Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 listopada 2018 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Tekieli (spr.)

Sędziowie SO Klara Łukaszewska

SR del. do SO Paweł Wyrzykowski

Protokolant Katarzyna Witkowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze M. R.

po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2018 r.

sprawy skazanego P. F. (1) ur. (...) w J.

s. M. i U. z domu G.

o wyrok łączny

z powodu apelacji wniesionej przez skazanego i jego obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 21 czerwca 2018 r. sygn. akt II K 157/18

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec skazanego P. F. (1) w ten sposób, że obniża orzeczoną wobec skazanego karę łączną pozbawienia wolności do 2 (dwóch) lat i 8
(ośmiu) miesięcy;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. Ś. kwotę 147,60 zł w tym 27,60 zł podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony skazanego z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

IV.  zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 598/18

UZASADNIENIE

P. F. (1) skazany został następującymi wyrokami:

1.wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 27 lipca 2017 w sprawie o sygn. akt II K 475/17 którym połączono kary orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze w sprawach o sygnaturach II K 1649/16 i II K 1793/16 i wymierzono karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

2.wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 8 stycznia 2018 w sprawie o sygn. akt II K 1268/17 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony 1 marca 2017 na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyrokiem łącznym z dnia 21 czerwca 2018 r. w sprawie II K 157/18:

I.na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 569 § 1 k.p.k. połączył kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu wyrokami opisanymi w części wstępnej wyroku łącznego i wymierzył mu karę łączną 3 lat pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 63 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczył skazanemu okresy pozbawienia wolności zaliczone na poczet kary łącznej orzeczonej wyrokiem w sprawie II K 475/17: od 21 kwietnia 2017 do 27 lipca 2017 oraz 7 maja 2016, jak również okres od 21 kwietnia 2017 do 21 czerwca 2018;

III. na podstawie art. 29 ust.1 ustawy prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. Ś. kwotę 147,60 zł. tytułem kosztów nieopłaconej obrony z urzędu;

IV. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego.

Apelację od powyższego wyroku złożyli obrońca skazanego P. F. (1) oraz osobiście oskarżony P. F. (1).

Obrońca skazanego w swojej apelacji zarzucił rażącą niewspółmierność kary łącznej poprzez orzeczenie wobec skazanego kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności na zasadzie kumulacji, a więc kary rażąco surowej, gdy wobec procesu resocjalizacji skazanego adekwatną będzie kara łączna pozbawienia wolności w niższym wymiarze orzeczona z uwzględnieniem zasady asperacji zmierzającej w kierunku zasady absorbcji. Wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie wobec skazanego kary łącznej pozbawienia wolności w niższym wymiarze.

Z osobiście sporządzonej apelacji przez oskarżonego P. F. (1) wynika że także dotyczy ona rażącej surowości orzeczonej kary łącznej. Choć skarżący zawarł w niej także sformułowanie o „błędach w ustaleniach faktycznych przyjętych jako podstawę orzeczenia” to jednak uzasadnienie apelacji przekonuje, że odnosi on ten zarzut do wysokości kary łącznej orzeczonej na zasadzie kumulacji. Skazany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie mu kary łącznej w przedziale pomiędzy 2 lata i 6 miesięcy i 2 lata i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacje nie były pozbawione racji, w związku z czym Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok obniżając wymierzoną skazanemu karę łączną pozbawienia wolności.

Obydwie apelacje dotyczyły jedynie rażącej surowości orzeczonej kary, skarżący nie kwestionowali sposobu połączenia kar jednostkowych ani podstawy prawnej zastosowanej przez Sąd I instancji do łączenia kar. W ocenie Sądu Okręgowego powyższe kwestie nie budziły w niniejszej sprawie wątpliwości.

Obydwaj skarżący nie bez racji wskazywali że wymierzona przez Sąd I instancji na zasadzie pełnej kumulacji kara łączna pozbawienia wolności w wysokości 3 lat jest rażąco surowa. Orzeczenie kary łącznej na zasadzie kumulacji, a więc najwyższej z możliwych, jest rozstrzygnięciem wyjątkowym. Sąd I instancji w uzasadnieniu wyroku wskazał, że skazany P. F. (1) jest sprawcą niepoprawnym, wielokrotnie karanym, niepodlegającym w żaden sposób resocjalizacji. Jednakże w niniejszej sprawie połączeniu podlegały kary pozbawienia wolności orzeczone jedynie za 4 przestępstwa ( trzy z nich objęte wcześniej wyrokiem łącznym w sprawie II K 475/17 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze ), wszystkie przeciwko mieniu, kwalifikowane głównie z art. 278 § 1 k.k., popełnione na przestrzeni od kwietnia 2016 r. do marca 2017 r., a więc przez okres 11 miesięcy. Skazany nie ma zdecydowanie negatywnej opinii w zakładzie karnym, jego zachowanie określa się jako „umiarkowane” ( k.23 ). Okoliczności przedmiotowo – podmiotowe nie przemawiają więc za wymierzeniem mu najsurowszej z możliwych kar. Zdaniem Sądu Okręgowego skazanemu P. F. należało wymierzyć karę łączną na zasadzie asperacji i karą odpowiednią będzie kara 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok wobec skazanego P. F. (1) w ten sposób że obniżył orzeczoną wobec niego karę łączną pozbawienia wolności do 2 lat i 8 miesięcy.

Na podstawie art. 29 ust.1 ustawy prawo o adwokaturze Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. Ś. kwotę 147,60 zł. w tym 27,60 zł. podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony z urzędu skazanego w postępowaniu odwoławczym.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy wobec sytuacji materialnej skazanego zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.