V RC 455/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z 2015-10-22

Sygn. akt V RC 455/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Północ w W. V Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodnicząca: SSR Małgorzata Kamykowska

Protokolant: Angelika Baranowska

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2015 roku w Warszawie,

na rozprawie

sprawy z powództwa M. B. (1)

przeciwko K. B.

o wygaśnięcie alimentów

1.  powództwo oddala;

2.  zasądza od M. B. (1) na rzecz K. B. kwotę 2400 ( dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

UZASADNIENIE

M. B. (1) wniósł pozwem z dnia 28 maja 2015 roku o uchylenie obowiązku alimentacyjnego ustalonego wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa- Praga w Warszawie IV Wydział Cywilny Odwoławczy z dnia 27 października 2014. w sprawie sygn. akt IV Ca 1095/14 na rzecz K. B. w kwocie po 1000 zł miesięcznie płatnych z góry do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat. (pozew k. 2-3).

Na rozprawie w dniu 22 października 2015 r. pełnomocnik pozwanej wniósł o oddalenie powództwa w całości (k. 65, 68).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

K. B. urodzona (...) w W. jest córką M. B. (1) i S. B. (okoliczność bezsporna, kopia odpisu skróconego aktu urodzenia k. 33 akt V RC 65/14).

Wyrokiem rozwodowym z dnia 13 grudnia 2000 r. Sąd Okręgowy w Warszawie, II Wydział Cywilny w sprawie II C 1423/99 rozwiązał przez rozwód małżeństwo M. i S. B.. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad córką stron powierzył obojgu rodzicom, przy czym ustalił miejsce zamieszkania wówczas małoletniej K. B. przy matce.

Z uwagi na skutecznie wniesioną apelację przez K. B. Sąd Okręgowy Warszawa- Praga w Warszawie IV Wydział Cywilny Odwoławczy wyrokiem z dnia 27 października 2014. w sprawie sygn. akt IV Ca 1095/14 zmienił I pkt wyroku tutejszego Sądu z dnia 17 kwietnia 2014 roku i zasądził alimenty od M. B. (1) na rzecz K. B. w kwocie po 1000 zł miesięcznie płatnych z góry do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat (uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego z dnia 27 października 2014 roku, k. 142 akt V RC 65/14, kopia wyroku Sądu Okręgowego z dnia 27 października 2014 r., k. 140 akt V RC 65/14, wyrok tut. Sądu z dnia 27 kwietnia 2014r., k. 109 akt V RC 65/14, ).

M. B. (1) w czasie orzekania w poprzedniej sprawie o podwyższenie alimentów miał 40 lat. Zatrudniony był wówczas na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku menadżera baru w Centrum (...) s.c.” z miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 2586,99 zł. Ponadto z tytułu umowy o dzieło otrzymywał dochód w wysokości 1000 zł miesięcznie. M. B. (1) dorywczo podejmował pracę w wakacje przy organizacji (...), C. L. Festiwal w K., Selektor Festiwal w W., I. Festiwal na B.. Zarabiał wówczas około 150-180 zł netto za dzień imprezy. Powód pozostawał w nieformalnym związku z M. D. ( obecna żona powoda), która nie pracowała. Powód w grudniu 2013 r. zaciągnął kredyt w wysokości 42000 zł w (...) Agricole na remont pokoju dla córki M. B. (2), pochodzącej ze związku z aktualną żoną. Przewidywany termin spłaty kredytu to rok 2018. (zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach k. 26 akt V RC 65/14, zaświadczenie k. 27 akt V RC 65/14, PIT-37 k. 28 akt V RC 65/14, odpis skrócony aktu urodzenia M. B. (2) k. 33 akt V RC 65/14, terminarz spłat raty kredytu 1041,42 zł k. 47 akt V RC 65/14, potwierdzenia przelewów k 51-70 akt V RC 65/14, zeznania M. B. (1) – protokół rozprawy z dnia 17 kwietnia 2014 roku, k. 102-104 akt V RC 65/14).

W dacie orzekania poprzednich alimentach pozwana K. B. miała 18 lat. Była uczennicą klasy III C, V liceum ogólnokształcącego im. Z. H. w W.. Pozwana wówczas uczęszczała na korepetycje z kilku przedmiotów a kwota kursu wynosiła 800 zł. Miesięczny koszt wyżywienia K. B. wynosił 400 zł, w tym obiady w szkole w kwocie 150 zł miesięcznie. K. B. dokonywała zakupu odzieży za kwotę 200 zł miesięcznie. Koszty środków czystości i kosmetyków dla K. B. wynosiły ok. 100 zł miesięcznie. K. B. co miesiąc doładowywała telefon na kwotę 50 zł. Pozwana wzięła udział w studniówce, której łączny koszt (wraz z osobą towarzyszącą) wyniósł 450 zł. Dodatkowo pozwana dokonała zakupu sukienki za 300 zł, butów za 120 zł oraz kwiatów dla nauczycieli (zaświadczenie ze szkoły k. 7 akt V RC 65/14, zeznania S. B. – protokół rozprawy z dnia 17 kwietnia 2014 roku, k. 99-109 akt V RC 65/14, zeznania K. B. – protokół rozprawy z dnia 17 kwietnia 2014 roku, k. 101-102 akt V RC 65/14).

Powód M. B. (1) obecnie ma 41 lat. Zrezygnował z dotychczasowej pracy rozwiązując ją za porozumieniem stron. Pomaga żonie M. B. (3) (dawniej używającej nazwiska D.) w prowadzeniu działalności gospodarczej tj. sprzedaży detalicznej pieczywa, ciast, wyrobów ciastkarskich i cukierniczych prowadzonej w wyspecjalizowanych sklepach oraz opiekuje się młodszą córką. W sklepie pomaga w godzinach od 12 00 – 13 00 do zamknięcia, zaś w godzinach porannych zajmuje się córką pochodzącą z aktualnego związku małżeńskiego. Obecnie powód nie poszukuje pracy innej od tej, którą obecnie wykonuje. Jednakże w bieżącym roku powód był na dwóch festiwalach w celach zarobkowych. M. B. (1) wraz z małżonką ponosi koszt wynajmu lokalu, w którym mieści się sklep w kwocie ok. 6200 zł miesięcznie. Do wydatków, które powód miesięcznie ponosi wliczają się ponadto opłaty za mieszkanie w kwocie 600 zł oraz rata kredytu w wysokości 1143 zł. Dodatkowo M. B. (1) ponosi koszty wyżywienia w kwocie ok. 1200 zł miesięcznie, a także zakupu środków czystości w wysokości ok. 50-100 zł. Powód nie wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego nałożonego na niego przez Sąd na rzecz pozwanej od marca 2015 roku.

W tym roku powód wraz z małżonką i młodszą córką wyjechał na wczasy nad polskie morze, do miejscowości R., na okres 5 dni. Koszt wyjazdu wyniósł ok. 1.000 zł, w tym wynajęcie domku wyniosło ok. 450 zł. M. B. (1) nie ma kontaktu ze swoją córką K. B.. ( zeznania powoda M. B. (1) – protokół rozprawy z dnia 22 października 2015 r., k. 66-67, 00:07:31- 00:25:34, wydruk z (...), k. 59).

Pozwana K. B. w chwili obecnej ma 20 lat. Od 1 października 2014 roku do 21 października 2015 roku posiadała status studentki (...) na kierunku: „profilaktyka społeczna i resocjalizacja”. W dniu w 2 października 2015 roku pozwana rozpoczęła kolejne studia w Wyższej Szkole (...) w W., na kierunku (...). K. B. zmieniła kierunek studiów z uwagi na fakt, iż dotychczasowy kierunek nie spełnił jej oczekiwań oraz że nowe studia dają lepsze perspektywy znalezienia później dobrej pracy. Pozwana opłaca czesne, z uwagi na to, że uczęszcza obecnie do szkoły niepublicznej, w której pobierana jest opłata za naukę. Miesięczny koszt wyżywienia powódki to kwota ok. 800 zł. Udział K. B. w utrzymaniu wynajmowanego mieszkania w skali miesiąca wynosi ok. 400 zł. Koszt zakupu środków czystości oraz ubrań przez pozwaną miesięcznie wynosi ok. 200-300 zł. Do wydatków K. B. należą również zakup karty miejskiej w kwocie ok. 60 zł miesięcznie, opłata za telefon komórkowy w wysokości ok. 50 zł miesięcznie oraz udział w zajęciach sportowych tj. fitness i siłownia w kwocie ok. 99 zł miesięcznie. Pozwana nie posiada majątku, zaś w 2014 roku jej dochód wyniósł 300 zł z tytuły wynagrodzenia za wykonywanie obowiązków członka komisji wyborczej w ramach wyborów samorządowych w Polsce w 2014 roku (zaświadczenie z uczelni, k. 53, zdjęcie zaświadczenia z uczelni, k. 56, zeznania pozwanej K. B. – protokół rozprawy z dnia 22 października 2015 roku, k. 67-68, 00:39:49- 00:48:36, zdjęcie PIT-37 k. 17-19).

Powyższy stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił na podstawie wskazanych powyżej dokumentach znajdujących się w aktach sprawy niniejszej oraz aktach sprawy o sygn. akt V RC 65/14. Ich autentyczność, jak też prawdziwość nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania, co pozwoliło uznać je za rzetelny i w pełni wartościowy materiał dowodowy.

Sąd ustalając stan faktyczny oparł się zeznaniach powoda M. B. (1) oraz pozwanej K. B.. Zdaniem Sądu, zeznania stron były wiarygodne oraz korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym, zebranym w sprawie. Pomimo niewielkich różnic występujących w zeznaniach stron postępowania, wynikających z różnego stanu wiedzy, były one spójne i logiczne.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo jako niezasadne podlega oddaleniu w całości.

Zgodnie z art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków należy rozumieć istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania wysokości świadczeń alimentacyjnych.

W świetle art. 133 § 3 kro rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Sąd rozstrzygając w kwestii wygaśnięcia bądź obniżenia obowiązku alimentacyjnego zobowiązany był do ustalenia, jakiego rodzaju zmiany w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych oraz jakie zmiany w zakresie zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego zaszły w okresie od daty podwyższenia alimentów. Sąd odniósł się do sytuacji życiowej i finansowej powoda oraz potrzeb pozwanej i możliwości uzyskania przez nią ekonomicznej niezależności.

Od daty podwyższenia alimentów od powoda na rzecz pozwanej minął rok. W tym czasie nie zaszły istotne zmiany w życiu zarówno powoda jak i pozwanej, szczególnie takie, które uzasadniałyby uwzględnienie powództwa.

Uprzednio pracujący na umowę o pracę M. B. (1) aktualnie pomaga swojej małżonce w sklepie (...) prowadzonym w charakterze sklepu franczyzowego i z tego tytułu posiada dochód. Nie uległy zmianie w znacznym stopniu koszty utrzymania powoda i jego bieżące potrzeby. Żona M. B. (1) wcześniej nie pracowała, natomiast aktualnie prowadzi działalność gospodarczą. Podkreślić należy, że powód samodzielnie dokonał decyzji o zmianie wykonywanej pracy rozwiązując umowę za porozumieniem stron. M. B. (1) nie musiał godzić się na rozwiązanie stosunku pracy i rezygnować z dochodowego zajęcia.

Pozwana K. B. nadal kontynuuje naukę na studiach wyższych. Do 21 października 2015 roku pozwana była studentką (...) na kierunku „profilaktyka społeczna i resocjalizacja”, zaś 2 października 2015 roku rozpoczęła kolejne studia w Wyższej Szkole (...) w W., na kierunku (...) i nie podejmuje pracy zarobkowej z uwagi na to, że obecne studia odbywają się w trybie stacjonarnym. Nie można stwierdzić, że pozwana nie przykłada się do nauki, bowiem czyni starania mające na celu uzyskanie wyższego wykształcenia i znalezienie dzięki temu lepiej płatnej pracy. Z tego też powodu pozwana zmieniła kierunek studiów.

Analizując całokształt materiału dowodowego oraz sytuację materialną i rodzinną stron, Sąd uznał, że nie ma możliwości orzeczenia wygaśnięcia alimentów. Co prawda powód znajduje się w nieco cięższej sytuacji finansowej z uwagi na to, iż jego młodsza córka rośnie i również potrzebuje większego nakładu finansowego na jej utrzymanie, jednakże rodzice, na których ciąży obowiązek alimentacyjny zobowiązani są do dzielenia się swoim majątkiem nawet w sytuacji gdy jest on niewielki. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzeczeniu Sądu Najwyższego, w którym ten stwierdza, że trudna sytuacja materialna rodziców nie zwalnia ich od obowiązku świadczenia na potrzeby dzieci. Zmuszeni są oni dzielić się z dziećmi nawet bardzo szczupłymi dochodami, chyba że takiej możliwości są pozbawieni w ogóle. W sytuacjach skrajnych, zwłaszcza o charakterze przejściowym, sprostanie obowiązkowi alimentacyjnemu wymagać nawet będzie poświęcenia części składników majątkowych (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 marca 2000 r. Sygn. akt: I CKN 1538/99, LEX nr 51629).

W ocenie Sądu powód winien w dalszym ciągu partycypować w kosztach utrzymania swojej pełnoletniej już córki. M. B. (1) jako zdrowy mężczyzna, zdolny do pracy, będący w sile wieku powinien podjąć stałe zatrudnienie gwarantujące mu dochody, które pozwolą zaspokoić mu usprawiedliwione potrzeby jego córki i sprostać w ten sposób nałożonemu na niego obowiązkowi alimentacyjnemu. Zastrzeżenia Sądu budzi fakt, iż pomimo trudnej sytuacji materialnej jaką opisuje powód, jest on w stanie wykupić wyjazd wakacyjny dla swojej rodziny oraz przeznaczać znaczne sumy pieniężne np. na wyżywienie.

W punkcie II wyroku Sąd orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 98 § 3 k.p.c. w zw. z art. 6 pkt. 5 rozporządzenia ministra sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez skarb państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

W ocenie Sądu, zasadnym jest pozostawienie w mocy obowiązku alimentacyjnego powoda wobec córki K. B., w związku z czym Sąd na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. oraz a contrario art. 133 § 3 k.r.o. i art. 138 k.r.o. oddalił powództwo.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Sandomierska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi Północ w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Małgorzata Kamykowska
Data wytworzenia informacji: