IV K 110/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z 2016-06-08

Sygn. akt IV K 110/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Iwona Gierula

Protokolant: Renata Kocot

przy udziale oskarżyciela publicznego: M. K.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 8 czerwca 2016 r.

sprawy G. P.

syna Z. i K. z d. S.

ur. (...) w W.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 25.07.2004 r. do 31.03.2006 r. w W. i W., działając jako Prezes Zarządu firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. ul. (...) oraz właściciel firmy (...) z/s w R. ul. (...), będąc odpowiedzialnym za sprawy gospodarcze spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. i firmy (...) z/s w R. w tym za zgodne z obowiązującymi przepisami rozliczenia firm z budżetem państwa oraz za podanie wymaganych danych w deklaracjach dla podatku od towarów i usług oraz dla podatku dochodowego od osób prawnych w przypadku firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku firmy (...) z/s w R., obowiązków tych w pełni nie dopełnił, bowiem działając w warunkach czynu ciągłego, to jest w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem narażenia na uszczuplenia należności Skarbu Państwa w podatkach VAT, CIT oraz PIT – jak wynika z ustaleń kontroli Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. nr (...) przeprowadzonej przez Dyrektora (...) w W. w firmie (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., ul. (...) oraz kontroli nr (...) i (...) przeprowadzonych w firmie (...) z/s w R. ul. (...), posłużył się w prowadzonej działalności gospodarczej dla celów rozliczeń podatkowych firm (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz P. (...) G. P. z/s w R. nierzetelnymi fakturami dot. zakupu towarów i usług wystawionymi przez podmioty o nazwach: 1) (...) P. A., ul. (...), (...)-(...) W., NIP (...), m.in. fakturami: nr (...) r. z dnia 12.05.2004 r., nr (...) z dnia 21.05.2004 r., nr (...) z dnia 28.05.2004 r., nr (...) z dnia 14.06.2004 r., nr (...) z dnia 18.06.2004 r., nr (...) z dnia 21.06.2004 r., nr (...) z dnia 11.08.2004 r., nr (...) z dnia 16.08.2004 r., nr 76/06/2004 r. z dnia 21.06.2004 r., nr (...) z dnia 09.05.2005 r., nr (...) z dnia 15.06.2005 r., nr (...) z dnia 24.06.2005 r., nr (...) z dnia 11.07.2005 r., nr (...) z dnia 25.07.2005 r., nr (...) z dnia 07.10.2005 r., nr (...) z dnia 14.10.2005 r., 2) (...) W. J., (...)-(...) W., ul. (...), NIP (...), m.in. fakturami: nr (...) z dnia 26.01.2004 r., nr (...) z dnia 12.02.2004 r., nr (...) z dnia 27.02.2004 r., nr (...) z dnia 29.03.2004 r., nr (...) z dnia 09.04.2004 r., nr (...) z dnia 26.04.2004 r., nr (...) z dnia 10.05.2004 r., nr (...) z dnia 24.05.2004 r., nr (...) z dnia 02.06.2004 r., nr (...) z dnia 14.06.2004 r., nr (...) z dnia 30.06.2004 r., nr (...) z dnia 12.08.2004 r., nr (...) z dnia 09.09.2004 r., nr (...) z dnia 30.09.2004 r., nr (...) z dnia 16.11.2004 r., nr (...) z dnia 19.11.2004 r., nr (...) z dnia 20.12.2004 r., nr (...) z dnia 28.01.2005 r., nr (...) z dnia 21.02.2005 r., nr (...) z dnia 30.03.2005 r., nr (...) z dnia 12.07.2005 r., nr (...) z dnia 28.07.2005 r., nr (...) z dnia 28.08.2005 r., nr (...) z dnia 30.08.2005 r., nr (...) z dnia 07.09.2005 r., nr (...) z dnia 10.10.2005 r., nr (...) z dnia 30.11.2005 r., 3) (...) E. (...) A. L., (...)-(...) W. ul. (...), NIP (...), m.in. fakturami: nr (...) z dnia 01.10.2005 r., nr (...) z dnia 14.10.2005 r., nr (...) z dnia 31.10.2005 r., nr (...) z dnia 14.11.2005 r., nr (...) z dnia 30.11.2005 r., nr (...) z dnia 05.12.2005 r., nr (...) z dnia 23.12.2005 r., a wyżej wymienione faktury nie odzwierciedlają rzeczywiście przeprowadzonych transakcji, wskutek czego dopuścił do podania w ewidencji księgowej firm (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz P. (...) G. P. z/s w R. nierzetelnych danych i podał nieprawdziwe dane w złożonych w okresie od 25.07.2004 r. do 31.03.2006 r. w Urzędzie Skarbowym w W. oraz Urzędzie Skarbowym W. T. deklaracjach podatkowych, tj. w złożonym w Urzędzie Skarbowym w W. w dniu 20.03.2006 r. zeznaniu rocznym PIT-36L o wysokości osiągniętego dochodu / poniesionej straty/ dot. firmy (...) z/s w R. za rok 2005, w złożonych w okresie od dnia 25.07.2004 r. do 25.01.2006r. deklaracjach dla podatku od towarów i usług (...) -- 7 firmy (...) z/s w R. za okresy rozliczeniowe od czerwca 2004 r. do grudnia 2005 r. włącznie oraz w złożonych w Urzędzie Skarbowym W. T. w okresie od dnia 25.08.2005 r. do 27.12.2005r. deklaracjach dla podatku od towarów i usług (...) - 7 dotyczących firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. za okresy rozliczeniowe od lipca 2005 r. do listopada 2005 r. włącznie, w złożonym w Urzędzie Skarbowym W. T. w dniu 31.03.2006 r. zeznaniu rocznym CIT-8 o wysokości osiągniętego dochodu / poniesionej straty/ dot. firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. za rok 2005 , w konsekwencji czego dopuścił do zawyżenia podatku naliczonego VAT podlegającego odliczeniu od podatku należnego firm (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz P. (...) G. P. z/s w R. oraz zawyżenia kosztów uzyskania przychodu obu firm, poprzez bezzasadne zaliczenie do kosztów wydatków poniesionych na podstawie wyżej wymienionych nierzetelnych faktur stwierdzających czynności nie dokonane, wystawionych dla firm (...) sp. z o.o. z/s w W. i P. (...) G. P. z/s w R. przez podmioty o nazwach: „L. (...).” P. A., ul. (...), (...)-(...) W., NIP (...), 2) (...) W. J., (...)-(...) W., ul. (...), NIP (...), 3) (...) E. (...) A. L., (...)-(...) W. ul. (...), NIP (...) a w konsekwencji tego narażenie Skarbu Państwa na uszczuplenie w podatku od towarów i usług za okresy od czerwca 2004r. do grudnia 2005 r. włącznie oraz w podatkach dochodowych /PIT i CIT/ za rok 2005 należnych od obu firm w kwocie łącznej 82.111 zł, w tym podatku VAT należnego od firm (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz P. (...) G. P. z/s w R. za okres od czerwca 2004r. do grudnia 2005 r. włącznie w kwocie łącznej 62.304 zł, i podatku dochodowego należnego od firm (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz P. (...) G. P. z/s w R. za rok 2005 w kwocie łącznej 19.807 zł , w tym podatku CIT należnego od firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. za rok 2005 w kwocie 14.772 zł oraz podatku PIT należnego od firmy (...) z/s w R. za rok 2005 w kwocie łącznej 5.035 zł, co stanowi naruszenie art. 86 ust 1 i ust. 2 pkt l lit. a, art. 88 ust. l pkt 2 , ust. 3a pkt 4 lit. a i ust. 4, art. 99 ust 12, art. 108 ust. l, art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), art. 3 ust. l, art. 9 ust. l, art. 9a ust. 2, art. 10 ust. l pkt 3, art. 14 ust. l, art.22 ust. l, art. 24 ust. l, art. 26 ust. l, art. 2 b ust. l, art.30c ust. l, art. 45 ust. l, ust. 1A pkt 2 i ust. 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.), art.7 ust. l i 2, art. 9 ust. l, art. 15 ust. l, art.19 ust. l ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654, ze zm.),

tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 56 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks w zb. z art. 62 § 2 kks, w zw. z art. 9 § 3 kks.

orzeka:

I.  na podstawie art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 66 § 1 k.k. w zw. z art. 67 § 1 k.k. postępowanie karnoskarbowe wobec oskarżonego G. P. warunkowo umarza na okres 1 (jednego) roku tytułem próby – przyjmując, iż swoim zachowaniem wypełnił ustawowe znamiona czynu zabronionego z art. 56 § 2 k.k.s. w zw. z art. 56 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zb. z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 62 § 1 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.;

II.  na podstawie art. 41 § 2 k.k.s. zobowiązuje oskarżonego do uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa – Urzędu Skarbowego w W. - kwoty 6053,50 zł (sześciu tysięcy pięćdziesięciu trzech złotych 50/100) stanowiącej równowartość uszczuplonego podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych – w terminie 1 (jednego) roku od uprawomocnienia się wyroku;

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 160 (sto sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych, w tym kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt IV K 110/16

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

G. P. jako prezes zarządu prowadził działalność gospodarczą pod nazwą (...) Sp. z o.o. przy ul. (...) lok. 228 w W. oraz przy ul. (...) w W..

G. P. był również właścicielem firmy (...) z siedzibą przy ul. (...) w R..

Osobą odpowiedzialną za prowadzenie ksiąg podatkowych firmy (...) była J. A., która każdorazowo czynności swoich dokonywała w oparciu o dokumenty przedstawiane jej przez G. P..

W okresie od 25 lipca 2004 r. do dnia 31 marca 2006 r. G. P. jako osoba odpowiedzialna za sprawy gospodarcze prowadzonych spółek składał deklaracje podatkowe w zakresie działalności firmy (...) sp. z o.o. dla podatku od towarów i usług oraz dla podatku dochodowego od osób prawnych oraz firmy (...) dla podatku dochodowego od osób fizycznych.

W okresie od 5 sierpnia 2005 r. do dnia 27 grudnia 2005 r. G. P. złożył w Urzędzie Skarbowym W. T. deklaracje VAT-7 za okresy rozliczeniowe od czerwca 2004 r. do grudnia 2005 r. dotyczące spółki (...) Sp. z o.o.

W złożonych oświadczeniach podatkowych G. P. zadeklarował kwotę podatku naliczonego do odliczenia za rok 2005 r.: w lipcu - 22.008 zł, w sierpniu - 7.220 zł, wrześniu - 5.567 zł, październiku - 8.059 zł, listopadzie - 6.659 zł. Natomiast według deklaracji nadwyżka podatku naliczonego nad należnym wynosiła za okresy rozliczeniowe w 2005 r.: w lipcu - 7.101 zł, sierpniu - 158 zł, wrześniu - 5.552 zł, październiku - 71 zł, listopadzie - 6.659 zł.

W dniu 31 marca 2006 r. G. P. złożył deklarację CIT-8 za rok rozliczeniowy 2005 r. w zakresie wysokości osiągniętego dochodu /poniesionej straty/, określając w deklaracji podatkowej złożonej do Urzędu Skarbowego W. T. koszty uzyskania przychodu na kwotę 220.680,39 zł.

W okresie od 25 lipca 2004 r. do dnia 25 stycznia 2006 r. G. P. złożył w Urzędzie Skarbowym w W., deklaracje VAT-7 za okresy rozliczeniowe od czerwca 2004 r. do grudnia 2005 r. dotyczące spółki (...).

W złożonych zeznaniach za okres 2004 r. G. P. zadeklarował kwotę podatku naliczonego do odliczenia za rok 2004: w czerwcu – 201.259,00 zł, lipcu – 40.742,00 zł, sierpniu – 44.447 zł, wrześniu – 30.192,00 zł, październiku – 37.133,00 zł, listopadzie – 25.283,00 zł., grudniu – 34.615,00 zł. Natomiast według deklaracji nadwyżka podatku naliczonego nad należnym wynosiła w roku 2004 r.: w czerwcu – 6.656,00 zł, lipcu – 17.619,00 zł, sierpniu – 12.209,00 zł, wrześniu – 10.992 zł, październiku – 5.490,00 zł, listopadzie – 2.719,00 zł.

W złożonych deklaracjach za okres 2005 r. G. P. wskazał kwotę podatku naliczonego do odliczenia w styczniu - 12.935,00 zł, lutym – 19.393,00 zł, marcu – 18.676,00 zł, kwietniu – 11.070,00 zł, maju – 8.047,00 zł, czerwcu – 9.879,00 zł, lipcu – 45.110,00 zł, sierpniu – 20.487,00 zł, wrześniu – 10.779,00 zł, październiku – 16.432,00 zł, listopadzie – 5.732,00 zł, grudniu – 5.323,00 zł. Natomiast według deklaracji nadwyżka podatku naliczonego nad należnym wynosiła: w styczniu - 10.132,00 zł, lutym – 12.780,00 zł, marcu – 9.057,00 zł, kwietniu – 3.482,00 zł, maju – 739,00 zł, czerwcu – 3.575,00 zł, lipcu – 8.858,00 zł.

W dniu 30 marca 2006 r. G. P. złożył deklarację PIT-36L za okres rozliczeniowy 2005 r. w zakresie wysokości osiągniętego dochodu /poniesionej straty/.

W oparciu o wydane w dniu 20 listopada 2009 r. postanowienie nr (...) o wszczęciu postępowania kontrolnego oraz upoważnienie do przeprowadzenia kontroli podatkowej nr (...), została przeprowadzona w zarządzanej przez G. P. firmie (...) sp. z o.o. przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. kontrola w zakresie rzetelności deklarowania podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe za okres od stycznia do grudnia 2005 r.

W wyniku przeprowadzonych czynności kontrolnych i postępowania podatkowego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. w dniu 25 listopada 2010 r. wydał decyzję o nr (...), w której określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług spółki (...) Sp. z o.o. za lipiec 2005 r. w kwocie 7.992 zł, za sierpień 2005 r. w kwocie 6.943 zł, za październik 2005 r. w kwocie 2.099 zł i za listopad 2005 r. w kwocie 716 zł oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za czerwiec 2005 r. w kwocie 3.579 zł oraz za wrzesień 2005 r. w kwocie 5.394 zł.

W toku kontroli ustalono, że rejestr VAT zakupów za czerwiec, lipiec i październik 2005 r. nie odzwierciedla rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych z uwagi na zaewidencjonowane w nim faktury stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane. W czerwcu, lipcu i październiku 2005 r. spółka bowiem rozliczyła w deklaracjach VAT-7 za wskazane miesiące faktury wystawione na jej rzecz przez (...) P. A., ul. (...), (...)-(...) W., NIP (...) o nr (...) z dnia 15 czerwca 2005 r., (...) z dnia 24 czerwca 2005 r., (...) z dnia 11 lipca 2005 r., (...) z dnia 25 lipca 2005 r., (...) z dnia 7 października 2005 r., (...) z dnia 14 października 2005 r., które nie dokumentowały faktycznie wykonanych usług przez (...) P. A. na rzecz (...) Sp. z o.o. W związku z powyższym (...) Sp. z o.o. ujmując w rejestrze zakupów wartości wynikające z faktur wystawionych przez (...) bezpodstawnie obniżyła podatek należny o podatek naliczony w czerwcu 2005 r. o kwotę 4.428,60 zł, w lipcu 2005 r. o kwotę 10.663,84 zł oraz w październiku 2005 r. o kwotę 2.011,68 zł.

Decyzją Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. w dniu 25 listopada 2010 r. o nr (...), określono zobowiązanie podatkowe (...) sp. z o.o. w podatku dochodowym od osób prawnych za 2005 r. w kwocie 18.966 zł. W toku kontroli ustalono, że prowadzona w 2005 r. księga rachunkowa dotycząca kosztów ewidencjonowanych nie odzwierciedla rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, bowiem zaewidencjonowano w niej faktury stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane. Wobec powyższego ustalono, że koszty uzyskania przychodu spółki w 2005 r. zostały przez podatnika zawyżone o kwotę 77.746 zł i wyniosły 142.934,39 zł.

Obie ww. decyzje, po rozpoznaniu odwołań wniesionych przez G. P., zostały utrzymane w mocy odpowiednio: decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 27 kwietnia 2011 r. nr (...)- (...)-195/10/MCz/ (...) oraz decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 28 czerwca 2011 r. nr (...)- (...)-55/10/GZ/P. (...).

W oparciu o wydane w dniu 19 stycznia 2010 r. postanowienie nr (...) o wszczęciu postępowania kontrolnego, została przeprowadzona przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. kontrola w zarządzanej przez G. P. firmie (...).

W wyniku przeprowadzonych czynności kontrolnych i postępowania podatkowego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. w dniu 6 grudnia 2010 r. wydał decyzję o nr (...), w której określono zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe w 2004 r. za miesiące: czerwiec - 33.882,00 zł, sierpień - 1.751,00 zł, wrzesień - 3.280,00 zł, październik - 8.581,00 zł., listopad - 2.771,00 zł, grudzień - 15.762,00 zł oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w roku 2004 za lipiec - 8.759,00 zł. Podczas wizytacji organ kontroli skarbowej stwierdził, że w ewidencji VAT kontrolowanej spółki zaewidencjonowano zdarzenia gospodarcze na podstawie nierzetelnych faktur VAT wystawionych na jej rzecz przez (...) P. A., ul. (...), (...)-(...) W., NIP (...) za okres maj 2004 r. nr 55/05/2004 r. z dnia 12.05.2004 r., nr (...) z dnia 21.05.2004 r., nr (...) z dnia 28.05.2004 r., czerwiec 2004 r. nr (...) z dnia 14.06.2004 r., nr (...) z dnia 18.06.2004 r., nr (...) z dnia 21.06.2004 r., sierpień 2004 r. nr (...) z dnia 11.08.2004 r., nr (...) z dnia 16.08.2004 r., (...) W. J., (...)-(...) W. ul. (...), NIP (...) za okres styczeń - grudzień 2004 r. nr (...) z dnia 26.01.2004 r., nr (...) z dnia 12.02.2004 r., nr (...) z dnia 27.02.2004 r., nr (...) z dnia 29.03.2004 r., nr (...) z dnia 09.04.2004 r., nr (...) z dnia 26.04.2004 r., nr (...) z dnia 10.05.2004 r., nr (...) z dnia 24.05.2004 r., nr (...) z dnia 02.06.2004 r., nr (...) z dnia 14.06.2004 r., nr (...) z dnia 30.06.2004 r., nr (...) z dnia 12.08.2004 r., nr (...) z dnia 09.09.2004 r., nr (...) z dnia 30.09.2004 r., nr (...) z dnia 16.11.2004 r., nr (...) z dnia 19.11.2004 r., nr (...) z dnia 20.12.2004 r.

Po rozpoznaniu odwołania wniesionego przez G. P., na mocy decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 30 czerwca 2011 r. o nr (...)- (...), uchylono decyzję w zakresie kwot zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za rok 2004 za miesiące czerwiec, wrzesień i grudzień 2014 r. i określono w tym zakresie kwoty zobowiązań podatkowych za przedmiotowe okresy: czerwiec – 26.486 zł, wrzesień – 1.410 zł, grudzień – 14.541 zł oraz określono kwotę do zapłaty podatku od towarów i usług za czerwiec 1.173 zł, wrzesień – 1.870 zł, grudzień – 1.221 zł, a w pozostałym zakresie decyzja została utrzymana w mocy.

Decyzją Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego z dnia 5 września 2011 r. o nr (...) określono zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za rok 2005 r. miesiące: maj - 488,00 zł, sierpień - 5.678,00 zł, wrzesień -1.627,00 zł, październik - 4.935,00 zł, listopad - 3.411,00 zł, grudzień - 3.927,00 zł oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za rok 2005 miesiące: styczeń - 10.002,00 zł, luty - 12.350,00 zł, marzec - 8.574,00 zł, kwiecień - 2.999,00 zł, czerwiec - 2.836,00 zł, lipiec - 7.762,00 zł. Podczas wizytacji organ kontroli skarbowej stwierdził, że w ewidencji VAT kontrolowanej spółki zaewidencjonowano zdarzenia gospodarcze na podstawie nierzetelnych faktur VAT wystawionych na jej rzecz przez (...) P. A., ul. (...), (...)-(...) W., NIP (...) za okres maj 2005 r. o nr (...) z dnia 9 maja 2005 r., (...) W. J., (...)-(...) W. ul. (...), NIP (...) za styczeń 2005 r. o nr (...) z dnia 28 stycznia 2010 r., luty 2005 r. o nr (...) z dnia 21 lutego 2005 r., marzec 2005 r. o nr (...) z dnia 30 marca 2005 r., lipiec 2005 r. o nr (...) z dnia 12 lipca 2005 r., (...) z dnia 28 lipca 2005 r., sierpień 2005 r. o nr (...) z dnia 22 sierpnia 2005 r., nr (...) z dnia 30 sierpnia 2005 r., wrzesień o nr (...) z dnia 7 września 2005 r., październik 2005 r. o nr (...) z dnia 10 października 2005 r., listopad 2005 r. o nr (...) z dnia 30 listopada 2005 r. oraz (...) E. (...) A. L., (...)-(...) W. ul. (...), NIP (...) za okres październik 2005 r. o nr (...) z dnia 1 października 2005 r., o nr (...) z dnia 14 października 2005 r., o nr (...) z dnia 31 października 2005 r., listopad 2005 r. o nr (...) z dnia 14 listopada 2005 r., o nr (...) z dnia 30 listopada 2005 r., grudzień 2005 r. o nr (...) z dnia 5 grudnia 2005 r., o nr (...) z dnia 23 grudnia 2005 r. Faktury te nie odzwierciedlały rzeczywistego przebiegu operacji gospodarczych, a wynikających z tych faktur czynności faktycznie nie wykonano.

Decyzją Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia 28 marca 2012 r. po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego w firmie (...) decyzją nr (...) określono zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych w kwocie 5.035 zł. Organ stwierdził, że w księgach rachunkowych zaewidencjonowano zdarzenia gospodarcze na podstawie nierzetelnych faktur VAT, które nie odzwierciedlały rzeczywistego przebiegu operacji gospodarczych, a wynikających z tych faktur czynności nie faktycznie nie wykonano. Z tego powodu nie uznano jako koszt uzyskania przychodu kwoty 61.090,00 zł poniesionych na podstawie faktur wystawionych przez firmy (...), ul. (...), (...)-(...) W., NIP (...), (...) W. J., (...)-(...) W. ul. (...), NIP (...) oraz (...) E. (...) A. L., (...)-(...) W. ul. (...), NIP (...).

Ww. decyzja, po rozpoznaniu odwołania wniesionych przez G. P., została utrzymana w mocy decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 11 stycznia 2013 r. nr (...) P. (...)-29/12/MM.

W wyniku powyższego G. P. naraził na uszczuplenie Skarb Państwa należny podatek od towarów i usług za okres za okres od czerwca 2004r. do grudnia 2005 r. od firm (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz P. (...) G. P. z/s w R. włącznie w kwocie łącznej 62.304 zł, podatek dochodowy należny od firm (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz P. (...) G. P. z/s w R. za rok 2005 w kwocie łącznej 19.807 zł - CIT należnego od firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. za rok 2005 w kwocie 14.772 zł oraz podatek PIT należny od firmy (...) z/s w R. za rok 2005 w kwocie łącznej 5.035 zł, co stanowi łączną kwotę 82.111 zł.

G. P. dokonał na poczet zaległości z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r. - w dniu 5 października 2015 r. wpłaty 78 zł tytułem należności głównej oraz 68,80 zł tytułem odsetek, zaś w dniu 4 kwietnia 2016 r. wpłaty 2.110,50 zł tytułem należności głównej oraz 1947,80 zł tytułem odsetek. Na dzień 25 kwietnia 2016 r. należność główna pozostała do zapłaty z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r. wynosiła 2.846,50 zł. W dniach 24 stycznia 2005 r., 25 sierpnia 2010 r., 15 lipca 2011 r. oraz 30 sierpnia 2011 r. G. P. dokonał szeregu wpłat na poczet podatku od towarów i usług za okres I – XII 2004 r., w konsekwencji powyższego spłacił wszelkie zaległości w tym zakresie. Ponadto oskarżony w dniach 22 września 2005 r., 24 października 2005 r., 25 listopada 2005 r., 22 grudnia 2005 r., 25 stycznia 2006 r. i 29 kwietnia 2014 r. dokonał szeregu wpłat na poczet podatku od towarów i usług za okres I-XII 2005 r. Na dzień 25 kwietnia 2016 r. należność główna pozostała do zapłaty z tytułu podatku od towarów i usług za 2005 r. wynosiła 3.207,00 zł.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania świadków: A. P. (k. 779-782), J. A. (k. 682-686), decyzji (k. 199-210, 330-341, 342-352, 436-445, 504-513, 514-521, 523-535, 554-563, 614-626, 798-811, 812-819), faktur VAT (k. 20-25, 120-123, 218-226, 735-777), odpisu z KRS (k. 29-36), odpisu wyroku (k. 428-431), pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. (k. 865).

Oskarżony G. P. podczas przesłuchania nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wskazał, ze postępowanie prowadzone jest na skutek pomówień A. P., który chce uniknąć odpowiedzialności finansowej za niezapłacone podatki. Wszystkie prace zostały wykonane, a zapłata za faktury została dokonana na konto przelewem bankowym (k. 416).

Sąd zważył, co następuje.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego G. P., ograniczającym się w zasadzie do zaprzeczenia popełnienia zarzucanego mu czynu, bowiem są one sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w szczególności, z treścią dokumentacji z przeprowadzonej wobec niego przez Urząd Kontroli Skarbowej w W. kontroli skarbowej w zakresie podatku od towarów i usług za okresy styczeń – grudzień 2005 r. i podatku CIT za rok 2005 r. wobec formy (...) sp. z o.o. oraz w zakresie podatku od towarów i usług za okresy czerwiec 2004 r. – grudzień 2005 r. oraz podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r. firmy (...). Oskarżony wskazał, że wszystkie prace zostały wykonane, a należności wynikające z wystawionych faktur uregulowane. Stanowisko oskarżonego nie zasługuje na uwzględnienie, stoi bowiem z sprzeczności przede wszystkim z zeznaniami złożonymi przez A. P., który potwierdził fakt wystawiania faktur VAT dla firmy (...). Ponadto fakt posługiwania się fakturami, które nie odzwierciedlały rzeczywistego przebiegu operacji gospodarczych wynika również z ustaleń poczynionych w toku prowadzonego postępowania kontrolnego. Wskazać należy, że firma (...) nie figuruje jako płatnik składek na ubezpieczenia społeczne, co oznacza, że A. L. nie potwierdził faktu prowadzenia działalności, jak również nie opłacał składek. Natomiast (...), prowadzący działalność w zakresie transportu drogowego towarów pojazdami uniwersalnymi, nie posiadał zarejestrowanego na swoje nazwisko żadnego pojazdu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, w ocenie Sądu, wyjaśnienia oskarżonego stanowią przyjętą linię obrony i próbę uniknięcia odpowiedzialności karnej.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania przesłuchanego w charakterze świadka A. P.. Świadek w złożonych zeznaniach potwierdził, że dokonywał wystawiania faktur na rzecz P. (...) G. P.. Jak wskazał świadek, faktury były wystawiane przez firmę (...) za usługi poligraficzne firmy (...), które nie miały w rzeczywistości miejsca. Za wystawiane faktury oskarżony dokonywał zapłaty na rachunek bankowy. Sąd nie znalazł podstaw, aby przyjąć, iż zeznania A. P. nie odzwierciedlają rzeczywistości, świadek będąc osobą obcą dla oskarżonego nie miał powodów w bezpodstawnym obciążaniu G. P.. Ponadto świadek wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe z dnia 28 lipca 2010 r. w sprawie IV Ks 63/10 został uznany za winnego wystawiania nierzetelnych faktur VAT sprzedaży w imieniu firmy (...), które nie dokumentowały faktycznie wykonanych usług przez ww. firmę m.in. na rzecz firmy, której prezesem zarządu jest (...) sp. z o.o.

Za zgodne z prawdą Sąd uznał zeznania złożone przez J. A., która zajmowała się sprawami księgowymi w formie P. (...) G. P.. Zeznania te są logiczne i korelują z materiałem dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy. Świadek będąc zatrudniona w firmie (...) w okresie od 2000/2001 – lipiec 2010 r. jako księgowa zajmowała się m.in. prowadzeniem ksiąg rachunkowych w/w spółki i sporządzaniem deklaracji podatkowych w oparciu o dokumenty otrzymywane od oskarżonego G. P., na podstawie których sporządzała następnie deklaracje. Zeznania J. A. wskazują zatem, że nieprawidłowości w deklaracjach podatku VAT – 7 styczeń 2004 r. – grudzień 2005 r. polegające na zaniżeniu podatku należnego VAT były wynikiem przekazywania przez oskarżonego G. P. osobiście J. A. będącej księgową firmy nierzetelnych dokumentów o osiąganych obrotach i należnym podatku VAT.

Odnośnie pozostałych dowodów zgromadzonych w sprawie zaliczonych w poczet materiału dowodowego, Sąd uwzględnił je przy ustalaniu stanu faktycznego nie znajdując podstaw do zakwestionowania ich autentyczności ani prawdziwości zawartych w nich treści.

W świetle tak ukształtowanego materiału dowodowego zebranego w trakcie postępowania przygotowawczego, Sąd uznał, iż okoliczności czynu i wina oskarżonego G. P. odnośnie zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu nie budzą wątpliwości i uznał, że swoim zachowaniem wypełnił on znamiona czynu z art. 56 § 2 k.k.s. w zw. z art. 56 § 1 k.k.s. w zb. z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 62 § 1 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.

Przepis art. 56 § 2 k.k.s. penalizuje zachowanie podatnika, który składając organowi podatkowemu, innemu uprawnionemu organowi lub płatnikowi deklarację lub oświadczenie podaje nieprawdę lub zataja prawdę albo nie dopełnia obowiązku zawiadomienia o zmianie objętych nimi danych, przez co naraża podatek na uszczuplenie, gdy kwota narażonego na uszczuplenie podatku jest małej wartości. Zwrot „podaje nieprawdę” odnosi się do treści deklaracji lub oświadczenia, a konkretnie przedstawianych w tych dokumentach danych dotyczących okoliczności istotnych z punktu widzenia ustalenia istnienia bądź określenia wysokości zobowiązania podatkowego. Z punktu widzenia znamienia „podaje nieprawdę” istotne są dwa elementy: po pierwsze, kwestia rzetelności podawanych w deklaracji lub oświadczeniu danych, a więc odzwierciedlenia przez podatnika w tych dokumentach danych zgodnych z faktami, po drugie zagadnienie właściwej kwalifikacji pewnych okoliczności, które rzeczywiście wystąpiły z punktu widzenia ich znaczenia dla ustalenia istnienia oraz wysokości zobowiązania podatkowego. Określone w art. 56 § 1 – 3 k.k.s. przestępstwa mają charakter umyślny, do ich istoty należy bowiem umyślne wprowadzenie w błąd organu podatkowego co do rzeczywistego stanu rzeczy, istotnego z punktu widzenia prawidłowego ustalenia wysokości należnego Skarbowi Państwa podatku (tak: P. K. w Komentarzu do art. 56 k.k.s., Lex (...), także wyrok SN z 02.12.2002 r., IV KKN 559/99). Znamię czynnościowe posłużenia się fakturą lub rachunkiem z art. 62 § 2 k.k.s. w sposób nierzetelny obejmuje zachowanie polegające na posłużeniu się dokumentem nieodzwierciedlającym stanu rzeczywistego.

Stosownie do art. 9 § 3 k.k.s., jak sprawca odpowiada także ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Podkreślić należy, iż pojęcie "zajmowanie się sprawami gospodarczymi w szczególności finansowymi osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej" można rozumieć podobnie jak określenie "zajmowanie się sprawami majątkowymi lub działalnością gospodarczą osoby fizycznej, prawnej albo jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej," użyte w art. 296 k.k. (przestępstwo niegospodarności). Zajmowanie się sprawami majątkowymi lub działalnością gospodarczą obejmuje podejmowanie takich czynności jak: zarządzanie mieniem czy zawieranie umów, w wykonaniu których następuje przeniesienie własności, obciążenie majątku, zniesienie obowiązków lub przyjęcie zobowiązań obciążających majątek mocodawcy albo zawieranie ugody sądowej. Zajmowanie się sprawami gospodarczymi osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej jest pojmowane szeroko. Może wynikać wprost z przepisu prawa albo z decyzji właściwego organu czy też z umowy oraz nawet z faktycznego wykonywania czynności składających się na zajmowanie się sprawami gospodarczymi innego podmiotu na podstawie odrębnych przepisów prawa.” (Feliks Prusak, Komentarz do art.9 kodeksu karnego skarbowego (Dz.U.99.83.930), [w:] F. Prusak, Kodeks karny skarbowy. Komentarz. Tom I (art. 1-53). Zakamycze, 2006).

Zgromadzony przez Urząd Kontroli Skarbowej w W. materiał dowodowy potwierdza, że G. P. pełniąc funkcję Prezesa Zarządu (...) sp. z o.o. oraz właściciela formy P. (...) G. P. zdawał sobie sprawę i akceptował to, że faktury VAT wystawiane przez firmy (...), ul. (...), (...)-(...) W., (...) W. J., (...)-(...) W. ul. (...), NIP (...) oraz (...) E. (...) A. L., (...)-(...) W. ul. (...) nie odzwierciedlały rzeczywiście wykonanych usług. Ponadto oskarżony G. P. wiedząc, że ww. firmy ograniczały się do wystawiania tzw. „pustych” faktur – niedokumentujących rzeczywistych transakcji, pomimo tego w treści zeznania CIT-8 oraz PIT-L36 za 2005 r. po stronie kosztów uzyskania przychodów wykazywał wydatki związane z rzekomymi zakupami towarów i usług od ww. firm.

Następnie przedkładając te faktury wraz z deklaracjami VAT-7 w ustawowych terminach do Urzędu Skarbowego W.T. oraz Urzędu Skarbowego w W. oraz składając zeznanie CIT za 2005 r. oskarżony miał świadomość, iż naraża na uszczuplenie podatek od towarów i usług za okresy styczeń – grudzień 2005 r. i podatek dochodowy od osób prawnych za rok 2005 r. wobec formy (...) sp. z o.o. oraz podatek od towarów i usług za okresy czerwiec 2004 r. – grudzień 2005 r. oraz podatek dochodowy od osób fizycznych za 2005 r. firmy (...).

Swoim zachowaniem G. P. wypełnił ustawowe znamiona przestępstwa skarbowego z art. 56 § 2 k.k.s. w zb. z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.

Jako okoliczności łagodzące Sąd potraktował niekaralność oskarżonego (k. 862).

W sprawie nie zaistniały okoliczności obciążające.

W niniejszej sprawie Sąd zadecydował zgodnie z treścią art. 41 § 1 kks o zastosowaniu wobec oskarżonego G. P. najłagodniejszego środka związanego z poddaniem sprawcy próbie w postaci warunkowego umorzenia postępowania, unormowanego w art. 66 i 67 k.k. Przepisy te zgodnie z brzmieniem art. 20 § 2 kks znajdują odpowiednie zastosowanie w sprawach o przestępstwa skarbowe. Zgodnie z art. 66 § 1 k.k. sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Sąd uznał, iż w niniejszej sprawie ww. przesłanki zostały spełnione. W szczególności za zastosowaniem instytucji warunkowego umorzenia postępowania przemawia fakt uiszczenia przez oskarżonego G. P. znacznej części uszczuplonej należności publicznoprawnej. Sąd uznał, że zachowanie oskarżonego charakteryzowało się nieznacznym stopniem winy oraz społecznej szkodliwości czynu. Co do pozostałych przesłanek warunkujących dopuszczalność warunkowego umorzenia postępowania karnego, to stwierdzić należy, iż oskarżony G. P. był dotychczas osobą niekaraną (k. 862). Sąd doszedł więc do wniosku, że zachowanie oskarżonego objęte niniejszym postępowaniem miało charakter incydentalny i nie powtórzy się w przyszłości, zatem że istnieje co do niego pozytywna prognoza kryminologiczna odnośnie przestrzegania porządku prawnego w przyszłości. W związku z tym Sąd uznał, iż w chwili obecnej karanie oskarżonego G. P. jest przedwczesne i warunkowo umorzył wobec niego postępowanie karne na okres próby jednego roku.

Zgodnie z brzemieniem art. 41 § 2 kks Sąd zobowiązał oskarżonego do uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa pozostałej do zapłaty należności publicznoprawnej w kwocie 6.053,50 zł w terminie jednego roku.

O kosztach sądowych Sąd orzekł zgodnie z brzmieniem art. 113 § 1 kks, art. 629 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. i art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych, uznając, iż brak jest podstaw do zwolnienia oskarżonego od ich ponoszenia.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Marcinkiewicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi Północ w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Iwona Gierula
Data wytworzenia informacji: