Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 14 września 2020 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

przewodniczący: SSA Jerzy Skorupka (sprawozdawca)

sędziowie: SSA Agata Regulska

SSA Maciej Skórniak

po rozpoznaniu skargi na naruszenie prawa do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, wniesionej przez R. S. pismem z dnia 25 sierpnia 2020 r.

na podstawie art. 430§1 KPK oraz art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U.2018.75 t.j.)

p o s t a n o w i ł

I. pozostawić skargę bez rozpoznania;

II. zwolnić skazanego R. S. od obowiązku uiszczenia opłaty od skargi, obciążając Skarb Państwa kosztami postępowania w sprawie.

UZASADNIENIE

Skazany R. S. złożył skargę na przewlekłość postępowania sądowego w trybie ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, domagając się stwierdzenia przewlekłości postępowania, które zostało zakończone prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 16 lipca 2020 r., IV Ka 315/20. W takim układzie, skarga jest niedopuszczalna i nie podlega rozpoznaniu. Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 cytowanej ustawy, skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania, wnosi się w toku postępowania w sprawie. Z tego względu, skargę składa się do sądu, przed którym toczy się postępowanie.

Wobec zakończenia postępowania w sprawie R. S. brak jest prawnych podstaw do wniesienia skargi na przewlekłość postępowania. W związku z tym, że w sprawach skargi na przewlekłość dotyczącej postępowania karnego stosuje się odpowiednio przepisy procedury karnej, przeto środek, który jest niedopuszczalny powinien spotkać się z odmową przyjęcia przez prezesa sądu, do którego ją złożono (art. 429§1 KPK), a jeżeli, jak w niniejszej sprawie – został przyjęty, sąd pozostawia go bez rozpoznania (art. 430§1 KPK).

Ponieważ skarga nie może zostać merytorycznie rozpoznana jako niedopuszczalna z mocy ustawy, skazanego należało zwolnić od obowiązku uiszczenia opłaty, obciążając Skarb Państwa kosztami postępowania w sprawie (art. 623 KPK w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy o skardze; por. post. SN z dnia 9.10.2013 r., KSP 8/13).

W tym stanie rzeczy należało orzec jak na wstępie.

SSA Maciej Skórniak SSA Jerzy Skorupka SSA Agata Regulska