Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący:SSO Anna Rej-Żuk

Protokolant:Anna Delestowicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2013 r. w J.

odwołania M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 16.03.2012r. , znak: (...)

w sprawie M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o rentę socjalną

zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 16.03.2012r., znak: (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy M. S. prawo do renty socjalnej od dnia 01 lutego 2012r. do dnia 31 stycznia 2015r.

Sygn. akt VII U 516/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16.03.2012 r. (znak: (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. na podstawie art.4 ustawy z dnia 27.06.2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. Nr 135, poz.1268 ze zm.) odmówił wnioskodawcy M. S. prawa do renty socjalnej od dnia 01.02.2012 r. opierając się na treści orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z dnia 06.03.2012 r., w którym ustalono, że wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy.

M. S. wniósł od powyższej decyzji odwołanie podnosząc, że z uwagi na stan zdrowia i charakter schorzeń jest osobą całkowicie niezdolną do pracy.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania argumentując jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. S. ur. (...) ukończył liceum profilowane w kształceniu specjalnym, nie pracował. W okresie od 12.11.2005 r. do 31.01.2012 r. był uprawniony do renty socjalnej.

/bezsporne/

Orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 31.01.2012 r. uznano, że wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy.

Także orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 06.03.2012 r. po rozpoznaniu u wnioskodawcy zaburzeń rozwoju mowy oraz dysleksji i dysgrafii uznano, że wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy. W oparciu o powyższe orzeczenie decyzją z dnia 16.03.2012 r. odmówiono wnioskodawcy prawa do renty socjalnej.

/dowód: orzeczenie z dnia 31.01.2012 r. – k.38 akt rentowych ZUS;

orzeczenie z dnia 06.03.2012 r. – k.41 akt rentowych ZUS;

opinia lekarska z dnia 06.03.2012 r. – k.83-84 akt orzeczniczych ZUS;

decyzja z dnia 16.03.2012 r. – k.42 akt rentowych ZUS/

Biegli sądowi psychiatra oraz psycholog rozpoznali u wnioskodawcy afazję czuciowo-ruchową na podłożu organicznego uszkodzenia (...). Wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy na okres 3 lat.

/dowód: opinia z dnia 30.05.2012 r. – k.44-47/

Biegły sądowy neurochirurg rozpoznał u wnioskodawcy organiczne uszkodzenie (...) z mieszaną afazją czuciowo-ruchową, spowolnieniem psychoruchowym i cechami zaburzeń rozwoju osobowościowego i umysłowego. Wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy na okres 3 lat.

/dowód: opinia z dnia 16.08.2012 r. – k.63-64/

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art.4 ust.1 ustawy z dnia 27.06.2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. Nr 135, poz.1268 ze zm.), renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:

1)przed ukończeniem 18. roku życia;

2)w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej - przed ukończeniem 25. roku życia;

3)  w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.

Zgodnie z art.5 ww. ustawy, ustalenia całkowitej niezdolności do pracy dokonuje lekarz orzecznik Zakładu, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Pojęcie niezdolności do pracy definiuje art.12 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Zgodnie z tym przepisem, niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

W związku z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty socjalnej M. S. poddany została przez organ rentowy badaniom lekarskim. W ich wyniku, orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS nie uznano wnioskodawcy za całkowicie niezdolnego do pracy. Na podstawie powyższego orzeczenia organ rentowy decyzją z dnia 16.03.2012 r. odmówił wnioskodawcy prawa do renty socjalnej.

Ponieważ sporna decyzja ZUS odmawiająca prawa do renty oparta została na orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS, w toku postępowania sądowego niezbędne stało się przebadanie wnioskodawcy przez biegłych psychiatrę, psychologa oraz neurologa a zatem lekarzy o specjalnościach adekwatnych do stwierdzonych u niego schorzeń.

Biegli sądowi psychiatra oraz psycholog rozpoznali u wnioskodawcy afazję czuciowo-ruchową na podłożu organicznego uszkodzenia (...). W ocenie biegłych nie nastąpiła poprawa stanu zdrowia wnioskodawcy i nie zaistniała możliwość podjęcia przez niego jakiejkolwiek pracy. Biegli wskazali, że wnioskodawca wprawdzie ukończył szkołę średnią, jednak przy obniżonym poziomie wymagań edukacyjnych. Ponadto w odniesieniu do sprawności intelektualnej i kompetencji społecznych nie uzyskał zadawalających rezultatów, tj. zdolności do wykonywania pracy zarobkowej i dbania o własne sprawy. Wnioskodawca prezentuje spowolnienie, trudności w nawiązywaniu relacji społecznych, cechy organicznego uszkodzenia (...), cechy zaburzeń rozwoju osobowościowego i rozwoju umysłowego. Zdaniem biegłych nadal występuje upośledzenie sprawności organizmu w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy.

Biegły sądowy neurochirurg rozpoznał u wnioskodawcy organiczne uszkodzenie (...) z mieszaną afazją czuciowo-ruchową, spowolnieniem psychoruchowym i cechami zaburzeń rozwoju osobowościowego i umysłowego. Także zdaniem tego biegłego wnioskodawca może zostać uznany za całkowicie niezdolnego do pracy na okres 3 lat. Biegły podkreślił przy tym, że miarodajną i rozstrzygającą w sprawie jest przede wszystkim opinia biegłych psychiatry i psychologa.

Sąd przyjął za własne wnioski zawarte w opiniach biegłych. Opinie te sporządzone zostały przez lekarzy i specjalistę posiadających stosowną wiedzę oraz doświadczenie w zakresie swoich dziedzin wiedzy i specjalizacji, po osobistym zbadaniu wnioskodawcy oraz w oparciu o analizę dostępnej dokumentacji lekarskiej. W szczególności biegli psychiatra i psycholog w obszerny i logiczny sposób uzasadnili swoje stanowisko, iż wnioskodawca może zostać uznany za osobę całkowicie niezdolną do pracy. Na ocenę opinii biegłych nie wpłynęły zastrzeżenia wniesione do opinii przez organ rentowy. Biegli psychiatra oraz psycholog stanowczo i wyczerpująco wyjaśnili, że nie ma podstaw do zmiany oceny stanu zdrowia wnioskodawcy i jego wpływu na stopień naruszenia sprawności organizmu, a zatem wnioskodawca w dalszym ciągu powinien być uznawany za całkowicie niezdolnego do pracy. Okoliczność, iż wnioskodawca ukończył szkołę średnią oraz udziela się w życiu domowym nie zmienia faktu braku zdolności wnioskodawcy do funkcjonowania w środowisku poza domem, w pracy, bez wsparcia ze strony rodziny, czy – jak podczas nauki w szkole – ze strony nauczycieli. Zdaniem Sądu odmienna ocena organu rentowego w powyższym zakresie stanowi jedynie polemikę z ustaleniami biegłych.

Reasumując, Sąd nie mógł poczynić ustaleń sprzecznych z opiniami biegłych skoro uznał, że są one prawidłowe i stanowią wiarygodne źródło dowodowe. Opinie te jako konkretne i wyczerpujące były wystarczające dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Z tego względu Sąd oddalił wnioski organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniających lub kolejnych biegłych tych samych specjalności.

Biorąc pod uwagę powyższe zaistniała podstawa do zmiany decyzji ZUS przez przyznanie wnioskodawcy prawa do renty socjalnej od dnia 01.02.2012 r., okresowo do dnia 31.01.2015 r. o czym Sąd orzekł na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 k.p.c.