Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Północ w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Nowak – Januchta

Protokolant: Karolina Jeżowska, Paulina Puzia

w obecności Prokuratora: Ewy Gołebiowskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 14.09.2016r., 07.11.2016 r., 05.12.2016r., 16.01.2017r. i 27.03.2017 r.

sprawy D. W. (1), syna Z. i L. zd. Świętek, urodz. (...) w W.

oskarżonego o to, że:

I. w okresie czasu od czerwca 2015 r., daty dokładnej nie ustalonej do dnia 5 października 2015r. w W. przy ul. (...), działając w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wielokrotnie udzielał środka odurzającego w postaci heroiny i ziela konopi innych niż włókniste oraz substancji psychotropowej w postaci mefedronu nieustalonym osobom uzyskując z tego tytułu co najmniej kwotę 12000 zł oraz udzielił heroiny po 50 zł za działkę narkotyku ustalonej osobie A. L. (1) uzyskując od niego kwotę co najmniej 4500zł, zaś nieodpłatnie udzielił czterokrotnie K. M. środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 i art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

II. w dniu 5 października 2015r. w W. przy ul. (...) posiadał wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii znaczną ilość substancji psychotropowej i środków odurzających w ten sposób, że w pomieszczeniu użytkowanym przez K. M. przechowywał substancje psychotropowe w postaci mefedronu o masie 24,74 grama i amfetaminy o masie 0,39 grama netto oraz środki odurzające w postaci heroiny o masie 6,81 grama oraz ziela konopi innych niż włókniste o masie 8,08 grama z których można uzyskać co najmniej 87 działek handlowych narkotyku

tj. o czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii

oraz sprawy K. M., córki T. i M. zd. C., urodz. (...) w W.

oskarżonej o to, że :

III.  w okresie czasu od czerwca 2015 r., daty dokładnej nie ustalonej do dnia 5 października 2015r. w W. przy ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzieliła pomocy D. W. (1) do popełnienia przestępstw polegających na wielokrotnym, odpłatnym udzielaniu innym osobom środka odurzającego w postaci heroiny i ziela konopi innych niż włókniste oraz substancji psychotropowej w postaci mefedronu oraz posiadaniu przez niego znacznej ilości narkotyków, w ten sposób, że porcjowała narkotyki, kontaktowała z nim, umożliwiła mu porcjowanie i przechowywanie znacznej ilości narkotyków w użytkowanych przez nią pomieszczeniach, prowadziła rozliczenie sprzedaży narkotyków, za co uzyskała od niego pomoc finansową w spłacie kredytu oraz bieżącym utrzymaniu rodziny

tj. o czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 59 ust. 1 i art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii;

IV. w dniu 16 września 2015r. w W., przy ul. (...) nieodpłatnie udzieliła A. R. substancji psychotropowej w postaci połowy działki mefedronu

tj. o czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii

orzeka:

I.  w ramach czynu zarzucanego mu w pkt I aktu oskarżenia oskarżonego D. W. (1) uznaje za winnego tego, że w okresie czasu od czerwca 2015 r., daty dokładnej nie ustalonej do dnia 5 października 2015r. w W. przy ul. (...), działając w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wielokrotnie udzielał środka odurzającego w postaci heroiny i ziela konopi innych niż włókniste oraz substancji psychotropowej w postaci mefedronu nieustalonym osobom, w tym przez okres co najmniej miesiąca udzielał heroiny po 50 zł za działkę narkotyku ustalonej osobie A. L. (1), uzyskując z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie co najmniej 5700 zł, zaś nieodpłatnie udzielił czterokrotnie K. M. środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste, tj. czynu z art. 59 ust. 1 w zb. z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk i za to skazuje go, a na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. art. 37 b k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  oskarżonego D. W. (1) uznaje za winnego czynu zarzucanego mu w pkt II aktu oskarżenia z tym, że ustala, że wskazana waga środków odurzających oraz substancji psychotropowych jest wagą netto i za to na podstawie art. 62 ust. 1 w zw. z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazuje go, a na podstawie art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. art. 37 b k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

III.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 3 k.k. wymierza oskarżonemu karę łączną 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i karę łączną 1 (jednego) roku i (czterech) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

IV.  na podstawie art. 45 § 1 kk orzeka przepadek korzyści majątkowej uzyskanej przez oskarżonego w kwocie 5700 (pięć tysięcy siedemset) złotych;

V.  na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych zarejestrowanych w wykazie dowodów rzeczowych Drz (...);

VI.  na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych zarejestrowanych w wykazie dowodów rzeczowych Drz (...);

VII.  oskarżoną K. M. uznaje za winną popełnienia czynu zarzucanego jej w pkt III aktu oskarżenia z tym, że ustala, że oskarżona działała w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, tj. czynu z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 59 ust. 1 w zb. z art. 62 ust. 1 w zw. z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk i za to skazuje ją, a na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza jej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

VIII.  oskarżoną K. M. uznaje za winną popełnienia czynu zarzucanego jej w pkt IV aktu oskarżenia i za to na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazuje ją i wymierza jej karę 1 miesiąca pozbawienia wolności;

IX.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. wymierza oskarżonej karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

X.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 kk wykonanie kary łącznej pozbawienia wolności wobec oskarżonej warunkowo zawiesza na okres próby 3 (trzech) lat;

XI.  na podstawie art. 73 § 1 kk oddaje oskarżoną pod dozór kuratora w okresie próby;

XII.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżoną do informowania kuratora o przebiegu okresu próby;

XIII.  na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek poprzez zniszczenie dowodu rzeczowego zarejestrowanego w wykazie dowodów rzeczowych Drz (...);

XIV.  zasądza na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonego D. W. (1) kwotę 2591,72 zł (dwa tysiące pięćset dziewięćdziesiąt jeden złotych 72/100), zaś od oskarżonej K. M. kwotę 2291,72 zł (dwa tysiące dwieście dziewięćdziesiąt jeden złotych 72/100), tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Sygn. akt IV K 475/16

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. W. (1) chcąc poprawić swoją sytuację materialną i pospłacać ciążące na nim zadłużenie z tytułu zaciągniętych kredytów, postanowił zająć się nielegalną dystrybucją środków odurzających w postaci: heroiny, marihuany oraz substancji psychotropowej w postaci mefedronu. Pierwszą porcję narkotyków w postaci 15 gram mefedronu za 450 zł i 10 gram marihuany za kwotę 250 zł nabył nieustalonego dnia czerwca 2015r. od mężczyzny o imieniu K. na bazarze R. w W.. Zakupione w ten sposób narkotyki podzielił, w pomieszczeniu gospodarczym znajdującym się na podwórku przy ul. (...) w W., na porcje o wadze 1 grama, a następnie sprzedał w ciągu tygodnia w bramie i na podwórku pod w/w adresem, w cenie po 60 zł za 1 gram mefedronu i 50 zł za 1 gram marihuany. Pod koniec czerwca 2015r. ponownie nabył od mężczyzny o imieniu K. 15 gram mefedronu i 10 gram marihuany w tej samej cenie co za pierwszym razem i sprzedał je w tym samym miejscu co poprzednio, za taką samą cenę, po uprzednim podzieleniu na porcje po 1 gram każda. Po sprzedaży towaru ponownie zakupił, od tego samego mężczyzny, taką samą ilość mefedronu i marihuany i za taką sama cenę, jak za pierwszym i drugim razem i następnie sprzedał w porcjach po 1 gram, za cenę jak wyżej. Pod koniec lipca 2015r. ponownie zakupił od mężczyzny o imieniu K. 15 gram mefedronu i 10 gram marihuany za kwotę jak uprzednio ale tym razem dodatkowo mężczyzna zaproponował mu heroinę w ilości 10 gram, za którą miał zapłacić 1400 zł po jej sprzedaży. D. W. (1) zwrócił się do K. M., z którą był w związku, ale nie mieszkali razem, o umożliwcie mu dokonywania porcjowania i przechowywania narkotyków w jej miejscu zamieszkania przy ul. (...) w W.. K. M. zgodziła się na to w zamian za spłatę przez D. W. (1) jej zadłużenia oraz za bieżące utrzymywanie jej rodziny. K. M. udostępniła również użytkowane przez nią pomieszczenie gospodarcze, w którym D. W. (1) przechowywał narkotyki. D. W. (1) dokonywał porcjowania środków odurzających w mieszkaniu K. M., która także mu w tym pomagała. Zajmowała się również rozliczeniami, polegającymi na ustalaniu jaki jest dochód ze sprzedanych narkotyków, jaka ilość została do sprzedaży, a także ile pieniędzy należy przeznaczyć na spłatę długu dla mężczyzny, od którego D. W. (1) nabywał środki odurzające. K. M. kontaktowała się również z D. W. (1), gdy podczas jego nieobecności na ul. (...), przychodziły, bądź dzwoniły do niej osoby zainteresowane zakupem narkotyków. Zakupione narkotyki w postaci mefedronu, marihuany i heroiny, którą porcjował po 0,2 grama D. W. (1) sprzedawał w bramie albo na podwórku przy ul. (...) nieustalonym osobom. Heroinę sprzedawał po 50 zł za porcję, w tym przez okres co najmniej miesiąca osobą, która nabywała od oskarżonego heroinę po wskazanej cenie był A. L. (2). Pod koniec lipca 2015r. oskarżony D. W. (1) kupił u tego samego mężczyzny co zawsze 15 gram mefedronu, 10 gram marihuany za łączną kwotę 700 zł oraz kupił także 10 gram heroiny, oddając kwotę 1400 zł. Pod koniec września 2015r. oskarżony dokupił jeszcze od mężczyzny o imieniu K. 20 gram mefedronu za kwotę 900 zł.

W okresie od czerwca 2015r. do 05 października 2015r. oskarżony D. W. (1) czterokrotnie udzielił nieodpłatne oskarżonej K. M. ziela konopi innych niż włókniste w ten sposób, że wspólnie razem je palili.

W dniu 16 września 2015 r. w W. przy ul. (...) udzieliła nieodpłatnie jednej działki substancji psychotropowej w postaci mefedronu koleżance A. R..

W dniu 5 października 2015 r. funkcjonariusze (...) W. VI asp. sztab. A. G. oraz asp. E. K. w związku z uzyskaną informacją dotyczącą przechowywania środków odurzających w mieszkaniu przy ul. (...) w W. udali się pod wskazany adres celem dokonania przeszukania pomieszczenia mieszkalnego. W trakcie podjętych czynności w lokalu nr (...) przy ul. (...) nie ujawniono przedmiotów, których posiadanie jest zabronione. Następnie dokonano przeszukania pomieszczenia gospodarczego przy ul. (...). W trakcie czynności przeszukania, ujawniono znajdujące się w metalowej puszce: torebkę z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego, dwie torebki z zwartością proszku koloru żółtego, torebki z zawartością proszku koloru beżowego, dwa zawiniątka z zawartością proszku koloru żółtego oraz wagę elektroniczną. W trakcie tej czynności K. M. potwierdziła, że ujawnione rzeczy należą do D. W. (1). W związku z powyższym funkcjonariusze Policji dokonali jej zatrzymania i przewiezienia do (...) W. (...) w celu wykonania niezbędnych czynności procesowych. Jak wynika z opinii wydanej na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z zakresu badań fizykochemicznych zabezpieczone w piwnicy K. M. rzeczy to substancja psychotropowa w postaci mefedronu o wadze 24,74 grama netto oraz amfetaminy o wadze 0,39 grama netto oraz środek odurzający w postaci heroiny o wadze 6,81 grama netto oraz ziela konopi inne niż włókniste o wadze 8,08 grama netto, których posiadanie jest zabronione przez ustawę o przeciwdziałaniu narkomanii.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: wyjaśnień oskarżonej K. M. (k.141-148,185v,345v,401), wyjaśnień oskarżonego D. W. (1) (k.154-161,198,340v,402), świadków: A. G. (k.333v-333, 426-427), K. B. (k.308-309,428), A. L. (k. 315 – 316, 335v – 336, 469), protokołu zatrzymania osoby (k.2-2v), protokołu przeszukania (k.4-5v,7-9,12-13v), protokołu zatrzymania rzeczy (k.15-17), protokołu oględzin rzeczy (k.19-21v,30-31), protokołów użycia testera narkotykowego i komisyjnego zapakowania dowodów rzeczowych (k.27-29), protokołu oględzin rzeczy wraz z dokumentacją fotograficzną (k.52-125), informacji z przeprowadzonych badań laboratoryjnych i wstępnych badań daktyloskopijnych (k.126-129), protokołu oględzin miejsca (k.132-135), protokołu przeszukania (k.166-172), stwierdzenia tożsamości, kopii dokumentu tożsamości i prawa jazdy (k.179-180v), opinii z przeprowadzonych badań chemicznych (k.201-205), opinii z zakresu badań daktyloskopijnych (k.208-214,239-241), opinii z zakresu badań genetycznych (k.218-228), wyniku sprawdzenia w bazie (...) (k.229), postanowienia w przedmiocie dowodów rzeczowych (k.244), wykazu dowodów rzeczowych (k.245-247), wywiadu środowiskowego z załącznikami (k.483-489), informacji z K. (k.173-177,230-234,281-286,302-304,381-386,477-479).

Przesłuchana w toku postępowania przygotowawczego oskarżona K. M. przyznała się do zarzucanych jej czynów i wyjaśniła, że z narkotykami miała styczność od marca 2015 r. Z uwagi na zadłużenie mieszkania, poprosiła A. R., żeby wzięła pożyczkę na remont kuchni. Na początku spłacała pożyczkę, ale później pojawiły się problemy finansowe. Wiedziała, że oskarżony D. W. (1) miał problem z przechowywaniem i porcjowaniem narkotyków i pytał czy może robić to u niej. Na początku odmówiła, ale gdy pojawiły się problemy ze spłatą zadłużenia, zgodziła się. D. W. (1) w zamian za jej pomoc miał płacić raty kredytu i pomagać w bieżącym utrzymaniu rodziny. Zgodziła się, żeby D. ważył i porcjował narkotyki w jej mieszkaniu. Była to heroina, marihuana i mefedron. To zaczęło się od końca maja lub od początku czerwca. Narkotyki przechowywał w pomieszczeniu gospodarczym, w którym przechowywała rowery dzieci i wózek. D. W. (2) przychodził do niej ze swoją wagą i folią aluminiową. Była obecna w domu ok. dziesięciu razy, gdy zajmował się porcjowaniem narkotyków. Brał narkotyk z dużej torebki śniadaniowej, nasypywał na wagę elektroniczną, odmierzał odpowiednią ilość i przesypywał na mały kawałek folii aluminiowej i zawijał. Czasami pomagała mu w taki sposób, że rwała folię aluminiową na kawałki. Wiedziała, że D. W. (1) przynosi narkotyki, mówił jej o tym, ponadto miała już styczność z narkotykami, potrafiła je rozpoznać. D. W. (1) robił zazwyczaj 20-30 porcji w zawiniątkach. Wielokrotnie miały miejsce sytuacje, że przychodzili do niej ludzie, którzy pytali o D.. Czasem siedzieli u niej na podwórku i wówczas D. wydawał narkotyki. Nie sprzedawała narkotyków, jedynie zawiadamiała D., że ktoś chce kupić. Około 3-4 razy otrzymała od D. W. (1) skręta. Otrzymała go nieodpłatnie. Prowadziła oskarżonemu rozliczenie, zapisywała na kartce ile sprzedał narkotyków i ile zostało. On podawał, że ma 30 działek i gdy sprzedał to dzwonił albo pisał ile sprzedał, a ona zaznaczała to na kartce. Na początku oskarżony to zapisywał, później to ona zajęła się rozliczeniami (k.141-148).

Przesłuchana ponownie w toku postępowania przygotowawczego oskarżona przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów i potwierdziła złożone wyjaśnienia. (k.185v)

Przesłuchana w dniu 10 maja 2016 r. oskarżona ponownie przyznała się do zarzucanych jej czynów i potwierdziła złożone wyjaśnienia (k.345v).

W toku rozprawy głównej oskarżona przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów i odmówiła składania wyjaśnień. Po odczytaniu treści wyjaśnień złożonych w postępowaniu przygotowawczym oskarżona potwierdziła wyjaśnienia (k.401).

Przesłuchany w toku postępowania przygotowawczego oskarżony D. W. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i wyjaśnił, że zaczął się zajmować narkotykami z uwagi na problemy finansowe. Pierwszą porcję kupił w czerwcu 2015 r., mefedron w ilości około 15 gram za kwotę ok. 450 zł oraz marihuanę w ilości 10 gram za kwotę 250 zł. Narkotyki nabył na bazarze R. od mężczyzny o imieniu K.. Na początku zaczął działkować narkotyki w piwnicy przy ul. (...) w W.. Z 15 gram mefedronu otrzymywał 15 porcji, z 10 gram marihuany 10 porcji. Narkotyki dzielił bez wagi, pakował w folię aluminiową. Następnie stał na podwórku przy ul. (...) i sprzedawał po 60 zł za 1 gram mefedronu i po 50 zł za 1 gram marihuany. Po tygodniu sprzedał wszystkie narkotyki. Po sprzedaniu ponownie poszedł do mężczyzny z bazaru R. i ponownie kupił 15 gram mefedronu i 10 gram marihuany za łączną kwotę 700 zł. Ponownie narkotyki porcjował w piwnicy i sprzedawał na podwórku w tym samym miejscu. Za trzecim razem postąpił w taki sam sposób. Pod koniec lipca ponownie poszedł do K. i kupił te same narkotyki. Mężczyzna zaproponował 10 gram heroiny, którą zakupił za 1400 zł. Po odebraniu towaru poszedł do K. M. i zapytał czy może u niej porcjować narkotyki. Oskarżona zgodziła się. W zamian za to miał spłacać jej i swoje zadłużenie. Robił też dla niej zakupy. Początkowo robił po kilka porcji, a resztę wynosił na dół do pomieszczenia, gdzie ludzie trzymali wózki. Wtedy miał już wagę, dzielił mefedron na porcje po 1 gram, marihuanę na porcje po 1 gram, a heroinę na porcje po 0,2 grama. Heroinę sprzedawał za kwotę 50 zł za 0,2 grama. W wolnych chwilach przebywał na podwórku przy ul. (...). Starał się, żeby klienci przychodzili na podwórko. Nie sprzedawał narkotyków w mieszkaniu K. M.. Kolejne dzielenie towaru z heroiną robiła kobieta o imieniu B.. Przychodziła do niego po heroinę, sprzedał jej raz 0,2 grama heroiny za 50 zł. Po tym zaproponował jej porcjowanie narkotyków – marihuanę, heroinę, mefedron. W zamian dostawała od niego 0,2 grama heroiny. Porcjowała to w mieszkaniu oskarżonej, która nie chciała już porcjować narkotyków. Pieniądze uzyskiwane ze sprzedaży narkotyków przechowywał u oskarżonej w mieszkaniu, która wiedziała gdzie się znajdują. K. M. pilnowała rozliczeń, zliczała ile pieniędzy powinno być ze sprzedanych narkotyków, ile zostało do sprzedaży, ile powinien odłożyć na spłatę długu z narkotyków K. z bazaru. Po sprzedaży narkotyków, mówił jej ile danego rodzaju narkotyku sprzedał i ile zostało. Oskarżona zrobiła jeden raz dla niego 5 porcji marihuany i mefedronu, ponieważ potrzebował na szybko kilka porcji. Później miał przerwę w handlu narkotykami od połowy sierpnia do połowy września 2015 r. Kilka razy poprosił K. M. żeby sprzedała dla niego narkotyki podczas jego nieobecności. Taka sytuacja miała miejsce około siedmiu razy. Z K. M. kontaktował się codziennie, pisali smsy i dzwonili do siebie. Zdarzało się, że ludzie brali narkotyki „na krechę”. Na pewno jeden raz wzięła od niego narkotyki A. R., mefedron, a pieniądze miała oddać później. Sprzedawał narkotyki, czasem także K. M.. Udzielił nieodpłatnie oskarżonej czterokrotnie marihuanę, w okresie od czerwca 2015 r. do 5 października 2015 r. Wszystkie znalezione przez Policję narkotyki należały do niego. Kupił je żeby nimi handlować. Odnośnie amfetaminy znalazł zawiniątko przy ul. (...), nie wiedział, że jest to amfetamina, nie chciał jej sprzedawać. Na koniec września 2015 r. dokupił od (...) gram mefedronu za kwotę 900 zł, którego nie zdążył sprzedać. Policja znalazła 24,74 grama ponieważ ta końcówka 4,74 została z wcześniejszej dostawy. Dostawy heroiny brał dwa razy. B. za porcjowanie dawał około dziesięciu razy porcję po 0,2 grama (k.154-161).

Przesłuchany ponownie w toku postępowania przygotowawczego oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i potwierdził złożone wyjaśnienia. (k.198).

Oskarżony D. W. (1) przesłuchany w dniu 6 maja 2016 r. ponownie przyznał się do zarzucanych mu czynów i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień (k.340v).

W toku rozprawy głównej oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień. Po odczytaniu treści wyjaśnień złożonych w postępowaniu przygotowawczym potwierdził złożone wyjaśnienia (k.402).

Sąd zważył co następuje.

Na wstępie należy podnieść, iż ze względu na to, iż wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku został złożony jedynie przez obrońcę oskarżonej K. M., Sąd stosownie do treści art. 423 § 1a k.p.k. ograniczył zakres uzasadnienia do części wyroku dotyczącej oskarżonej.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej K. M. złożonym przez nią w trakcie prowadzonego postępowania przygotowawczego, albowiem są logiczne, spójne i konsekwentne, przede wszystkim zaś dlatego, iż znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie. Wskazać należy, iż oskarżona konsekwentnie przyznawała się do winy odnośnie zarzucanych jej czynów i w treści złożonych wyjaśnień w sposób szczegółowy i spójny przedstawiła okoliczności związane z jej udziałem w przestępczym procederze, którym zajmował się oskarżony D. W. (1). W złożonych wyjaśnieniach wskazała, że pozwoliła oskarżonemu na porcjowanie narkotyków w miejscu zamieszkania przy ul. (...) oraz udostępniła celem ich przechowania użytkowaną przez siebie piwnicę. Ponadto oskarżona potwierdziła, że pomagała w porcjowaniu narkotyków, zawiadamiała oskarżonego, gdy przychodziły osoby zainteresowane kupnem środków odurzających, a także zajmowała się prowadzeniem rozliczeń odnośnie ilości sprzedawanych środków i uzyskanych dochodów ze sprzedaży. Oskarżona potwierdziła również okoliczność nieodpłatnego udzielenia substancji psychotropowej w postaci mefedronu koleżance A. R..

Za wiarygodne Sąd uznał także wyjaśnienia oskarżonego D. W. (1), który nie kwestionował popełniania zarzucanych mu czynów. Oskarżony opisał sposób, w jaki zaopatrywał się w narkotyki, jak również szczegóły dotyczące zawieranych transakcji, a więc miejsce, ilość sprzedawanych narkotyków, cenę sprzedaży. Wyjaśnienia oskarżonego potwierdzają również udział w prowadzonej przez niego działalności oskarżonej K. M., która pomagała mu w porcjowaniu, przechowywaniu narkotyków, a także prowadziła rozliczenia, na podstawie przekazywanych jej przez niego informacji odnośnie ilości sprzedanych substancji oraz uzyskanych z tego tytułu dochodów oraz udostępniła mu piwnicę, w której przechowywał narkotyki.

Sąd oceniając całokształt wyjaśnień K. M. oraz D. W. (1) w powiązaniu z treścią pozostałego materiału dowodowego w sprawie, uznał, iż tworzą one spójny i logiczny obraz nielegalnej działalności oskarżonych. Sąd nie znalazł więc podstaw, aby zakwestionować ich wiarygodność.

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania świadków - funkcjonariuszy Policji - A. G. oraz K. B.. Świadek A. G. przedstawił okoliczności związane z zatrzymaniem oskarżonej K. M., a także okoliczności związane z czynnościami przeszukania mieszkania przy ul. (...) w W. oraz pomieszczenia gospodarczego znajdującego się w bramie budynku, który użytkowała oskarżona i ujawnienia w nim narkotyków, które według oświadczenia K. M. stanowiły własność D. W. (1). Świadek K. B. opisał okoliczności zatrzymania mężczyzny, który nabył w bramie przy ul. (...) narkotyki – L. A., który wskazał, że wielokrotnie nabywał w tym miejscu narkotyki od wysokiego mężczyzny o imieniu D..

Zeznania ww. świadków Sąd ocenił jako wiarygodne albowiem pochodzą od osób obcych dla oskarżonych, które w ramach swoich obowiązków służbowych powzięły wiedzę na temat okoliczności związanych z niniejszą sprawą i w sposób w pełni obiektywny przedstawiły je w swoich zeznaniach, co znalazło potwierdzenie następnie w pozostałym zabezpieczonym w sprawie materiale dowodowym. Zeznania złożone przez A. G. potwierdzają okoliczność, że oskarżona K. M. udostępniła D. W. (1) pomieszczenie gospodarcze, w którym przechowywał znaczną ilość narkotyków w postaci mefedronu, marihuany i heroiny. Jednocześnie Sąd potraktował je uzupełniająco z uwagi na fakt, iż świadkowie nie posiadali wiedzy w zakresie podejmowanych zachowań oskarżonej dotyczących świadczenia pomocy oskarżonemu w prowadzeniu działalności polegającej na udzielaniu środków odurzających i substancji psychotropowych, bowiem świadek A. G. uczestniczył jedynie w zatrzymaniu oskarżonej i przeszukaniu pomieszczeń mieszkalnych oraz gospodarczych przy ul. (...), natomiast K. B. brał udział w czynnościach związanych z zatrzymaniem A. L. (1) i nie posiadał szczegółowej wiedzy odnośnie zdarzeń objętych postępowaniem.

Sąd uwzględnił wyjaśnienia i zeznania A. L. (1), który potwierdził, że wielokrotnie w okresie czerwiec – lipiec 2015 r. nabywał od oskarżonego heroinę, za jedną działkę płacąc 50 zł. Po narkotyki przychodził na ul. (...). Ponadto z treści złożonych zeznań wynika, iż świadek nie posiadał wiedzy odnośnie działania oskarżonej. Mając na uwadze, że A. L. (2) raz wskazywał okres kilku miesięczny nabywania heroiny od oskarżonego, a raz okres miesiąca, Sąd w ustaleniach faktycznych przyjął na korzyść oskarżonego, że był to okres co najmniej jednego miesiąca.

Jako wartościowy materiał dowodowy Sąd ocenił pisemne opinie biegłych z zakresu badań chemicznych substancji ujawnionych i zabezpieczonych w pomieszczeniu gospodarczym mieszczącym się przy ul. (...) w W.. Wnioski płynące z powyższych opinii Sąd w pełni podziela, opinie są jasne, pełne, wewnętrznie niesprzeczne oraz sporządzone zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami. W sprawie nie ujawniły się również żadne okoliczności, które podważałyby obiektywność sporządzających powyższe opinie. Ponadto oskarżony D. W. (1) w swoich wyjaśnieniach potwierdził zarówno rodzaj, jak i ilości ujawnionych narkotyków, które należały do niego.

Mimo, iż sporządzone w sprawie pisemne opinie kryminalistyczne z zakresu badań śladów daktyloskopijnych i biologicznych wskazały, że zabezpieczony materiał nie kwalifikował się do identyfikacji, jednakże okoliczność ta w uznaniu Sądu nie wpływa na ocenę zachowania oskarżonych bowiem pozostały zebrany w sprawie, a omówiony powyżej materiał dowodowy, pozwolił Sądowi w sposób nie budzący żadnych wątpliwości ustalić, iż oskarżeni D. W. (1) oraz K. M. dopuścili się zarzucanych im czynów.

Odnośnie pozostałych dowodów zgromadzonych w sprawie zaliczonych w poczet materiału dowodowego na podstawie art. 394 § 1 i 2 k.p.k., Sąd uwzględnił je przy ustalaniu stanu faktycznego nie znajdując podstaw do zakwestionowania ich autentyczności ani prawdziwości zawartych w nich treści.

Wskazać należy, że biorąc pod uwagę zebrane dowody, zasady doświadczenia życiowego i reguły logiki, nie było innej alternatywy dla oceny opisywanego stanu faktycznego, jak tylko taki, że oskarżona dopuściła się popełnienia zarzucanych jej czynów. Takie ustalenia Sądu są także wynikiem obowiązującej w postępowaniu procesowym zasady bezpośredniości, dzięki której Sąd poprzez obecność oskarżonej i innych uczestników procesu na rozprawie, w tym świadków, stwarza możliwość dokonania prawidłowych ustaleń faktycznych oraz trafnych ocen, również na podstawie odbioru wrażeń wynikających z zachowania uczestników postępowania.

W świetle tak ukształtowanego materiału dowodowego, po dokonaniu jego oceny w oparciu o kryteria zawarte w art. 7 k.p.k. Sąd uznał, iż oskarżona K. M. swoim zachowaniem w zakresie pierwszego czynu wyczerpała znamiona przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 59 ust. 1 w zb. z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk.

Wskazać należy, że pomocnictwo polega na ułatwianiu innej osobie popełnieniaczynu zabronionego. Ustawa wskazuje na typowe formy pomocnictwa, jakimi są: dostarczenie narzędzia, środka przewozu, a także udzielenie rady lub informacji. Użyty w ustawie zwrot "w szczególności" wskazuje, że w grę mogą wchodzić również inne formy pomocnictwa. Chodzi zatem o takie zachowania, które – obiektywnie rzecz biorąc – ułatwiają popełnienie czynu zabronionego, o czym przesądza określenie ustawowe "ułatwia" (art. 18 § 3) (A. Marek Komentarz. Kodeks karny, LEX 2010). Udzielający pomocy musi mieć świadomość tego, że podejmuje czynności stanowiące ułatwienie innej osobie popełnienie czynu zabronionego oraz świadomość tego, że jego zachowanie odnosi się do konkretnego typu czynu zabronionego. W konsekwencji musi on obejmować świadomością zarówno prawną charakterystykę czynu zabronionego, którego popełnienie ma zamiar ułatwić, oraz mieć świadomość znaczenia swojego zachowania (działania lub zaniechania), w tym w szczególności tego, że stanowi ono ułatwienie popełnienia czynu zabronionego przez inną osobę. Zasadnie zauważa się w judykacie SN z 28.10.1976 r. (III KR 257/76, OSNPG 1977, Nr 11, poz. 95), iż "warunkiem odpowiedzialności za udzielenie pomocy do popełnienia przestępstwa jest świadomość, że sprawca chce popełnić przestępstwo, dążenie do tego, aby sprawca popełnił zamierzone przestępstwo albo co najmniej godzenie się na to, dostarczenie sprawcy środków potrzebnych do popełnienia przestępstwa, albo udzielenie mu rady, informacji lub też podjęcia innego działania, które ułatwia sprawcy dokonanie zamierzonego celu". Także w literaturze wskazuje się, że pomocnik "musi mieć świadomość tego, że podejmuje się czynności stanowiącej ułatwienie innej osobie popełnienia czynu zabronionego oraz świadomość tego, że czyni to w odniesieniu do konkretnego, scharakteryzowanego w odpowiednim przepisie Części szczególnej czynu zabronionego" (por. P. Kardas, Teoretyczne, s. 632–633; wyr. SA w Warszawie z 28.9.2005 r., II AKa 276/05, niepubl.). Zatem pomocnictwo wchodzi w grę wyłącznie wtedy, gdy zachowanie danej osoby podejmowane było z zamiarem, aby inna osoba dokonała konkretnego przestępstwa i w związku z tym ułatwiła jej to (R.Zabłocki [red], A. Sakowicz Komentarz do art. 18 kodeksu karnego, Legalis 2015)

Odnosząc powyższe do realiów niniejszej sprawy oskarżona K. M. swoim zachowaniem niewątpliwie ułatwiła oskarżonemu D. W. (1) dokonanie przestępstwa udzielania środków odurzających i substancji psychotropowej w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz przestępstwa posiadania znacznej ilości ww środków. Jak bowiem wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego oskarżona podejmowała się porcjowania narkotyków, prowadziła rozliczenia dochodów uzyskiwanych z procederu, którym zajmował się oskarżony, powiadamiała go o klientach, którzy przychodzili do niej w celu nabycia narkotyków, a także udostępniła pomieszczenie gospodarcze przy ul. (...) w W., gdzie oskarżony przechowywał przeznaczone do sprzedaży środki odurzające i substancje psychotropowe. Nie podlega wątpliwości również fakt, że oskarżona miała świadomość w jakim celu podejmowała ww. czynności. Jak przyznała sama oskarżona D. W. (1) poprosił ją o pomoc przy prowadzonej działalności, wiedziała, że zajmuje się on odpłatnym udzielaniem narkotyków, wiedziała również, że w pomieszczeniu gospodarczym przechowywane są środki odurzające w znacznej ilości.

W zakresie drugiego zarzucanego czynu oskarżona K. M. wyczerpała znamiona przestępstwa z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii bowiem w dniu 16 września 2015 r. jednokrotnie nieodpłatnie udzieliła A. R. substancji psychotropowej w postaci mefedronu albowiem okoliczność ta bezsprzecznie wynika z materiału dowodowego, w szczególności z treści wyjaśnień oskarżonej K. M. oraz oskarżonego D. W. (1).

Jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował znaczną społeczną szkodliwość zarzucanych jej czynów i uprzednią karalność.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował przede wszystkim przyznanie się oskarżonej do popełnienia zarzucanych jej czynów oraz stosunkowo niedługi okres czasu karalnego zachowania oskarżonej.

Sąd wyrokiem z dnia 29 marca 2017 r. uznał oskarżoną K. M. za winną popełnienia czynów zarzucanych jej w akcie oskarżenia, przy czym w ramach czynu z pkt III aktu oskarżenia przyjął, że oskarżona działała w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i za to na podstawie art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzył jej karę 1 roku pozbawienia wolności, a za czyn z pkt IV aktu oskarżenia na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii wymierzył jej karę 1 miesiąca pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk w zw. z art. 86 § 1 kk połączył wymierzone oskarżonej K. M. jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzył jej karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, a więc w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

Jednocześnie Sąd rozważył czy całokształt zebranych w toku sprawy okoliczności musi skutkować orzeczeniem bezwzględnej kary pozbawienia wolności, czy też wystarczającym będzie jej orzeczenie z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Sąd uznał, iż K. M., pomimo charakteru przestępstw przypisanych w pkt VII i VIII sentencji wyroku i uprzedniej karalności, nie jest osobą na tyle zdemoralizowaną, w stosunku, do której tylko orzeczenie bezwzględnej kary pozbawienia wolności gwarantowałoby jej skuteczną resocjalizację i zapobieżenie powrotowi do przestępstwa. Przy rozstrzyganiu w zakresie kary oraz zastosowaniu środka probacyjnego, Sąd wziął pod uwagę również treść przeprowadzonego wobec oskarżonej wywiadu środowiskowego, z którego wynika, że oskarżona w chwili obecnej wykonuje prace dorywcze, opiekuje się dziećmi, a w miejscu zamieszania nie zgłaszano zastrzeżeń co do jej zachowania. W opinii kuratora jest osobą kontaktową i kulturalną. Zachowanie oskarżonej jest więc prawidłowe, nie wzbudza zastrzeżeń. Tym samym zdaniem Sądu sam fakt skazania powinien uświadomić oskarżonej nieopłacalność naruszania norm porządku prawnego oraz konieczność, a zarazem nieuchronność poniesienia odpowiedzialności karnej za popełnione przestępstwa. Sąd uznał zatem, iż w przypadku oskarżonej K. M. istnieje pozytywna prognoza kryminologiczna co do przestrzegania przez nią porządku prawnego w przyszłości i tym samym nie zachodzi jeszcze w tym momencie konieczność orzeczenia wobec niej bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu w realiach niniejszej sprawy orzeczona kara ma przede wszystkim spełnić funkcję wychowawczą wobec oskarżonej, tj. spowodować u niej motywację do zmiany postępowania w przyszłości i skłonić do przestrzegania społecznie akceptowanych norm postępowania, nie zaś wyłącznie odstraszać jej od popełniania. Sąd kierował się tym aby orzeczona kara, oddziaływała na oskarżoną nie tyle poprzez jej surowość i dolegliwość realizując głównie w stosunku do niej cele zapobiegawcze, a raczej wskazywała na nieuchronność sankcji, nieopłacalność popełniania przestępstw i ugruntowała w niej poczucie szacunku i respektu dla obowiązywania ogólnie przyjętych norm i wartości chronionych przez porządek prawny. Sąd uznał, biorąc pod uwagę wskazane wyżej okoliczności, że orzekanie bezwzględnej kary pozbawienia wolności stanowiłoby rażącą i nadmierną dolegliwość i nie byłoby sprawiedliwe w odczuciu społecznym. Wyznaczony trzyletni okres warunkowego zawieszenia orzeczonej kary pozbawienia wolności jest wystarczającym czasem dla sprawdzenia trafności pozytywnej prognozy w stosunku do oskarżonej, zaś poddanie oskarżonej w tym okresie dozorowi kuratora sądowego pozwoli trafność tej prognozy w sposób obiektywny i skuteczny zweryfikować.

W ocenie Sądu celowym dla prawidłowej realizacji dozoru było ponadto nałożenie na oskarżoną obowiązku informowania kuratora o przebiegu okresu próby.

Na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł przepadek zarejestrowanego w wykazie dowodów rzeczowych Drz (...) dowodu rzeczowego, tj. telefonu służącego do popełnienia przestępstwa, poprzez zniszczenie.

O kosztach sądowych w stosunku do oskarżonej Sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k. uznając, iż nie ma podstaw do zwolnienia oskarżonej od obowiązku ich uiszczenia. Oskarżona bowiem pracuje, a jej sytuacja materialna pozwalała na korzystanie z pomocy obrońcy, którego sama ustanowiła w sprawie.

O opłacie Sąd orzekł stosownie do dyspozycji art. 2 ust.1 pkt 3 ustawy o opłatach w sprawach karnych.