Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 327/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 31 stycznia 2023r. w sprawie II K 640/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☒

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

A. H.

Wartość opisanej w punkcie II części wstępnej zaskarżonego wyroku szlifierki kątowej marki E. w kwocie 348 zł

Wydruk strony internetowej

186-188

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Wydruk strony internetowej

Brak jest podstaw do uznania, że podany opis urządzenia i jego wartość detaliczna wskazane zostały wadliwie.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie obojga oskarżonych od zarzutu popełnienia czynu, opisanego w punkcie I części wstępnej zaskarżonego wyroku

Zmiana zaskarżonego wyroku w punkcie II części rozstrzygającej poprzez zakwalifikowanie tego czynu jako wykroczenia

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Apelacje obojga oskarżonych w zakresie sprawstwa przypisanego im występku z art. 288 § 1 kk są bezzasadne w stopniu oczywistym. W tym zakresie Sąd aprobuje i podziela przedstawioną w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku argumentacje w całości. Słusznie Sąd Rejonowy odmówił waloru wiarygodności wyjaśnieniom tak A. H., jak i J. H. (poprzednio S.). Podnieść w tej materii należy, że w świetle owych wyjaśnień to sam pokrzywdzony miałby, po odebraniu użyczonego pojazdu, dokonać w nim stwierdzonych w protokole oględzin uszkodzeń. Twierdzenie to pozostaje jednak w sprzeczności z podstawowymi zasadami doświadczenia życiowego. Skoro bowiem K. B. z najmu przedmiotowego pojazdu czerpał zyski, to niedorzecznością byłoby jego uszkadzanie już choćby z tej przyczyny, że przez okres naprawy uszkodzonego samochodu zysków takich nie mógłby czerpać. Jednocześnie zupełnie nieracjonalne byłoby uszkadzanie przez pokrzywdzonego swojego pojazdu tylko po to, by skierować przeciwko oskarżonym- osobom dla K. B. obcym i nieskonfliktowanym z nim, postepowania karnego. Tego rodzaju zawarte w obu apelacjach supozycje są zatem pozbawione jakichkolwiek racjonalnych podstaw a przez to bez wątpienia nieprawdziwe. Z kolei logiczne i konsekwentne zeznania pokrzywdzonego w pełni korelują z protokołem oględzin pojazdu oraz z faktem dokonania zgłoszenia o przestępstwie tego samego dnia, od razu po odzyskaniu użyczonego samochodu. Słusznie zatem zostały one uznane przez Sąd Rejonowy za wiarygodne w całym zakresie. Żadnych wątpliwości nie budzi przy tym prawidłowość przyjętej przez Sąd I instancji kwalifikacji prawnej opisywanego czynu.

Zasadna jest apelacja A. H. w zakresie drugiego z zarzucanych mu czynów. Okolicznością bezsporną, bo przyznaną przez tegoż oskarżonego oraz świadka M. F. jest fakt dokonania kradzieży szlifierki kątowej marki E. w położonym na terenie J. markecie budowlanym (...). Równie bezsporne jest i to, że szlifierka ta stanowiła część zestawu elektronarzędzi, przy czym pozostałe jego elementy nie zostały przez sprawcę zabrane. Skoro tak, to w ocenie Sądu brak jest podstaw, by A. H. obciążać kradzieżą tych składników mienia pokrzywdzonego, jakie nie były fizycznie przedmiotem zaboru. Faktem jest, że z relacji pokrzywdzonej jednostki wynika, że pozostawione przez oskarżonego elementy zestawu nie nadają się do sprzedaży. Wskazać jednak należy, że nie zostały one przez pokrzywdzona jednostkę zniszczone i choć nie ma dowodu co do ich późniejszego wykorzystania, to jednak zasady doświadczenia życiowego wskazują, że tak się jednak stało. Wszak nic nie stoi na przeszkodzie, by ów zdekompletowany zestaw uzupełnić o przedmiotowa szlifierkę i przeznaczyć do sprzedaży lub tez spożytkować jako elementy do wymiany w ramach rękojmi sprzedawcy w przypadku stwierdzenia wadliwości takich elementów, zbytych klientowi. Skoro pozostawione części zestawu nie zostały przez oskarżonego w żaden sposób uszkodzone, to nic nie stoi również na przeszkodzie, by zostały one wykorzystane przez samego pokrzywdzonego. Pamiętać przy tym należy, że każdy sprawca odpowiada wyłącznie w granicach swojego zamiaru. W przedmiotowej sprawie brak jest dowodu co do okoliczności, że oskarżony obejmował swoim zamiarem uczynienie pozostałej części zestawu bezużytecznym i to nawet, gdyby taka sytuacja rzeczywiście istniała. W tej sytuacji odpowiedzialność karna oskarżonego obejmować może swoim zakresem jedynie kradzież szlifierki, nie zaś całego zestawu, pozostawionego przezeń w markecie. W postepowaniu odwoławczym Sąd bezskutecznie próbował ustalić u pokrzywdzonej jednostki wartość zabranej szlifierki. Jako że okoliczność ta była niezbędna dla ustalenia pełnego zakresu odpowiedzialności karnej A. H. jedyna możliwością jej uzyskania było wykorzystanie strony internetowej. W ten sposób ustalone zostało (k.186-188), że stanowiąca przedmiot kradzieży szlifierka jest warta 348 zł i taka wartość przedmiotu przestępstwa została przez Sąd Odwoławczy ustalona. Spowodowało to jednak konieczność zmiany przyjętej przez Sąd Rejonowy kwalifikacji prawnej popełnionego przez oskarżonego czynu na wykroczenie z art. 119 § 1 kw. Uprzednia karalność sprawcy w połączeniu z wyrażona za ten czyn jego szczerą, czynna skrucha skłoniły Sąd do wymierzenia mu grzywny w kwocie 500 zł. Wraz z nałożonym nań obowiązkiem zwrotu pokrzywdzonej jednostce równowartości skradzionego mienia kara taka stanowić będzie wystarczającą dla oskarżonego dolegliwość, unaoczni mu nieopłacalność popełniania tego rodzaju czynów i skłoni do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości.

Zgodnie z treścią art. 447 § 1 kpk apelację co do winy uważa się za zwrócona przeciwko całości wyroku. Obliguje to do poddania analizie zagadnienia wymiaru kary wobec obojga oskarżonych za przypisany im występek zniszczenia mienia. O ile w przypadku J. H. (poprz. S.) orzeczona kara nie razi surowością a także nie budzi zastrzeżeń w zakresie ustalonej przez Sąd Rejonowy prognozy kryminologicznej, o tyle ta ostatnia kwestia wobec A. H. wymaga korekty. Faktem jest, że oskarżony ten był w przeszłości dwukrotnie karany, jednakże nie dokonywał on żadnych przestępstw przeciwko mieniu. Co równie istotne, w obu przypadkach wymierzane były mu grzywny samoistne co oznacza, że oskarżony ten dokonywał przestępstw cechujących się ograniczonym ładunkiem społecznej szkodliwości. Nie sposób zatem odbierać osoby oskarżonego jako na tyle zdemoralizowanej, by z punktu widzenia racjonalizacji typu prewencja indywidualna oraz dla potrzeb wychowawczych nieodzowne było wymierzenie podlegającej wykonaniu kary o charakterze izolacyjnym. W ocenie Sądu spełnione są okoliczności, o jakich mowa w art. 69 § 1 kk umożliwiające skorzystanie z przewidzianej w tym przepisie instytucji. Nałożone na A. H. obowiązki oraz dozór kuratora z jednej strony wzmocnią zapobiegawczy i wychowawczy aspekt orzeczonej kary, z drugiej zaś umożliwią kontrolę zachowania się oskarżonego w okresie próby po to, by zweryfikować zasadność istniejącej w chwili orzekania pozytywnej prognozy kryminologicznej.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy w całości co do sprawstwa oskarżonych.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu I instancji jest wolny w powyższym zakresie od uchybień, opisanych w apelacji i nie zawiera on również uchybień, o jakich mowa w art. 439 kpk i art. 440 kpk..

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zakwalifikowanie zarzucanej oskarżonemu A. H. kradzieży szlifierki o wartości 348 zł jako wykroczenia, warunkowe zawieszenie wykonania wymierzonej mu kary pozbawienia wolności za przypisany występek zniszczenia mienia

Zwięźle o powodach zmiany

Powody zmiany zaskarżonego wyroku zostały przedstawione wyżej.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV, V

O kosztach nieopłaconej obrony oskarżonej z urzędu za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 29 Prawa o adwokaturze (Dz.U.2019.1513 t.j.) i § 4 ust. 1 oraz § 17 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. 2019, poz. 18 t.j.), z uwzględnieniem rozstrzygnięcia TK z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie sygn. akt SK 78/21. Z kolei podstawą zasądzenia od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego należności z tytułu zastępstwa procesowego jest art. 634 kpk w zw. z art. 627 kpk.

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Podstawę rozstrzygnięcia o wydatkach poniesionych w postępowaniu odwoławczym stanowi przepis art. 624 § 1 k.p.k. Oskarżeni nie posiadają majątku, ani dochodów, a co za tym idzie uiszczenie przez nich kosztów sądowych byłoby nadmiernie uciążliwe. Z tego powodu Sąd odstąpił od obciążania oskarżonych tymi należnościami.

PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżeni

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☒

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana