Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lipca 2020 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: sędzia Zofia Pawelczyk – Bik

po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2020 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy M. B.

przeciwko (...) w W.

o zasiłek chorobowy

w związku z odwołaniem M. B. od decyzji Z. w W. z dnia (...)r. znak: (...)/ (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje M. B. prawo do zasiłku chorobowego za dzień (...) oraz za okres od 26 kwietnia 2019 roku do 24 czerwca 2019 roku.

Zofia Pawelczyk - Bik

ZARZĄDZENIE

(...)

Sygn. akt VI U 515/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 września 2019 roku, znak: (...)/ (...), (...)w W. odmówił M. B. prawa do zasiłku chorobowego za dzień (...) oraz od 26 kwietnia 2019 roku do 24 czerwca 2019 roku. W uzasadnieniu (...) podał, że okresy niezdolności do pracy od 4 września 2018 roku do 28 grudnia 2018 roku, od 9 stycznia 2019 roku do 31 stycznia 2019 roku, od 6 marca 2019 roku do 19 kwietnia 2019 roku, od 26 kwietnia 2019 roku do 24 czerwca 2019 roku podlegają zliczeniu w jeden okres zasiłkowy. Wobec tego z dniem 17 kwietnia 2019 roku ubezpieczony wykorzystał okres zasiłkowy 182 dni.

(decyzja z dnia 23.09.2019r. – k. 4 akt organu rentowego)

Od powyższej decyzji M. B. wniósł odwołanie, wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do zasiłku chorobowego za dzień (...) i od 26 kwietnia 2019 roku do 24 czerwca 2019 roku. W uzasadnieniu odwołania podał, że okresy od 4 września 2018 roku do 28 grudnia 2018 roku, od 9 stycznia 2019 roku do 31 stycznia 2019 roku oraz od 6 marca 2019 roku do 19 kwietnia 2019 roku nie podlegają zliczeniu w jeden okres zasiłkowy, ponieważ jednostka chorobowa J06 nie jest zależna i współistniejąca od jednostek chorobowych M51 i M19. Odwołujący się dodał też, że w okresach od 29 grudnia 2019 roku do 8 stycznia 2019 roku był zdolny do pracy.

(odwołanie – k. 1 – 3)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie w całości, powtarzając argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie – k. 6 – 6 verte)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołujący się M. B. był niezdolny do pracy w okresach:

1)  od 4 września 2018 roku do 28 grudnia 2018 roku – ze względu na schorzenie o symbolu M51 – inne choroby krążka międzykręgowego;

2)  od 9 stycznia 2019 roku do 31 stycznia 2019 roku – ze względu na schorzenie o symbolu J06 – ostre zakażenie górnych dróg oddechowych o umiejscowieniu mnogim nieokreślonym oraz od dnia 18 stycznia 2019 roku ze względu na schorzenie o symbolu M19 – inne zwyrodnienia stawów;

3)  od 6 marca 2019 roku do 19 kwietnia 2019 roku – ze względu na schorzenie o symbolu M51 – inne choroby krążka międzykręgowego;

4)  dnia (...) – ze względu na symbol Z04 – badanie i obserwacja z innych przyczyn;

5)  od 26 kwietnia 2019 roku do 24 czerwca 2019 roku – ze względu na schorzenie o symbolu M51 – inne choroby krążka międzykręgowego.

Odwołujący się cierpi na nawracające dolegliwości bólowe kręgosłupa lędźwiowego w przebiegu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych. Z powodu tych dolegliwości był niezdolny do pracy w okresach od 4 września 2018 roku do 28 grudnia 2018 roku, od 6 marca 2019 roku do 19 kwietnia 2019 roku oraz od 26 kwietnia 2019 roku do 24 czerwca 2019 roku. Odwołujący się odzyskał zdolność do pracy po dniu 28 grudnia 2018 roku, kolejna jego niezdolność do pracy w okresie od 9 stycznia 2019 roku do 18 stycznia 2019 roku była spowodowana zapaleniem gardła, dolegliwości bólowe kręgosłupa nie powodowały wówczas jego niezdolności do pracy. Odwołujący się odzyskiwał zdolność do pracy również po dniu 31 stycznia 2019 roku, 19 kwietnia 2019 roku, (...) i 24 czerwca 2019 roku. Dolegliwości bólowe, na które cierpi odwołujący się mają charakter nawracający. W dniu (...) niezdolność do pracy odwołującego się była związana z zabiegiem kolonoskopii.

(dowód: zestawienie zwolnień lekarskich – k. 20 akt organu rentowego, opinia główna i opinia uzupełniająca biegłego z zakresu ortopedii i traumatologii – k. 12 – 12 verte i k. 33)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wniosków zawartych w opiniach głównej i uzupełniającej biegłego z zakresu ortopedii i traumatologii. Wnioski te są spójne i logicznie uargumentowane. Sąd miał również na uwadze, że żadna ze stron nie wnosiła zastrzeżeń do opinii biegłego.

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest odwołanie M. B. od decyzji (...) odmawiającej mu prawa do zasiłku chorobowego za dzień (...) oraz za okres od 26 kwietnia 2019 roku do 24 czerwca 2019 roku. Podstawą odmowy prawa do zasiłku chorobowego było uznanie przez (...), że odwołujący się wyczerpał okres zasiłkowy z dniem 17 kwietnia 2019 roku.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. – Dz. U. z 2020 roku, poz. 870, dalej jako: ustawa zasiłkowa) zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 - nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży - nie dłużej niż przez 270 dni. Powyższy okres jest tzw. okresem zasiłkowym, którego wyczerpanie skutkuje odmową przyznania prawa do dalszego zasiłku chorobowego. Okres zasiłkowy przy schorzeniach odwołującego się wynosił 182 dni. Z kolei art. 9 ust. 1 ustawy zasiłkowej wskazuje, że do okresu zasiłkowego wskazanego w art. 8 tej ustawy zalicza się również wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, a w swym ust. 2 wskazuje on, że do owego okresu zalicza się również okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej, a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni.

Z ustaleń Sądu wynika, że odwołujący się był niezdolny do pracy w okresach od 4 września 2018 roku do 28 grudnia 2018 roku, od 9 stycznia 2019 roku do 31 stycznia 2019 roku, od 6 marca 2019 roku do 19 kwietnia 2019 roku, w dniu (...) oraz od 26 kwietnia 2019 roku do 24 czerwca 2019 roku. Przerwy pomiędzy tymi okresami niezdolności do pracy nie przekraczały 60 dni.

W okresie od 4 września 2018 roku do 28 grudnia 2018 roku odwołujący był niezdolny do pracy z przyczyn ortopedycznych związanych z bólami kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych. Jednak po dniu 28 grudnia 2018 roku odzyskał zdolność do pracy, a następna niezdolność do pracy była spowodowana zapaleniem gardła. Niezdolność do pracy w okresie od 9 stycznia 2019 roku do 18 stycznia 2019 roku była bowiem spowodowana zapaleniem gardła, schorzeniem laryngologicznym. Dlatego od dnia 9 stycznia 2019 roku należy liczyć nowy okres zasiłkowy. Co prawda, w okresie od 19 stycznia 2019 roku do 31 stycznia 2019 roku przyczyna niezdolności do pracy była już ortopedyczna (symbol M19), jednak jest to okres połączony z okresem od 9 stycznia 2019 roku do 18 stycznia 2019 roku (brak przerw między nimi). W tej sytuacji dla otwarcia nowego okresu zasiłkowego istotne jest, że między 28 grudnia 2018 roku, a 9 stycznia 2019 roku doszło do przerwy, w której odwołujący się odzyskał zdolność do pracy, a jednocześnie schorzenie, które spowodowało jego niezdolność od 9 stycznia 2019 roku było inne niż to, które powodowało tę niezdolność w okresie do 28 grudnia 2018 roku.

Wobec powyższego od dnia 9 stycznia 2019 roku otwiera się nowy okres zasiłkowy. Odwołujący się odzyskał zdolność do pracy po dniu 31 stycznia 2019 roku, jednak jego kolejna niezdolność do pracy w okresie od 6 marca 2019 roku do 19 kwietnia 2019 roku była również spowodowana chorobą kręgosłupa, tak jak niezdolność w okresie od 18 stycznia 2019 roku do 31 stycznia 2019 roku. Pomiędzy 31 stycznia 2019 roku a 6 marca 2019 roku jest przerwa mniejsza niż 60 dni, wobec czego okres niezdolności do pracy od 6 marca 2019 roku do 19 kwietnia 2019 roku (45 dni) należy zliczyć w jeden okres zasiłkowy z okresem niezdolności do pracy od 9 stycznia 2019 roku do 31 stycznia 2019 roku (23 dni), co razem daje 68 dni okresu zasiłkowego. Kolejna niezdolność do pracy powstała dnia (...), jednak nie miała ona związku z dolegliwościami ortopedycznymi, bowiem była spowodowana zabiegiem kolonoskopii. Następna niezdolność do pracy trwała w okresie od 26 kwietnia 2019 roku do 24 czerwca 2019 roku (60 dni) i była spowodowana tą samą chorobą co niezdolność w okresie od 6 marca 2019 roku do 19 kwietnia 2019 roku, a jednocześnie powstała po przerwie liczącej jedynie 6 dni, wobec tego należy ją zliczyć do jednego okresu zasiłkowego. Oznacza to, że do dnia 24 czerwca 2019 roku odwołujący się wykorzystał 128 dni okresu zasiłkowego, a więc nie wyczerpał okresu 182 dni. Tym samym odwołujący się zachowuje prawo do zasiłku chorobowego za okres od 26 kwietnia 2019 roku do 24 czerwca 2019 roku, a także za dzień (...), kiedy to jego niezdolność do pracy była spowodowana zabiegiem. Wobec tego zaskarżona decyzja (...) jest nieprawidłowa i podlega zmianie.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.