Treść orzeczenia II K 300/16 - Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

II K 300/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Wołominie z 2016-08-03

Sygn. akt: II K 300/16

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 sierpnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Wołominie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Jacek Kulesza

Protokolant – Rafał Kawałowski

w obecności prokuratora – Tomasza Koca

po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2016 r. sprawy M. J. , ur. (...) w W., syna J. i J. z d. B., skazanego prawomocnymi wyrokami:

I. Wyrokiem Sądu Rejonowego w W. z dnia 07.06.2005 r. w sprawie o sygn. akt V K 1767/04 za czyn z art. 157 § 1 k.k. popełniony w dniu 10.10.2004 r. na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności, na poczet kary ograniczenia wolności Sąd zaliczył okres zatrzymania od dnia 10.10.2004 r. do dnia 11.10.2004 r.

II. Wyrokiem Sądu Rejonowego w R. z dnia 22.11.2006 r. w sprawie o sygn. akt VI K 1076/06, za czyn z art. 178a § 1 k.k. popełniony w dniu 12.08.2006 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie Sąd warunkowo zawiesił na okres 3 lat próby oraz oddał skazanego w okresie próby pod dozór kuratora oraz na podstawie art. 71 § 1 kk. wymierzono karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych Ww. wyrokiem Sąd orzekł również wobec oskarżonego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 roku, zaś na poczet orzeczonego zakazu zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 12.08.2006 r.

III. Wyrokiem Sądu Rejonowego w W. z dnia 16.09.2008 r. wydanym w sprawie o sygn. akt V K 647/08 za czyn z art. 222§1 k.k., popełniony w dniu 20.05.2008 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 226 § 1 k.k., popełniony w dniu 20.05.2008 r. na kare 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 224§2 k.k., popełniony w dniu 20.05.2008 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności przy czym na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. za opisane powyżej czyny Sąd wymierzył karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, której wykonanie Sąd warunkowo zawiesił na okres 4 lat próby oraz na podstawie art. 71 § 1 kk. wymierzono karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych. Na poczet orzeczonej grzywny zaliczono okres zatrzymania od dnia 19 maja 2008 r. do dnia 290 maja 2008 r.

IV. Wyrokiem Sądu Rejonowego dla (...)z dnia 30.09.2011 r. wydanym w sprawie o sygn. akt III K 604/11 za czyn z art. 178a § 1 i 4 k.k. popełniony w dniu 8.02.2011 r. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której wykonanie Sąd warunkowo zawiesił na okres 5 lat próby, zaś na podstawie art. 73 § 1 k.k. oddał skazanego w okresie próby pod dozór kuratora oraz na podstawie art. 71 § 1 kk. wymierzono karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych. Ww. wyrokiem Sąd na podstawie art. 42 § 2 i art. 43 § 1 pkt 1 orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych przez okres 3 lat, zaś na poczet orzeczonego zakazu zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 09.02.2011 do dnia 30.09.2011 r.

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy (...)z dnia 24 lipca 2015 r. wydanym w sprawie o sygn. akt III Ko 860/15 zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary 2 lat pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy (...)z dnia 30.09.2011 r. wydanym w sprawie o sygn. akt III K 604/11, na poczet ww. kary zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie w dniu 9.02.2011 r. oraz na podstawie art. 71 § 2 k.k. stwierdzono, iż ww. kara pozbawienia wolności ulega skróceniu o okres 50 dni.

V. Wyrokiem Sądu Rejonowego w W. z dnia 8.03.2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1208/11, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego (...) w W.z dnia 5.12.2012 r., wydanym w sprawie o sygn. akt VI Ka 613/12 za czyn z art. 178a § 1 k.k. popełniony w dniu 14.09.2011 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Ww. wyrokiem Sąd orzekł również wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 6 (sześciu) lat.

Postanowieniem Sądu Okręgowego (...)w W. z dnia 26.04.2013 r., wydanym w sprawie o sygn. akt VIII Kow 770/13 udzielono skazanemu zezwolenia na odbycie kary 6 miesięcy pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego w miejscu stałego pobytu skazanego, tj. Z., ul. (...) poprzez zainstalowanie środków technicznych w postaci stacjonarnego urządzenia monitorującego, nadajnika skazanego oraz anteny.

VI. Wyrokiem Sądu Rejonowego w W. z dnia 9.02.2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 189/14 za czyn z art. 244 k.k., popełniony w dniu 10.02.2014 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 288 § 1 k.k., popełniony w nocy z 24.01.2014 na 25.01.2014 r. na kare 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. za oba opisane powyżej czyny Sąd wymierzył karę łączną 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności. Ww. wyrokiem Sąd orzekł również wobec oskarżonego środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz B. B. (2) kwoty 1.500 zł.

orzeka

1. Na podstawie art. 85 k.k. w zw. art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 87 kk. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw w miejsce kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami opisanymi w pkt IV i V wymierza skazanemu karę łączną 2 (dwóch) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

2. Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności wymierzonej skazanemu w pkt 1 zalicza okres rzeczywistego pozbawienia go wolności:

-w sprawie o sygn. akt III K 604/11 w dniu 9.02.2011 r. oraz o okres 50 dni (na podstawie art. 71 § 2 k.k.)

-w sprawie o sygn. akt II K 1208/11 okres odbytej w tej sprawie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego w całości ;

3. Na podstawie art. 90 § 2 kk w zw. z art. 85 kk w zw. art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 87 kk. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego wyrokami opisanym w pkt. IV i V łączy i orzeka wobec skazanego łączny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 8 (ośmiu) lat;

4. Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonego łącznego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zalicza skazanemu okres stosowania ww. środka :

w sprawie III K 604/11 od dnia 09.02.2011 r. do dnia 09.02.2014 r.

w sprawie II K 1208/11 od dnia 05.12.2012 r. do dnia 31.10.2015 r.

5. Na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. w pozostałym zakresie połączone wyroki pozostawia do odrębnego wykonania;

6. Na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym wyroków opisanych w pkt I -III, VI;

7. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 300/16

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy i ujawnionego w toku rozprawy głównej sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. J. skazany został prawomocnymi wyrokami:

I. Wyrokiem Sądu Rejonowego w W.z dnia 07.06.2005 r. w sprawie o sygn. akt V K 1767/04 za czyn z art. 157 § 1 k.k. popełniony w dniu 10.10.2004 r. na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności, na poczet kary ograniczenia wolności Sąd zaliczył okres zatrzymania od dnia 10.10.2004 r. do dnia 11.10.2004 r.

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla (...)z dnia 24 lipca 2015 r. wydanym w sprawie o sygn. akt III Ko 860/15 zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary 2 lat pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 30.09.2011 r. wydanym w sprawie o sygn. akt III K 604/11, na poczet ww. kary zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie w dniu 9.02.2011 r. oraz na podstawie art. 71 § 2 k.k. stwierdzono, iż ww. kara pozbawienia wolności ulega skróceniu o okres 50 dni.

V. Wyrokiem Sądu Rejonowego w W. z dnia 8.03.2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1208/11, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego (...)z dnia 5.12.2012 r., wydanym w sprawie o sygn. akt VI Ka 613/12 za czyn z art. 178a § 1 k.k. popełniony w dniu 14.09.2011 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Ww. wyrokiem Sąd orzekł również wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 6 (sześciu) lat.

Postanowieniem Sądu Okręgowego (...)z dnia 26.04.2013 r., wydanym w sprawie o sygn. akt VIII Kow 770/13 udzielono skazanemu zezwolenia na odbycie kary 6 miesięcy pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego w miejscu stałego pobytu skazanego, tj. Z., ul. (...) poprzez zainstalowanie środków technicznych w postaci stacjonarnego urządzenia monitorującego, nadajnika skazanego oraz anteny.

Pismem z dnia 11 stycznia 2016 r. skazany M. J. wniósł o wydanie w stosunku do niego wyroku łącznego, obejmującego: wyrok Sądu Rejonowego w W. z dnia 9.02.2015 r., wydany w sprawie o sygn. akt II K 189/14 oraz wyrok Sądu Rejonowego dla (...)z dnia 30.09.2011 r., wydany w sprawie o sygn. akt III K 604/11.

M. J. karę pozbawienia wolności odbywa od 1 listopada 2015 r. Z treści opinii o M. J. z Zakładu Karnego W. – B. w W. z dnia 5 lipca 2016 r. (k. 54v) wynika, iż zachowanie skazanego podczas pobytu w ww. placówce należy uznać jako pozytywne. Według treści opinii skazany w stosunku do przełożonych prezentuje postawę regulaminową, poprawnie wywiązuje się z wydawanych mu poleceń, a w kontaktach ze współosadzonymi jest zgodny. W sposób właściwy przestrzega przepisów porządku wewnętrznego i regulaminu organizacyjno – porządkowego wykonania kary pozbawienia wolności. Skazany nie był karany dyscyplinarnie, ale 9 razy był nagradzany kodeksowo za sumienne wywiązywanie się z obowiązków wynikających z zatrudnienia. Nie korzysta z widzeń i przepustek poza terenem zakładu karnego. Od dnia 19 stycznia 2016 r. jest zatrudniony poza terenem Zakładu Karnego, gdzie oceniany jest jako sumienny i zdyscyplinowany pracownik. Pozytywnie realizuje zadania wyznaczone w indywidualnym programie oddziaływania. Brał udział w programie readaptacji społecznej pt.: Ojciec M. Dziecko. Nie jest uczestnikiem podkultury przestępczej. W trakcie odbywania kary pozbawienia wolności nie stwierdzono zachowań agresywnych ani autoagresywnych, nie stosowano wobec skazanego środków przymusu bezpośredniego. Deklaruje krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: wyroków oraz postanowień orzeczonych w powołanych wyżej sprawach, opinii z Zakładu Karnego W. – B. w W. (k. 54 i verte), danych o karalności skazanego (k. 4-5, 25- 26, 44-45) oraz jego wniosku (k. 2).

Sąd zważył, co następuje:

W związku ze zmianą od 1 lipca 2015 r. przepisów ustawy kodeks karny, w tym przepisów rozdziału IX odnośnie kary łącznej, na wstępie zaznaczyć należy, że przepisy art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (DZ. U. z 2015 r., poz. 396) uregulowały kwestię tzw. intertemporalną, to jest wyłączyły stosowanie przepisów rozdziału IX kodeksu karnego w nowym brzmieniu, a więc przepisów dotyczących nowych zasad orzekania kary łącznej w wyroku łącznym, do spraw w których połączeniu podlegałby wyłącznie kary prawomocnie orzeczone przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. Zgodnie z tym przepisem – przepisów rozdziału IX ustawy kodeks karny, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą kodeks karny, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Oznacza to, że przepisy art. 85 i następne k.k. w nowym brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2015 r. nie mają zastosowania w niniejszej sprawie do skazanego M. J., ponieważ wszystkie prawomocne skazania jakie zapadły wobec niego zostały orzeczone przed 1 lipca 2015 r., a ponadto – jak wynika z karty karnej, opinii o skazanym - po dniu 1 lipca 2015 r. nie zapadł wobec niego żaden nowy wyrok skazujący na karę podlegającą łączeniu z poprzednimi karami. Tym samym stwierdzić należy na wstępie, że w stosunku do skazanego M. J. w niniejszym postępowaniu stosuje się przepisy art. 85 i nast. k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 lipca 2015 r.

Zważyć należy zatem, że zgodnie z art. 569 § 1 k.p.k. właściwy Sąd wydaje wyrok łączny w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów, jeżeli zachodzą ku temu warunki określone w szczególności w art. 85 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do 1 lipca 2015 r.), a mianowicie sprawca popełniał dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy chociażby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z nich i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego postępowanie odnośnie wydania wyroku dotyczy wszystkich znanych sądowi wyroków skazujących.

W stosunku do M. J. zachodzą warunki do wydania wyroku łącznego i połączenia w nim kar pozbawienia wolności orzeczonych: w sprawie o sygn. akt III K 604/11 toczącej się przed Sądem Rejonowym dla (...)w W. oraz w sprawie o sygn. akt II K 1208/11 toczącej się przed Sądem Rejonowym w W..

Pierwszym z ww. wyroków, wydanym w dniu 30.09.2011 r. M. J. został skazany za czyn popełniony w dniu 8.02.2011 r., drugim z dnia 8.03.2012 r. zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego (...)w W. z dnia 5.12.2012 r. – za przestępstwo popełnione w dniu 14.09.2011 r. Zatem ww. czyn ze sprawy II K 1208/11 popełniony został przez skazanego, zanim zapadł pierwszy ze wskazanych wyżej wyroków. W obydwu wyrokach w sprawach o sygn. akt III K 604/11 i II K 1208/11 wobec skazanego orzeczono kary tego samego rodzaju, mianowicie kary pozbawienia wolności.

W myśl przepisu art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed 1 lipca 2015 r. sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając w odniesieniu do kary pozbawienia wolności 15 lat. W powołanych wyżej sprawach, w których wydane wyroki spełniają warunki do orzeczenia kary łącznej, M. J. został skazany na kary pozbawienia wolności: na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący lat 5 (sygn. akt III K 604/11), której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego dla (...)w W. z dnia 24.07.2015 r. oraz na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności (sygn. akt II K 1208/11).

Mając na względzie powyższe uwagi kara łączna mogła być wymierzona w granicach od 2 lat do 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Kierując się treścią przepisu art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. i biorąc za podstawę kary wymierzone z osobna za wszystkie przestępstwa przypisane skazanemu, Sąd wymierzył M. J. karę łączną pozbawienia wolności w wysokości 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Zdaniem Sądu orzeczenie kary łącznej nie musi przynosić skazanemu korzyści, to jest orzeczenia kary łącznej w wymiarze niższym od arytmetycznej sumy poszczególnych kar, czy też poprzez zastosowanie zasady absorpcji. Wymiar kary łącznej zależy bowiem od stopnia związku przedmiotowego i podmiotowego zbiegających się przestępstw. Decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma także wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Popełnienie przez skazanego wielu przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzeczeniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji (vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 20 września 2001 r., II AKa 154/01). Wymierzając skazanemu karę łączną w sprawie niniejszej Sąd wziął również pod uwagę okoliczność, aby nie stwarzać dla skazanego mniej korzystnej sytuacji, niż wykonanie sumy kar orzeczonych w ww. wyrokach. Kumulacja kar w wypadku skazanego, w ocenie Sądu przekraczałaby potrzeby resocjalizacyjne. W tym miejscu zauważyć należy, że priorytetową zasadą kary łącznej powinna być zasada asperacji, zaś kara łączna, orzeczona na zasadzie absorpcji lub kumulacji – wyjątkiem. Żaden automatyzm w wymiarze kary nie może zasługiwać na aprobatę, gdyż zasada kumulacji byłaby formą odpłaty, zaś zasada absorpcji – formą nagrody (vide Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 30 marca 2005 r., II AKa 06/2005).

Okoliczności niniejszej sprawy w przekonaniu sądu przemawiają za orzeczeniem wobec skazanego kary łącznej przy zastosowaniu zasady asperacji bardziej zbliżonej do kumulacji kar niż ich absorpcji Za takim orzeczeniem przemawia fakt, iż w stosunku do skazanego zachodzi niewątpliwie negatywna prognoza kryminologiczno-społeczna wynikającą z faktu jego wielokrotnej karalności. Jednakże z drugiej strony, wymierzając M. J. w niniejszej sprawie kary łącznej pozbawienia wolności, sąd nie mógł nie wziąć pod uwagę pozytywnej opinii o nim z Zakładu Karnego W. – B. w W.. Sąd uwzględnił także fakt, że popełnione przestępstwa ze spraw sygn. akt III K 604/11 i sygn. akt II K 1208/11 były podobne, popełnione w niewielkim odstępie czasowym. Okoliczność ta w przekonaniu Sądu przemawiała za orzeczeniem kary łącznej przy zastosowaniu zasady asperacji. Z kolei zastosowanie przy wymiarze kary łącznej orzeczonej wobec M. J. zasady absorpcji, czy też zasady asperacji w postaci zbliżonej do absorpcji, byłoby dla niego jedynie nagrodą, a także sprzeciwiałoby się wymogom prewencji ogólnej. Powyższe okoliczności jednoznacznie wskazują, iż zastosowanie przy wymiarze kary wobec M. J. zasady asperacji jest w tym przypadku najbardziej adekwatnym sposobem wymiaru kary łącznej. Toteż przy kształtowaniu kary pozbawienia wolności Sąd zastosował właśnie w/w zasadę i wymierzył skazanemu 2 lata i 3 miesiące pozbawienia wolności czyli o 3 miesiące niższą niż mógł orzec w niniejszej sprawie.

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet kar łącznych wymierzonych skazanemu sąd zaliczył okresy rzeczywistego pozbawienia go wolności w poszczególnych sprawach, w których wymierzono mu kary stanowiące podstawy wymierzenia kar łącznych, tj. w sprawie o sygn. akt III K 605/11 okres rzeczywistego pozbawienia go wolności w dniu zatrzymania - 9 lutego 2011 r. oraz okres odpowiadający liczbie uiszczonych stawek dziennych grzywny - 50 dni (art. 71 § 2 k.k.), a także w prawie o sygn. akt II K 1208/11 okres odbytej przez skazanego kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego w całości od 27 kwietnia 2013 r. do 27 października 2013 r.

Nie sposób też pominąć, że w sprawach o sygnaturach III K 604/11 i II K 1208/11 wobec skazanego orzeczono też środki karne tego samego rodzaju. A mianowicie wyrokiem w sprawie III K 604/11 orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w na okres 3 lat, zaś wyrokiem w sprawie II K 1208/11 – zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 6 lat. Tymczasem zgodnie z treścią art. 90 § 2 k.k. w razie orzeczenia za zbiegające się przestępstwa pozbawienia praw publicznych, zakazów lub obowiązku tego samego rodzaju, sąd stosuje odpowiednio przepisy o karze łącznej. Tak więc w przypadku wymiaru wysokości łącznego środka karnego kierowano się analogicznymi przesłankami, jak przy wymiarze kary łącznej. Na względzie miano te same okoliczności, które zostały omówione wyżej i w przekonaniu sądu nie ma potrzeby przytaczania ich po raz kolejny. Podsumowując Sad wymierzył skazanemu M. J. łączny środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w wymiarze 8 lat.

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonego łącznego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych sąd zaliczył skazanemu M. J. okresy rzeczywistego stosowania tego środka w sprawach II K 604/11 i II K 1208/11. W sprawie o sygn. akt II K 604/11 skazanemu zatrzymano prawo jazdy w dniu 9 lutego 2011 r., natomiast zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczono na okres 3 lat, a więc do dnia 9 lutego 2014 r. Z kolei w sprawie o sygn. akt II K 1208/11 wyrokiem z dnia 8 marca (...). orzeczono wobec M. J. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 6 lat, jednakże wyrokiem z dnia 5 grudnia 2012 r. Sąd Okręgowy (...)w W. zmienił powyższy wyrok, który tego samego dnia się uprawomocnił i dlatego to od tej daty należało liczyć początek ww. środka karnego (a nie jak błędnie wskazano w piśmie k. 123 w sprawie o sygn. akt II K 1208/11). W dniu 1 listopada 2015 r. skazany został zatrzymany i osadzony w ZK W. B., dlatego też do dnia poprzedzającego zatrzymanie tj. 31 października 2015 r. należało zaliczyć zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w sprawie II K 1208/11.

Na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, a nie objęte wyrokiem łącznym, pozostawiono do odrębnego wykonania.

Postępowanie należało umorzyć w zakresie wyroków wskazanych w punktach: I, II, III i VI. Porównując daty popełnienia przez skazanego przypisanych mu w powołanych wyżej wyrokach przestępstw oraz daty wydania tych wyroków należy wskazać, iż w sprawie niniejszej brak jest warunków do wydania wyroku łącznego. Pierwszy chronologicznie wyrok skazujący wobec M. J. orzeczony został przez Sąd Rejonowy w W. w dniu 07.06.2005 r. w sprawie sygn. akt V K 1767/04 za czyn popełniony w dniu 10.10.2004 r. Kolejny czyn skazany popełnił w dniu 12.08.2006 r. za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w R. z dnia 22.11.2006 r. w sprawie sygn. akt VI K 1076/06. Skazany popełnił również kolejne przestępstwo w dniu 20.05.2008 r. za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w W. z dnia 16.09.2008 r. w sprawie sygn. akt V K 647/08. Z powyższego wynika, że skazany kolejne przestępstwa popełniał po wydaniu wyroków za przestępstwa popełnione uprzednio. Dlatego też w tym zakresie postępowanie należało umorzyć na podstawie art. 572 k.p.k. Na tej samej podstawie należało umorzyć postępowanie w zakresie wyroku wskazanego w pkt VI orzeczonego przez Sąd Rejonowy w W. w dniu 09.02.2015 r. w sprawie sygn. akt II K 189/14 za czyn popełniony w dniu 10.02.2014 r. oraz za czyn popełniony w nocy z 24.01.2014 na 25.01.2014 r., gdyż skazany ww. przestępstwa popełnił po wydaniu wyroków za przestępstwa popełnione uprzednio.

Sąd uwzględniając trudną sytuację materialną skazanego oraz fakt odbywania przez niego kary pozbawienia wolności, zwolnił go od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, mając w tym zakresie na uwadze treść przepisu art. 624 § 1 k.p.k.

W tym stanie rzeczy należało orzec jak powyżej.

Dodano: 22 listopada 2016, Opublikował(a): Mirosława Sajnog
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Wołominie
Osoba, która wytworzyła informację: Jacek Kulesza
Data wytworzenia informacji: 3 sierpnia 2016