprawy pieniężnej. Pomimo jego stażu pracy nie został mu udzielony trzymiesięczny, w pełni płatny okres wypowiedzenia. Zaistniała sytuacja była zaskakująca dla niego i kolegów tym bardziej, że byli w trakcie załatwiania nowych kontrahentów do współpracy z ich biurem.

Na rozprawie w dniu 09 maja 2014 r. strona pozwana oświadczyła, że uznaje powództwo w zakresie roszczenia powoda o wynagrodzenie za okres trzech miesięcy w wysokości 9.865,32 zł netto. Wniosła o oddalenie powództwa w zakresie odszkodowania wskazując, że przyczyna rozwiązania stosunku pracy została wskazana pracownikom na spotkaniu z członkiem zarządu, które odbyło się w lutym 2014 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Jest bezsporne, że P. K. został zatrudniony przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w P. na podstawie umowy o pracę z dnia 01 października 2010 r., zawartej na czas określony do dnia 31 grudnia 2010 r., na stanowisku konstruktora w pełnym wymiarze czasu pracy.

Jest bezsporne, że następnie w dniu 01 stycznia 2011 r. strony zawarły umowę o pracę na czas nieokreślony, na podstawie której P. K. był nadal zatrudniony na stanowisku konstruktora w pełnym wymiarze czasu pracy.

Pismem z dnia 31 stycznia 2014 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. rozwiązała z P. K. umowę o pracę z zachowaniem 1 – miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał w dniu 28 lutego 2014 r. W piśmie tym nie została wskazana przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę.

Dowód: kopia pisma z dnia 31 stycznia 2014 r. k. 4;

Jest bezsporne, że P. K. nie otrzymał wynagrodzenia za pracę za miesiące luty, marzec i kwiecień 2014 r.

Uchwałą nr (...)z dnia 24 marca 2014 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. postanowiło o rozwiązaniu spółki oraz otworzeniu jej likwidacji.

Dowód: kopia uchwały k. 24;

Średnie miesięczne wynagrodzenie P. K. z ostatnich trzech miesięcy, liczone na zasadach ekwiwalentu za urlop, wynosiło 4.362,81 zł brutto.

Dowód: zaświadczenie k. 30.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

Powód oparł żądanie pozwu w zakresie odszkodowania na treści art. 45 § 1 kodeksu pracy, który stanowi, że w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Sąd w pełni podzielił stanowisko powoda, że do rozwiązania z nim umowy o pracę na czas nieokreślony, z zachowaniem okresu wypowiedzenia, doszło z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu umów w tym trybie.

Zgodnie z treścią art. 30 § 4 kodeksu pracy, w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nie określony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy.

W judykaturze oraz doktrynie jednolicie przyjmuje się, że pracodawca w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę na czas nieokreślony na obowiązek wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie. Nie wykonanie tego obowiązku jest bowiem naruszeniem przepisów o wypowiadaniu umów o pracę w rozumieniu art. 45 § 1 kp.

Analiza treści pisma z dnia 31 stycznia 2014 r., w którym strona pozwana wypowiedziała powodowi umowę o pracę, wskazuje w sposób nie budzący wątpliwości, że nie została w nim wskazana żadna przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie.

Z tych względów Sąd uwzględnił roszczenie powoda o odszkodowanie i zasądził na jego rzecz w punkcie II wyroku, w oparciu o przepis art. 45 § 1 kp w zw. z art. 47 ¹ kp, odszkodowanie w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia netto, tj. w kwocie 9.865,32 zł. W stosunku do powoda obowiązywał bowiem trzymiesięczny okres wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony. Z zaświadczenia o średnim miesięcznym wynagrodzeniu P. K. z ostatnich trzech miesięcy, liczonym na zasadach ekwiwalentu za urlop wynika wprawdzie, że wynagrodzenie to wynosiło 4.362,81 zł brutto. Powód domagał się jednak odszkodowania w wysokości 9.865,32 zł, liczonego jako wynagrodzenie netto, a zatem Sąd nie mógł orzec w tym zakresie ponad żądaną kwotę.

Powód domagał się ponadto kwoty 9.865,32 zł netto tytułem wynagrodzenia za okres trzymiesięcznego wypowiedzenia. Nie ulega wątpliwości, że stosownie do treści art. 36 § 1 pkt 3 kodeksu pracy, w stosunku do powoda obowiązywał trzymiesięczny okres wypowiedzenia. Strona pozwana wypowiedziała zaś powodowi umowę o pracę z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia.

W myśl art. 49 kodeksu pracy, w razie zastosowania okresu wypowiedzenia krótszego niż wymagany, umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu wymaganego, a pracownikowi przysługuje wynagrodzenie do czasu rozwiązania umowy.

Wobec tego, że strona pozwana uznała powództwo w zakresie roszczenia powoda o wynagrodzenie za okres trzech miesięcy w wysokości 9.865,32 zł netto, Sąd zasądził tą kwotę w punkcie I wyroku.

Sąd na podstawie art. 113 § 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych zasądził od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 987 zł tytułem opłaty od pozwu, od której powód był zwolniony. Kwota ta odpowiada po zaokrągleniu wysokości 5 % zasądzonych kwot.

Jednocześnie w oparciu o przepis art. 333 § 1 pkt. 2 kpc Sąd nadał wyrokowi w pkt. I rygor natychmiastowej wykonalności, tj. w zakresie roszczenia uznanego przez stronę pozwaną.