Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 21 czerwca 2012 roku

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSA Stanisława Kubica (spr.)

Sędziowie: SSA Danuta Rychlik - Dobrowolska

SSA Barbara Staśkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2012 roku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku W. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o wysokość emerytury

na skutek zażalenia wnioskodawcy

od postanowienia Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 17 kwietnia 2012 roku, sygn. akt IXU 582/12

postanawia:

oddalić zażalenie wnioskodawcy

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2012 roku Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu odrzucił odwołanie wnioskodawcy od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W..

W uzasadnieniu postanowienia wskazano, iż W. L. w dniu 2 kwietnia 2012 r. złożył odwołanie od decyzji ZUS we W. z dnia 25 maja 2011 roku. Zdaniem Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie przekroczenie terminu jest nadmierne.

Powyższe postanowienie w terminie zaskarżył wnioskodawca, wnosząc o jego uchylenie i rozpoznanie odwołania. Wnioskodawca podniósł, że środek odwoławczy został złożony w terminie miesiąca od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw z 2012 r. wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 lutego 2012 roku, na podstawie którego ubezpieczony złożył swój wniosek. Wnioskodawca wskazał, iż do dnia wydania wyroku Trybunału Konstytucyjnego nie miał wiedzy o niekonstytucyjności działań organu rentowego.

Sąd Apelacyjny, zważył co następuje:

Zażalenie wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 477 ⁹ § 1 kpc odwołanie od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji. Natomiast § 3 powołanego artykułu stanowi, że Sąd odrzuci odwołanie wniesione po upływie terminu, chyba, że przekroczenie terminu nie jest nadmierne i nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego się.

Tak więc z tego przepisu wynika wprost, iż do przywrócenia terminu niezbędne jest spełnienie obu warunków łącznie: przekroczenie terminu nie może być nadmierne i przyczyna tego musi być niezależna od odwołującego się. Zatem tylko w przypadku stwierdzenia przez Sąd, iż zachodzą kumulatywnie obie przesłanki z art. 477 ⁹ § 3 kpc, Sąd winien nadać odwołaniu bieg. Natomiast brak którejkolwiek z wymienionych przesłanek skutkuje zastosowaniem sankcji w postaci odrzucenia odwołania.

Na tle okoliczności faktycznych niniejszej sprawy stanowisko Sądu Okręgowego o nadmiernym i zawinionym przekroczeniu przez wnioskodawcę terminu do wniesienia odwołania od decyzji organu rentowego jest zasadne. Wskazać bowiem należy, iż wnioskodawca odwołał się od decyzji z dnia 25 maja 2011 roku, a więc ze znacznym (ponad rocznym) przekroczeniem terminu.

Reasumując, w niniejszej sprawie żaden ze wskazanych wyżej warunków nie został spełniony. Toteż prawidłowo i zgodnie z obowiązującymi przepisami Sąd Okręgowy odrzucił odwołanie wnioskodawcy.

Mając powyższe okoliczności na uwadze, Sąd Apelacyjny nie znalazł podstaw do uwzględnienia zażalenia wnioskodawcy i z tego względu na mocy art. 385 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc orzekł jak w sentencji postanowienia.

R.S.