Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi – Północ w W. V Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Magdalena Władzińska

Protokolant: Paweł Wrzesień

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2015 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa mał. P. K. (1) repr. przez J. K.

przeciwko A. K.

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy P. z dnia 29 kwietnia 2011r. w sprawie sygn. V RC 541/10 od pozwanego A. K. na rzecz małoletniego syna P. K. (1) ur. (...) z kwoty po 400 (czterysta) złotych miesięcznie do kwoty po 500 (pięćset) złotych miesięcznie, płatne do rąk J. K. do dnia 10-go każdego miesiąca z góry wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 21 listopada 2013r.;

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

IV.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 złotych (sześćdziesiąt) tytułem nieuiszczonej opłaty od pozwu.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2013 roku J. K. w imieniu małoletniego powoda P. K. (1) złożyła pozew o podwyższenie alimentów zasądzonych wyrokiem tut. Sądu z dnia 29 kwietnia 2011 roku (sygn. akt V RC 541/10) od pozwanego A. K. z kwoty po 400 zł do kwoty po 1.000 zł miesięcznie, płatne do rąk matki małoletniego powoda – J. K. do 10-tego dnia każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w wypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat (pozew k.2).

W pozwie zawarto wniosek o udzielenie zabezpieczenia poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniego powoda kwoty 900 zł miesięcznie na czas trwania niniejszego postępowania. Postanowieniem z dnia 24 lutego 2014 roku tut. Sąd oddalił wniosek o zabezpieczenie (postanowienie k.24).

Na terminie rozprawy w dniu 23 grudnia 2014 roku przedstawicielka ustawowa J. K. poparła powództwo, zaś pozwany A. K. wniósł o jego oddalenie (protokół k.98-100).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni powód P. K. (1), ur. (...) jest synem J. K. i A. K. (dowód: odpis zupełny aktu urodzenia k.7).

Wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2011 rok tut. Sąd w sprawie o sygn. akt V RC 541/10 ustalił, że A. K. jest ojcem małoletniego P. K. (2), nadał małoletniemu nazwisko (...), przyznał pozwanemu władzę rodzicielską nad małoletnim synem oraz zasądził od A. K. na rzecz syna alimenty w kwocie po 400 zł miesięcznie, płatne do rąk matki do 10 dnia każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w wypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat (dowód: wyrok k.78 akt V RC 541/10).

Koszt utrzymania małoletniego powoda stanowił wówczas kwotę ok. 780 zł, w tym: 50 zł kosmetyki, 120 zł pieluchy, 300 zł wyżywienie, 30 zł witaminy, 40 zł leki, 50 zł mleko B., 100 zł ubrania, 50 zł zabawki (dowód: zeznania J. K. k. 70, 71 akt V RC 541/10).

Podczas ostatniego orzekania o obowiązku alimentacyjnym przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda miała 19 lat, zamieszkiwała z narzeczonym, pozostając częściowo na jego utrzymaniu. W ponoszeniu kosztów utrzymania syna pomagała jej babcia, przekazując kwotę 600-700 zł miesięcznie oraz wspierając rzeczowo, poprzez kupowanie żywności dla małoletniego powoda (dowód: zeznania J. K. k. 70, 71 akt V RC 541/10).

W dacie zasądzenia alimentów – 29 kwietnia 2011 roku pozwany A. K. miał 23 lata, przyuczał się w firmie remontowo – budowlanej, uzyskując wynagrodzenie w kwocie 1.300 zł netto. Do jego majątku należał udział w spadku – gospodarstwie rolnym po ojcu (na dzień wydania wyroku nie został przeprowadzony podział spadku)(dowód: zeznania A. K. k. 70, 72 akt V RC 541/10).

Obecnie małoletni powód ma 5 lat, uczęszcza do przedszkola. Jego koszt utrzymania stanowi kwotę ok. 1.000 zł, w tym: 260 zł wyżywienie w przedszkolu, 100 zł wyżywienie w domu, 100 zł opłata za przedszkole, 250 zł odzież, 50 zł leki. P. K. (1) jest jedynym dzieckiem dla każdego z rodziców (dowód: zeznania J. K. k.99-100).

Przedstawicielka ustawowa J. K. ma 22 lata, pracuje na podstawie umowy zlecenia – przyjmuje towar i wprowadza dane z faktur do komputera, uzyskuje wynagrodzenie w kwocie 900 zł brutto. Podejmuje również prace dorywcze – sprząta, za co uzyskuje miesięcznie kwotę ok. 300-400 zł. Wcześniej matka powoda pracowała w sklepie (...), gdzie zarabiała ok. 1.500 zł netto, jednak zrezygnowała z tej pracy z uwagi na zmiany zachodzące w grafiku i niemożność dostosowania grafiku do godzin pracy przedszkola (dowód: rozliczenie PIT za 2013 rok k.55-56, zeznania J. K. k.99-100, rachunek k.105, zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k.106).

J. K. zamieszkuje z małoletnim powodem i obecnym partnerem w P., gdzie wynajmuje dom. Uczestniczy w 2/3 opłat za wynajem i eksploatacyjnych, tj. ok. 1.000 zł miesięcznie (dowód: zeznania J. K. k.99-100).

W utrzymaniu J. K. wspiera matka R. K. – poprzez kupowanie małoletniemu ubrań, owoców, a także babcia T. P. – przekazując kwoty 200-300 zł miesięcznie oraz kupując odzież bądź obuwie dla małoletniego powoda. Matka małoletniego otrzymuje od pozwanego na rzecz syna alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie, którą podwyższyli dobrowolnie (dowód: zeznania świadków T. P. k.98-99, R. K. k.99).

Pozwany A. K. ma 27 lat, jest z zawodu hotelarzem, pracuje jako budowlaniec z wynagrodzeniem w kwocie 1280 zł netto miesięcznie. Zamieszkuje wspólnie z matką, przekazuje jej kwotę 200 zł tytułem dołożenia się do kosztów utrzymania, na własne utrzymanie przeznacza kwotę 400 zł miesięcznie (dowód: zaświadczenia o zarobkach k.47, rozliczenie PIT za 2013 k.48-50, zeznania A. K. k.107-108).

A. K. prowadzi gospodarstwo rolne, którego jest współwłaścicielem – wraz z matką i trojgiem rodzeństwa. Matka pozwanego jest współwłaścicielką połowy tego gospodarstwa, w związku z czym jest uprawniona do odbioru dotacji, którymi samodzielnie dysponuje. Pozwany pokrywa koszty prowadzenia gospodarstwa poprzez zakup ropy do ciągnika i zakup kombajnu. Zboże pochodzące z gospodarstwa jest częściowo sprzedawane, zaś w pozostałej części służy karmieniu kur (dowód: zeznania A. K. k.107-108).

Ojciec małoletniego kontaktuje się z synem – co dwa tygodnie zabiera go do swojego miejsca zamieszkania na weekend. Wiąże się to z wydatkami na paliwo (ok. 200 zł miesięcznie), a także koniecznością zapewnienia małoletniemu odzieży, zabawek i atrakcji (dowód: zeznania A. K. k.107-108).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dowodów w postaci wymienionych powyżej dokumentów, złożonych do akt niniejszego postępowania, na podstawie zeznań świadków T. P. i R. K. oraz zeznań przedstawicielki ustawowej J. K. i pozwanego A. K..

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo o podwyższenie alimentów zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków należy rozumieć istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania wysokości świadczeń alimentacyjnych. Zawsze jednak dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku.

W przedmiotowej sprawie Sąd zobowiązany był do ustalenie, czy od ostatniego orzekania o obowiązku alimentacyjnym pozwanego A. K. wobec małoletniego zaszła istotna zmiana stosunków, która uzasadniałaby zmianę wysokości ustalonych alimentów. Od wydania wyroku przez tut. Sąd minęły niespełna cztery lata. W okresie tym uległy zmianie potrzeby małoletniego powoda, który obecnie uczęszcza do przedszkola.

Z treści art. 135 § 1 k.r.o. wynika, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

W doktrynie prawa cywilnego przyjmuje się, iż potrzeby uprawnionego obejmują wszystko to, co jest niezbędne dla jego utrzymania, nie tylko w sensie potrzeb fizycznych (wyżywieniem, mieszkanie, odzież), ale i duchowych (kulturalnych). Ponadto przyjmuje się, że dziecko ma prawo do równej stopy życiowej z rodzicami i to zarówno wtedy, gdy żyje z nimi we wspólnocie, jak i poza tą wspólnotą. (najczęściej tylko z jednym z rodziców – orzeczenie SN z dnia 5 stycznia 1956 roku, OSN 1957, poz. 74).

Możliwości zarobkowe podlegają ocenie sądu zarówno co do pozwanego, jak i do przedstawicielki ustawowej, na której również ciąży obowiązek alimentacyjny wobec dzieci, chociaż nie jest określany kwotowo.

W ocenie Sądu zmiana sytuacji małoletniego powoda, polegająca w głównej mierze na dorastaniu i zmianie faktycznych potrzeb, uzasadnia podwyższenie alimentów, zasądzonych wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2011 roku.

Zdaniem Sądu żądana przez J. K. kwota alimentów – 1.000 zł jest jednak znacznie zawyżona. Z przedstawionych przez matkę małoletniego powoda dowodów wynika, że kwota 1.000 zł stanowi całkowity koszt utrzymania małoletniego P. K. (1). W przedmiotowej sprawie nie ma podstaw, aby obciążyć pozwanego całkowitym kosztem utrzymania syna, ze względu na fakt, że A. K. w miarę możliwości uczestniczy w życiu syna.

Stwierdzić należy, że możliwości finansowe i majątkowe pozwanego nie pozwalają na uwzględnienie żądania pozwu w większym stopniu niż w kwocie po 500 zł miesięcznie. Powód utrzymuje się jedynie z wynagrodzenia za pracę w kwocie 1.280 zł miesięcznie, jednocześnie zobowiązany jest do uczestniczenia w kosztach utrzymania gospodarstwa rolnego. Zdaniem Sądu kwota 500 zł miesięcznie alimentów na rzecz syna znajduje się w możliwościach pozwanego, bowiem przekazywał J. K. alimenty w tej kwocie od dłuższego czasu.

W świetle przedstawionych powyżej dokumentów, na podstawie art. 138 k.r.o., w zw. z art. 133 § 1 k.r.o. i art. 135 § 1 k.r.o. Sąd podwyższył alimenty na rzecz mał. P. K. (1) zasądzone od pozwanego A. K. wyrokiem tut. Sądu z dnia 29 kwietnia 2011 roku w sprawie o sygn. akt V RC 541/13 z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 500 zł miesięcznie, płatne do rąk J. K. do dnia 10-tego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w wypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 21 listopada 2013 roku, tj. dnia wniesienia powództwa, ponieważ w ocenie Sądu istniały wówczas przesłanki do podwyższenia alimentów.

Na mocy art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. Sąd nadał wyrokowi w zakresie pkt I rygor natychmiastowej wykonalności.

W punkcie IV wyroku Sąd na podstawie art. 100 k.p.c. zasądził od pozwanego A. K. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 zł, tytułem nieuiszczonej opłaty od pozwu.